Йәшая 21
1 «Деңизниң чөл-баявини» тоғрисида жүкләнгән бир вәһий: — «Җәнуп тәрәптә қоюнтазлар өтүп кетиватқандәк, Дәһшәтлик зиминдин бир немиләр келиватиду!».
Weissagung über die Meereswüste: Wie ein Sturm im Mittagslande braust es daher aus der Wüste, aus dem schrecklichen Land!
2 — Азаплиқ бир вәһий-көрүнүш маңа аян қилинди; Хаин хаинлиқ қиливатиду, Булаңчи булаңчилиқ қиливатиду. «И Елам, орнуңдин тур, чиқ! Медиа, муһасирә қилип қоршивал!» Униң сәвәвидин көтирилгән һәммә налә-пәрядларни түгитивәттим.
Mir ist eine inhaltsschwere Offenbarung kundgetan worden: Der Räuber raubt, der Zerstörer zerstört. Brecht auf, ihr Perser, hebt die Belagerung an, ihr Meder! Denn alles von ihr verursachte Seufzen will ich stillen.
3 — Шуңа ич-бағрим ағриқ-азап билән толди, Толғиғи тутқан аялниң азаплиридәк, Көргәнлиримдин толғинип кәттим, Аңлиғинимдин паракәндә болдум.
Darum sind meine Lenden voll Schmerz; Wehen haben mich ergriffen, gleich den Wehen einer Mutter; ich krümme mich vor dem, was ich hören muß, bin erschrocken von dem, was ich sehen muß.
4 Шуңа көңлүм паракәндә болуп һасирап кәттим, Мени дәһшәт қорқунуч басти; У мән зоқ алидиған кечини сарасимә болидиған кечигә айландурди.
Mein Herz klopft; Beben hat mich überfallen; die Dämmerung, die mir lieb ist, hat er mir in Schrecken verwandelt.
5 Улар дәстихан вә гиләм-көрпиләрниму салиду; Улар йейишиду, ичишиду; «Һәй есилзадиләр, орнуңлардин туруп қалқанни майлаңлар!»
Man deckt den Tisch, stellt die Wache aus, ißt und trinkt: «Auf ihr Fürsten, salbet den Schild!»
6 Чүнки Рәб маңа: — «Барғин, көргәнлирини әйни бойичә ейтидиған бир күзәтчини тәхләп қойғин» — дегән еди.
Denn also hat mir der Herr befohlen: Gehe, bestelle den Wächter; er soll anzeigen, was er sieht!
7 — «У җәң һарвулирини, җүп-җүп атлиқ әскәрләрни, Җәң һарвулирини ешәкләр билән, Җәң һарвулирини төгиләр билән көргәндә, У диққәт билән, наһайити диққәт билән күзәтсун!»
Da sah er Reiter, Doppelgespanne, Reiter auf Eseln und Reiter auf Kamelen; und er beobachtete scharf, mit größter Aufmerksamkeit.
8 У җававән ширдәк товлиди: — «Рәб, мән күзәт мунарида үзлүксиз күн бойи туримән, Һәр кечидә күзәттә туримән;
Und er schrie wie ein Löwe: Herr, ich stehe täglich immer auf meiner Warte und bin alle Nächte auf meinem Posten gestanden!
9 — Вә мана, у җәң һарвулири җүп-җүп атлиқ әскәрләр билән келиватиду!» Вә йәнә җавап берип шундақ дегән: — Бабил болса жиқилди, жиқилип чүшти, Вә У уларниң илаһлириниң һәр бир ойма мәбудлирини йәргә ташлап парә-парә қиливәтти!».
Siehe, da kam ein Reiter, ein Mann mit einem Doppelgespann, der hob an und sprach: Gefallen, gefallen ist Babel, und alle ihre Götzenbilder hat er zu Boden geschmettert!
10 — И Мениң тепилгән данлирим, Мениң хаминимдики буғдайлирим, Исраилниң Худаси, самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигардин аңлиғанни силәргә ейтип бәрдим!
O mein zerdroschenes [Volk], mein Tennensohn! Was ich von dem HERRN der Heerscharen, dem Gott Israels, gehört habe, das verkündige ich euch!
11 «Думаһ» тоғрилиқ жүкләнгән вәһий; Бириси Сеирдин келип мәндин: — «И күзәтчи, кечиниң қанчилиги өтти? И күзәтчи, кечиниң қанчилиги өтти?» — дәп сорайду.
Weissagung über Duma: Aus Seir ruft man mir zu: Wächter, ist die Nacht bald hin? Wächter, ist die Nacht bald hin?
12 Күзәтчи җававән мундақ дәйду: — «Сәһәр келиду, кечиму келиду; Йәнә сориғиң болса, йәнә келип сора; Йолуңдин қайтип маңа йеқин кәл!»
Der Wächter spricht: Der Morgen ist angebrochen, und doch ist es noch Nacht! Wenn ihr fragen wollt, so fragt; kommt bald wieder!
13 Әрәбийәниң кечиси тоғрилиқ жүкләнгән вәһий: — «И Деданлиқларниң карванлири, силәр Әрәбийәдики җаңгалда қонуп қалисиләр;
Weissagung über Arabien: In der Wildnis von Arabien müßt ihr übernachten, ihr Karawanen der Dedaniter!
14 Уссап кәткәнләргә су апирип бериңлар! И Темадикиләр, нанлириңларни елип қачқанларни күтүвелиңлар!
Bringet dem Durstigen Wasser entgegen, ihr Bewohner des Landes Tema! Bietet den Flüchtlingen Brot an!
15 Чүнки улар қиличлардин, Ғилаптин елинған қиличтин, Керилгән оқядин, Урушниң азавидин қачиду.
Denn vor den Schwertern sind sie geflohen, vor dem gezückten Schwerte, vor dem gespannten Bogen und vor dem harten Kriege.
16 Чүнки Рәб маңа шундақ дегән: — Бир жил ичидә мәдикар һесаплиғандәк, Андин Кедарниң бар шәриви йоқилиду,
Denn also hat der Herr zu mir gesprochen: Noch ein Jahr, wie die Jahre eines Tagelöhners, so ist alle Herrlichkeit Kedars dahin;
17 Оқячиларниң қалдуқлири, Йәни Кедарниң палван-батур болған оғуллири аз қалиду; Чүнки Пәрвәрдигар, Исраилниң Худаси шундақ сөз қилған».
und der übriggebliebenen tapfern Bogenschützen Kedars werden sehr wenige sein. Der HERR, der Gott Israels, hat es geredet.
