< Йәшая 26 >

1 Шу күнидә Йәһуданиң зиминида муну нахша ейтилиду: — «Мустәһкәм бир шәһиримиз бар; У ниҗатлиқни униңға сепил вә тирәкләр қилип бекитип қойиду.
In quel giorno si canterà questo cantico nel paese di Giuda: Noi abbiamo una città forte; [Iddio vi] ha posta salute, per muro, e per riparo.
2 Вападарлиқта чиң турған һәққаний әлниң кириши үчүн, Дәрвазиларни ечип бериңлар!
Aprite le porte, ed entri la gente giusta che osserva ogni lealtà.
3 Ким өзиниң әқидә, ой-хияли Саңа бағлиған болса, Сән уни мутләқ хатирҗәмликтә сақлайсән; Чүнки у Саңа ишәш-етиқат бағлиғандур.
[Questo è] un pensiero fermo; tu [le] manterrai la pace, la pace, perciocchè si confida in te.
4 Мәңгүгә Пәрвәрдигарға тайиниңлар; Чүнки Яһ Пәрвәрдигар һәқиқәтән әбәдил-әбәтлик бир қорам таштур.
Confidatevi nel Signore in perpetuo; perciocchè nel Signore Iddio [è] la Rocca eterna.
5 Чүнки У жуқурида турғанларни пәскә чүшүриду; Әшу алий шәһәрни, У пәс қилиду; Уни йәргә чүшүрүп, Топа-чаңға айландуриду.
Perciocchè egli ha abbassati quelli che abitavano in luoghi alti, in città elevata; egli ha abbattuta quella [città]; egli l'ha abbattuta fino in terra, e l'ha messa fin nella polvere.
6 У пут билән чәйлиниду; У мөминләрниң путлири, Мискинләрниң қәдәмлири билән чәйлиниду!
Il piè la calpesterà, i piedi de' poveri, le piante dei miseri.
7 Һәққанийниң йоли болса түздур; И Әң Түз Йоллуқ Болғучи, Сән һәққаний адәм үчүн униң йолини оң қилисән.
Il cammino del giusto [è] tutto piano; tu addirizzi, e livelli il sentiero del giusto.
8 И Пәрвәрдигар, биз дәрһәқиқәт Сениң һөкүмлириңниң йолида меңип, Сени күтүп кәлдуқ; Җенимизниң тәшналиғи шудурки, намиң вә шөһритиң ашсун!
Noi ti abbiamo aspettato, o Signore, eziandio nella via de' tuoi giudicii; il desiderio dell'anima [nostra è stato intento] al tuo Nome, ed alla tua ricordanza.
9 Вуҗудум билән кечиләрдә Саңа тәшна болдуммән; Бәрһәқ, таң сәһәрләрдиму роһум билән ич-ичимдин Сени издидим; Чүнки һөкүмлириң йәр йүзидә көрүнгән болса, Йәр йүзидикиләр һәққанийлиқни үгиниду.
Di notte io ti ho desiderato nell'anima mia; eziandio in sul far del giorno ti ho ricercato con lo spirito mio [che è] dentro di me; perciocchè, secondo che i tuoi giudicii [sono] in terra, gli abitanti del mondo imparano giustizia.
10 Рәзил адәмгә рәһим көрситилсиму, У йәнила һәққанийлиқни үгәнмәйду; Һәтта дуруслуқ турған зиминдиму у йәнила адилсизлиқ қиливериду, Пәрвәрдигарниң шану-шәвкитини көрмәйду.
[Se] si fa grazia all'empio, egli non impara però giustizia; [anzi] opera perversamente nella terra della dirittura, e non riguarda all'altezza del Signore.
11 И Пәрвәрдигар, қолуң көтирилди, Бирақ улар көрмәйду. Һалбуки, Өз хәлқиңгә болған отлуқ муһәббитиңни улар көриду һәм хиҗил болиду; Күшәндилириң үчүн [тәйярланған] от уларни бәрһәқ жутуветиду.
O Signore, la tua mano è eccelsa, [ed] essi nol veggono; [ma lo] vedranno, e saranno confusi; la gelosia per lo [tuo] popolo, anzi il fuoco [apparecchiato] a' tuoi nemici, li divorerà.
12 И Пәрвәрдигар, Сән бизгә хатирҗәмлик несип қилисән; Чүнки бизниң әмәллиримизниң һәммисини өзүң вуҗуқа чиқарғансән.
O Signore, disponci la pace; perciocchè eziandio tu sei quello che hai fatti tutti i fatti nostri.
13 Дәрвәқә, и Пәрвәрдигар Худайимиз, илгири Сәндин башқа «рәбләр» үстимиздин һөкүмранлиқ қилған; Әндиликтә пәқәт Саңа тайинипла намиңни әсләп тилға алимиз.
O Signore Iddio nostro, [altri] signori che te ci hanno signoreggiati; [ma] per te solo noi ricordiamo il tuo Nome.
14 Улар болса өлди, қайтидин яшимайду; Әрваһ болуп кәтти, қайта тирилмәйду; Чүнки Сән уларни җазалап йоқаттиң, Уларни адәмләрниң есидиму қилчә қалдурмидиң.
[Quelli son] morti, non torneranno [più] a vita; son trapassati, non risusciteranno più; perciò tu li hai visitati, e li hai sterminati, ed hai fatta perire ogni lor memoria.
15 Сән әлни улғайтқансән, и Пәрвәрдигар; Әлни улғайтқансән, Өзүңгә шан-шәрәп кәлтүргәнсән; Зиминниң чегаралирини һәртәрәпкә узартқансән.
O Signore, tu hai accresciuta la [tua] gente; tu l'hai accresciuta; tu sei stato glorificato, tu hai allargati tutti i confini del paese.
16 И Пәрвәрдигар, улар дәрд-әләм ичидә қалғанда, Сени издиди; Тәрбийилик җазалишиң уларниң бешиға чүшкәндә, Улар аһ уруп, пичирлап бир дуани қилди: —
O Signore, [quando sono stati] in distretta, si son ricordati di te; hanno sparso un basso lamento, [mentre] il tuo castigamento [è stato] sopra loro.
17 «Бошиниш алдида турған, толғиғи тутуп, ағриқтин вақириған бир һамилдар аялдәк, Биз Сениң алдиңда шундақ болдуқ, и Пәрвәрдигар.
Come la donna gravida, [quando] si avvicina al parto, si duole, e grida ne' suoi dolori; così siamo stati noi, per cagione di te, o Signore.
18 Биз икки қат болуп, Толғаққа чүштуқ, Бирақ пәқәт йәлла чиқардуқ; Йәр йүзидикиләр үчүн һеч ниҗат-қутқузушни йәткүзмидуқ; Дуниядики адәмләр һеч туғулмиди».
Noi abbiam conceputo, ed abbiam sentiti dolori di parto; [ma non abbiamo fatto altro che] come se avessimo partorito del vento; noi non abbiamo operata salute alcuna alla terra, e gli abitatori del mondo non son caduti.
19 «Саңа тәвә өлгән адәмләр яшайду; Мениң җәситимниң [тирилиши билән тәң] уларму тирилиду. И топа-чаңда ятқанлар, ойғинип нахша яңритиңлар! Шәбнимиң таң сәһәрниң шәбнимидәктур; Йәр-зимин өзидә өлгәнләрни туғуп бериду.
I tuoi morti torneranno a vita, il mio corpo morto [anch'esso, e] risusciteranno. Risvegliatevi, e giubilate, voi che abitate nella polvere; perciocchè, [quale è] la rugiada all'erbe, [tal sarà] la tua rugiada, e la terra gitterà fuori i trapassati.
20 И хәлқим, келиңлар, Өйүңларға кирип, кәйниңлардин ишикләрни етип қоюңлар; Мениң дәрғәзивим өткичә, өзүңни бир дәмлик йошурувал.
Va', popol mio, entra nelle tue camerette, e serra il tuo uscio dietro te; nasconditi, come per un piccol momento di tempo, finchè sia passata l'indegnazione.
21 Чүнки қара, Пәрвәрдигар Өз җайидин чиқип, Йәр йүзидикиләрниң гунайини өзлиригә қайтурмақчи; Йәр болса үстигә төкүлгән қанларни ашкарилайду, Өзидә өлтүрүлгәнләрни һаман йепивәрмәйду.
Perciocchè, ecco, il Signore esce del suo luogo, per far punizione dell'iniquità degli abitanti della terra contro a lui; e la terra rivelerà il suo sangue, e non coprirà più i suoi uccisi.

< Йәшая 26 >