Йәшая 47

1 «И Бабилниң пак қизи, келип топа-чаңға олтар; И калдийләрниң қизи, тәхтсиз болуп йәргә олтар! Чүнки сән «латапәтлик вә назук» дәп иккинчи аталмайсән.

Iru malsupren kaj sidiĝu sur polvo, ho virgulino filino de Babel; sidiĝu sur la tero, sentronigita filino de la Ĥaldeoj; ĉar oni ne plu nomos vin delikata kaj dorlotata.

2 «Түгмән тешини чөрүп, ун тарт әнди, Чүмпәрдәңни ечип ташла, Көңлигиңни селивәт, Пачиғиңни ялаңачла, Дәриялардин су кечип өт;

Prenu manan muelilon kaj muelu farunon; forigu vian vualon, levu vian vestrandon, malkovru vian kruron, transiru riverojn.

3 Уятлиғиң ечилиду; Бәрһәқ, номусуңға тегилиду; Мән интиқам алимән, Һеч кимни аяп қоймаймән.

Malkovriĝos via nudaĵo, kaj montriĝos via honto. Mi faros venĝon, kaj Mi neniun indulgos.

4 Бизниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучимиз болса, «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар» Униң нами; У Исраилдики Муқәддәс Болғучидур.

Nia Liberiganto — Lia nomo estas Eternulo Cebaot, Sanktulo de Izrael.

5 И калдийләрниң қизи, сүкүт қелип җим олтар, Қараңғулуққа кирип кәт; Чүнки буниңдин кейин иккинчи «сәлтәнәтләрниң ханиши» дәп аталмайсән.

Sidu silente kaj iru en mallumon, ho filino de la Ĥaldeoj, ĉar oni ne plu nomos vin estrino de regnoj.

6 Мән Өз хәлқимдин ғәзәпләндим, Шуңа Өзүмниң мирасимни булғивәттим, Шуниң билән уларни қолуңға тапшуруп бәрдим; Сән болсаң уларға һеч қандақ рәһим көрсәтмидиң; Яшанғанларниң үстигиму боюнтуруқларни интайин еғир қилип салдиң;

Kiam Mi koleris Mian popolon, malhonoris Mian heredaĵon, kaj transdonis ilin en viajn manojn, vi ne montris al ili kompaton, sur maljunulon vi metis tre peze vian jugon;

7 Шуниң билән сән: — «Мән мәңгүгә ханиш болимән» дәп, Мошу ишларни көңлүңдин һеч өткүзмидиң; Уларниң ақивитини һеч ойлап бақмидиңсән.

vi diris: Eterne mi estos estrino; vi ne prenis tion al via koro, ne pensis pri la sekvoj.

8 Әнди һазир, и әндишисиз яшап кәлгүчи, Өз-өзигә: «Мәнла бардурмән, мәндин башқа һеч ким йоқтур, Мән һәргиз тул аялниң җапасини яки балилардин мәһрум болушниң җапасини тартмаймән» — дегүчи, И сән әйш-ишрәткә берилгүчисән, Шуни аңлап қой: —

Aŭskultu do nun, ho voluptulino, kiu sidas senzorge, kiu diras en sia koro: Mi estas, kaj ne ekzistas alia krom mi; mi ne fariĝos vidvino, kaj mi ne konos perdon de infanoj.

9 «Дәл мошу икки иш, — Балилардин мәһрум болуш вә туллуқ — Бир дәқиқидә, бир күн ичидила бешиңға тәң чүшиду; Нурғунлиған җадугәрликлириң түпәйлидин, Бәк көп әпсунлириң үчүн улар толуқ бешиңға келиду.

Venos do sur vin tiuj du aferoj subite, en unu tago; seninfaneco kaj vidvineco en plena mezuro trafos vin, malgraŭ viaj multaj sorĉoj, malgraŭ la granda forto de viaj magiaĵoj.

10 Чүнки сән өзүңниң рәзиллигиңгә таянғансән, Сән «Һеч ким мени көрмәйду» — дедиң; Сениң даналиғиң вә билимиң өзүңни езиқтуруп, Сән көңлүңдә: — «Мәнла бардурмән, мәндин башқа бири йоқтур» — дедиң.

Vi sentis vin sendanĝera en via malboneco; vi diris: Neniu min vidas; via saĝeco kaj via scio estis viaj delogantoj; kaj vi diris en via koro: Mi estas, kaj ne ekzistas alia krom mi.

11 Бирақ балаю-апәт сени бесип келиду; Сән униң келип чиқишини билмәйсән; Һалакәт бешиңға чүшиду; Сән һеч қандақ «һамий пули» билән уни тосалмайсән; Сән һеч күтмигән вәйранчилиқ туюқсиз сени бесип чүшиду.

Tial venos sur vin malbono, kies komencon vi ne scios, kaj falos sur vin malfeliĉo, el kiu vi ne povos vin elaĉeti, kaj surprizos vin pereo, kiun vi ne antaŭvidis.

12 Әнди қени, яшлиғиңдин тартип өзүңни упритип кәлгән әпсунлириңни, Шундақла нурғунлиған җадугәрликлириңни һазир оқуп туривәр; Ким билсун, сән улардин пайда көрүп қаламсән? Бирәр немини тәвритип қояларсән һәр қачан?!

Restu do ĉe viaj magiaĵoj, kaj ĉe viaj multaj sorĉoj, super kiuj vi laboris de via juneco; eble vi povos profiti, eble vi fortiĝos.

13 Сән алған мәслиһәтлириң билән һалсизлинип кәттиң; Әнди асманларға қарап тәбир бәргүчиләр, Юлтузларға қарап палчилиқ қилғучилар, Йеңи айларни күзитип мунәҗҗимлик қилип ишларни «алдин-ала ейтқучилар» орнидин тәң туруп бешиңға чүшидиғанлардин сени қутқузсун!

Vi laciĝis de la multo de viaj konsiliĝoj; nun ili stariĝu, la mezurantoj de la ĉielo, la esplorantoj de la steloj, la antaŭdiristoj laŭ la luno, kaj ili savu vin kontraŭ tio, kio trafos vin.

14 Мана, улар пахалдәк болуп кетиду; От уларни көйдүриветиду; Улар өзлирини ялқунниң қолидин қутқузалмайду; Бирақ уларда адәмни исситқидәк һеч көмүр, Яки адәм иссинғидәк һеч гүлхан йоқтур!

Jen, ili fariĝos kiel pajlo; la fajro forbruligos ilin; ili ne savos sian animon el la forto de la flamo; ne estos ia karbo, ĉe kiu sin varmigi, nek fajro, antaŭ kiu sidi.

15 Сени аварә қилған, Яшлиғиңдин тартип сәндә сода қилғанлар саңа мошундақ пайдисиз болиду; Һәр бири өз йолини издәп кетип қалиду; Сени қутқузғидәк һеч ким йоқтур.

Tiaj fariĝis por vi tiuj, kun kiuj vi multe penis, kun kiuj vi interrilatis de via juneco; ĉiu forvagis siaflanken, neniu vin savos.