< Йәшая 21 >
1 «Деңизниң чөл-баявини» тоғрисида жүкләнгән бир вәһий: — «Җәнуп тәрәптә қоюнтазлар өтүп кетиватқандәк, Дәһшәтлик зиминдин бир немиләр келиватиду!».
Amo sia: ne iasu da Ba: bilone soge fi ilia hou olelesa. Ba: bilone wadela: su liligi da soge amoma dunu da beda: i, amoga sisiga: su fo agoane manebe ba: mu.
2 — Азаплиқ бир вәһий-көрүнүш маңа аян қилинди; Хаин хаинлиқ қиливатиду, Булаңчи булаңчилиқ қиливатиду. «И Елам, орнуңдин тур, чиқ! Медиа, муһасирә қилип қоршивал!» Униң сәвәвидин көтирилгән һәммә налә-пәрядларни түгитивәттим.
Na da esala ba: su amo ganodini, se nabasu hou misunu amola hohonosu hou amola soge wadela: mu hou ba: i dagoi. Ila: me dadi gagui dunu! Doagala: ma! Midia dadi gagui dunu! Moilai bai bagadega doagala: ma! Ba: bilone fi ilia hamobeba: le, dunu bagohame da se bagade nabi. Be Gode da ilia hou hedofamu.
3 — Шуңа ич-бағрим ағриқ-азап билән толди, Толғиғи тутқан аялниң азаплиридәк, Көргәнлиримдин толғинип кәттим, Аңлиғинимдин паракәндә болдум.
Na esala ba: su amo ganodini liligi ba: beba: le, se bagade nabi amola beda: i bagade ba: i. Amo se nabasu da uda da mano lalelegesea se naba, amo defele ba: i.
4 Шуңа көңлүм паракәндә болуп һасирап кәттим, Мени дәһшәт қорқунуч басти; У мән зоқ алидиған кечини сарасимә болидиған кечигә айландурди.
Na dialuma da feloasa. Na da bagade beda: iba: le, yagugusa. Na da daeya doaga: ma: ne, bagade hanai galu. Be daeya doaga: loba, beda: i fawane ba: i.
5 Улар дәстихан вә гиләм-көрпиләрниму салиду; Улар йейишиду, ичишиду; «Һәй есилзадиләр, орнуңлардин туруп қалқанни майлаңлар!»
Na esala ba: su ganodini, na da lolo nabe momagei dagoi ba: i. Misi dunu fima: ne, debea da fa: si dagoi. Ilia da hahawane ha: i amola waini hano naha esalebe ba: sa. Hedolodafa, sia: bagade naba, “Dadi gagui ouligisu! Dilia da: igene gaga: su liligi momagema!”
6 Чүнки Рәб маңа: — «Барғин, көргәнлирини әйни бойичә ейтидиған бир күзәтчини тәхләп қойғин» — дегән еди.
Amalalu, Hina Gode da nama amane sia: i, “Sosodo aligisu dunu ilegele asunasima! E da ea ba: i liligi sia: ne iasima: ne sia: ma.
7 — «У җәң һарвулирини, җүп-җүп атлиқ әскәрләрни, Җәң һарвулирини ешәкләр билән, Җәң һарвулирини төгиләр билән көргәндә, У диққәт билән, наһайити диққәт билән күзәтсун!»
E da dunu aduna aduna hosi amoga fila heda: le, amola dunu dougi amola ga: mele amo da: iya fila heda: le, manebe ba: sea, e da ili ha: giwane ba: ma: ne sia: ma.”
8 У җававән ширдәк товлиди: — «Рәб, мән күзәт мунарида үзлүксиз күн бойи туримән, Һәр кечидә күзәттә туримән;
Sosodo aligisu dunu da amane wele sia: sa, “Hina! Na da na sosodo aligisu sogebi amoga mae fisili, eso amola gasi ganodini lelu.”
9 — Вә мана, у җәң һарвулири җүп-җүп атлиқ әскәрләр билән келиватиду!» Вә йәнә җавап берип шундақ дегән: — Бабил болса жиқилди, жиқилип чүшти, Вә У уларниң илаһлириниң һәр бир ойма мәбудлирини йәргә ташлап парә-парә қиливәтти!».
Amalalu, hedolowane ilia da manebe goea! Dunu aduna aduna, hosi da: iya fila heda: le, manebe. Sosodo aligisu dunu da sia: ne iaha amane, “Ba: bilone da dafai dagoi. Loboga hamoi ‘gode’ liligi amoga ilia da nodone sia: ne gadoi, da mugululi, osoboga dafane wadela: lesi dagoi dialebe ba: sa.
10 — И Мениң тепилгән данлирим, Мениң хаминимдики буғдайлирим, Исраилниң Худаси, самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигардин аңлиғанни силәргә ейтип бәрдим!
Na fi dunu! Isala: ili fi! Dilia da widi defele, dabi dagoi ba: sa. Be wali na da sia: ida: iwane gala, amo na da Hina Gode Bagadedafa, Isala: ili dunu ilia Gode, amoma nabi, na da dilima olelei dagoi.
11 «Думаһ» тоғрилиқ жүкләнгән вәһий; Бириси Сеирдин келип мәндин: — «И күзәтчи, кечиниң қанчилиги өтти? И күзәтчи, кечиниң қанчилиги өтти?» — дәп сорайду.
Amo sia: da Idome soge ea hou olelesa. Dunu afae Idome sogega esala da nama amane adole ba: sa, “Sosodo aligisu! Gasi da habogala dagoma: bela: ? Amo se nabasu da habogala dagoma: bela: , nama adoma!
12 Күзәтчи җававән мундақ дәйду: — «Сәһәр келиду, кечиму келиду; Йәнә сориғиң болса, йәнә келип сора; Йолуңдин қайтип маңа йеқин кәл!»
Na da bu adole iaha, “Hahabe da mabe. Be gasi da bu misunu. Di da nama bu adole ba: musa: dawa: sea, defea, bu adole ba: ma: ne misa.”
13 Әрәбийәниң кечиси тоғрилиқ жүкләнгән вәһий: — «И Деданлиқларниң карванлири, силәр Әрәбийәдики җаңгалда қонуп қалисиләр;
Amo sia: da Ala: ibia soge ea hou olelesa. Dilia Dida: ne fi dunu, dilia da abula diasu Ala: ibia hafoga: i soge ganodini esala!
14 Уссап кәткәнләргә су апирип бериңлар! И Темадикиләр, нанлириңларни елип қачқанларни күтүвелиңлар!
Hano hanai dunu da dilima masea, hano ilima ima. Dima sogega fi dunu! Mugululi asi dunu da dilima doaga: sea, ha: i manu ilima ima.
15 Чүнки улар қиличлардин, Ғилаптин елинған қиличтин, Керилгән оқядин, Урушниң азавидин қачиду.
Ha lai dunu da dunu eno gobihei amola dadi amoga medole legemusa: dawa: lala. Amaiba: le, dunu da gegesu amoma beda: iba: le, gadili hobeasa.
16 Чүнки Рәб маңа шундақ дегән: — Бир жил ичидә мәдикар һесаплиғандәк, Андин Кедарниң бар шәриви йоқилиду,
Amalalu, Hina Gode da nama amane sia: i, “Ode afadafa fawane da gidigisia, Gida fi ilia gasa bagade hou da ebelei dagoi ba: mu.
17 Оқячиларниң қалдуқлири, Йәни Кедарниң палван-батур болған оғуллири аз қалиду; Чүнки Пәрвәрдигар, Исраилниң Худаси шундақ сөз қилған».
Gida fi oulali gagui dunu, ilia nimi gasa hou da eno Gida dunu ilia hou baligisa, be bagahame fawane esalebe ba: mu. Na, Isala: ili Hina Gode da sia: i dagoi.”