< Йәшая 53 >

1 Бизниң хәвиримизгә кимму ишәнгән? Һәм «Пәрвәрдигарниң Билиги» болғучи кимгиму аян қилинған?
Ka thuih o ih lok tang kami oh maw? Angraeng ih ban loe mi khaeah maw amtueng?
2 У болса [Пәрвәрдигарниң] алдида худди юмран майсидәк, Яки худди қағҗирақ тупрақта тартқан бир йилтиздәк өсиду; Униңда җәзбидарлиқ яки һәйвә йоқ болиду, Биз уни көргинимиздә, униң бизни җәлб қилғидәк тәқи-турқиму йоқ болиду.
Anih loe a hmaa ah thing tadok baktiah tacawt moe, long karoem ahmuen ah kamprawk thing tangzun baktiah oh; aicae mah koeh han koi krang tidoeh om ai; a khit o hanah kranghoihaih to om ai.
3 У кишиләр тәрипидин кәмситилиду, улар униңдин жирақлишиду; У көп дәрд-әләмлик адәм болуп, Униңға азап-оқубәт яр болиду; Шуниң билән униңдин йүзләр қачурулиду; У кәмситилиду, биз уни һеч нәрсигә әрзимәс дәп һесаплидуқ.
Kaminawk mah anih to patoek o, pahnawt padah o; anih loe palungsae kami, patangkhang kami ah oh; anih loe minawk mah mikhmai hawk taak ih kami baktiah oh; anih to patoek o, mi mah doeh khingyahaih a paek o ai.
4 Бирақ әмәлийәттә болса, У бизниң қайғу-һәсритимизни көтәрди, Азап-оқубәтлиримизни өз үстигә алди. Биз болсақ, бу ишларни у вабаға учриғанлиғидин, Худа тәрипидин җазалинип урулғанлиғидин, Шундақла қийин-қистаққа елинғанлиғидин дәп қаридуқ!
Anih mah ni aicae patangkhanghaih hoi palungsethaih to phawh; toe anih loe Sithaw mah danpaek ih kami, thuitaekhaih hoi bohhaih tongh kami ah a poek o lat.
5 Лекин у бизниң асийлиқлиримиз түпәйлидин яриланди, Бизниң гуналиримиз үчүн зәхимләнди; Униң җазалиниш бәдилигә, биз арам-хатирҗәмлик таптуқ, Һәм қамчидин болған ярилири арқилиқ биз шипаму таптуқ.
Toe anih loe aicae zaehaih pongah ahmaa caak moe, aicae sakpazaehaih pongah nganbawh kana a hak; aicae ngan amdinghaih ah kaom thuitaekhaih loe anih nuiah phak, anih bohhaih mah aicae han ngantuisak.
6 Һәммимиз худди қойлардәк йолдин езип, Һәр биримиз өзимиз халиған йолға маңған едуқ; Бирақ Пәрвәрдигар һәммимизниң қәбиһлигини униң үстигә жиғип жүклиди.
Aicae loe tuu baktiah loklam amkhraeng o boih boeh; kami boih mah angmah ih loklam ah caeh o boeh pongah, Angraeng mah aicae zaehaih to anih nuiah amtik.
7 У қийнилип, азап чәккән болсиму еғиз ачмиди; У худди боғузлашқа йетиләп меңилған пақландәк боғузлашқа елип меңилди, Шундақла жуң қирқиғучилар алдида қой үн-тинсиз ятқандәк, у задила еғиз ачмиди.
Anih loe pacaekthlaekhaih hoiah patangkhang, toe anih loe pakha aang ai; anih loe hum han ih tuucaa baktiah caeh o haih, tuumui aatkung hmaa ah kangam duem tuu baktiah, anih loe pakha to aang ai.
8 У қамап қоюлуп, һәқ сорақтин мәһрум болуп елип кетилди, Әнди униң әвладини кимму баян қилалисун?! Чүнки у тирикләрниң зиминидин елип кетилди, Мениң хәлқимниң асийлиғи үчүн у ваба билән урулди.
Toenghaih hoiah lokcaekhaih om ai ah, anih to thongim hoi lokcaekhaih ahmuen hoiah caeh o haih ving; anih to kahing kaminawk ih prae thung hoiah hum o pongah, anih ih acaengnawk to mi mah maw thui tih? Kai ih kaminawk zaehaih pongah anih to boh o.
9 Кишиләр уни рәзилләр билән ортақ бир гөргә бекиткән болсиму, Лекин у өлүмидә бир бай билән биллә болди, Чүнки у һеч қачан зораванлиқ қилип бақмиған, Униң ағзидин бирәр еғизму һейлә-микирлик сөз тепилмас.
Anih loe zaehaih sah ai, pakha ah alinghaih om ai; toe anih to kazae kaminawk ih taprong ah aphum o moe, a duek naah angraengnawk hoi nawnto aphum o.
10 Бирақ уни езишни лайиқ көргән Пәрвәрдигардур; У уни азапқа чөмүлдүргүзди. Гәрчә у өз җенини гунани жуйидиған қурбанлиқ қилған болсиму, Лекин у өзиниң уруқ-әвлатлирини чоқум көрүп туриду, Шундақла униң көридиған күнлири узартилиду; Вә Пәрвәрдигарниң көңли сөйүнидиған ишлар униң илкидә болуп, раваҗ тепип әмәлгә ашурулиду.
Anih to patangkhangsak moe, nganbawh kana paekhaih loe Angraeng koehhaih ah oh; zae angbawn haih hanah a hinghaih na paeksak pacoengah, anih mah angmah ih acaengnawk to hnu tih; hinglung doeh sawk tih; a ban mah Angraeng koehhaih to sah tih.
11 У өзи тартқан җапаниң мевисини көрүп мәмнун болиду; Һәққаний болғучи Мениң қулум өзиниң билимлири билән нурғун кишиләргә һәққанийлиқни йәткүзиду. Чүнки у уларниң қәбиһликлирини өзигә жүкливалиду.
A hing patangkhanghaih atho to hnuk naah, anih mah poeknawmhaih to tawn tih boeh; anih mah nihcae zaehaih to phaw pae pongah, katoeng ka tamna to panoekhaih rang hoiah anih mah pop parai kaminawk to toenghaih paek tih.
12 Бу ишлири үчүн Мән шу «нурғун кишиләр»ни униңға һәдийә қилип несивиси қилимән, Шуниң билән у өзи күчлүкләрни ғәнимәт сүпитидә үләштүрүп беридиған болиду; Чүнки у та өлүшкә қәдәр «[шарап һәдийә]»ни төккәндәк, өз җенини тутуп бәрди, Шундақла өзиниң асийлиқ қилғучиларниң қатарида санилишиға йол қойди. Шуниң билән у нурғун кишиләрниң гунайини өз үстигә алди, Өзини асийлиқ қилғучиларниң орниға қоюп улар үчүн дуа қилди».
Anih loe duek khoek to a hinghaih paek pongah, anih to kazae kaminawk hoi nawnto kroek o hmaek; anih mah pop parai kaminawk ih zaehaih to a phawh, kazae kaminawk hanah lawk a thuih pae pongah, kalen kaminawk hoi nawnto tangqum ka paek han, anih mah lak ih hmuen to thacak kaminawk hoi nawnto amzet o tih.

< Йәшая 53 >