Йәшая 3
1 Чүнки, қара! Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар, Йерусалим вә Йәһудаға қувәт вә йөләнчүк болған [барлиқ нәрсиләрни йоқ қилиду], — Йәни қувәт болған пүткүл аш-нан, Йөләнчүк болған һәммә су,
Ecce enim dominator Dominus exercituum auferet a Ierusalem, et a Iuda validum et fortem, omne robur panis, et omne robor aquæ:
2 Палван вә ләшкәр, Сотчи вә пәйғәмбәр, Палчи вә ақсақал,
fortem, et virum bellatorem, iudicem, et prophetam, et ariolum, et senem:
3 Әллик беши, мөтивәр вә мәслиһәтчи, Һүнәрвән устилар вә җаду қилғучиларни йоқ қилиду.
Principem super quinquaginta, et honorabilem vultu, et consiliarium, et sapientem de architectis, et prudentem eloquii mystici.
4 — «[Уларниң орниға] яшларни әмәлдар қилимән, Бәтхуй балилар уларниң үстидин идарә қилиду.
Et dabo pueros principes eorum, et effeminati dominabuntur eis.
5 Пухралар бир-бирини езиду, Һәр бири хошниси тәрипидин езилиду; Балилар қериларға, Муттәһәмләр мөтивәрләргә әдәпсизлик қилиду;
Et irruet populus, vir ad virum, et unusquisque ad proximum suum: tumultuabitur puer contra senem, et ignobilis contra nobilem.
6 Шу күни бириси ата җәмәтидики қериндишини тутувелип, униңға: — «Сизниң кийим-кечигиңиз бар; бизгә йетәкчи болуң, бу харабиләр қолиңиз астида болсун», — дәйду; У җававән қолини көтирип [қәсәм ичип]: «Дәрдиңларға дәрман болалмаймән; Өйүмдиму я аш-нан я кийим-кечәк йоқ; Мени хәлиққә йетәкчи қилмаңлар!» — дәйду.
Apprehendet enim vir fratrem suum domesticum patris sui: Vestimentum tibi est, princeps esto noster, ruina autem hæc sub manu tua.
Respondebit in die illa, dicens: Non sum medicus, et in domo mea non est panis, neque vestimentum: nolite constituere me principem populi.
8 Чүнки Йерусалим путлишиду-чүшкүнлишиду, Йәһуда болса жиқилиду; Сәвәви, уларниң тили вә илләтлири Пәрвәрдигарға қарши чиқип, Шәрәп Егисиниң көзлири алдида исянкарлиқ қилди.
Ruit enim Ierusalem, et Iudas concidit: quia lingua eorum et adinventiones eorum contra Dominum, ut provocarent oculos maiestatis eius.
9 Уларниң чирайи өзлиригә қарши гувалиқ бериду; Улар Содом шәһиридәк гунайини һеч йошурмай, Очуқ-ашкарә җакалайду. Уларниң җениға вай! Улар яманлиқни өз бешиға чүшүргән!
Agnitio vultus eorum respondit eis: et peccatum suum quasi Sodoma prædicaverunt, nec absconderunt: væ animæ eorum, quoniam reddita sunt eis mala.
10 Һәққанийларға ейтқинки, Улар аман-есәнликтә туриду, Улар өз әмллириниң мевисини йәйду;
Dicite iusto quoniam bene, quoniam fructum adinventionum suarum comedet.
11 Рәзилләргә вай! Бешиға яманлиқ чүшиду, Чүнки өз қоли билән қилғанлири өзигә яниду.
Væ impio in malum: retributio enim manuum eius fiet ei.
12 Мениң хәлқимдә болса, балилар уларни хар қилиду, Аяллар уларни идарә қилиду; И хәлқим! Силәрни йетәкләватқанлар силәрни аздуриду, Улар маңидиған йоллириңларни йоқ қилиду.
populum meum exactores sui spoliaverunt, et mulieres dominatæ sunt eis. Popule meus, qui te beatum dicunt, ipsi te decipiunt, et viam gressuum tuorum dissipant.
13 Пәрвәрдигар Өз дәвасини сорашқа орун алиду, Хәлиқ-милләтләр үстидин һөкүм чиқиришқа өрә туриду;
Stat ad iudicandum Dominus, et stat ad iudicandos populos.
14 Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң ақсақаллири вә әмирлири билән дәвалишип, уларға: — Үзүмзарни йәп түгәткәнләр силәр өзүңлар, Аҗиз мөминләрдин алған олҗа өйүңларда ятиду, дәйду.
Dominus ad iudicium veniet cum senibus populi sui, et principibus eius: vos enim depasti estis vineam, et rapina pauperis in domo vestra.
15 — Силәрниң хәлқимни ашундақ езип, Аҗиз мөминләрниң йүзлиригә дәссәп зади немә қилғиниңлар? — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар.
Quare atteritis populum meum, et facies pauperum commolitis, dicit Dominus Deus exercituum?
16 Пәрвәрдигар йәнә мундақ деди: — «Зион қиз-аяллири тәкәббурлуқ қилип, Қаш-кирпиклирини сүзүп, Көзлирини ойнитип, наз қилип тайтаңлишип, Путлирини җилдирлитип меңип жүришиду;
Et dixit Dominus: Pro eo quod elevatæ sunt filiæ Sion, et ambulaverunt extento collo, et nutibus oculorum ibant, et plaudebant, ambulabant, pedibus suis, et composito gradu incedebant:
17 Шуңа Рәб Зион қиз-аяллириниң баш чоққилирини таз қилиду, Пәрвәрдигар уларниң уят йәрлирини ечиветиду».
Decalvabit Dominus verticem filiarum Sion, et Dominus crinem earum nudabit.
18 Әшу күни Рәб уларни гөзәллигидин мәһрум қилиду; — Уларниң ошуқ җилдирақлирини, Баш җийәклирини, ай шәкиллик марҗанлирини,
In die illa auferet Dominus ornamentum calceamentum,
19 Һалқилирини, биләйүзүклирини, чүмпәрдә-чачванлирини,
et lunulas, et torques, et monilia, et armillas, et mitras,
20 Ромаллирини, ошуқ зәнҗирлирини, потилирини, әтирданлирини, тилтумарлирини,
et discriminalia, et periscelidas, et murenulas, et olfactoriola, et inaures,
21 Үзүклирини, бурун һалқилирини,
et annulos, et gemmas in fronte pendentes,
22 Һейтлиқ тонлирини, йопуқлирини, пүркәнҗилирини, һәмянлирини,
et mutatoria, et palliola, et linteamina, et acus,
23 Әйнәклирини, аппақ ич көйнәклирини, сәллилирини вә тор пәрдилириниң һәммисини елип ташлайду.
et specula, et sindones, et vittas, et theristra.
24 Әнди шундақ болидуки, Әтир пуриғиниң орниға бәтбуйлуқ; Потиниң орнида арғамча, Чирайлиқ ясиған чачлириниң орнида таз беши, Келишкән тонниң орнида бөз рәхтләр, Гөзәллигиниң орнида дағмал тамғиси болиду.
Et erit pro suavi odore fœtor, et pro zona funiculus, et pro crispanti crine calvitium, et pro fascia pectorali cilicium.
25 Сениң жигитлириң қиличлинип, Батурлириң җәңдә жиқилиду.
Pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent, et fortes tui in prælio.
26 [Зионниң] қовуқлири зар көтирип матәм тутиду; У ялаңачланған һалда йәргә олтирип қалиду.
Et mœrebunt atque lugebunt portæ eius, et desolata in terra sedebit.
