Йәшая 44
1 Бирақ һазир, и Яқуп Мениң қулум, И Мениң таллиғиним Исраил, аңла! —
しかし、わがしもべヤコブよ、わたしが選んだイスラエルよ、いま聞け。
2 Сени ясиған, балиятқудин тартипла сени шәкилләндүргән, саңа ярдәмдә болғучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Қорқма, и Мениң қулум Яқуп, И Мениң таллиғиним «Йәшурун», қорқма!
あなたを造り、あなたを胎内に形造り、あなたを助ける主はこう言われる、『わがしもべヤコブよ、わたしが選んだエシュルンよ、恐れるな。
3 Чүнки Мән уссап кәткәнниң үстигә суни, Қағҗирақ йәрниң үстигә кәлкүнләрни қуюп беримән; Нәслиң үстигә Роһумни, Пәрзәнтлириң үстигә бәрикитимни қуйимән;
わたしは、かわいた地に水を注ぎ、干からびた地に流れをそそぎ、わが霊をあなたの子らにそそぎ、わが恵みをあなたの子孫に与えるからである。
4 Улар юмран чөпләр арисидин, Ериқ-өстәңләр бойидики мәҗнун таллардәк өсиду;
こうして、彼らは水の中の草のように、流れのほとりの柳のように、生え育つ。
5 Бириси: «Мән Пәрвәрдигарға тәвәмән» — дәйду, Йәнә бириси болса Яқупниң исми билән өзини атайду; Йәнә башқа бириси қоли билән: «Мән Пәрвәрдигарға тәвәмән» дәп язиду, Шундақла Исраилниң исмини өзиниң исмигә яндаш қошиду.
ある人は「わたしは主のものである」と言い、ある人はヤコブの名をもって自分を呼び、またある人は「主のものである」と手にしるして、イスラエルの名をもって自分を呼ぶ』」。
6 Исраилниң падишаси Пәрвәрдигар, Йәни Исраилниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси, самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мән болсам Тунҗи һәм Ахиридурмән; Мәндин башқа һеч илаһ йоқтур.
主、イスラエルの王、イスラエルをあがなう者、万軍の主はこう言われる、「わたしは初めであり、わたしは終りである。わたしのほかに神はない。
7 Қени, ким Мениң қедимки хәлқимни тикләп бекиткинимдәк бир ишни җакалап, алдин-ала баян қилип, андин уни Мениң алдимға Мәндәк тикләп қоялайду? Қени, ким кейинки ишларни, кәлгүсидә болидиған ишларни алдин-ала баян қилалисун!
だれかわたしに等しい者があるか。その者はそれを示し、またそれを告げ、わが前に言いつらねよ。だれが、昔から、きたるべき事を聞かせたか。その者はやがて成るべき事をわれわれに告げよ。
8 Қорқмаңлар, сарасимигә чүшүп кәтмәңләр! Мән илгири мошуларни силәргә аңлитип, алдин баян қилған әмәсму? Мошу тоғрилиқ силәр Мениң гувачилиримдурсиләр. Мәндин башқа илаһ барму? Бәрһәқ, башқа Қорам Таш йоқ; һеч биридин хәвирим йоқтур.
恐れてはならない、またおののいてはならない。わたしはこの事を昔から、あなたがたに聞かせなかったか、また告げなかったか。あなたがたはわが証人である。わたしのほかに神があるか。わたしのほかに岩はない。わたしはそのあることを知らない」。
9 Оюлған мәбудни шәкилләндүргәнләрниң һәммисиниң әһмийити йоқ; Уларниң әтиварлиған нәрсилириниң һеч пайдиси йоқтур; Мошуларға болған «гувачилар» болса, өзлири қариғу, һеч немини билмәс; Дәрвәқә нәтиҗиси уларниң өзлиригә шәрмәндиликтур.
偶像を造る者は皆むなしく、彼らの喜ぶところのものは、なんの役にも立たない。その信者は見ることもなく、また知ることもない。ゆえに彼らは恥を受ける。
10 Ким бир «илаһ»ни шәкилләндүргән болса, Һеч пайдиси йоқ бир мәбудни қуйған, халас!
だれが神を造り、またなんの役にも立たない偶像を鋳たか。
11 [Мәбудниң] барлиқ һәмраһлири шәрмәндә болиду; Мәбудни ясиғучилар болса адәмдур, халас; Уларниң һәммиси жиғилип, орнидин туруп көрсун, Улар қорқушуп, шәрмәндичиликтә қалиду.
見よ、その仲間は皆恥を受ける。その細工人らは人間にすぎない。彼らが皆集まって立つとき、恐れて共に恥じる。
12 Мана төмүрчи сайманлирини [қолиға елип], Чоғлар үстидә [мошу нәрсини] базғанлири билән соқуп шәкилләндүриду; Андин у күчлүк қоли билән униңға ишләйду; Бирақ униң қосиғи ечип мағдуридин қалиду; Су ичмәй у һалсизлинип кетиду.
鉄の細工人はこれを造るのに炭の火をもって細工し、鎚をもってこれを造り、強い腕をもってこれを鍛える。彼が飢えれば力は衰え、水を飲まなければ疲れはてる。
13 Яғаччи болса яғач үстигә өлчәш жипини тартиду; У қәләм билән үстигә әндизә сизиду; Уни рәндә билән рәндиләйду; У йәнә пәрка билән сизип җиҗайду; Ахирда у уни адәмниң гөзәллигигә охшитип инсан тәқи-турқини шәкилләндүриду; Шуниң билән у өйдә турушқа тәйяр қилиниду.
木の細工人は線を引き、鉛筆でえがき、かんなで削り、コンパスでえがき、それを人の美しい姿にしたがって人の形に造り、家の中に安置する。
14 Мана у бир күни өзи үчүн кедир дәрәқлирини кесишкә чиқиду! (У әслидә арча вә дуб дәрәқлирини елип өзи үчүн орманлиқ арисиға тикип чоң қилған еди; У қариғайму тиккән еди, ямғур уни үндүрди).
彼は香柏を切り倒し、あるいはかしの木、あるいはかしわの木を選んで、それを林の木の中で強く育てる。あるいは香柏を植え、雨にそれを育てさせる。
15 Мошу яғачлардин отун елиниду; Бириси униңдин елип, иссиниду; Мана, у от йеқип, нан йеқиватиду; У йәнә униңдин елип бир илаһни ясайду һәм униңға ибадәт қилиду; Уни оюлған мәбуд қилип униңға баш уриду.
こうして人はその一部をとって、たきぎとし、これをもって身を暖め、またこれを燃やしてパンを焼き、また他の一部を神に造って拝み、刻んだ像に造ってその前にひれ伏す。
16 Демәк, йеримини отта көйдүриветиду; Йерими билән гөш йәйду; У кавап қилип қанғичә йәйду; Бәрһәқ, у иссинип, өз-өзигә: — «Аһ, раһәтлинип иссиндиммән, отни көрүватимән!» — дәйду.
その半ばは火に燃やし、その半ばで肉を煮て食べ、あるいは肉をあぶって食べ飽き、また身を暖めて言う、「ああ、暖まった、熱くなった」と。
17 Бирақ қалғини билән у бир илаһни ясайду; Бу униң мәбуди болиду; У униң алдиға жиқилип ибадәт қилиду; У униңға дуа қилип: «Мени қутқузғайсән; Чүнки сән мениң илаһимдурсән» — дәйду.
そしてその余りをもって神を造って偶像とし、その前にひれ伏して拝み、これに祈って、「あなたはわが神だ、わたしを救え」と言う。
18 Бу [кишиләр] һеч билмәйду, һеч чүшәнмәйду; Чүнки у уларни көрмисун дәп көзлирини, Уларни чүшәнмисун дәп көңлини сугақ билән сугивәткән.
これらの人は知ることがなく、また悟ることがない。その目はふさがれて見ることができず、その心は鈍くなって悟ることができない。
19 Улардин һеч биридә мошуларни көңлигә кәлтүрүп: — «Яғачниң йеримини мән отта көйдүрдүм, Йериминиң чоғлири үстидә мән нан яқтим; Мән кавапму қилип йәвалдим; Қалғинини бир ләнәтлик нәрсә қиламтим? Мән бир парчә яғачқа баш урамтим!» — дегудәк һеч билим яки йорутулуш йоқтур.
その心のうちに思うことをせず、また知識がなく、悟りがないために、「わたしはその半ばを火に燃やし、またその炭火の上でパンを焼き、肉をあぶって食べ、その残りの木をもって憎むべきものを造るのか。木のはしくれの前にひれ伏すのか」と言う者もない。
20 Униң йегини күлләрдур! Униң көңли езиқтурулған! У өз-өзини аздурди! Шуниң билән у өзиниң җенини қутқузалмайду, Яки: «Мениң оң қолумда бир сахтилиқ бар әмәсму?» — дейәлмәйду.
彼は灰を食い、迷った心に惑わされて、おのれを救うことができず、また「わが右の手に偽りがあるではないか」と言わない。
21 Мошу ишларни есиңдә тут, и Яқуп, И Исраил, чүнки сән Мениң қулумдурсән; Мән сени ясап шәкилләндүрдүм; Сән Мениң қулумдурсән, и Исраил, Сән Мениң есимдин һеч чиқмайсән!
ヤコブよ、イスラエルよ、これらの事を心にとめよ。あなたはわがしもべだから。わたしはあなたを造った、あなたはわがしもべだ。イスラエルよ、わたしはあなたを忘れない。
22 Итаәтсизликлириңни булутни өчүрүвәткәндәк, Гуналириңни туманни өчүрүвәткәндәк өчүрүвәттим; Мениң йенимға қайтип кәл; Чүнки Мән сени һәмҗәмәтлик қилип һөрлүккә сетивалдим.
わたしはあなたのとがを雲のように吹き払い、あなたの罪を霧のように消した。わたしに立ち返れ、わたしはあなたをあがなったから。
23 И асманлар, нахша ейтиңлар, чүнки Пәрвәрдигар шу ишни қилған! И йәрниң тегилири, шатлинип, яңраңлар! И тағлар, орманлар вә улардики һәр бир дәрәқләр, Яңритип нахшилар ейтиңлар! Чүнки Пәрвәрдигар Яқупни һәмҗәмәтлик қилип һөрлүккә сетивалди, У Исраил арқилиқ гөзәллигини көрситиду!».
天よ、歌え、主がこの事をなされたから。地の深き所よ、呼ばわれ。もろもろの山よ、林およびその中のもろもろの木よ、声を放って歌え。主はヤコブをあがない、イスラエルのうちに栄光をあらわされたから。
24 «Сениң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң болған, сени балиятқуда ясап шәкилләндүргән Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мән болсам һәммини Яратқучи, Асманларни ялғуз кәргәнмән, Өз-өзүмдинла йәр-зиминни яйған Пәрвәрдигардурмән;
あなたをあがない、あなたを胎内に造られた主はこう言われる、「わたしは主である。わたしはよろずの物を造り、ただわたしだけが天をのべ、地をひらき、だれがわたしと共にいたか
25 (У болса ялған [пәйғәмбәрләрниң] бешарәтлирини бекар қилғучи, Палчиларни қаймуқтурғучи, Даналарни йолидин яндурғучи, Уларниң билимлирини наданлиққа айландурғучи;
偽る物のしるしをむなしくし、占う者を狂わせ、賢い者をうしろに退けて、その知識を愚かにする。
26 Өз қулиниң сөзини әмәлгә ашурғучи, Расул-әлчилириниң несиһәтлирини мувәппәқийәтлик қилғучи, Йерусалимға: «Сән аһалилик болисән», Йәһуда шәһәрлиригә: «Қайтидин қурулисиләр; харабәңларни әслигә кәлтүримән» — дегүчи;
わたしは、わがしもべの言葉を遂げさせ、わが使の計りごとを成らせ、エルサレムについては、『これは民の住む所となる』と言い、ユダのもろもろの町については、『ふたたび建てられる、わたしはその荒れ跡を興そう』と言い、
27 Чоңқур деңизға: «Қуруқ бол, Дәриялириңни қурутимән» — дегүчи;
また淵については、『かわけ、わたしはあなたのもろもろの川を干す』と言い、
28 Һәм Қорәш тоғрисида: «У Мениң қой падичим, у Мениң көңлүмдикигә толуқ әмәл қилип, Йерусалимға: «Қурулисән», Һәм ибадәтханиға: «Сениң һулуң селиниду» дәйду» — дегүчидур): —
またクロスについては、『彼はわが牧者、わが目的をことごとくなし遂げる』と言い、エルサレムについては、『ふたたび建てられる』と言い、神殿については、『あなたの基がすえられる』と言う」。
