Йәшая 34
1 Йеқин келиңлар, и әлләр, аңлаңлар! И қовм-хәлиқләр, қулақ селиңлар! Йәр-зимин вә униңдики барлиқ мәвҗудатлар, Җими аләм вә униң ичидин чиққан һәммә мәвҗудатлар, Тиңшаңлар!
Astukaa esiin, te kansat, ja kuulkaa; te kansakunnat, tarkatkaa. Kuulkoon maa ja kaikki, mitä siinä on, maanpiiri ja kaikki, mikä siitä kasvaa.
2 Чүнки Пәрвәрдигарниң барлиқ әлләргә қарита ғәзиви бар, Униң дәрғәзиви уларниң барлиқ қошунлириға қарши туриду; У уларни һалакәткә пүтүп қойған, Уларни қирғинчилиққа тапшурувәткән;
Sillä Herra on vihastunut kaikkiin kansoihin ja kiivastunut kaikkiin heidän joukkoihinsa; hän on vihkinyt heidät tuhon omiksi, jättänyt heidät teurastettaviksi.
3 Улардин өлтүрүлгәнләр сиртқа ташливетилиду, Җәсәтлиридин сесиқчилиқ пурайду, Тағлар уларниң қени билән еритилиду;
Heidän surmattunsa viskataan pois, ja niitten raadoista nousee löyhkä, ja vuoret valuvat heidän vertansa.
4 Асманлардики җимики җисим-қошунлар чирип йоқ болиду, Асманлар йөгимә китапдәк түрүлиду; Үзүм телиниң йопурмақлири хазан болуп, солишип чүшкәндәк, Йигләп кәткән әнҗир шехидин чүшкәндәк, Уларниң җимики җисим-қошунлири жиқилиду;
Kaikki taivaan joukot menehtyvät, taivas kääritään kokoon niinkuin kirja, ja kaikki sen joukot varisevat alas, niinkuin lehdet varisevat viinipuusta, niinkuin viikunapuusta raakaleet.
5 Чүнки шәмширим асманларда [қан билән] суғурулди; Қараңлар, шәмширим Мениң һалакәт ләнитимгә учриған хәлиққә, Йәни Едом үстигә җазалаш үчүн чүшиду;
Sillä minun miekkani taivaassa on juopunut vimmaan; katso, se iskee alas Edomiin, tuomioksi kansalle, jonka minä olen vihkinyt tuhoon.
6 Пәрвәрдигарниң бир шәмшири бар; У қанға боялди; У яғлиқ нәрсиләрниң йеғи билән, Өчкә-қозиларниң қени билән, Қочқар бөригиниң йеғи билән озуқландурулған; Чүнки Пәрвәрдигарниң Бозраһ шәһиридә бир қурбанлиғи, Едомда зор бир қирғинчилиғи бар.
Herran miekka on verta täynnä, rasvaa tiukkuva, karitsain ja kauristen verta, oinasten munuaisrasvaa. Sillä Herralla on uhri Bosrassa, suuri teurastus Edomin maassa.
7 Мошу қирғинчилиқлар билән явайи калилар, Топақлар вә күчлүк буқиларму жиқилиду. Уларниң зимини қанға чөмүлиду, Топа-чаңлири яғ билән майлишип кетиду.
Villihärkiä kaatuu yhteen joukkoon, mullikoita härkien mukana. Heidän maansa juopuu verestä, ja heidän multansa tiukkuu rasvaa.
8 Чүнки Пәрвәрдигарниң қисас алидиған бир күни, Зион дәвасидики һесап алидиған жили бар.
Sillä Herralla on koston päivä, maksun vuosi Siionin asian puolesta.
9 [Едомдики] еқинлар қаримайға, Униң топилири гуңгутқа айландурулиду; Зимини болса көйүватқан қаримай болиду.
Edomin purot muuttuvat pieksi ja sen multa tulikiveksi; sen maa tulee palavaksi pieksi.
10 Униң оти кечә-күндүз өчүрүлмәйду; Ис-түтәклири мәңгүгә өрләйду; У дәвирдин-дәвиргичә харабиликтә туриду; Һеч ким иккинчи у йәргә аяқ басмайду.
Ei sammu se yöllä eikä päivällä, iäti nousee siitä savu; se on oleva raunioina polvesta polveen, ei kulje siellä kukaan, iankaikkisesta iankaikkiseen.
11 Чөл һувқуши вә чирқириғучи һувқушлар уни егиливалиду; Чоң һувқуш вә қарға-қузғунлар шу йәрдә угилайду; Худа униңға «тәртипсизлик-бимәниликни өлчәйдиған тана»ни, Вә «қуп-қуруқлуқни өлчәйдиған тик өлчигүч»ни тартиду.
Sen perivät pelikaanit ja tuonenkurjet, kissapöllöt ja kaarneet asuvat siellä; ja hän vetää sen ylitse autiuden mittanuoran ja tyhjyyden luotilangan.
12 Бириси келип [Едомниң] есилзадилирини падишалиғини [идарә қилишқа] чақирса, Улардин һеч ким болмайду; Униң әмирлири йоқ қиливетилгән болиду.
Ei ole siellä enää ylimyksiä huutamassa ketään kuninkaaksi, kaikki sen ruhtinaat ovat poissa.
13 Ордилирида тикәнләр, Қәлъә-қорғанлирида чаққақ-җиғанлар өсүп чиқиду; У чилбөриләрниң макани, «Һувқушларниң ордиси» болиду.
Ja sen palatsit kasvavat orjantappuroita, sen linnat polttiaisia ja ohdakkeita; siitä tulee aavikkosutten asunto, kamelikurkien tyyssija.
14 Шу йәрдә чөл-баявандики җаниварлар, явайи иштлар җәм болиду; Һәр бир «өшкә җин» өз қериндишиға товлайду; Түн мәхлуқлири шу йәрдә маканлишиду, Уни өзигә арамгаһ қилип туриду.
Siellä erämaan ulvojat ja ulisijat yhtyvät, metsänpeikot toisiansa tapaavat. Siellä yksin öinen syöjätär saa rauhan ja löytää lepopaikan.
15 «Оқ илан» шу йәрдә угилайду, Униң сайисидә тухумлайду, Балилирини жиғип бақиду. Қорултаз-тапқушлар һәр бири өз җүпи билән шу йәрдә топлиниду;
Siellä nuolikäärme pesii ja laskee munansa, kuorii ne ja kiertyy kerälle pimentoonsa. Sinne haarahaukatkin kokoontuvat yhteen.
16 Пәрвәрдигарниң йөгимә китавидин издәп оқуп баққин; Улардин һеч бири чүшүп қалмайду; Һеч қайсисиниң өз җориси кам болмайду; Чүнки Өзиниң ағзи уларға буйруған; Униң Өз Роһи уларни топлиған.
Etsikää Herran kirjasta ja lukekaa: ei yhtäkään näistä ole puuttuva, ei yksikään toistansa kaipaava. -"Sillä minun suuni on niin käskenyt." -Hänen henkensä on ne yhteen koonnut.
17 Чүнки [Пәрвәрдигар] Өзи улар үчүн чәк ташлап, Өз қоли билән зиминға тана тартип уларға тәқсим қилип бәргән; Улар униңға мәңгүгә егидарлиқ қилиду, Дәвирдин-дәвиргичә шу йәрни макан қилиду.
Hän on heittänyt arpaa niitten kesken, ja hänen kätensä on sen niille mittanuoralla jakanut; ne perivät sen ikiajoiksi, asuvat siellä polvesta polveen.
