Йәшая 49

1 «И араллар, мениң гепимни аңлаңлар, Жирақтики әл-жутлар, маңа қулақ селиңлар! Балиятқудики чеғимдин тартип Пәрвәрдигар мени чақирди; Апамниң қосиғидики чеғимдин тартип У мениң исмимни тилға алди;

Ascoltatemi, o isole, udite attentamente, nazioni lontane; il Signore dal seno materno mi ha chiamato, fino dal grembo di mia madre ha pronunziato il mio nome.

2 У ағзимни өткүр қиличтәк қилди; Өз қолиниң сайиси астида мени йошуруп кәлди, Мени силиқланған бир оқ қилди; У мени оқдениға селип сақлиди,

Ha reso la mia bocca come spada affilata, mi ha nascosto all'ombra della sua mano, mi ha reso freccia appuntita, mi ha riposto nella sua faretra.

3 Вә маңа: «Сән болсаң өзүңдә Мениң гөзәллик-җулалиғим аян қилинидиған Өз қулум Исраилдурсән» — деди».

Mi ha detto: «Mio servo tu sei, Israele, sul quale manifesterò la mia gloria».

4 Амма мән: — «Мениң әҗрим бекарға кәтти, Һеч немигә еришмәй күч-мағдурумни қуруқ сәрп қилдим; Шундақтиму баһалинишим болса Пәрвәрдигардиндур, Мениң әҗримниму Худайимға тапшурдум» — дедим;

Io ho risposto: «Invano ho faticato, per nulla e invano ho consumato le mie forze. Ma, certo, il mio diritto è presso il Signore, la mia ricompensa presso il mio Dio».

5 Әнди мени Өз қули болушқа, Яқупни товва қилип униң йениға қайтурушқа мени балиятқуда шәкилләндүргән Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — (Исраил қайтурулуп йениға топланмиған болсиму, Мән йәнила Пәрвәрдигарниң нәзиридә шан-шәрәпкә егә болдум, Шуниңдәк Худайим мениң күчүмдур)

Ora disse il Signore che mi ha plasmato suo servo dal seno materno per ricondurre a lui Giacobbe e a lui riunire Israele, - poiché ero stato stimato dal Signore e Dio era stato la mia forza -

6 — У мундақ дәйду: — «Сениң Яқуп қәбилилирини [гунадин қутқузуп] турғузушқа, Һәмдә Исраилдики «сақланған садиқлар»ни бәхиткә қайтурушқа қулум болушуң сән үчүн зәрричилик бир иштур; Мән техи сени әлләргә нур болушқа, Йәр йүзиниң чәт-яқилириғичә ниҗатим болушуң үчүн сени атидим».

mi disse: «E' troppo poco che tu sia mio servo per restaurare le tribù di Giacobbe e ricondurre i superstiti di Israele. Ma io ti renderò luce delle nazioni perché porti la mia salvezza fino all'estremità della terra».

7 Әнди Исраилниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси, униңдики Муқәддәс Болғучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Адәмләр ич-ичидин нәпрәтлинидиған кишигә, Йәни көпчилик ләнитий дәп қариған, Әмәлдарларға қул қилинған кишигә мундақ дәйду: — «Сөзидә турғучи Пәрвәрдигар, Йәни сени таллиған Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сәвәвидин, Падишаһлар көзлирини ечип көрүп орнидин туриду, әмәлдарларму баш уриду;

Dice il Signore, il redentore di Israele, il suo Santo, a colui la cui vita è disprezzata, al reietto delle nazioni, al servo dei potenti: «I re vedranno e si alzeranno in piedi, i principi vedranno e si prostreranno, a causa del Signore che è fedele, a causa del Santo di Israele che ti ha scelto».

8 Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Шапаәт көрситилидиған бир пәйттә дуайиңни иҗабәт қилишни бекиткәнмән, Ниҗат-қутқузулуш йәткүзүлидиған бир күнидә Мән саңа ярдәмдә болушумни бекиткәнмән; Мән сени қоғдаймән, Сени хәлқимгә әһдә сүпитидә беримән; Шундақ қилип сән зиминни әслигә кәлтүрисән, [Хәлқимни] харабә болуп кәткән мираслириға варислиқ қилдурисән,

Dice il Signore: «Al tempo della misericordia ti ho ascoltato, nel giorno della salvezza ti ho aiutato. Ti ho formato e posto come alleanza per il popolo, per far risorgere il paese, per farti rioccupare l'eredità devastata,

9 Сән мәһбусларға: «Буяққа келиңлар», Қараңғулуқта олтарғанларға: «Нурға чиқиңлар» — дәйсән; Улар йоллар бойидиму отлап жүриду, Һәтта һәр бир тақир тағлардин озуқлуқ тапиду;

per dire ai prigionieri: Uscite, e a quanti sono nelle tenebre: Venite fuori. Essi pascoleranno lungo tutte le strade, e su ogni altura troveranno pascoli.

10 Улар ач қалмайду, уссап кәтмәйду; Томуз иссиқму, қуяш тәптиму уларни урмайду; Чүнки уларға рәһим Қилғучи уларни йетәкләйду, У уларға булақларни бойлитип йол башлайду.

Non soffriranno né fame né sete e non li colpirà né l'arsura né il sole, perché colui che ha pietà di loro li guiderà, li condurrà alle sorgenti di acqua.

11 Шуниңдәк Мән барлиқ тағлиримни йол қилимән, Мениң йоллирим болса егиз көтирилиду.

Io trasformerò i monti in strade e le mie vie saranno elevate.

12 Мана, мошу кишиләр жирақтин келиватиду, Мана, булар болса шималдин вә ғәриптин келиватиду, Һәм мошулар Синим зиминидинму келиватиду.

Ecco, questi vengono da lontano, ed ecco, quelli vengono da mezzogiorno e da occidente e quelli dalla regione di Assuan».

13 Хошаллиқтин товлаңлар, и асманлар; И йәр-зимин, шатлан; Нахшиларни яңритиңлар, и тағлар; Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқигә тәсәлли бәрди, Өзиниң хар болған пеқир-мөминлиригә рәһим қилиду.

Giubilate, o cieli; rallegrati, o terra, gridate di gioia, o monti, perché il Signore consola il suo popolo e ha pietà dei suoi miseri.

14 Бирақ Зион болса: — «Пәрвәрдигар мәндин ваз кәчти, Рәббим мени унтуп кәтти!» — дәйду.

Sion ha detto: «Il Signore mi ha abbandonato, il Signore mi ha dimenticato».

15 Ана өзи емитиватқан бовиқини унтуяламду? Өз қосиғидин туққан оғлиға рәһим қилмай тураламду? Һәтта улар унтуған болсиму, Мән сени унтуялмаймән.

Si dimentica forse una donna del suo bambino, così da non commuoversi per il figlio delle sue viscere? Anche se queste donne si dimenticassero, io invece non ti dimenticherò mai.

16 Мана, Мән сени Өз алқанлиримға оюп пүткәнмән; [Харабә] тамлириң һәрдайим көз алдимдидур.

Ecco, ti ho disegnato sulle palme delle mie mani, le tue mura sono sempre davanti a me.

17 Оғул балилириң [қайтишқа] алдириватиду; Әслидә сени вәйран қилғанлар, харап қилғанлар сениңдин жирақ кетиватиду;

I tuoi costruttori accorrono, i tuoi distruttori e i tuoi devastatori si allontanano da te.

18 Бешиңни егиз көтирип әтрапиңға қарап бақ! Уларниң һәммиси җәм болуп қешиңға қайтип келиватиду! Өз һаятим билән қәсәм қилимәнки, — дәйду Пәрвәрдигар, Сән уларни өзүңгә зибу-зиннәтләр қилип кийисән; Тойи болидиған қиздәк сән уларни тақайсән;

Alza gli occhi intorno e guarda: tutti costoro si radunano, vengono da te. «Com'è vero ch'io vivo - oracolo del Signore- ti vestirai di tutti loro come di ornamento, te ne ornerai come una sposa».

19 Чүнки харабә һәм чөлдәрәп кәткән җайлириң, Вәйран қилинған зиминиң, Һазир келип, турмақчи болғанлар түпәйлидин саңа тарчилиқ қилиду; Әслидә сени жутувалғанлар жирақлап кәткән болиду.

Poiché le tue rovine e le tue devastazioni e il tuo paese desolato saranno ora troppo stretti per i tuoi abitanti, benché siano lontani i tuoi divoratori.

20 Сениңдин җуда қилинған балилириң болса саңа: — «Мошу җай турушумға бәк тарчилиқ қилиду; Маңа турғидәк бир җайни бошитип бәрсәң!» — дәйду;

Di nuovo ti diranno agli orecchi i figli di cui fosti privata: «Troppo stretto è per me questo posto; scostati, e mi accomoderò».

21 Сән көңлүңдә: — «Мән балилиримдин айрилип қалған, Ғериб-мусапир вә сүргүн болуп, уян-буян һайдиветилгән турсам, Ким мошуларни маңа туғуп бәрди? Ким уларни беқип чоң қилди? Мана, мән ғериб-ялғуз қалдурулғанмән; Әнди мошулар зади нәдин кәлгәндур?» — дәйсән.

Tu penserai: «Chi mi ha generato costoro? Io ero priva di figli e sterile; questi chi li ha allevati? Ecco, ero rimasta sola e costoro dove erano?».

22 Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Мән әлләргә қолумни көтирип ишарәт қилимән, Әл-милләтләргә көрүнидиған бир туғни тикләймән; Улар оғуллириңни қучиғида елип келишиду; Улар қизлириңни һапаш қилип келиду.

Così dice il Signore Dio: «Ecco, io farò cenno con la mano ai popoli, per le nazioni isserò il mio vessillo. Riporteranno i tuoi figli in braccio, le tue figlie saran portate sulle spalle.

23 Падишаһлар болса, «Атақ дадилириң, » Ханишлар болса иник анилириң болиду; Улар саңа бешини йәргә тәккүзүп тазим қилип, Путлириң алдидики чаң-топиниму ялайду; Шуниң билән сән Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билип йетисән; Чүнки Маңа үмүт бағлап күткәнләр һәргиз йәргә қарап қалмайду.

I re saranno i tuoi tutori, le loro principesse tue nutrici. Con la faccia a terra essi si prostreranno davanti a te, baceranno la polvere dei tuoi piedi; allora tu saprai che io sono il Signore e che non saranno delusi quanti sperano in me».

24 Олҗини батурлардин еливалғили боламду? Һәққанийәт җазаси сәвәвидин тутқун қилинған болса қутулдурғили боламду?

Si può forse strappare la preda al forte? Oppure può un prigioniero sfuggire al tiranno?

25 Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Һәтта батурлардин әсирләрниму қайтурувалғили, Әшәддийләрдин олҗини қутқузивалғили болиду; Вә сән билән дәвалашқанлар билән Мәнму дәвалишимән, Шуниң билән балилириңни қутқузуп азат қилимән.

Eppure dice il Signore: «Anche il prigioniero sarà strappato al forte, la preda sfuggirà al tiranno. Io avverserò i tuoi avversari; io salverò i tuoi figli.

26 Сени әзгүчиләрни өз гөши билән өзини озуқландуримән; Улар йеңи шарап ичкәндәк өз қени билән мәс болуп кетиду; Шундақ қилип барлиқ әт егилири Мән Пәрвәрдигарниң сениң Қутқузғучиң һәм Һәмҗәмәт-Ниҗаткариң, Яқуптики қудрәт Егиси екәнлигимни билип йетиду.

Farò mangiare le loro stesse carni ai tuoi oppressori, si ubriacheranno del proprio sangue come di mosto. Allora ogni uomo saprà che io sono il Signore, tuo salvatore, io il tuo redentore e il Forte di Giacobbe».