Йәшая 27
1 Шу күнидә Пәрвәрдигар Өзиниң дәһшәтлик, бүйүк вә күчлүк шәмшири билән учқур илан левиатанни, Йәни толғанғучи илан левиатанни җазалайду; У йәнә деңизда турған әҗдиһани өлтүриду.
In that day will Jehovah punish with his sword, His hard, and great, and strong sword, The leviathan, that fleet serpent, Even the leviathan, that winding serpent; Yea, he will slay the monster, that is in the sea.
2 Шу күни сап шарап беридиған бир үзүмзар болиду! У тоғрилиқ нахша ейтиңлар!
In that day, sing ye thus concerning the vineyard:
3 Өзүм Пәрвәрдигар уни сақлаймән; Мән һәр дәқиқә уни суғиримән; Бириси униңға зиян йәткүзмисун дәп кечә-күндүз сақлаймән.
“I, Jehovah, am its guardian; I will water it every moment; That no one may assault it, I will watch it day and night.
4 Ғәзәп Мәндә қалмиди; Аһ, Маңа қарши җәң қилидиған тикәнләр яки җиғанлар болсаиди! Ундақ болса Мән уларға қарши жүрүш қилаттим, Уларни жиғиштуруп көйдүрүветәттим!
There is no fury in me; But let me find the thorns and thistles in battle. I will go against them, And burn them up together,
5 Болмиса у Мени башпанаһлиқ қилип тутсун; У Мән билән бирликтә хатирҗәмликтә болсун, Дәрһәқиқәт, у Мән билән бирликтә хатирҗәмликтә болсун!
Unless they take hold of my protection, And with me make peace, And make peace with me.”
6 Кәлгүси күнләрдә, Яқуп йилтиз тартиду; Исраил бихлинип, чечәкләйду, Улар пүткүл йәр йүзини мевә-чевә билән қаплайду.
In coming days shall Jacob take root, And Israel flourish and bud forth, And fill the world with fruit.
7 [Пәрвәрдигар Исраилни] урғанларни урғанчилик [Исраилни] уруп баққанму? У қирғанлардәк [Исраил] қирилип баққанму?
Did he smite Israel, as he smote those that smote him? Was he slain as those that slew him?
8 Сән уларни әйиплигәндә өлчәмдин төвән җазалап уларни паливәткәнсән; Шәриқ шамили чиққан күнидә У Униң зәрблик шамили билән уларни қоғливәткән.
In measure, by sending her away, didst thou punish her, Taking her away in the rough tempest, in the day of the east wind.
9 Әнди шу йол билән Яқупниң қәбиһлиги кәчүрүм қилинидуки, — Униң гунайиниң елип ташланғанлиғиниң пишқан мевиси шу болидуки: — У қурбангаһтики һәммә ташларни кукум-талқан қилиду, «Ашәраһ»ларни вә «күн түврүклири»ни задила турғузмайду.
By this, therefore, is the iniquity of Jacob expiated, And this is wholly the fruit of the removal of his sin, That He has made the stones of the altar like limestones broken in pieces, And that the images of Astarte and the sun-pillars no more stand.
10 Чүнки мустәһкәмләнгән шәһәр ғериб болуп қалиду, Адәмзатсиз макан һәм ташливетилгән баявандәк болиду; Шу йәрдә мозай озуқлиниду, Шу йәрдә йетип, униң шахлирини йәйду.
For the fortified city is desolate, A habitation forsaken, deserted like a wilderness; There doth the calf feed, and there doth he lie down, And consume her branches.
11 Униң шахлири солишиш билән үзүлиду; Аяллар келип уларни отун қилип көйдүриветиду. Чүнки бу бир йорутулмиған хәлиқ; Шуңа уларни Яратқучи уларға рәһим қилмайду; Уларни Шәкилләндүргүчи уларға шәпқәт көрсәтмәйду.
When her boughs are withered, they are broken off; Women come, and burn them; For it was a people of no understanding; Therefore he that made him had not mercy on him, And he that formed him showed him no favor.
12 Вә шу күни шундақ болидуки, Пәрвәрдигар Әфрат дәриясиниң еқимлиридин тартип Мисир вадисиғичә һәр йәрни силкийду, Вә силәр бир-бирләп терип жиғивелинисиләр, И Исраил балилири!
But it shall come to pass in that day, That Jehovah shall gather fruit From the stream of the Euphrates to the river of Egypt, And ye shall be gathered, one by one, ye children of Israel!
13 Вә шу күни шундақ болидуки, Бүйүк канай челиниду; Шуниң билән Асурийә зиминида түгишәй дәп қалғанлар, Вә Мисир зиминида мусапир болғанлар келиду; Улар Йерусалимда муқәддәс тағ үстидә Пәрвәрдигарға ибадәт қилиду.
In that day shall a great trumpet be sounded, And they shall come who are lost in the land of Assyria, And are outcasts in the land of Egypt, And shall worship Jehovah upon the holy mountain in Jerusalem.
