< Йәшая 41 >

1 — «И араллар, сүкүт қилип Мениң алдимға келиңлар; Хәлиқләрму күчини йеңилисун! Улар йеқин кәлсун, сөз қилсун; Тоғра һөкүм қилиш үчүн өз ара йеқинлишайли!»
海沿いの国々よ、静かにして、わたしに聞け。もろもろの民よ、力を新たにし、近づいて語れ。われわれは共にさばきの座に近づこう。
2 «Ким шәриқтики бирисини ойғитип, Уни һәққанийлиқ билән Өз хизмитигә чақирди? У әлләрни униң қолиға тапшуриду, Уни падишалар үстидин һөкүмранлиқ қилдуриду; Уларни униң қиличиға тапшуруп топа-чаңға айландуриду, Уларни униң оқяси алдида шамал учурған пахал-топандәк қилиду.
だれが東から人を起したか。彼はその行く所で勝利をもって迎えられ、もろもろの国を征服し、もろもろの王を足の下に踏みつけ、そのつるぎをもって彼らをちりのようにし、その弓をもって吹き去られる、わらのようにする。
3 У уларни қоғливетип, Путини йәргә тәккүзмәй дегидәк маңиду, аман-есәнлик ичидә өтивериду;
彼はこれらの者を追ってその足のまだ踏んだことのない道を、安らかに過ぎて行く。
4 Әлмисақтин тартип дәвирләрни «Барлиққа кәл» дәп чақирип, Буларни бекитип ада қилған ким? Мән Пәрвәрдигар Авал Болғучидурмән, Ахири болғанлар биләнму биллә Болғучидурмән; Мән дегән «У»дурмән.
だれがこの事を行ったか、なしたか。だれが初めから世々の人々を呼び出したか。主なるわたしは初めであって、また終りと共にあり、わたしがそれだ。
5 Араллар шу ишларни көрүп қорқишиду; Җаһанниң чәт-четидикиләр титрәп кетиду; Улар бир-биригә йеқинлишип, алдиға келиду;
海沿いの国々は見て恐れ、地の果は、おののき、近づいて来た。
6 Уларниң һәр бири өз хошнисиға ярдәм қилип, Өз қериндишиға: «Жүрәклик бол!» — дәйду.
彼らはおのおのその隣を助け、その兄弟たちに言う、「勇気を出せよ」と。
7 Шуниң билән нәққашчи зәргәрни риғбәтләндүриду, Метални япилақлап болқа ойнатқучи сәндәлни базған билән соққучини риғбәтләндүрүп: «Кәпшәрлигини яхши!» дәйду; Шуниң билән уни лиңшип қалмисун дәп бутниң путини миқлар билән бекитиду.
細工人は鍛冶を励まし、鎚をもって平らかにする者は金敷きを打つ者に、はんだづけについて言う、「それは良い」と。また、くぎをもってそれを堅くし、動くことのないようにする。
8 Бирақ сән, и қулум Исраил, И Өзүм таллиған Яқуп, Ибраһим Мениң достумниң әвлади: —
しかし、わがしもべイスラエルよ、わたしの選んだヤコブ、わが友アブラハムの子孫よ、
9 Мән җаһанниң қәридин елип кәлгән, Йәрниң әң чәтлиридин чақириғиним сән екәнсән; Мән саңа «Сән мениң қулумдурсән, Мән сени таллиған, Сени һәргиз чәткә қақмаймән» — дегән едим.
わたしは地の果から、あなたを連れてき、地のすみずみから、あなたを召して、あなたに言った、「あなたは、わたしのしもべ、わたしは、あなたを選んで捨てなかった」と。
10 — Қорқма; чүнки Мән сән билән биллидурмән; Уян-буян қарап һодуқмаңлар; Чүнки Мән сениң Худайиңдурмән; Мән сени күчәйтимән, Бәрһәқ, Мән саңа ярдәмдә болимән! Бәрһәқ, Мән Өзүмниң һәққанийлиғимни билдүргүчи оң қолум билән сени йөләймән.
恐れてはならない、わたしはあなたと共にいる。驚いてはならない、わたしはあなたの神である。わたしはあなたを強くし、あなたを助け、わが勝利の右の手をもって、あなたをささえる。
11 Мана, саңа қарап ғалҗирлишип кәткәнләрниң һәммиси хиҗил болуп шәрмәндә болиду; Саңа шикайәт қилғучилар йоқ дейәрлик болиду, һалак болиду.
見よ、あなたにむかって怒る者はみな、はじて、あわてふためき、あなたと争う者は滅びて無に帰する。
12 Сән уларни издисәң, һеч тапалмайсән; Сән билән дәвалашқучилар — Саңа қарши уруш қилғучилар йоқ дейәрлик, һеч болуп бақмиғандәк туриду.
あなたは、あなたと争う者を尋ねても見いださず、あなたと戦う者は全く消えうせる。
13 Чүнки Мән Пәрвәрдигар Худайиң оң қолуңни тутуп туруп, саңа: — «Қорқма, Мән саңа ярдәмдә болимән!» дәймән.
あなたの神、主なるわたしはあなたの右の手をとってあなたに言う、「恐れてはならない、わたしはあなたを助ける」。
14 Қорқма, сән қурут болған Яқуп, Исраилниң балилири! Мән саңа ярдәмдә болимән!» — дәйду Пәрвәрдигар, йәни сениң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң, Исраилдики Муқәддәс Болғучи.
主は言われる、「虫にひとしいヤコブよ、イスラエルの人々よ、恐れてはならない。わたしはあなたを助ける。あなたをあがなう者はイスラエルの聖者である。
15 Мана, Мән сени көп һәм өткүр чишлиқ йеңи бир дан айриғучи тирна қилимән; Сән тағларни янчип, уларни парә-парә қиливетисән, Дөңләрниму көкүм-талқанға айландуруветисән.
見よ、わたしはあなたを鋭い歯のある新しい打穀機とする。あなたは山を打って、これを粉々にし、丘をもみがらのようにする。
16 Сән уларни соруйсән, Шамал уларни учуруп кетиду, Қуюн уларни тарқитиветиду; Вә сән Пәрвәрдигар билән шатлинисән, Исраилдики Муқәддәс Болғучини иптихарлинип мәдһийәләйсән.
あなたがあおげば風はこれを巻き去り、つむじ風がこれを吹き散らす。あなたは主によって喜びイスラエルの聖者によって誇る。
17 Бозәкләр вә йоқсуллар су издәйду, лекин су йоқ; Уларниң тили уссузлуқтин қағҗирап кетиду; Мән Пәрвәрдигар уларни аңлаймән; Мән Исраилниң Худаси улардин ваз кәчмәймән.
貧しい者と乏しい者とは水を求めても、水がなく、その舌がかわいて焼けているとき、主なるわたしは彼らに答える、イスラエルの神なるわたしは彼らを捨てることがない。
18 Мән қақас егизликләрдә дәрияларни, Җилғилар ичидә булақларни ачимән; Далани көлчәккә айландуримән, Татираң йәрдин суларни урғутуп су билән қаплап беримән.
わたしは裸の山に川を開き、谷の中に泉をいだし、荒野を池となし、かわいた地を水の源とする。
19 Далада кедир, акатсийә, хадас вә зәйтун дәрәқлирини өстүрүп беримән; Чөл-баяванда арча, қариғай вә боксус дәрәқлирини биргә тикимән;
わたしは荒野に香柏、アカシヤ、ミルトスおよびオリブの木を植え、さばくに、いとすぎ、すずかけ、からまつをともに置く。
20 Шундақ қилип улар буларни көрүп, билип, ойлинип: — «Пәрвәрдигарниң қоли мошуларни қилған, Исраилдики Муқәддәс Болғучи уни яратқан!» дәп тәң чүшинишиду.
人々はこれを見て、主のみ手がこれをなし、イスラエルの聖者がこれを創造されたことを知り、かつ、よく考えて共に悟る」。
21 — Муһакимилириңларни оттуриға қоюңлар, дәйду Пәрвәрдигар; — Күчлүк сәвәплириңларни чиқириңлар, дәйду Яқупниң Падишаси.
主は言われる、「あなたがたの訴えを出せ」と。ヤコブの王は言われる、「あなたがたの証拠を持ってこい。
22 — [Бутлириңлар] елип кирилсун, Бизгә немиләрниң йүз беридиғанлиғини ейтсун; Илгәрки ишларни, уларниң үҗүр-бүҗүрлиригичә көз алдимизда көрсәтсун, Шундақла булардин чиқидиған нәтиҗиләрни бизгә билдүрүш үчүн ейтип бәрсун; — Яки болмиса, кәлгүсидики ишларни аңлап биләйли;
それを持ってきて、起るべき事をわれわれに告げよ。さきの事どもの何であるかを告げよ。われわれはよく考えて、その結末を知ろう。あるいはきたるべき事をわれわれに聞かせよ。
23 Силәрниң илаһлиқ екәнлигиңларни билишимиз үчүн, Кейинки йүз беридиған ишларни бизгә баян қилиңлар; Қандақла болмисун, Бизни һаң-таң қилип уни тәң көридиған қилиш үчүн, Бирәр яхши иш яки яман бир ишни қилиңлар!
この後きたるべき事をわれわれに告げよ。われわれはあなたがたが神であることを知るであろう。幸をくだし、あるいは災をくだせ。われわれは驚いて肝をつぶすであろう。
24 Мана, силәр йоқниң арилиғида, Ишлигиниңларму йоқ иштур; Силәрни таллиғучи бир ләнитидур.
見よ、あなたがたは無きものである。あなたがたのわざはむなしい。あなたがたを選ぶ者は憎むべき者である」。
25 Бирисини шимал тәрәптин қозғидим, у келиду; У күнчиқиштин Мениң намимни җакалап келиду; У бириси һак лайни дәссигәндәк, сапалчи лай чәйлигәндәк әмәлдарларниң үстигә һуҗум қилиду;
わたしはひとりを起して北からこさせ、わが名を呼ぶ者を東からこさせる。彼はもろもろのつかさを踏みつけてしっくいのようにし、陶器師が粘土を踏むようにする。
26 Бизгә уқтуруш үчүн, ким муқәддәмдин буян буни ейтқан? Яки Бизни «У һәқиқәттур» дегүзүп бу иштин бурун уни алдин-ала ейтқан? Яқ, һеч ким ейтмайду; Бәрһәқ, һеч ким баян қилмайду; Сөзүңларни аңлалиғучи бәрһәқ йоқтур!
だれか、初めからこの事をわれわれに告げ知らせたか。だれか、あらかじめわれわれに告げて、「彼は正しい」と言わせたか。ひとりもこの事を告げた者はない。ひとりも聞かせた者はない。ひとりもあなたがたの言葉を聞いた者はない。
27 Мән дәсләптә Зионға: — «Мошу ишларға көз тикип туруңлар! Көз тикип туруңлар!» дедим, Йерусалимға хуш хәвәрни йәткүзгүчини әвәтип бәрдим.
わたしははじめてこれをシオンに告げた。わたしは、よきおとずれを伝える者をエルサレムに与える。
28 Мән қарисам, шулар арисида һеч ким йоқ — Мәслиһәт бәргидәк һеч ким йоқ, Шулардин сорисам, җавап бәргидәк һеч кимму йоқ.
しかし、わたしが見ると、ひとりもない。彼らのなかには、わたしが尋ねても答えうる助言者はひとりもない。
29 Қараңлар, улар һәммиси қуруқ; Уларниң ясиғанлири йоқ иштур, Қуйма мәбудлири қуруқ шамалдәк мәнасиздур.
見よ、彼らはみな人を惑わす者であって、そのわざは無きもの、その鋳た像はむなしき風である。

< Йәшая 41 >