< Йәшая 49 >

1 «И араллар, мениң гепимни аңлаңлар, Жирақтики әл-жутлар, маңа қулақ селиңлар! Балиятқудики чеғимдин тартип Пәрвәрдигар мени чақирди; Апамниң қосиғидики чеғимдин тартип У мениң исмимни тилға алди;
Oídme islas; prestad atención, pueblos lejanos: Yahvé me llamó desde el seno materno, desde las entrañas de mi madre se acordó de mi nombre.
2 У ағзимни өткүр қиличтәк қилди; Өз қолиниң сайиси астида мени йошуруп кәлди, Мени силиқланған бир оқ қилди; У мени оқдениға селип сақлиди,
Él hizo mi boca cual espada afilada, me escondió, bajo la sombra de su mano me convirtió en saeta aguda, dentro de su aljaba me tenía guardado.
3 Вә маңа: «Сән болсаң өзүңдә Мениң гөзәллик-җулалиғим аян қилинидиған Өз қулум Исраилдурсән» — деди».
Y me dijo: “Tú eres mi siervo, oh, Israel, en ti me glorificaré.”
4 Амма мән: — «Мениң әҗрим бекарға кәтти, Һеч немигә еришмәй күч-мағдурумни қуруқ сәрп қилдим; Шундақтиму баһалинишим болса Пәрвәрдигардиндур, Мениң әҗримниму Худайимға тапшурдум» — дедим;
Mas yo dije: “En vano me he fatigado, de balde e inútilmente he consumido mis fuerzas; pero mi causa está en manos de Yahvé, y mi recompensa en manos de mi Dios.”
5 Әнди мени Өз қули болушқа, Яқупни товва қилип униң йениға қайтурушқа мени балиятқуда шәкилләндүргән Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — (Исраил қайтурулуп йениға топланмиған болсиму, Мән йәнила Пәрвәрдигарниң нәзиридә шан-шәрәпкә егә болдум, Шуниңдәк Худайим мениң күчүмдур)
Ahora dice Yahvé, el que desde el seno materno me formó para siervo suyo, para conducir a Jacob nuevamente a Él, y para reunir con Él a Israel —pues soy glorioso a los ojos de Yahvé, y mi Dios es mi fuerza—.
6 — У мундақ дәйду: — «Сениң Яқуп қәбилилирини [гунадин қутқузуп] турғузушқа, Һәмдә Исраилдики «сақланған садиқлар»ни бәхиткә қайтурушқа қулум болушуң сән үчүн зәрричилик бир иштур; Мән техи сени әлләргә нур болушқа, Йәр йүзиниң чәт-яқилириғичә ниҗатим болушуң үчүн сени атидим».
Así dice: “Poca cosa es que tú me sirvas para restaurar las tribus de Jacob, y convertir a los sobrevivientes de Israel; por lo cual te pondré por luz de las naciones, para que llegue mi salvación hasta los términos de la tierra.”
7 Әнди Исраилниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси, униңдики Муқәддәс Болғучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Адәмләр ич-ичидин нәпрәтлинидиған кишигә, Йәни көпчилик ләнитий дәп қариған, Әмәлдарларға қул қилинған кишигә мундақ дәйду: — «Сөзидә турғучи Пәрвәрдигар, Йәни сени таллиған Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сәвәвидин, Падишаһлар көзлирини ечип көрүп орнидин туриду, әмәлдарларму баш уриду;
Así dice Yahvé, el Redentor de Israel y su Santo, al despreciado entre los hombres, al abominado de las gentes, al esclavo de los tiranos: “Reyes verán y se levantarán; príncipes, y se postrarán en honor de Yahvé, que es fiel, por amor del Santo de Israel, que te ha escogido.”
8 Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Шапаәт көрситилидиған бир пәйттә дуайиңни иҗабәт қилишни бекиткәнмән, Ниҗат-қутқузулуш йәткүзүлидиған бир күнидә Мән саңа ярдәмдә болушумни бекиткәнмән; Мән сени қоғдаймән, Сени хәлқимгә әһдә сүпитидә беримән; Шундақ қилип сән зиминни әслигә кәлтүрисән, [Хәлқимни] харабә болуп кәткән мираслириға варислиқ қилдурисән,
Así dice Yahvé: “Al tiempo de la gracia te escucho, y en el día de la salvación vengo a auxiliarte; Yo te he constituido y puesto por alianza del pueblo, a fin de restaurar el país y repartir las heredades desoladas;
9 Сән мәһбусларға: «Буяққа келиңлар», Қараңғулуқта олтарғанларға: «Нурға чиқиңлар» — дәйсән; Улар йоллар бойидиму отлап жүриду, Һәтта һәр бир тақир тағлардин озуқлуқ тапиду;
a fin de decir a los cautivos: «Salid», y a los que están en tinieblas: «Venid a la luz.» En el camino encontrarán con qué alimentarse, y sobre todos los cerros (hallarán) su pasto.
10 Улар ач қалмайду, уссап кәтмәйду; Томуз иссиқму, қуяш тәптиму уларни урмайду; Чүнки уларға рәһим Қилғучи уларни йетәкләйду, У уларға булақларни бойлитип йол башлайду.
No tendrán hambre ni sed, no les molestará viento solano ni sol; porque los conducirá Aquel que de ellos se ha apiadado, y a manantiales de agua los llevará.
11 Шуниңдәк Мән барлиқ тағлиримни йол қилимән, Мениң йоллирим болса егиз көтирилиду.
Convertiré en caminos todos mis montes, y mis calzadas se alzarán.
12 Мана, мошу кишиләр жирақтин келиватиду, Мана, булар болса шималдин вә ғәриптин келиватиду, Һәм мошулар Синим зиминидинму келиватиду.
Mira cómo vienen de lejos; estos del norte y del oeste, y aquellos de la tierra de Sinim.”
13 Хошаллиқтин товлаңлар, и асманлар; И йәр-зимин, шатлан; Нахшиларни яңритиңлар, и тағлар; Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқигә тәсәлли бәрди, Өзиниң хар болған пеқир-мөминлиригә рәһим қилиду.
Cantad, oh cielos, y tú, oh tierra, salta de gozo; prorrumpid en júbilo, oh montañas; porque Yahvé consuela a su pueblo, y tiene compasión de sus pobres.
14 Бирақ Зион болса: — «Пәрвәрдигар мәндин ваз кәчти, Рәббим мени унтуп кәтти!» — дәйду.
Dijo Sión: “Yahvé me ha abandonado, el Señor se ha olvidado de mí.”
15 Ана өзи емитиватқан бовиқини унтуяламду? Өз қосиғидин туққан оғлиға рәһим қилмай тураламду? Һәтта улар унтуған болсиму, Мән сени унтуялмаймән.
¿Puede acaso la mujer olvidarse del niño de su pecho, sin compadecerse del hijo de sus entrañas? Y aun cuando ella pudiera olvidarle, Yo no me olvidaría de ti.
16 Мана, Мән сени Өз алқанлиримға оюп пүткәнмән; [Харабә] тамлириң һәрдайим көз алдимдидур.
He aquí que te tengo grabada en las palmas de mis manos, tus muros están siempre delante de Mí.
17 Оғул балилириң [қайтишқа] алдириватиду; Әслидә сени вәйран қилғанлар, харап қилғанлар сениңдин жирақ кетиватиду;
Tus hijos vienen a prisa, en cambio salen de ti tus devastadores y asoladores.
18 Бешиңни егиз көтирип әтрапиңға қарап бақ! Уларниң һәммиси җәм болуп қешиңға қайтип келиватиду! Өз һаятим билән қәсәм қилимәнки, — дәйду Пәрвәрдигар, Сән уларни өзүңгә зибу-зиннәтләр қилип кийисән; Тойи болидиған қиздәк сән уларни тақайсән;
Alza tus ojos en torno de ti y mira: todos ellos se han congregado para venir a ti. “Vivo Yo”, dice Yahvé, que de todos ellos te revestirás como de adorno, y te los ceñirás como una novia.
19 Чүнки харабә һәм чөлдәрәп кәткән җайлириң, Вәйран қилинған зиминиң, Һазир келип, турмақчи болғанлар түпәйлидин саңа тарчилиқ қилиду; Әслидә сени жутувалғанлар жирақлап кәткән болиду.
Porque tus desiertos, tus ruinas y tu tierra asolada, (todo esto) será demasiado estrecho para los habitantes; y los que te devoraban se habrán ido lejos.
20 Сениңдин җуда қилинған балилириң болса саңа: — «Мошу җай турушумға бәк тарчилиқ қилиду; Маңа турғидәк бир җайни бошитип бәрсәң!» — дәйду;
Los hijos de tu orfandad no dejarán de decir a tus oídos: “El lugar es demasiado estrecho para mí; dame espacio para habitar.”
21 Сән көңлүңдә: — «Мән балилиримдин айрилип қалған, Ғериб-мусапир вә сүргүн болуп, уян-буян һайдиветилгән турсам, Ким мошуларни маңа туғуп бәрди? Ким уларни беқип чоң қилди? Мана, мән ғериб-ялғуз қалдурулғанмән; Әнди мошулар зади нәдин кәлгәндур?» — дәйсән.
Entonces dirás en tu corazón: “¿Quién me los ha engendrado? yo estaba privada de hijos y estéril, cautiva y repudiada. A estos, pues, ¿quién los ha criado? Cuando yo estaba sola, ¿dónde se hallaban ellos?”
22 Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Мән әлләргә қолумни көтирип ишарәт қилимән, Әл-милләтләргә көрүнидиған бир туғни тикләймән; Улар оғуллириңни қучиғида елип келишиду; Улар қизлириңни һапаш қилип келиду.
Así dice Yahvé el Señor: “Ved que alzaré mi mano hacia las naciones, hacia los pueblos levantaré mi bandera; y ellos traerán a tus hijos sobre los pechos, y a tus hijas las llevarán sobre los hombros.
23 Падишаһлар болса, «Атақ дадилириң, » Ханишлар болса иник анилириң болиду; Улар саңа бешини йәргә тәккүзүп тазим қилип, Путлириң алдидики чаң-топиниму ялайду; Шуниң билән сән Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билип йетисән; Чүнки Маңа үмүт бағлап күткәнләр һәргиз йәргә қарап қалмайду.
Reyes serán tus ayos, y sus reinas tus amas de leche; rostro por tierra, se postrarán delante de ti, y lamerán el polvo de tus pies. Entonces conocerás que Yo soy Yahvé y que jamás serán avergonzados los que en Mí confían.”
24 Олҗини батурлардин еливалғили боламду? Һәққанийәт җазаси сәвәвидин тутқун қилинған болса қутулдурғили боламду?
¿Acaso puede quitársele el botín al fuerte, o escaparse el que de derecho es cautivo?
25 Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Һәтта батурлардин әсирләрниму қайтурувалғили, Әшәддийләрдин олҗини қутқузивалғили болиду; Вә сән билән дәвалашқанлар билән Мәнму дәвалишимән, Шуниң билән балилириңни қутқузуп азат қилимән.
Sin embargo, esto dice Yahvé: “Al fuerte le serán quitados los cautivos, y al opresor le será quitado el botín, porque Yo pelearé con los que pelean contigo, y Yo salvaré a tus hijos.
26 Сени әзгүчиләрни өз гөши билән өзини озуқландуримән; Улар йеңи шарап ичкәндәк өз қени билән мәс болуп кетиду; Шундақ қилип барлиқ әт егилири Мән Пәрвәрдигарниң сениң Қутқузғучиң һәм Һәмҗәмәт-Ниҗаткариң, Яқуптики қудрәт Егиси екәнлигимни билип йетиду.
A tus opresores les daré de comer sus propias carnes; y se embriagarán con su propia sangre, como con vino nuevo; y sabrán todos los hombres que Yo, Yahvé, soy tu libertador, y tú redentor, el Fuerte de Jacob.

< Йәшая 49 >