Йәшая 5
1 Мән өз сөйгән яримға, Мениң сөйүмлүгүм үчүн өз үзүмзари тоғрилиқ бир күй ейтип берәй; Сөйүмлүгүмниң мунбәт бир дөң үстидә үзүмзари бар еди;
Ani naman jaalladhu sanaaf, faarfannaa waaʼee iddoo dhaabaa wayinii isaa nan faarfadha: Michuun koo gaara gabbataa irraa iddoo dhaabaa wayinii qaba.
2 У һәммә йерини колап ташларни елип ташлиди, Әң есил үзүм тели тикти; У үзүмзар оттурисиға күзитиш мунари салди, Үзүмзар ичидиму шарап көлчиги қазди, Андин үзүмдин яхши һосул күтти; Бирақ буниң орниға, үзүмзар аччиқ үзүмләрнила бәрди.
Innis lafa sana qotee isa irraa dhagaa balleessee wayinii filatamaa isa irra dhaabe. Qooxii eegumsaa isa keessatti ijaaree boolla wayinii itti cuunfan illee qote. Ergasii akka lafti qotiisaa sun ija gaarii kennu eeggate; inni garuu ija hamaa qofa kenne.
3 Қени, и Йерусалимдикиләр вә Йәһуданиң адәмлири, Мән билән үзүмзаримниң оттурисидин һөкүм чиқириңлар!
“Yaa jiraattota Yerusaalemii fi saba Yihuudaa, mee dubbii anaa fi iddoo dhaabaa wayinii koo gidduu jiruuf murtii kennaa.
4 Мениң үзүмзаримда қилғидәк йәнә немә ишим қалди? Яхши үзүмләрни күткинимдә, Немишкә пәқәт аччиқ үзүмнила чиқирип бәрди?
Waan ani godheef kana caalaa wanni iddoo dhaabaa wayinii kootiif godhamuu malu maali? Yeroo ani ija wayinii gaarii barbaadetti inni maaliif ija hadhaaʼaa qofa naqate?
5 Әнди һазир Өз үзүмзаримни немә қилидиғинимни силәргә ейтип берәй: — Униң читлақлирини елип ташлаймән, у жутуветилиду; Униң тамлирини чеқип ғулитимән, у чәйлиниду.
Ani amma waanan iddoo dhaabaa wayinii koo gochuuf jiru isinitti nan hima; ani dallaa isaa nan diiga; innis ni bada; dallaa isaa dhagaa nan jigsa; innis gad dhidhiitama.
6 Мән уни чөллүккә айландуримән; Һеч ким уни чатап-путап, пәрвиш қилмайду; Җиғанлар вә тикәнләр униңда өсүп чиқиду; Булутларға униң үстигә һеч ямғур яғдурмаңлар дәп буйруймән.
Ani isa nan onsa; mukni wayinii isaas hin qoramu yookaan lafti isaa hin qotamu. Sokorruu fi qoraattiin achi keessatti guddata. Ani akka bokkaan itti hin roobneef duumessa nan ajaja.”
7 Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң үзүмзари — Исраил җәмәти, Униң хошаллиғи болған өсүмлүк болса — Йәһудадикиләрдур; У адаләт мевисини күткән, Бирақ мана әнди зулум көрди; Һәққанийлиқни күткән, Бирақ мана әнди налә-пәряд болди!
Iddoon dhaabaa wayinii Waaqayyoo Waan Hunda Dandaʼuu mana Israaʼel; namoonni Yihuudaa immoo iddoo biqiltuu inni itti gammaduu dha. Inni murtii qajeelaa barbaade; garuu dhiiga dhangalaafamu arge; qajeelummaa barbaade; garuu iyya warra miidhamee dhagaʼe.
8 Хәқләргә һеч орун қалдурмай өйни-өйгә, етизни-етизға улиғанларға вай! Өзүңларни ялғуз зиминда қалдурмақчимусиләр?
Isin warra hamma iddoon tokko iyyuu hin hafnetti mana irratti mana, lafa qotiisaa irratti lafa qotiisaa dabalattanii kophuma keessan biyya keessa jiraattaniif wayyoo!
9 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мениң қулиқимға мундақ деди: — «Көплигән өйләр, Дәрвәқә һәйвәтлик, һәшәмәтлик өйләр адәмзатсиз, харап болиду.
Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu utumaa ani dhagaʼuu akkana jedhee dubbate: “Dhugumaan manneen hedduun ni onu; manneen gurguddaanii fi babbareedoon nama keessa jiraatu dhabu.
10 Бәрһәқ, қириқ молуқ үзүмзар пәқәт алтә күп шарап бериду, Оттуз күрә дан болса пәқәт үч күрә һосул бериду.
Iddoo dhaabaa wayinii cimdii kudhan irraa daadhii wayinii baadoosii tokko qofatu galfama; sanyii qoroosii tokkoo irraa midhaan iifii tokkoo qofatu galfama.”
11 Мәй ичишкә алдирап таң атқанда орнидин турғанларға, Қараңғу чүшишигә қаримай, шараптин кәйп болғичә бесип олтарғанларға вай!
Warra dhugaatii barbaachaaf ganamaan kaʼan, kanneen hamma daadhii wayiniitiin machaaʼanitti halkan dheereffataniif wayyoo.
12 Уларниң зияпәтлиридә чилтар вә лира, тәмбур вә нәй, шарапму бар; Бирақ улар Пәрвәрдигарниң қилғанлириға вә қол ишлириға һеч етивар қилмайду.
Isaan cidha isaanii irratti baganaa, kiraaraa fi dibbee, ulullee fi daadhii wayinii qabu; garuu hojii Waaqayyootiif dhimma hin qaban; hojii harka isaatiifis ulfina hin kennan.
13 Шу сәвәптин өз хәлқим билимдин хәвәрсиз болғанлиғи түпәйлидин сүргүн болуп кетиду; Есилзадилири ечирқишип, Пухралири уссузлуқтин қуруп кетиду.
Kanaafuu sabni koo sababii hubannaa dhabeef boojiʼama; namoonni isaanii bebbeekamoon beelaan, uummanni isaaniis dheebuudhaan dhumu.
14 Шуңа тәһтисара нәпсини йоғинитип, Ағзини һаң ачиду; Уларниң шөһрәтлири, топ-топ адәмлири, қиқас-сүрән көтәргүчилири вә нәғмә ойниғучилири бирақла ичигә чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
Kanaafuu Siiʼool garaa isaa balʼifatee afaan ofii isaa illee hamma malee banata; namoonni isaanii bebbeekamoonii fi uummanni isaanii warri wacanii fi warri gammadan hundis achi keessa buʼu. (Sheol h7585)
15 Пухралар егилдүрүлиду, Мөтивәрләрму төвән қилиниду, Тәкәббурларниң көзлири йәргә қаритилиду;
Kanaafuu namni gad qabama; ilmaan namaa gad deebifamu; iji of tuultotaas lafa ilaala.
16 Бирақ самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар адаләт жүргүзгинидә үстүн дәп мәдһийилиниду, Пак-муқәддәс болғучи Тәңри һәққанийлиғидин пак-муқәддәс дәп билиниду.
Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu garuu murtii qajeelaa ofii isaatiin ol ol jedha; Waaqni qulqulluun qajeelummaa ofii isaatiin akka qulqulluu taʼe of argisiisa.
17 Шу чағда қозилар өз яйлақлирида турғандәк отлайду, Мусапирларму байларниң вәйранә өйлиридә озуқлиниду.
Yeroo sanatti hoolonni akkuma waan lafa dheeda isaanii keessa jiraniitti ni dheedu; xobbaallaawwan hoolaas iddoo sooreyyiin itti barbadaaʼan keessa dheedu.
18 Қәбиһликни алдамчилиқниң жиплири билән, Гунани һарву арғамчиси билән тартқанларға вай!
Warra funyoo gowwoomsaatiin cubbuu, funyoo gaariitiinis hammina harkisan,
19 Йәни: «[Худа] алдирисун! Ишлирини Өзи иштикрәк ада қилсун, Шуниң билән биз уни көрәләймиз! «Исраилдики Муқәддәс Болғучи»ниң нийәт қилғини йеқинлишип ишқа ашурулғай, Биз уни биливалайли!» — дегәнләргә вай!
kanneen, “Waaqni haa ariifatu; akka nu arginuuf inni hojii ofii isaa haa saffisiisu, wanni kun haa dhiʼaatu; akka nu beeknuufis karoorri Qulqullicha Israaʼel haa dhufu” jedhaniif wayyoo.
20 Яманни яхши, яхшини яман дегүчиләргә, Қараңғулуқни нурниң, нурни қараңғулуқниң орниға қойғучиларға, Аччиқни татлиқниң, татлиқни аччиқниң орниға қойғучиларға вай!
Warra hamaadhaan gaarii, gaariidhaan immoo hamaa jedhaniif, kanneen ifaan dukkana, dukkanaan immoo ifa jedhaniif, warra miʼaawaadhaan hadhaaʼaa, hadhaaʼaadhaan immoo miʼaawaa jedhaniif wayyoo.
21 Өзлирини дана дәп чағлиғанларға, Өз нәзиридә өзлирини әқиллиқ дәп қариғанларға вай!
Warra akka yaada isaaniitti ogeeyyii, akka ilaalcha isaaniitti immoo abshaala of seʼaniif wayyoo.
22 Шарап ичишкә батур болғанларға, Һарақни әбҗәш қилишта қәһриман болғанларға,
Warra daadhii wayinii dhuguutti jabaa, dhugaatii walitti makuuttis goota taʼaniif,
23 Йәни пара үчүн рәзилләрни ақлап, Шуниң билән һәққанийларниң адалитини рәт қилғучиларға вай!
warra mattaʼaa fudhatanii yakkamaa gad lakkisaniif, murtii nama balleessaa hin qabnee immoo jalʼisaniif wayyoo.
24 Шуңа, от ялқунлири саманларни жутувәткәндәк, Ялқунларда мәңгәнләр солишип йоқалғандәк, Уларниң йилтизлири чирип кетиду, Гүл-чечәклири чаң-тозаңдәк тозуп кетиду; Чүнки улар самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң йолйоруқ-қанунини чәткә қаққан, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сөз-каламини көзгә илмиған еди.
Kanaafuu akkuma arrabni ibiddaa cidii lafa irraa arraabu, akkuma okaan ibiddaan gubatee badu sana hiddi isaanii ni tortora; daraaraan isaaniis akkuma awwaaraa bittinnaaʼee bada; isaan seera Waaqayyoo Waan Hunda Dandaʼuu didanii dubbii Qulqullicha Israaʼel tuffataniiruutii.
25 Шуңа Пәрвәрдигарниң ғәзиви Өз хәлқигә қарап қайнайду, У уларға қарап қолини көтирип, уларни уруп жиқитиду. Тағлар тәвринип кетиду; Өлүкләр әхләтләрдәк кочилар оттурисида дога-дога болиду. Мошундақ ишлар болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
Kanaafuu dheekkamsi Waaqayyoo saba isaatti ni bobaʼa; harki isaa ol kaʼee isaan rukuta. Tulluuwwan ni raafamu; reeffi isaaniis akkuma kosii daandii irratti gatamee taʼa. Kana hundaan illee dheekkamsi isaa hin qabbanoofne; harki isaas akkuma ol kaafametti jira.
26 У жирақтики әлләрни чақирип туғни көтириду, У йәр йүзиниң чәт яқисидин бир әлни үшқиритип чақириду; Мана улар тездин алдирап келиду!
Inni saboota fagoo jiraniif faajjii ol qaba; warra moggaa lafaa jiranitti ni siiqsa. Isaanis kunoo ariifatanii dafanii dhufu.
27 Улардин һеч бири чарчап кәтмәйду, Путлишипму кәтмәйду. Һеч бири үгдимәйду, ухлимайду, Бағлиған бәлвағлиридин һеч бири бошимайду, Чоруқлириниң боқучлиридин һеч бири үзүлмәйду;
Isaan keessaa namni tokko iyyuu hin dadhabu yookaan hin gufatu; namni tokko iyyuu hin mugu yookaan hin rafu; sabbanni mudhii isaanii hin laafu; hidhaan kophee isaaniis hin citu.
28 Уларниң оқлири иштик, Барлиқ оқялириниң киричлири тартилип тәйяр туриду, Атлириниң туяқлири чақмақ тешидәк болиду, [Җәң һарвулириниң] чақлири қоюнтаздәк айлиниду;
Xiyyi isaanii qaramaa dha; iddaan isaanii hundi qopheeffameera; kotteen fardeen isaanii akkuma dhagaa qara qabuu ti; gommaan gaarii isaaniis akkuma bubbee hamaa ti.
29 Уларниң һөкирәшлири ширниңкидәк болиду, Улар асланлардәк һөкиришиду, Дәрвәқә, улар овға еришкәндә ғаж-ғуж қилип һөрпийишиду; Овни қутқузғидәк һеч ким болмай, Улар уни елип кетиду.
Aaduun isaanii akkuma aaduu leencaa ti; isaan akkuma saafela leencaa aadu; yeroo waan adamsatan qabatanitti ni gururiʼu; isaan waan qabatan fudhatanii deemu; namni isaan harkaa buusuu dandaʼus hin jiru.
30 Шу күни улар деңизлар һөркүригәндәк овға һөкиришиду; Әгәр бирәрси йәр-зиминға қариғидәк болса, Пәқәт қараңғулуқ, дәрд-әләмнила көриду! Һәр қандақ нур булут-туман тәрипидин ғувалишиду.
Gaafas isaan akkuma huursaa galaanaa waan sana irraa huursu. Namni tokko yoo biyya sana ilaale, inni dukkanaa fi rakkina arga; aduunis duumessaan dukkaneeffama.
