Йәшая 40
1 Хәлқимгә тәсәлли бериңлар, тәсәлли бериңлар, дәпла жүриду Худайиңлар;
你們的上帝說： 你們要安慰，安慰我的百姓。
2 Йерусалимниң қәлбигә сөз қилип униңға җакалаңларки, Униң җәбир-җапалиқ вақти ахирлашти, Униң қәбиһлиги кәчүрүм қилинди; Чүнки у Пәрвәрдигарниң қолидин барлиқ гуналириниң орниға икки һәссиләп [меһри-шәпқитини] алди.
要對耶路撒冷說安慰的話， 又向她宣告說， 她爭戰的日子已滿了； 她的罪孽赦免了； 她為自己的一切罪， 從耶和華手中加倍受罰。
3 Аңлаңлар, далада бирисиниң товлиған авазини! «Пәрвәрдигарниң йолини тәйярлаңлар, Чөл-баяванда Худайимиз үчүн бир йолни көтирип түптүз қилиңлар!
有人聲喊着說： 在曠野預備耶和華的路， 在沙漠地修平我們上帝的道。
4 Барлиқ җилғилар көтирилиду, Барлиқ тағ-дөңләр пәс қилиниду; Әгир-тоқайлар түзлиниду, Оңғул-доңғул йәрләр тәкшилиниду.
一切山窪都要填滿， 大小山岡都要削平； 高高低低的要改為平坦， 崎崎嶇嶇的必成為平原。
5 Пәрвәрдигарниң шан-шәриви көрүниду, Вә барлиқ тән егилири уни тәң көриду; Чүнки Пәрвәрдигарниң Өз ағзи шундақ сөз қилған!».
耶和華的榮耀必然顯現； 凡有血氣的必一同看見； 因為這是耶和華親口說的。
6 — Аңлаңлар, бир аваз «җакала» дәйду; Җакалиғучи болса мундақ сорап: — «Мән немини җакалаймән?» — деди. [җавап болса: —] «Барлиқ тән егилири от-чөптур, халас; Вә уларниң барлиқ вапалиғи даладики гүлгә охшаш;
有人聲說：你喊叫吧！ 有一個說：我喊叫甚麼呢？ 說：凡有血氣的盡都如草； 他的美容都像野地的花。
7 От-чөп солишиду, гүл хазан болиду, Чүнки Пәрвәрдигарниң Роһи үстигә пүвләйду; Бәрһәқ, [барлиқ] хәлиқму от-чөптур!
草必枯乾，花必凋殘， 因為耶和華的氣吹在其上； 百姓誠然是草。
8 От-чөп солишиду, гүл хазан болиду; Бирақ Худайимизниң калам-сөзи мәңгүгә туриду!»
草必枯乾，花必凋殘， 惟有我們上帝的話必永遠立定。
9 — И Зионға хуш хәвәр елип кәлгүчи, жуқури бир таққа чиққин; Йерусалимға хуш хәвәрни елип кәлгүчи, Авазиңни күчәп көтәргин! Уни көтәргин, қорқмиғин! Йәһуданиң шәһәрлиригә: — «Мана, Худайиңларға қараңлар» дегин!
報好信息給錫安的啊， 你要登高山； 報好信息給耶路撒冷的啊， 你要極力揚聲。 揚聲不要懼怕， 對猶大的城邑說： 看哪，你們的上帝！
10 Мана, Рәб Пәрвәрдигар күч-қудритидә келиватиду, Униң билиги Өзи үчүн һоқуқ жүргүзиду; Мана, Униң алған мукапати Өзи билән биллә, Униң Өзиниң инъами Өзигә һәмраһ болиду.
主耶和華必像大能者臨到； 他的膀臂必為他掌權。 他的賞賜在他那裏； 他的報應在他面前。
11 Қойчидәк У Өз падисини бақиду; У қозиларни биләк-қолиға жиғиду, уларни қучағлап маңиду, Емиткүчиләрни У мулайимлиқ билән йетәкләйду.
他必像牧人牧養自己的羊群， 用膀臂聚集羊羔抱在懷中， 慢慢引導那乳養小羊的。
12 Ким дәрия-океанларниң сулирини очумида өлчәп бәлгүлигән, Асманларни ғеричлап бекиткән, Җаһанниң топа-чаңлирини мисқаллап салған, Тағларни таразида таразилап, Дөңләрни җиңда тартип орнатқан?
誰曾用手心量諸水， 用手虎口量蒼天， 用升斗盛大地的塵土， 用秤稱山嶺， 用天平平岡陵呢？
13 Ким Пәрвәрдигарниң Роһиға йолйоруқ бәргән? Ким Униңға мәслиһәтчи болуп үгәткән?
誰曾測度耶和華的心， 或作他的謀士指教他呢？
14 У ким билән мәслиһәтләшкән, Ким Уни әқиллиқ қилип тәрбийәлигән? Униңға һөкүм-һәқиқәт чиқириш йолида ким йетәклигән, Яки Униңға билим үгәткән, Яки Униңға йорутулуш йолини ким көрсәткән?
他與誰商議，誰教導他， 誰將公平的路指示他， 又將知識教訓他， 將通達的道指教他呢？
15 Мана, Униң алдида әл-жутлар Униңға нисбәтән челәктә қалған бир тамча судәк, Таразида қалған топа-чаңдәк һесаплиниду; Мана, У аралларни зәрричә нәрсидәк қолиға алиду;
看哪，萬民都像水桶的一滴， 又算如天平上的微塵； 他舉起眾海島，好像極微之物。
16 Пүткүл Ливан болса [қурбангаһ] отиға, Униң һайванлири болса бир көйдүрмә қурбанлиққа йәтмәйду.
黎巴嫩的樹林不夠當柴燒； 其中的走獸也不夠作燔祭。
17 Әл-жутлар униң алдида һеч нәрсә әмәстур; Униңға нисбәтән улар йоқниң арилиғида, Қуруқ-мәнисиз дәп һесаплиниду.
萬民在他面前好像虛無， 被他看為不及虛無，乃為虛空。
18 Әнди силәр Тәңрини кимгә охшатмақчисиләр? Уни немигә охшитип селиштурисиләр?
你們究竟將誰比上帝， 用甚麼形像與上帝比較呢？
19 [Бир бутқиму?!] Уни һүнәрвән қелипқа қуюп ясайду; Зәргәр униңға алтун һәл бериду, Униңға күмүч зәнҗирләрни соқуп ясайду.
偶像是匠人鑄造， 銀匠用金包裹， 為它鑄造銀鍊。
20 Йоқсулларниң беғишлиғидәк ундақ һәдийилири болмиса, чиримәйдиған бир дәрәқни таллайду; У лиңшип қалмиғидәк бир бутни оюп ясашқа уста бир һүнәрвән издәп чақириду.
窮乏獻不起這樣供物的， 就揀選不能朽壞的樹木， 為自己尋找巧匠， 立起不能搖動的偶像。
21 Силәр билмәмсиләр? Силәр аңлап бақмиғанмусиләр? Силәргә әзәлдин ейтилмиғанмиду? Йәр-зимин апиридә болғандин тартип чүшәнмәйватамсиләр?
你們豈不曾知道嗎？ 你們豈不曾聽見嗎？ 從起初豈沒有人告訴你們嗎？ 自從立地的根基， 你們豈沒有明白嗎？
22 У йәр-зиминниң чәмбирикиниң үстидә олтириду, Униңда туруватқанлар униң алдида чақчиқирлардәк туриду; У асманларни пәрдидәк тартиду, Уларни худди макан қилидиған чедирдәк яйиду;
上帝坐在地球大圈之上； 地上的居民好像蝗蟲。 他鋪張穹蒼如幔子， 展開諸天如可住的帳棚。
23 У әмирләрни йоққа чиқириду; Җаһандики сотчи-бәгләрни артуқчә қилиду.
他使君王歸於虛無， 使地上的審判官成為虛空。
24 Улар тикилдиму? Улар терилдиму? Уларниң ғоли йилтиз тарттиму? — Бирақ У үстигила пүвләп, улар солишип кетиду, Қуюн уларни топандәк елип ташлайду.
他們是剛才栽上， 剛才種上， 根也剛才扎在地裏， 他一吹在其上，便都枯乾； 旋風將他們吹去，像碎稭一樣。
25 Әнди Мени кимгә охшатмақчисиләр? Маңа ким тәңдаш болалисун?» — дәйду Муқәддәс Болғучи.
那聖者說：你們將誰比我， 叫他與我相等呢？
26 Көзлириңларни жуқуриға көтирип, қараңлар! Мошу мәвҗудатларни ким яратқанду? Уларни ким түркүм-түркүм қошунлар қилип тәртиплик әпчиқиду? У һәммисини нами билән бир-бирләп чақириду; Униң күчиниң улуқлуғи, қудритиниң зорлуғи билән, Улардин бириму кам қалмайду.
你們向上舉目， 看誰創造這萬象， 按數目領出， 他一一稱其名； 因他的權能， 又因他的大能大力， 連一個都不缺。
27 — Немишкә шуни дәверисән, и Яқуп? Немишкә мундақ сөзләверисән, и Исраил: — «Мениң йолум Пәрвәрдигардин йошурундур, Худайим мениң дәвайимға ерән қилмай өтивериду!»?
雅各啊，你為何說， 我的道路向耶和華隱藏？ 以色列啊，你為何言， 我的冤屈上帝並不查問？
28 Силәр билмигәнмусиләр? Аңлап бақмиғанмусиләр? Пәрвәрдигар — Әбәдил-әбәтлик Худа, Җаһанниң қәрилирини Яратқучидур! У я һалсизланмайду, я чарчимайду; Униң ой-билиминиң тегигә һәргиз йәткили болмайду.
你豈不曾知道嗎？ 你豈不曾聽見嗎？ 永在的上帝耶和華，創造地極的主， 並不疲乏，也不困倦； 他的智慧無法測度。
29 У һалидин кәткәнләргә қудрәт бериду; Мағдурсизларға У бәрдашлиқни һәссиләп көпәйтиду.
疲乏的，他賜能力； 軟弱的，他加力量。
30 Һәтта жигитләр һалидин кетип чарчап кәтсиму, Батурлар болса путлишип жиқилсиму,
就是少年人也要疲乏困倦； 強壯的也必全然跌倒。
31 Бирақ Пәрвәрдигарға тәлмүрүп күткәнләрниң күчи йеңилиниду; Улар бүркүтләрдәк қанат керип өрләйду; Улар жүгүрүп, чарчимайду; Йолда меңип, һалидин кәтмәйду!
但那等候耶和華的必重新得力。 他們必如鷹展翅上騰； 他們奔跑卻不困倦， 行走卻不疲乏。
