Йәшая 5
1 Мән өз сөйгән яримға, Мениң сөйүмлүгүм үчүн өз үзүмзари тоғрилиқ бир күй ейтип берәй; Сөйүмлүгүмниң мунбәт бир дөң үстидә үзүмзари бар еди;
Wohlan, ich will singen von meinem Geliebten, ein Lied meines Lieben von seinem Weinberge: Mein Geliebter hatte einen Weinberg auf einem fetten Hügel.
2 У һәммә йерини колап ташларни елип ташлиди, Әң есил үзүм тели тикти; У үзүмзар оттурисиға күзитиш мунари салди, Үзүмзар ичидиму шарап көлчиги қазди, Андин үзүмдин яхши һосул күтти; Бирақ буниң орниға, үзүмзар аччиқ үзүмләрнила бәрди.
Und er grub ihn um und säuberte ihn von Steinen und bepflanzte ihn mit Edelreben; und er baute einen Turm in seine Mitte und hieb auch eine Kelter darin aus; und er erwartete, daß er Trauben brächte, aber er brachte Herlinge.
3 Қени, и Йерусалимдикиләр вә Йәһуданиң адәмлири, Мән билән үзүмзаримниң оттурисидин һөкүм чиқириңлар!
Nun denn, Bewohner von Jerusalem und Männer von Juda, richtet doch zwischen mir und meinem Weinberge!
4 Мениң үзүмзаримда қилғидәк йәнә немә ишим қалди? Яхши үзүмләрни күткинимдә, Немишкә пәқәт аччиқ үзүмнила чиқирип бәрди?
Was war noch an meinem Weinberge zu tun, das ich nicht an ihm getan hätte? Warum habe ich erwartet, daß er Trauben brächte, und er brachte Herlinge?
5 Әнди һазир Өз үзүмзаримни немә қилидиғинимни силәргә ейтип берәй: — Униң читлақлирини елип ташлаймән, у жутуветилиду; Униң тамлирини чеқип ғулитимән, у чәйлиниду.
Nun, so will ich euch denn kundmachen, was ich meinem Weinberge tun will: seinen Zaun wegnehmen, daß er abgeweidet werde, seine Mauer niederreißen, daß er zertreten werde.
6 Мән уни чөллүккә айландуримән; Һеч ким уни чатап-путап, пәрвиш қилмайду; Җиғанлар вә тикәнләр униңда өсүп чиқиду; Булутларға униң үстигә һеч ямғур яғдурмаңлар дәп буйруймән.
Und ich werde ihn zu Grunde richten; er soll nicht beschnitten noch behackt werden, und Dornen und Disteln sollen in ihm aufschießen; und ich will den Wolken gebieten, daß sie keinen Regen auf ihn fallen lassen.
7 Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң үзүмзари — Исраил җәмәти, Униң хошаллиғи болған өсүмлүк болса — Йәһудадикиләрдур; У адаләт мевисини күткән, Бирақ мана әнди зулум көрди; Һәққанийлиқни күткән, Бирақ мана әнди налә-пәряд болди!
Denn der Weinberg Jehovas der Heerscharen ist das Haus Israel, und die Männer von Juda sind die Pflanzung seines Ergötzens; und er wartete auf Recht, und siehe da: Blutvergießen, auf Gerechtigkeit, und siehe da: Wehgeschrei.
8 Хәқләргә һеч орун қалдурмай өйни-өйгә, етизни-етизға улиғанларға вай! Өзүңларни ялғуз зиминда қалдурмақчимусиләр?
Wehe denen, die Haus an Haus reihen, Feld an Feld rücken, bis gar kein Raum mehr ist, und ihr allein seßhaft seid inmitten des Landes!
9 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мениң қулиқимға мундақ деди: — «Көплигән өйләр, Дәрвәқә һәйвәтлик, һәшәмәтлик өйләр адәмзатсиз, харап болиду.
Vor meinen Ohren hat Jehova der Heerscharen gesprochen: Wenn nicht die vielen Häuser zur Wüste werden, die großen und schönen ohne Bewohner!
10 Бәрһәқ, қириқ молуқ үзүмзар пәқәт алтә күп шарап бериду, Оттуз күрә дан болса пәқәт үч күрә һосул бериду.
Denn zehn Juchart Weinberge werden ein Bath bringen, und ein Homer Samen wird ein Epha bringen. -
11 Мәй ичишкә алдирап таң атқанда орнидин турғанларға, Қараңғу чүшишигә қаримай, шараптин кәйп болғичә бесип олтарғанларға вай!
Wehe denen, die des Morgens früh sich aufmachen, um starkem Getränk nachzulaufen, bis spät am Abend bleiben, der Wein erhitzt sie!
12 Уларниң зияпәтлиридә чилтар вә лира, тәмбур вә нәй, шарапму бар; Бирақ улар Пәрвәрдигарниң қилғанлириға вә қол ишлириға һеч етивар қилмайду.
Und Laute und Harfe, Tamburin und Flöte und Wein sind bei ihrem Gelage; aber auf das Tun Jehovas schauen sie nicht, und das Werk seiner Hände sehen sie nicht.
13 Шу сәвәптин өз хәлқим билимдин хәвәрсиз болғанлиғи түпәйлидин сүргүн болуп кетиду; Есилзадилири ечирқишип, Пухралири уссузлуқтин қуруп кетиду.
Darum wird mein Volk weggeführt aus Mangel an Erkenntnis, und seine Edlen verhungern, und seine Menge lechzt vor Durst.
14 Шуңа тәһтисара нәпсини йоғинитип, Ағзини һаң ачиду; Уларниң шөһрәтлири, топ-топ адәмлири, қиқас-сүрән көтәргүчилири вә нәғмә ойниғучилири бирақла ичигә чүшүп кетиду. (Sheol h7585)
Darum sperrt der Scheol weit auf seinen Schlund und reißt seinen Rachen auf ohne Maß; und hinab fährt seine Pracht und sein Getümmel und sein Getöse und wer darin frohlockt. (Sheol h7585)
15 Пухралар егилдүрүлиду, Мөтивәрләрму төвән қилиниду, Тәкәббурларниң көзлири йәргә қаритилиду;
Und der Mensch wird gebeugt und der Mann erniedrigt, und die Augen der Hoffärtigen werden erniedrigt.
16 Бирақ самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар адаләт жүргүзгинидә үстүн дәп мәдһийилиниду, Пак-муқәддәс болғучи Тәңри һәққанийлиғидин пак-муқәддәс дәп билиниду.
Und Jehova der Heerscharen wird im Gericht erhaben sein, und Gott, der Heilige, sich heilig erweisen in Gerechtigkeit. -
17 Шу чағда қозилар өз яйлақлирида турғандәк отлайду, Мусапирларму байларниң вәйранә өйлиридә озуқлиниду.
Und Schafe werden dort weiden wie auf ihrer Trift, und Fremdlinge in den verwüsteten Fluren der Fetten sich nähren.
18 Қәбиһликни алдамчилиқниң жиплири билән, Гунани һарву арғамчиси билән тартқанларға вай!
Wehe denen, welche die Ungerechtigkeit einherziehen mit Stricken der Falschheit, und die Sünde wie mit Wagenseilen!
19 Йәни: «[Худа] алдирисун! Ишлирини Өзи иштикрәк ада қилсун, Шуниң билән биз уни көрәләймиз! «Исраилдики Муқәддәс Болғучи»ниң нийәт қилғини йеқинлишип ишқа ашурулғай, Биз уни биливалайли!» — дегәнләргә вай!
Die da sprechen: Er beeile, er beschleunige sein Werk, damit wir es sehen; und der Ratschluß des Heiligen Israels möge herannahen und kommen, damit wir ihn erfahren! -
20 Яманни яхши, яхшини яман дегүчиләргә, Қараңғулуқни нурниң, нурни қараңғулуқниң орниға қойғучиларға, Аччиқни татлиқниң, татлиқни аччиқниң орниға қойғучиларға вай!
Wehe denen, die das Böse gut heißen, und das Gute böse; welche Finsternis zu Licht machen, und Licht zu Finsternis; welche Bitteres zu Süßem machen, und Süßes zu Bitterem! -
21 Өзлирини дана дәп чағлиғанларға, Өз нәзиридә өзлирини әқиллиқ дәп қариғанларға вай!
Wehe denen, die in ihren Augen weise und bei sich selbst verständig sind! -
22 Шарап ичишкә батур болғанларға, Һарақни әбҗәш қилишта қәһриман болғанларға,
Wehe denen, die Helden sind, um Wein zu trinken, und tapfere Männer, um starkes Getränk zu mischen;
23 Йәни пара үчүн рәзилләрни ақлап, Шуниң билән һәққанийларниң адалитини рәт қилғучиларға вай!
welche den Gesetzlosen um eines Geschenkes willen gerecht sprechen, und die Gerechtigkeit der Gerechten ihnen entziehen!
24 Шуңа, от ялқунлири саманларни жутувәткәндәк, Ялқунларда мәңгәнләр солишип йоқалғандәк, Уларниң йилтизлири чирип кетиду, Гүл-чечәклири чаң-тозаңдәк тозуп кетиду; Чүнки улар самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң йолйоруқ-қанунини чәткә қаққан, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сөз-каламини көзгә илмиған еди.
Darum, wie des Feuers Zunge die Stoppeln verzehrt, und dürres Gras in der Flamme zusammensinkt, so wird ihre Wurzel wie Moder werden, und ihre Blüte auffliegen wie Staub; denn sie haben das Gesetz Jehovas der Heerscharen verworfen und das Wort des Heiligen Israels verschmäht.
25 Шуңа Пәрвәрдигарниң ғәзиви Өз хәлқигә қарап қайнайду, У уларға қарап қолини көтирип, уларни уруп жиқитиду. Тағлар тәвринип кетиду; Өлүкләр әхләтләрдәк кочилар оттурисида дога-дога болиду. Мошундақ ишлар болсиму, Униң ғәзиви йәнила янмайду, Созған қоли йәнила қайтурулмай туриду.
Darum ist der Zorn Jehovas wider sein Volk entbrannt, und er hat seine Hand gegen dasselbe ausgestreckt und es geschlagen; und die Berge erbebten, und ihre Leichname wurden wie Kehricht inmitten der Straßen. Bei dem allen wendet sich sein Zorn nicht ab, und noch ist seine Hand ausgestreckt.
26 У жирақтики әлләрни чақирип туғни көтириду, У йәр йүзиниң чәт яқисидин бир әлни үшқиритип чақириду; Мана улар тездин алдирап келиду!
Und er wird ein Panier erheben den fernen Nationen, und eine wird er herbeizischen vom Ende der Erde; und siehe, eilends, schnell wird sie kommen.
27 Улардин һеч бири чарчап кәтмәйду, Путлишипму кәтмәйду. Һеч бири үгдимәйду, ухлимайду, Бағлиған бәлвағлиридин һеч бири бошимайду, Чоруқлириниң боқучлиридин һеч бири үзүлмәйду;
Bei ihr ist kein Müder und kein Strauchelnder, keiner schlummert noch schläft; auch ist nicht gelöst der Gürtel ihrer Lenden, noch zerrissen der Riemen ihrer Schuhe.
28 Уларниң оқлири иштик, Барлиқ оқялириниң киричлири тартилип тәйяр туриду, Атлириниң туяқлири чақмақ тешидәк болиду, [Җәң һарвулириниң] чақлири қоюнтаздәк айлиниду;
Ihre Pfeile sind geschärft, und alle ihre Bogen gespannt; die Hufe ihrer Rosse sind Kieseln gleich zu achten, und ihre Räder dem Wirbelwinde.
29 Уларниң һөкирәшлири ширниңкидәк болиду, Улар асланлардәк һөкиришиду, Дәрвәқә, улар овға еришкәндә ғаж-ғуж қилип һөрпийишиду; Овни қутқузғидәк һеч ким болмай, Улар уни елип кетиду.
Ihr Gebrüll ist wie das einer Löwin, sie brüllt wie die jungen Löwen; und sie knurrt und packt die Beute und bringt sie in Sicherheit, und kein Erretter ist da.
30 Шу күни улар деңизлар һөркүригәндәк овға һөкиришиду; Әгәр бирәрси йәр-зиминға қариғидәк болса, Пәқәт қараңғулуқ, дәрд-әләмнила көриду! Һәр қандақ нур булут-туман тәрипидин ғувалишиду.
Und sie knurrt über ihr an jenem Tage gleich dem Rauschen des Meeres. Und man blickt zur Erde, und siehe, Finsternis, Drangsal; und das Licht ist verfinstert durch ihr Gewölk.
