Йәшая 46

1 Бәл болса тиз пүкти, Небо еңишиватиду; Уларниң мәбудлири улақларниң земмисигә, калиларниң зиммисигә чүшти; Силәр көтәргән нәрсилириңлар әнди улақларға артилған болуп, Һалсиз улақларға еғир жүк болиду!

بێل چۆکی دادا و نەبۆ چەمایەوە، بتەکانیان بارن بۆ ڕەشەوڵاخ. ئەوەی باری دەکەن باری هەڵگیراون، بارن بەسەر ئاژەڵە ماندووەکانەوە.

2 Улар еңишиду, бирликтә тиз пүкишиду; Улар мошу жүкни қутқузалмайду, Бәлки өзлири әсиргә чүшиду.

هەموو چەمانەوە، پێکەوە چۆکیان دادا، نەیانتوانی بارەکە دەرباز بکەن و ئەوان خۆشیان ڕاپێچ کران.

3 И Яқупниң җәмәти, Шундақла Исраил җәмәтиниң қалдиси, Анаңларниң қосиғидики чағдин тартип үстүмгә артилғанлар, Балиятқудики чағдин тартип көтирилип кәлгәнләр, — Маңа қулақ селиңлар!

«ئەی بنەماڵەی یاقوب، گوێم لێ بگرن، ئەی هەموو پاشماوەی بنەماڵەی ئیسرائیل، ئەی ئەوانەی هەڵمگرتوون لەو کاتەوەی لەناو ڕەحم بوونە، لەو ڕۆژەوەی کە لەدایک بوونە گرنگیم پێداون.

4 Силәр қериғучиму Мән йәнила шундақтурмән, Чечиңлар ақарғучиму Мән силәрни йүдүп жүримән; Силәрни ясиған Мәндурмән, силәрни көтиримән; Силәрни йүдүп қутқузимән.

هەتا پیریش بن هەر من ئەوم، هەتا ڕیش سپیێتیش هەر من هەڵتاندەگرم. من دروستم کردوون و ئێوە باری منن، هەر من هەڵدەگرم و دەرباز دەکەم.

5 Әнди Мени кимгә охшатмақчи, Яки кимни Маңа тәң қилмақчисиләр? Уни Маңа охшаш дәп, Силәр кимни Мән билән селиштурмақчисиләр?

«بە کێ هاوشێوەم دەکەن و یەکسانم دەکەن و هاووێنەم دەکەن بۆ ئەوەی لە یەک بچین؟

6 Улар болса һәмянидин алтунни чечип берип, Күмүчниму таразиға салиду, Бир зәргәрни ялливалиду, У бир мәбудни ясап бериду; Улар жиқилиду, дәрвәқә чоқуниду!

ئەوانە زێڕ لە کیسەوە بەتاڵ دەکەن و زیویش بە تەرازوو دەکێشن، زێڕنگەرێک بەکرێ دەگرن و دەیکاتە خوداوەندێک، ڕوو لە زەوی دەکەن بۆی و کڕنۆشی بۆ دەبەن.

7 Улар уни мүрисигә артиду, Уни көтирип, өз орниға қойиду; Андин у әшу йәрдә өрә туриду; У орнидин қозғилалмайду; Бириси униңға йелинип тиләйду, Лекин у җавап бәрмәйду; У кишини аваричилигидин қутқузмайду.

دەیخەنە سەر شان، هەڵیدەگرن، لە جێی خۆی دایدەنێن بۆ ئەوەی ڕاوەستێت، لە جێی خۆی ناجوڵێتەوە. هاواری بۆ دەکات و وەڵام ناداتەوە، لە تەنگانەکەی ڕزگاری ناکات.

8 Мошу ишларни есиңларда тутуңлар; Шундақла өзүңларни һәқиқий әркәкләрдәк көрситиңлар; И, итаәтсизләр, Буни есиңларға кәлтүрүңлар;

«ئەمەتان لەبیر بێت و وردبنەوە! ئەی یاخیبووان، بیخەنە مێشکتانەوە.

9 Илгәрки ишларни, йәни қедимдин болған ишларни есиңларға кәлтүрүңлар; Чүнки Мән Тәңридурмән, башқа бири йоқтур; Мән Худадурмән, Маңа охшашлар йоқтур;

سەرەتاکانتان لەبیر بێت کە لە کۆنەوەیە، بە ڕاستی من خودام و یەکێکی دیکە نییە، خودام و هیچی دیکە نییە وەک من.

10 Мән: «Мениң бекиткиним орунлиниду, Көңлүмгә барлиқ пүккәнләрни әмәлгә ашурмай қоймаймән» дәп, Ишниң нәтиҗисини баштила, Алдин-ала техи қилинмиған ишларни аян қилип ейтқучидурмән;

لە سەرەتاوە کۆتاییم ڕاگەیاندووە، لە کۆنەوەش ئەوەی هێشتا نەکراوە. فەرمووم:”ڕاوێژی من سەر دەگرێت، هەموو ئەوەی پێم خۆشە دەیکەم.“

11 Күнчиқиштин житқуч бир қушни, Йәни көңлүмгә пүккинимни ада қилғучи бир адәмни жирақ жуттин чақирғучидурмән. Бәрһәқ, Мән сөз қилған, Бәрһәқ, Мән уни чоқум әмәлгә ашуримән; Буни нийәт қилғанмән, Бәрһәқ, Мән уни вуҗудқа чиқиримән.

داڵ لە ڕۆژهەڵاتەوە بانگ دەکەم، لە خاکێکی دووریشەوە ئەوەی ئامانجی من بەجێدەگەیەنێت. فەرمووم و ئەنجامی دەدەم، دامڕشتووە و دەیکەم.

12 И һәққанийлиқтин жирақ кәткән җаһиллар, Маңа қулақ селиңлар: —

ئەی کەللەڕەقەکان، گوێم لێ بگرن، ئەی دوورەکان لە ڕاستودروستی.

13 Мән һәққанийлиғимни йеқин қилимән, У жирақлашмайду; Шуниңдәк Мениң ниҗатим һәм кечикмәйду; Мән Зионға ниҗат йәткүзүп, Исраилға җулалиқ-гөзәллигимни тикләп беримән».

ڕاستودروستی خۆمم نزیک خستووەتەوە، دوور ناکەوێتەوە و ڕزگاربوونم دوا ناکەوێت. ڕزگاری بە سییۆن دەبەخشم، بە ئیسرائیلی شکۆمەندیم.