Йәшая 51
1 «И һәққанийлиққа интилгүчиләр, Пәрвәрдигарни издигүчиләр, Маңа қулақ селиңлар: — Силәрни йонуп чиқарған ташқа, Силәрни колап чиқарған орәккә нәзәр селиңлар;
“Ouçam-me, vocês que seguem a retidão, você que procura Yahweh. Olhe para a rocha de onde você foi cortado, e para a pedreira de onde você foi escavado.
2 Атаңлар Ибраһимға, силәрни туғуп бәргән Сараһқа нәзәр селиңлар; Чүнки Мән уни ялғуз чеғида чақирдим, Униңға бәхит ата қилдим, Һәм уни авундурдум.
Olhe para Abraham, seu pai, e a Sarah, que o aborreceu; para quando ele era apenas um, eu o chamei, Eu o abençoei, e fez dele muitos.
3 Чүнки Пәрвәрдигар Зионға тәсәлли бәрмәй қоймайду; Униң барлиқ харабә йәрлиригә чоқум тәсәлли бериду; У чоқум униң җаңгаллирини Ерән бағчисидәк, Униң чөл-баяванлирини Пәрвәрдигарниң беғидәк қилиду; Униңдин хошаллиқ һәм шат-хурамлиқ, Рәхмәтләр һәм нахша авазлири тепилиду.
Pois Yahweh tem confortado Zion. Ele tem confortado todos os seus lugares de desperdício, e fez dela um lugar selvagem como o Éden, e seu deserto como o jardim de Yahweh. Alegria e alegria serão encontradas neles, ação de graças, e a voz da melodia.
4 Мениң хәлқим, гепимни аңлаңлар, Өз елим, маңа қулақ селиңлар; Чүнки Мәндин бир қанун-тәлим келиду, Вә Мән һөкүм-һәқиқитимни әл-жутлар үчүн бир нур қилип тикләймән.
“Ouçam-me, meu povo; e me ouçam, minha nação, por uma lei sairá de mim, e estabelecerei minha justiça por uma luz para os povos.
5 Мениң һәққанийлиғим силәргә йеқин, Мениң ниҗатим йолға чиқти; Мениң биләклирим әл-жутларға һөкүм-һәқиқәтни елип келиду; Араллар Мени күтүп умид бағлайду, Улар Мениң билигимгә тайиниду.
Minha retidão está próxima. Minha salvação se apagou, e meus braços irão julgar os povos. As ilhas me aguardarão, e eles vão confiar em meu braço.
6 Бешиңларни көтирип асманларға, Астиңларда турған йәр-зиминғиму қарап беқиңлар; Чүнки асманлар ис-түтәктәк ғайип болиду, Йәр-зимин болса бир тал кийимдәк конирап кетиду; Униңда туруватқанларму охшашла өлиду; Бирақ ниҗатим болса әбәдил-әбәтгичидур, Мениң һәққанийлиғим һәргиз янҗилмайду.
Levantem seus olhos para o céu, e olhe para a terra por baixo; pois os céus desaparecerão como fumaça, e a terra vai se desgastar como uma peça de vestuário. Seus habitantes morrerão da mesma forma, mas minha salvação será para sempre, e minha retidão não será abolida.
7 И һәққанийлиғимни билгәнләр, Көңлигә қанун-тәлимимни пүккән хәлиқ, Маңа қулақ селиңлар; Инсанларниң һақарәтлиридин қорқмаңлар, Улардики күпүрлүк вә ғалҗирлашлардин патипарақ болуп кәтмәңлар;
“Ouçam-me, vocês que conhecem a retidão, as pessoas em cujo coração está minha lei. Não tenha medo da reprovação dos homens, e não fiquem consternados com seus insultos.
8 Чүнки күйә уларни кийимни йәвалғандәк йәвалиду, Қурут жуң йәвалғандәк йәвалиду; Бирақ һәққанийлиғим әбәдил-әбәтгичидур, Мениң ниҗатим дәвирдин-дәвиргичидур.
Pois a traça vai comê-los como uma peça de vestuário, e a minhoca os comerá como lã; mas minha retidão será para sempre, e minha salvação para todas as gerações”.
9 Ойған, ойған, күчни өзүңгә кийим қилип кийгәйсән, и Пәрвәрдигарниң Билиги! Қедимки вақитларда, Өткән заманлардики дәвирләрдә ойғанғиниңдәк ойған! Раһабни қийма-чийма қилип чепивәткән, Әҗдиһани санҗип зәхимләндүргән әсли Сән әмәсму?
Desperta, desperta, coloca força, braço de Yahweh! Desperta, como nos velhos tempos, as gerações dos tempos antigos. Não foi você quem cortou a Rahab em pedaços? quem furou o monstro?
10 Деңизни, дәһшәтлик һаңлардики суларни қурутиветип, Деңизниң тегилирини Сән һәмҗәмәтлик қилип қутқузғанларниң өтүш йоли қилған Өзүң әмәсму?
Não foi você quem secou o mar, as águas das grandes profundezas; quem fez das profundezas do mar uma forma de passar os redimidos?
11 Шуңа Пәрвәрдигар бәдәл төләп қутқузғанлар қайтип келиду, Улар нахшиларни ейтип Зионға йетип келиду; Уларниң башлириға мәңгүлүк шат-хурамлиқ қониду; Улар хошаллиқ вә шатлиққа еришиду; Қайғу-һәсрәт һәм уһ-надамәтләр бәдәр қачиду.
Os resgatados por Iavé voltarão, e vêm com cânticos para Zion. A alegria eterna estará em suas cabeças. Eles obterão alegria e alegria. A dor e o suspiro devem fugir.
12 Силәргә тәсәлли бәргүчи Өзүм, Өзүмдурмән; Өлүш алдида турған бир инсандин, Тени от-чөпләргә айлинип кетидиған инсан балисидин қорқуп кәткиниң немиси?
“Eu, até mesmo eu, sou aquele que vos conforta. Quem é você, que tem medo do homem que deve morrer, e do filho do homem que será feito de grama?
13 Асманларни кәргән, Йәр-зиминниң улини салған Ясиғучиң Пәрвәрдигарни унтуп жүрисән, Шундақла күн бойи һалакәт жүргүзмәкчи болған залимниң қәһридин тохтавсиз қорқуп жүрисән; Әнди залимниң қәһри қени?
Você esqueceu Yahweh, seu Criador, que estendia os céus, e lançou os alicerces da terra? Você vive com medo continuamente o dia todo por causa da fúria do opressor, quando ele se prepara para destruir? Onde está a fúria do opressor?
14 Баш әккән әсир болса тездин бошитилиду; У һаңға чүшмәйду, шуниң билән өлмәйду, Униң рисқиму түгәп қалмайду.
O exílio cativo será rapidamente libertado. Ele não morrerá e descerá para o poço. Seu pão não falhará.
15 Мән болсам деңизни қозғап, долқунларни һөкирәткүчи Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар» Мениң намимдур;
Pois eu sou Yahweh, vosso Deus, que agita o mar para que suas ondas rugam. Yahweh dos Exércitos é seu nome.
16 Вә асманларни тикләшкә, Йәр-зиминниң улини селишқа, Вә Зионға: «Сән Мениң хәлқимдур» дейишкә, Мән сөзүмни ағзиңға қуйғанмән, Сән [қулумни] қолумниң сайиси билән япқанмән.
Coloquei minhas palavras em sua boca e o cobri na sombra da minha mão, que eu possa plantar os céus, e lançar os alicerces da terra, e dizer a Zion, 'Vocês são meu povo'”.
17 И Пәрвәрдигарниң қолидики қәһрлик қәдәһни ичивәткән Йерусалим, Ойған, ойған, орнуңдин тур; Адәмни вәһимигә салғучи җам-қәдәһни сән ичтиң, бирақла көтиривәттиң;
Despertai, despertai! Levante-se, Jerusalém, você que bebeu da mão de Yahweh o cálice de sua ira. Você bebeu a taça do copo de cambaleio, e o drenou.
18 Униң туғуп бәргән барлиқ балилири арисида уни йетәклигидәк һеч ким йоқ, Униң беқип чоң қилған барлиқ балилиридин униң қолини тутуп йөлигидәк һеч бириму йоқ.
Não há ninguém que a guie entre todos os filhos aos quais ela deu à luz; e não há ninguém que a pegue pela mão entre todos os filhos que ela educou.
19 Бу икки иш бешиңға чүшти — (Ким сән үчүн ич ағритип жиғлар?!) — Булаңчилиқ һәм вәйранчилиқ, Ачарчилиқ һәм қилич; Мәнму саңа тәсәлли берәләймәнмекин?
Estas duas coisas aconteceram com você... quem vai sofrer com você... desolação e destruição, e a fome e a espada. Como posso confortá-lo?
20 Сениң балилириң һалсизлинип һошидин кәтти, Торға чүшкән җәрәндәк һәр бир кочиниң доқмушида ятиду; Улар Пәрвәрдигарниң қәһри билән, Худайиңниң тәнбиһи билән толдурулди;
Seus filhos desmaiaram. Eles estão à frente de todas as ruas, como um antílope em uma rede. Eles estão cheios da ira de Yahweh, a repreensão de seu Deus.
21 Шуңа һазир буни аңлап қой, и хар болған, — Мәс болған, бирақ шарап билән әмәс: —
Portanto, agora ouçam isto, vocês afligiram, e embriagado, mas não com vinho:
22 Өз хәлқиниң дәвасини жүргүзгүчи Рәббиң Пәрвәрдигар, Йәни сениң Худайиң мундақ дәйду: — «Мана, Мән қолуңдин адәмни вәһимигә салидиған җам-қәдәһни, Йәни қәһримгә толған қәдәһни еливалдим; Сән иккинчи униңдин һеч ичмәйсән;
Vossa Senhoria Yahweh, seu Deus que pleiteia a causa de seu povo, diz, “Eis que eu tirei de sua mão o cálice do cambaleio”, até mesmo a taça da taça da minha ira. Você não vai beber mais.
23 Мән уни сени харливатқанларниң қолиға тутқузимән; Улар саңа: «Биз үстүңдин дәссәп өтимиз, егилип тур» деди; Шуниң билән сән тениңни йәр билән тәң қилип, Үстүңдин өткүчиләр үчүн өзүңни кочидики йол қилдиң».
Vou colocá-lo na mão daqueles que o afligem, que disseram à sua alma: “Curve-se, para que possamos caminhar sobre você; e você se deitou de costas como o chão, como uma rua para aqueles que passam por cima”.
