< Йәшая 3 >
1 Чүнки, қара! Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар, Йерусалим вә Йәһудаға қувәт вә йөләнчүк болған [барлиқ нәрсиләрни йоқ қилиду], — Йәни қувәт болған пүткүл аш-нан, Йөләнчүк болған һәммә су,
For, behold, the Lord, the LORD of hosts, doth take away from Jerusalem and from Judah stay and staff, the whole stay of bread, and the whole stay of water;
2 Палван вә ләшкәр, Сотчи вә пәйғәмбәр, Палчи вә ақсақал,
the mighty man, and the man of war; the judge, and the prophet, and the diviner, and the ancient;
3 Әллик беши, мөтивәр вә мәслиһәтчи, Һүнәрвән устилар вә җаду қилғучиларни йоқ қилиду.
the captain of fifty, and the honourable man, and the counsellor, and the cunning artificer, and the skilful enchanter.
4 — «[Уларниң орниға] яшларни әмәлдар қилимән, Бәтхуй балилар уларниң үстидин идарә қилиду.
And I will give children to be their princes, and babes shall rule over them.
5 Пухралар бир-бирини езиду, Һәр бири хошниси тәрипидин езилиду; Балилар қериларға, Муттәһәмләр мөтивәрләргә әдәпсизлик қилиду;
And the people shall be oppressed, every one by another, and every one by his neighbour: the child shall behave himself proudly against the ancient, and the base against the honourable.
6 Шу күни бириси ата җәмәтидики қериндишини тутувелип, униңға: — «Сизниң кийим-кечигиңиз бар; бизгә йетәкчи болуң, бу харабиләр қолиңиз астида болсун», — дәйду; У җававән қолини көтирип [қәсәм ичип]: «Дәрдиңларға дәрман болалмаймән; Өйүмдиму я аш-нан я кийим-кечәк йоқ; Мени хәлиққә йетәкчи қилмаңлар!» — дәйду.
When a man shall take hold of his brother in the house of his father, [saying], Thou hast clothing, be thou our ruler, and let this ruin be under thy hand:
in that day shall he lift up [his voice], saying, I will not be an healer; for in my house is neither bread nor clothing: ye shall not make me ruler of the people.
8 Чүнки Йерусалим путлишиду-чүшкүнлишиду, Йәһуда болса жиқилиду; Сәвәви, уларниң тили вә илләтлири Пәрвәрдигарға қарши чиқип, Шәрәп Егисиниң көзлири алдида исянкарлиқ қилди.
For Jerusalem is ruined, and Judah is fallen: because their tongue and their doings are against the LORD, to provoke the eyes of his glory.
9 Уларниң чирайи өзлиригә қарши гувалиқ бериду; Улар Содом шәһиридәк гунайини һеч йошурмай, Очуқ-ашкарә җакалайду. Уларниң җениға вай! Улар яманлиқни өз бешиға чүшүргән!
The shew of their countenance doth witness against them; and they declare their sin as Sodom, they hide it not. Woe unto their soul! for they have rewarded evil unto themselves.
10 Һәққанийларға ейтқинки, Улар аман-есәнликтә туриду, Улар өз әмллириниң мевисини йәйду;
Say ye of the righteous, that [it shall be] well [with him]: for they shall eat the fruit of their doings.
11 Рәзилләргә вай! Бешиға яманлиқ чүшиду, Чүнки өз қоли билән қилғанлири өзигә яниду.
Woe unto the wicked! [it shall be] ill [with him]: for the reward of his hands shall be given him.
12 Мениң хәлқимдә болса, балилар уларни хар қилиду, Аяллар уларни идарә қилиду; И хәлқим! Силәрни йетәкләватқанлар силәрни аздуриду, Улар маңидиған йоллириңларни йоқ қилиду.
As for my people, children are their oppressors, and women rule over them. O my people, they which lead thee cause thee to err, and destroy the way of thy paths.
13 Пәрвәрдигар Өз дәвасини сорашқа орун алиду, Хәлиқ-милләтләр үстидин һөкүм чиқиришқа өрә туриду;
The LORD standeth up to plead, and standeth to judge the peoples.
14 Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң ақсақаллири вә әмирлири билән дәвалишип, уларға: — Үзүмзарни йәп түгәткәнләр силәр өзүңлар, Аҗиз мөминләрдин алған олҗа өйүңларда ятиду, дәйду.
The LORD will enter into judgment with the elders of his people, and the princes thereof: It is ye that have eaten up the vineyard; the spoil of the poor is in your houses:
15 — Силәрниң хәлқимни ашундақ езип, Аҗиз мөминләрниң йүзлиригә дәссәп зади немә қилғиниңлар? — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар.
what mean ye that ye crush my people, and grind the face of the poor? saith the Lord, the LORD of hosts.
16 Пәрвәрдигар йәнә мундақ деди: — «Зион қиз-аяллири тәкәббурлуқ қилип, Қаш-кирпиклирини сүзүп, Көзлирини ойнитип, наз қилип тайтаңлишип, Путлирини җилдирлитип меңип жүришиду;
Moreover the LORD said, Because the daughters of Zion are haughty, and walk with stretched forth necks and wanton eyes, walking and mincing as they go, and making a tinkling with their feet:
17 Шуңа Рәб Зион қиз-аяллириниң баш чоққилирини таз қилиду, Пәрвәрдигар уларниң уят йәрлирини ечиветиду».
therefore the Lord will smite with a scab the crown of the head of the daughters of Zion, and the LORD will lay bare their secret parts.
18 Әшу күни Рәб уларни гөзәллигидин мәһрум қилиду; — Уларниң ошуқ җилдирақлирини, Баш җийәклирини, ай шәкиллик марҗанлирини,
In that day the Lord will take away the bravery of their anklets, and the cauls, and the crescents;
19 Һалқилирини, биләйүзүклирини, чүмпәрдә-чачванлирини,
the pendants, and the bracelets, and the mufflers;
20 Ромаллирини, ошуқ зәнҗирлирини, потилирини, әтирданлирини, тилтумарлирини,
the headtires, and the ankle chains, and the sashes, and the perfume boxes, and the amulets;
21 Үзүклирини, бурун һалқилирини,
the rings, and the nose jewels;
22 Һейтлиқ тонлирини, йопуқлирини, пүркәнҗилирини, һәмянлирини,
the festival robes, and the mantles, and the shawls, and the satchels;
23 Әйнәклирини, аппақ ич көйнәклирини, сәллилирини вә тор пәрдилириниң һәммисини елип ташлайду.
the hand mirrors, and the fine linen, and the turbans, and the veils.
24 Әнди шундақ болидуки, Әтир пуриғиниң орниға бәтбуйлуқ; Потиниң орнида арғамча, Чирайлиқ ясиған чачлириниң орнида таз беши, Келишкән тонниң орнида бөз рәхтләр, Гөзәллигиниң орнида дағмал тамғиси болиду.
And it shall come to pass, that instead of sweet spices there shall be rottenness; and instead of a girdle a rope; and instead of well set hair baldness; and instead of a stomacher a girding of sackcloth: branding instead of beauty.
25 Сениң жигитлириң қиличлинип, Батурлириң җәңдә жиқилиду.
Thy men shall fall by the sword, and thy mighty in the war.
26 [Зионниң] қовуқлири зар көтирип матәм тутиду; У ялаңачланған һалда йәргә олтирип қалиду.
And her gates shall lament and mourn; and she shall be desolate and sit upon the ground.