Йәшая 51
1 «И һәққанийлиққа интилгүчиләр, Пәрвәрдигарни издигүчиләр, Маңа қулақ селиңлар: — Силәрни йонуп чиқарған ташқа, Силәрни колап чиқарған орәккә нәзәр селиңлар;
你们这追求公义、 寻求耶和华的，当听我言！ 你们要追想被凿而出的磐石， 被挖而出的岩穴。
2 Атаңлар Ибраһимға, силәрни туғуп бәргән Сараһқа нәзәр селиңлар; Чүнки Мән уни ялғуз чеғида чақирдим, Униңға бәхит ата қилдим, Һәм уни авундурдум.
要追想你们的祖宗亚伯拉罕 和生养你们的撒拉； 因为亚伯拉罕独自一人的时候， 我选召他，赐福与他， 使他人数增多。
3 Чүнки Пәрвәрдигар Зионға тәсәлли бәрмәй қоймайду; Униң барлиқ харабә йәрлиригә чоқум тәсәлли бериду; У чоқум униң җаңгаллирини Ерән бағчисидәк, Униң чөл-баяванлирини Пәрвәрдигарниң беғидәк қилиду; Униңдин хошаллиқ һәм шат-хурамлиқ, Рәхмәтләр һәм нахша авазлири тепилиду.
耶和华已经安慰锡安 和锡安一切的荒场， 使旷野像伊甸， 使沙漠像耶和华的园囿； 在其中必有欢喜、快乐、感谢， 和歌唱的声音。
4 Мениң хәлқим, гепимни аңлаңлар, Өз елим, маңа қулақ селиңлар; Чүнки Мәндин бир қанун-тәлим келиду, Вә Мән һөкүм-һәқиқитимни әл-жутлар үчүн бир нур қилип тикләймән.
我的百姓啊，要向我留心； 我的国民哪，要向我侧耳； 因为训诲必从我而出； 我必坚定我的公理为万民之光。
5 Мениң һәққанийлиғим силәргә йеқин, Мениң ниҗатим йолға чиқти; Мениң биләклирим әл-жутларға һөкүм-һәқиқәтни елип келиду; Араллар Мени күтүп умид бағлайду, Улар Мениң билигимгә тайиниду.
我的公义临近； 我的救恩发出。 我的膀臂要审判万民； 海岛都要等候我，倚赖我的膀臂。
6 Бешиңларни көтирип асманларға, Астиңларда турған йәр-зиминғиму қарап беқиңлар; Чүнки асманлар ис-түтәктәк ғайип болиду, Йәр-зимин болса бир тал кийимдәк конирап кетиду; Униңда туруватқанларму охшашла өлиду; Бирақ ниҗатим болса әбәдил-әбәтгичидур, Мениң һәққанийлиғим һәргиз янҗилмайду.
你们要向天举目， 观看下地； 因为天必像烟云消散， 地必如衣服渐渐旧了； 其上的居民也要如此死亡。 惟有我的救恩永远长存； 我的公义也不废掉。
7 И һәққанийлиғимни билгәнләр, Көңлигә қанун-тәлимимни пүккән хәлиқ, Маңа қулақ селиңлар; Инсанларниң һақарәтлиридин қорқмаңлар, Улардики күпүрлүк вә ғалҗирлашлардин патипарақ болуп кәтмәңлар;
知道公义、将我训诲存在心中的民， 要听我言！ 不要怕人的辱骂， 也不要因人的毁谤惊惶。
8 Чүнки күйә уларни кийимни йәвалғандәк йәвалиду, Қурут жуң йәвалғандәк йәвалиду; Бирақ һәққанийлиғим әбәдил-әбәтгичидур, Мениң ниҗатим дәвирдин-дәвиргичидур.
因为蛀虫必咬他们，好像咬衣服； 虫子必咬他们，如同咬羊绒。 惟有我的公义永远长存， 我的救恩直到万代。
9 Ойған, ойған, күчни өзүңгә кийим қилип кийгәйсән, и Пәрвәрдигарниң Билиги! Қедимки вақитларда, Өткән заманлардики дәвирләрдә ойғанғиниңдәк ойған! Раһабни қийма-чийма қилип чепивәткән, Әҗдиһани санҗип зәхимләндүргән әсли Сән әмәсму?
耶和华的膀臂啊，兴起！兴起！ 以能力为衣穿上， 像古时的年日、上古的世代兴起一样。 从前砍碎拉哈伯、 刺透大鱼的，不是你吗？
10 Деңизни, дәһшәтлик һаңлардики суларни қурутиветип, Деңизниң тегилирини Сән һәмҗәмәтлик қилип қутқузғанларниң өтүш йоли қилған Өзүң әмәсму?
使海与深渊的水干涸、 使海的深处变为赎民经过之路的， 不是你吗？
11 Шуңа Пәрвәрдигар бәдәл төләп қутқузғанлар қайтип келиду, Улар нахшиларни ейтип Зионға йетип келиду; Уларниң башлириға мәңгүлүк шат-хурамлиқ қониду; Улар хошаллиқ вә шатлиққа еришиду; Қайғу-һәсрәт һәм уһ-надамәтләр бәдәр қачиду.
耶和华救赎的民必归回， 歌唱来到锡安； 永乐必归到他们的头上。 他们必得着欢喜快乐； 忧愁叹息尽都逃避。
12 Силәргә тәсәлли бәргүчи Өзүм, Өзүмдурмән; Өлүш алдида турған бир инсандин, Тени от-чөпләргә айлинип кетидиған инсан балисидин қорқуп кәткиниң немиси?
惟有我，是安慰你们的。 你是谁，竟怕那必死的人？ 怕那要变如草的世人？
13 Асманларни кәргән, Йәр-зиминниң улини салған Ясиғучиң Пәрвәрдигарни унтуп жүрисән, Шундақла күн бойи һалакәт жүргүзмәкчи болған залимниң қәһридин тохтавсиз қорқуп жүрисән; Әнди залимниң қәһри қени?
却忘记铺张诸天、立定地基、 创造你的耶和华？ 又因欺压者图谋毁灭要发的暴怒， 整天害怕， 其实那欺压者的暴怒在哪里呢？
14 Баш әккән әсир болса тездин бошитилиду; У һаңға чүшмәйду, шуниң билән өлмәйду, Униң рисқиму түгәп қалмайду.
被掳去的快得释放， 必不死而下坑； 他的食物也不致缺乏。
15 Мән болсам деңизни қозғап, долқунларни һөкирәткүчи Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар» Мениң намимдур;
我是耶和华—你的 神— 搅动大海，使海中的波浪匉訇— 万军之耶和华是我的名。
16 Вә асманларни тикләшкә, Йәр-зиминниң улини селишқа, Вә Зионға: «Сән Мениң хәлқимдур» дейишкә, Мән сөзүмни ағзиңға қуйғанмән, Сән [қулумни] қолумниң сайиси билән япқанмән.
我将我的话传给你， 用我的手影遮蔽你， 为要栽定诸天，立定地基， 又对锡安说：你是我的百姓。
17 И Пәрвәрдигарниң қолидики қәһрлик қәдәһни ичивәткән Йерусалим, Ойған, ойған, орнуңдин тур; Адәмни вәһимигә салғучи җам-қәдәһни сән ичтиң, бирақла көтиривәттиң;
耶路撒冷啊，兴起！ 兴起！站起来！ 你从耶和华手中喝了他忿怒之杯， 喝了那使人东倒西歪的爵，以致喝尽。
18 Униң туғуп бәргән барлиқ балилири арисида уни йетәклигидәк һеч ким йоқ, Униң беқип чоң қилған барлиқ балилиридин униң қолини тутуп йөлигидәк һеч бириму йоқ.
她所生育的诸子中，没有一个引导她的； 她所养大的诸子中，没有一个搀扶她的。
19 Бу икки иш бешиңға чүшти — (Ким сән үчүн ич ағритип жиғлар?!) — Булаңчилиқ һәм вәйранчилиқ, Ачарчилиқ һәм қилич; Мәнму саңа тәсәлли берәләймәнмекин?
荒凉、毁灭、饥荒、刀兵， 这几样临到你， 谁为你举哀？ 我如何能安慰你呢？
20 Сениң балилириң һалсизлинип һошидин кәтти, Торға чүшкән җәрәндәк һәр бир кочиниң доқмушида ятиду; Улар Пәрвәрдигарниң қәһри билән, Худайиңниң тәнбиһи билән толдурулди;
你的众子发昏， 在各市口上躺卧， 好像黄羊在网罗之中， 都满了耶和华的忿怒 —你 神的斥责。
21 Шуңа һазир буни аңлап қой, и хар болған, — Мәс болған, бирақ шарап билән әмәс: —
因此，你这困苦却非因酒而醉的， 要听我言。
22 Өз хәлқиниң дәвасини жүргүзгүчи Рәббиң Пәрвәрдигар, Йәни сениң Худайиң мундақ дәйду: — «Мана, Мән қолуңдин адәмни вәһимигә салидиған җам-қәдәһни, Йәни қәһримгә толған қәдәһни еливалдим; Сән иккинчи униңдин һеч ичмәйсән;
你的主耶和华— 就是为他百姓辨屈的 神如此说： 看哪，我已将那使人东倒西歪的杯， 就是我忿怒的爵， 从你手中接过来； 你必不致再喝。
23 Мән уни сени харливатқанларниң қолиға тутқузимән; Улар саңа: «Биз үстүңдин дәссәп өтимиз, егилип тур» деди; Шуниң билән сән тениңни йәр билән тәң қилип, Үстүңдин өткүчиләр үчүн өзүңни кочидики йол қилдиң».
我必将这杯递在苦待你的人手中； 他们曾对你说：你屈身， 由我们践踏过去吧！ 你便以背为地， 好像街市，任人经过。
