< Йәшая 34 >

1 Йеқин келиңлар, и әлләр, аңлаңлар! И қовм-хәлиқләр, қулақ селиңлар! Йәр-зимин вә униңдики барлиқ мәвҗудатлар, Җими аләм вә униң ичидин чиққан һәммә мәвҗудатлар, Тиңшаңлар!
Come near, ye nations, to hear, And ye peoples, give attention, Hear doth the earth and its fulness, The world, and all its productions.
2 Чүнки Пәрвәрдигарниң барлиқ әлләргә қарита ғәзиви бар, Униң дәрғәзиви уларниң барлиқ қошунлириға қарши туриду; У уларни һалакәткә пүтүп қойған, Уларни қирғинчилиққа тапшурувәткән;
For wrath [is] to Jehovah against all the nations, And fury against all their host, He hath devoted them to destruction, He hath given them to slaughter.
3 Улардин өлтүрүлгәнләр сиртқа ташливетилиду, Җәсәтлиридин сесиқчилиқ пурайду, Тағлар уларниң қени билән еритилиду;
And their wounded are cast out, And their carcases cause their stench to ascend, And melted have been mountains from their blood.
4 Асманлардики җимики җисим-қошунлар чирип йоқ болиду, Асманлар йөгимә китапдәк түрүлиду; Үзүм телиниң йопурмақлири хазан болуп, солишип чүшкәндәк, Йигләп кәткән әнҗир шехидин чүшкәндәк, Уларниң җимики җисим-қошунлири жиқилиду;
And consumed have been all the host of the heavens, And rolled together as a book have been the heavens, And all their hosts do fade, As the fading of a leaf of a vine, And as the fading one of a fig-tree.
5 Чүнки шәмширим асманларда [қан билән] суғурулди; Қараңлар, шәмширим Мениң һалакәт ләнитимгә учриған хәлиққә, Йәни Едом үстигә җазалаш үчүн чүшиду;
For soaked in the heavens was My sword, Lo, on Edom it cometh down, On the people of My curse for judgment.
6 Пәрвәрдигарниң бир шәмшири бар; У қанға боялди; У яғлиқ нәрсиләрниң йеғи билән, Өчкә-қозиларниң қени билән, Қочқар бөригиниң йеғи билән озуқландурулған; Чүнки Пәрвәрдигарниң Бозраһ шәһиридә бир қурбанлиғи, Едомда зор бир қирғинчилиғи бар.
A sword [is] to Jehovah — it hath been full of blood, It hath been made fat with fatness, With blood of lambs and he-goats. With fat of kidneys of rams, For a sacrifice [is] to Jehovah in Bozrah, And a great slaughter in the land of Edom.
7 Мошу қирғинчилиқлар билән явайи калилар, Топақлар вә күчлүк буқиларму жиқилиду. Уларниң зимини қанға чөмүлиду, Топа-чаңлири яғ билән майлишип кетиду.
And come down have reems with them, And bullocks with bulls, And soaked hath been their land from blood, And their dust from fatness is made fat.
8 Чүнки Пәрвәрдигарниң қисас алидиған бир күни, Зион дәвасидики һесап алидиған жили бар.
(For a day of vengeance [is] to Jehovah, A year of recompences for Zion's strife, )
9 [Едомдики] еқинлар қаримайға, Униң топилири гуңгутқа айландурулиду; Зимини болса көйүватқан қаримай болиду.
And turned have been her streams to pitch, And her dust to brimstone, And her land hath become burning pitch.
10 Униң оти кечә-күндүз өчүрүлмәйду; Ис-түтәклири мәңгүгә өрләйду; У дәвирдин-дәвиргичә харабиликтә туриду; Һеч ким иккинчи у йәргә аяқ басмайду.
By night and by day she is not quenched, To the age go up doth her smoke, From generation to generation she is waste, For ever and ever, none is passing into her.
11 Чөл һувқуши вә чирқириғучи һувқушлар уни егиливалиду; Чоң һувқуш вә қарға-қузғунлар шу йәрдә угилайду; Худа униңға «тәртипсизлик-бимәниликни өлчәйдиған тана»ни, Вә «қуп-қуруқлуқни өлчәйдиған тик өлчигүч»ни тартиду.
And possess her do pelican and hedge-hog, And owl and raven dwell in her, And He hath stretched out over her A line of vacancy, and stones of emptiness.
12 Бириси келип [Едомниң] есилзадилирини падишалиғини [идарә қилишқа] чақирса, Улардин һеч ким болмайду; Униң әмирлири йоқ қиливетилгән болиду.
[To] the kingdom her freemen they call, But there are none there, And all her princes are at an end.
13 Ордилирида тикәнләр, Қәлъә-қорғанлирида чаққақ-җиғанлар өсүп чиқиду; У чилбөриләрниң макани, «Һувқушларниң ордиси» болиду.
And gone up her palaces have thorns, Nettle and bramble [are] in her fortresses, And it hath been a habitation of dragons, A court for daughters of an ostrich.
14 Шу йәрдә чөл-баявандики җаниварлар, явайи иштлар җәм болиду; Һәр бир «өшкә җин» өз қериндишиға товлайду; Түн мәхлуқлири шу йәрдә маканлишиду, Уни өзигә арамгаһ қилип туриду.
And met have Ziim with Aiim, And the goat for its companion calleth, Only there rested hath the night-owl, And hath found for herself a place of rest.
15 «Оқ илан» шу йәрдә угилайду, Униң сайисидә тухумлайду, Балилирини жиғип бақиду. Қорултаз-тапқушлар һәр бири өз җүпи билән шу йәрдә топлиниду;
There made her nest hath the bittern, Yea, she layeth, and hath hatched, And hath gathered under her shadow, Only there gathered have been vultures, Each with its companion.
16 Пәрвәрдигарниң йөгимә китавидин издәп оқуп баққин; Улардин һеч бири чүшүп қалмайду; Һеч қайсисиниң өз җориси кам болмайду; Чүнки Өзиниң ағзи уларға буйруған; Униң Өз Роһи уларни топлиған.
Seek out of the book of Jehovah, and read, One of these hath not been lacking, None hath missed its companion, For My mouth — it hath commanded, And His spirit — He hath gathered them.
17 Чүнки [Пәрвәрдигар] Өзи улар үчүн чәк ташлап, Өз қоли билән зиминға тана тартип уларға тәқсим қилип бәргән; Улар униңға мәңгүгә егидарлиқ қилиду, Дәвирдин-дәвиргичә шу йәрни макан қилиду.
And He hath cast for them a lot, And His hand hath apportioned [it] to them by line, Unto the age they possess it, To all generations they dwell in it!

< Йәшая 34 >