Йәшая 54
1 — Тәнтәнә қил, и пәрзәнт көрмигән туғмас аял! Нахшиларни яңрат, шатлинип товла, и толғақ тутуп бақимиған аял! — Чүнки ғериб аялниң балилири ери бар аялниңкидин көптур! — дәйду Пәрвәрдигар, —
Shout in triumph, O barren one, Who hadst not borne, —Break forth into shouts of triumph—and trill thy voice, Who hadst not travailed in birth, For, more, are the children of the Desolate Than the children of Her who had the husband, Saith Yahweh.
2 Чедириңниң орнини кеңәйтип, Туралғулириңниң етиклирини улар яйсун; Күчүңни һеч айимай чедир танилириңни узартқин, Қозуқлириңни чиңайтқин;
Enlarge the space of thy tent And the curtains of thy habitations, let them spread forth do not spare, —Lengthen thy cords, And thy tent-pins, make thou fast;
3 Чүнки сән оң вә сол тәрәпкә кеңийисән; Сениң әвладиң башқа әлләрни егиләйду; Улар ғериб шәһәрләрни аһалилик қилиду.
For, on the right hand and on the left, shalt thou break forth, —And thy seed, shall of the nations, take possession, And forsaken cities, shall they cause to be inhabited.
4 Қорқма, чүнки сән һеч хиҗаләттә болмайсән, Һеч уятқа қалдурулмайсән, Чүнки йәргә һеч қаритилип қалмайсән, Чүнки яшлиғиңдики хиҗилчанлиқни унтуйсән, Туллуғуңниң аһанитини һеч есиңгә кәлтүрәлмәйсән.
Do not fear for thou shalt not turn pale, Neither feel disgraced for thou shalt not be put to the blush, —For, the shame of thy youth, shalt thou forget, And the reproach of thy widowhood, shalt thou remember no more;
5 Чүнки сени яритип Шәкилләндүргүчиң болса сениң ериң, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар Униң нами; Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң болса Исраилдики Муқәддәс Болғучи, У барлиқ йәр-зиминниң Худаси дәп атилиду.
For, thy husband, is, thy Maker, Yahweh of hosts, is his Name, —And, thy redeemer, the Holy One of Israel, The God of all the earth, shall he be called.
6 Чүнки Пәрвәрдигар сени чақирди, — Худди ери өзидин ваз кәчкән, көңли сунуқ бир аялдәк, Яшлиғида ятлиқ болуп андин ташливетилгән бир аялни чақирғандәк чақирди» — дәйду сениң Худайиң;
For, like a wife forsaken and grieved in spirit, hath Yahweh called thee, —Even the wife of youthful days, in that thou wast rejected saith thy God.
7 Мән бир дәқиқә сәндин айрилип кәттим, Бирақ зор көйүмчанлиқ билән сени йенимға жиғимән;
For a small moment, I forsook thee, —But, with abounding compassions, do I embrace thee:
8 Ғәзивимниң тешиши билән Мән бир дәқиқила йүзүмни сәндин йошуруп қойдум; Бирақ мәңгүлүк меһир-муһәббитим билән саңа көйүмчанлиқ көрситимән» — дәйду Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң Пәрвәрдигар.
In an overflow of vexation, I hid my face for a moment, from thee, But, with lovingkindness age-abiding, have I had compassion on thee, —saith thy Redeemer Yahweh.
9 Мошу ишлар худди Нуһ [пәйғәмбәр] дәвридики топан сулиридәк болиду — Мән Нуһ дәвридики сулар иккинчи йәр йүзини бесип өтмәйду дәп қәсәм ичкинимдәк, — Мән шундақ қәсәм ичкәнмәнки, Сәндин иккинчи ғәзәпләнмәймән, Саңа иккинчи тәнбиһ бәрмәймән.
For, the waters of Noah, is this unto me, —As to which I sware that the waters of Noah should not again pass over the earth, So have I sworn Not to be vexed with thee Nor to rebuke thee.
10 Чүнки тағлар йоқилиду, Дөңләрму йөткилип кетиду, Бирақ меһир-муһәббитим сәндин һәргиз кәтмәйду, Саңа арам-хатирҗәмлик бәргән әһдәмму сәндин нери болмайду» — дәйду саңа көйүмчанлиқ қилғучи Пәрвәрдигар.
For, the mountains, may move away, And the hills, may be shaken, —But, my lovingkindness, from thee, shall not move away, And, my covenant of peace, shall not be shaken, saith he who hath compassion upon thee—Yahweh.
11 И хар болған, боранда уян-буян чайқалған, һеч тәсәлли қилинмиған [қиз], Мана, Мән ташлириңни рәңдар семонт лай билән қирлаймән, Көк яқутлар билән һулуңни салимән;
O thou humbled one storm-tossed, uncomforted, —Lo! I, am about to set in antimony, thy stones, And will found thee in sapphires;
12 Пақирақ мунарлириңни ләәлләрдин, Дәрвазилириңни чақнақ яқутлардин, Барлиқ сепиллириңни җаваһиратлардин қилип ясаймән.
And make rubies, thy battlements, And thy gates, sparkling stones, —And, all thy boundaries, stones of delight;
13 Сениң балилириңниң һәммиси Пәрвәрдигар тәрипидин үгитилиду; Балилириңниң арам-хатирҗәмлиги зор болиду!
And, all thy children, shall be the instructed of Yahweh, —And, great, shall be the prosperity of thy children.
14 Сән һәққанийлиқ билән тиклинисән; Сән зулумдин жирақ, (Чүнки сән һеч қорқмайсән) Вәһшәттинму жирақ турғучи болисән, Чүнки у саңа һеч йеқинлашмайду.
In righteousness, shalt thou be established, —Be thou far from oppression—But indeed thou shalt not fear, And from crushing calamity—But indeed it shall not come nigh unto thee.
15 Мана, бирәрси һаман жиғилип саңа һуҗум қилса, (Бирақ бу иш Мениң ихтияримда болған әмәс), Кимки жиғилип саңа һуҗум қилса сениң сәвәвиңдин жиқилиду.
Lo! they would, quarrel, with thee—not at all from me, —Whoso hath quarrelled with thee, over thee, shall fall.
16 Мана, көмүр отини йәлпүтүп, Өзигә мувапиқ бир қурални ясиғучи төмүрчини Мән яратқанмән, Һәм хар қилиш үчүн һалак қилғучиниму Мән яратқанмән;
Lo! I, have created the smith, who bloweth up a fire of coals, And who bringeth forth an instrument for his work, —And, I, have created the waster to destroy:
17 Саңа қарши ясалған һеч қандақ қурал карға кәлмәйду; Саңа әрз-шикайәт қилғучи һәр бир тилни сән мат қилисән. Мана шулар Пәрвәрдигарниң қуллириниң алидиған мирасидур! Уларниң һәққанийлиғи болса мәндиндур!
No instrument formed against thee, shall prosper, And every tongue that riseth against thee in judgment, shalt thou prove to be lawless, —This is the inheritance of the servants of Yahweh. And, their righteousness, is from me, Declareth Yahweh.
A Dove is Sent Forth from the Ark
