Йәшая 19

1 Мисир тоғрилиқ жүкләнгән вәһий: — Мана, Пәрвәрдигар тез учидиған булут үстигә минип, Мисирға йетип келиду; Мисирдики бутлар униң алдида тәвринип кетиду, Мисирниң жүриги болса ичидин ерип кетиду.

ὅρασις Αἰγύπτου ἰδοὺ κύριος κάθηται ἐπὶ νεφέλης κούφης καὶ ἥξει εἰς Αἴγυπτον καὶ σεισθήσεται τὰ χειροποίητα Αἰγύπτου ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καὶ ἡ καρδία αὐτῶν ἡττηθήσεται ἐν αὐτοῖς

2 — «Вә Мән Мисирлиқларни бир-биригә қарши қутритимән; Уларниң һәммиси өз қериндашлириға қарши туришиду, Өз хошнилири биләнму соқишиду; Шәһәр билән шәһәр, Падишаһлиқ билән падишалиқ бир-биригә қарши уришиду;

καὶ ἐπεγερθήσονται Αἰγύπτιοι ἐπ’ Αἰγυπτίους καὶ πολεμήσει ἄνθρωπος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἄνθρωπος τὸν πλησίον αὐτοῦ πόλις ἐπὶ πόλιν καὶ νομὸς ἐπὶ νομόν

3 Вә Мисирниң роһи өз ичидин йоқап кетиду; Мән уларни мәслиһәтсиз қалдуримән; Шуңа улар бутларни вә әрваһларни, Әрваһларни чақирғучиларни һәм палчиларни издәп мәслиһәт сорайду;

καὶ ταραχθήσεται τὸ πνεῦμα τῶν Αἰγυπτίων ἐν αὐτοῖς καὶ τὴν βουλὴν αὐτῶν διασκεδάσω καὶ ἐπερωτήσουσιν τοὺς θεοὺς αὐτῶν καὶ τὰ ἀγάλματα αὐτῶν καὶ τοὺς ἐκ τῆς γῆς φωνοῦντας καὶ τοὺς ἐγγαστριμύθους

4 Мән Мисирлиқларни рәһимсиз бир һөкүмранниң қолиға тапшуримән; Әшәддий бир падиша уларниң үстидин һөкүмранлиқ қилиду» — дәп җакалайду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар;

καὶ παραδώσω Αἴγυπτον εἰς χεῖρας ἀνθρώπων κυρίων σκληρῶν καὶ βασιλεῖς σκληροὶ κυριεύσουσιν αὐτῶν τάδε λέγει κύριος σαβαωθ

5 Һәм сулар «деңиз»дин йоқайду, Дәрияси қағҗирап пүтүнләй қуруп кетиду;

καὶ πίονται οἱ Αἰγύπτιοι ὕδωρ τὸ παρὰ θάλασσαν ὁ δὲ ποταμὸς ἐκλείψει καὶ ξηρανθήσεται

6 Дәрияларни сесиқчилиқ қаплайду, Мисирниң өстәң-қаналлири қағҗирап түгәйду; Қомушлар һәм йекәнләр солишиду;

καὶ ἐκλείψουσιν οἱ ποταμοὶ καὶ αἱ διώρυγες τοῦ ποταμοῦ καὶ ξηρανθήσεται πᾶσα συναγωγὴ ὕδατος καὶ ἐν παντὶ ἕλει καλάμου καὶ παπύρου

7 Нил дәрияси бойидики йәрләр, Нил дәриясиниң қуюлуш ағзидики йәрләр гиясиз қалиду, Нил дәрияси бойидики зираәтләрниң һәммиси қуруп, тозуп, йоқилиду.

καὶ τὸ ἄχι τὸ χλωρὸν πᾶν τὸ κύκλῳ τοῦ ποταμοῦ καὶ πᾶν τὸ σπειρόμενον διὰ τοῦ ποταμοῦ ξηρανθήσεται ἀνεμόφθορον

8 Белиқчилар болса зар қақшайду; Нил дәриясиға қармақ ташлиғучиларниң һәммиси налә көтириду; Суларниң үстигә тор яйғучиларниң беши саңгилап кетиду.

καὶ στενάξουσιν οἱ ἁλεεῖς καὶ στενάξουσιν πάντες οἱ βάλλοντες ἄγκιστρον εἰς τὸν ποταμόν καὶ οἱ βάλλοντες σαγήνας καὶ οἱ ἀμφιβολεῖς πενθήσουσιν

9 Зиғирчилар һәм либас тоқуғучилар хиҗаләтчиликтә қалиду,

καὶ αἰσχύνη λήμψεται τοὺς ἐργαζομένους τὸ λίνον τὸ σχιστὸν καὶ τοὺς ἐργαζομένους τὴν βύσσον

10 Җәмийәтниң «түврүк»лири парә-парә болуп, Мәдикарларниң көңлиму йерим болиду.

καὶ ἔσονται οἱ διαζόμενοι αὐτὰ ἐν ὀδύνῃ καὶ πάντες οἱ τὸν ζῦθον ποιοῦντες λυπηθήσονται καὶ τὰς ψυχὰς πονέσουσιν

11 Толиму ахмақ Зоан шәһириниң әмәлдарлири! Пирәвнниң әң дана мәслиһәтчилиридин әхмиқанә мәслиһәтләр чиқиду! Силәр қандақму Пирәвнгә: — «Мән болсам даналарниң әвлади, Қедимки падишаларниң нәслидурмән!» — дәватқансиләр техи?

καὶ μωροὶ ἔσονται οἱ ἄρχοντες Τάνεως οἱ σοφοὶ σύμβουλοι τοῦ βασιλέως ἡ βουλὴ αὐτῶν μωρανθήσεται πῶς ἐρεῖτε τῷ βασιλεῖ υἱοὶ συνετῶν ἡμεῖς υἱοὶ βασιλέων τῶν ἐξ ἀρχῆς

12 [Мисир], сениң данишмәнлириң һазир қени? Улар данишмән болса, самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң Мисир тоғрилиқ немиләрни көңлигә пүккәнлигини саңа аян қилсун!

ποῦ εἰσιν νῦν οἱ σοφοί σου καὶ ἀναγγειλάτωσάν σοι καὶ εἰπάτωσαν τί βεβούλευται κύριος σαβαωθ ἐπ’ Αἴγυπτον

13 Зоан шәһириниң әмәлдарлири наданлашти, Мәмфис шәһириниң әмәлдарлири алдинип кәтти; Мисир қәбилилириниң «бүҗәк таш»лири болса уларни езиқтуруп қойди.

ἐξέλιπον οἱ ἄρχοντες Τάνεως καὶ ὑψώθησαν οἱ ἄρχοντες Μέμφεως καὶ πλανήσουσιν Αἴγυπτον κατὰ φυλάς

14 Пәрвәрдигар уларниң арисиға бир қаймуқтурғучи роһни арилаштуривәтти; Шуңа бириси мәс болуп өз қусуғида тейилип әләң-сәләң болғандәк, Улар Мисирдикиләрни һәр бир ишида әләң-сәләң қиливәтти.

κύριος γὰρ ἐκέρασεν αὐτοῖς πνεῦμα πλανήσεως καὶ ἐπλάνησαν Αἴγυπτον ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτῶν ὡς πλανᾶται ὁ μεθύων καὶ ὁ ἐμῶν ἅμα

15 Шуниң билән Мисирға, Баш, қуйруқ, палма шехи яки қомушлар қилалиғидәк һеч қандақ амал қалмайду.

καὶ οὐκ ἔσται τοῖς Αἰγυπτίοις ἔργον ὃ ποιήσει κεφαλὴν καὶ οὐράν ἀρχὴν καὶ τέλος

16 Шу күни Мисирдикиләр қиз-аялларға охшап қалиду, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар қолини уларниң үстигә тәңлиши билән титрәп қорқиду,

τῇ δὲ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσονται οἱ Αἰγύπτιοι ὡς γυναῖκες ἐν φόβῳ καὶ ἐν τρόμῳ ἀπὸ προσώπου τῆς χειρὸς κυρίου σαβαωθ ἣν αὐτὸς ἐπιβαλεῖ αὐτοῖς

17 Һәмдә Йәһуда зимини болса Мисирға вәһимә болуп қалиду; Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигарниң бекиткән ирадиси түпәйлидин, Йәни Униң өзлиригә қаритилған ирадиси түпәйлидин, Кимгә Йәһуданиң гепи қилинсила шу чөчүйду.

καὶ ἔσται ἡ χώρα τῶν Ιουδαίων τοῖς Αἰγυπτίοις εἰς φόβητρον πᾶς ὃς ἐὰν ὀνομάσῃ αὐτὴν αὐτοῖς φοβηθήσονται διὰ τὴν βουλήν ἣν βεβούλευται κύριος ἐπ’ αὐτήν

18 Шу күни Қанаанниң тили сөзләйдиған, Вә самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарға беқинип садиқлиқ қәсими қилидиған Мисирниң бәш шәһири болиду; Улардин бири «Һалак шәһири» дәп атилиду.

τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσονται πέντε πόλεις ἐν Αἰγύπτῳ λαλοῦσαι τῇ γλώσσῃ τῇ Χανανίτιδι καὶ ὀμνύουσαι τῷ ὀνόματι κυρίου πόλις‐ασεδεκ κληθήσεται ἡ μία πόλις

19 Шу күни Мисирниң зимини оттурисида Пәрвәрдигарға аталған бир қурбангаһ, Һәм чегарасида Пәрвәрдигарға аталған бир түврүк болиду.

τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ ἐν χώρᾳ Αἰγυπτίων καὶ στήλη πρὸς τὸ ὅριον αὐτῆς τῷ κυρίῳ

20 Булар болса самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарға һәм бәлгү һәм шаһит болиду; Чүнки әзгүчиләр түпәйлидин улар Пәрвәрдигарға налә көтәргән болиду; У уларни әркинликкә чиқиридиған бир қутқузғучи һәм қоғдиғучини әвәтиду.

καὶ ἔσται εἰς σημεῖον εἰς τὸν αἰῶνα κυρίῳ ἐν χώρᾳ Αἰγύπτου ὅτι κεκράξονται πρὸς κύριον διὰ τοὺς θλίβοντας αὐτούς καὶ ἀποστελεῖ αὐτοῖς κύριος ἄνθρωπον ὃς σώσει αὐτούς κρίνων σώσει αὐτούς

21 Пәрвәрдигар Мисирлиқларға тонутулуп аян қилиниду; Шу күни Мисир Пәрвәрдигарни тонуйду; Улар униңға қурбанлиқ ашлиқ һәдийәлири билән ибадәт қилиду; Улар Пәрвәрдигарға қәсәм ичиду вә униңға әмәл қилиду.

καὶ γνωστὸς ἔσται κύριος τοῖς Αἰγυπτίοις καὶ γνώσονται οἱ Αἰγύπτιοι τὸν κύριον ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ποιήσουσιν θυσίας καὶ εὔξονται εὐχὰς τῷ κυρίῳ καὶ ἀποδώσουσιν

22 Пәрвәрдигар Мисирни уриду; У уларни уриду һәм сақайтиду; Шуниң билән улар Пәрвәрдигарниң йениға қайтиду, У уларниң дуа-тилавитини қобул қилип уларни сақайтиду.

καὶ πατάξει κύριος τοὺς Αἰγυπτίους πληγῇ μεγάλῃ καὶ ἰάσεται αὐτοὺς ἰάσει καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸς κύριον καὶ εἰσακούσεται αὐτῶν καὶ ἰάσεται αὐτούς

23 Шу күни Мисирдин Асурийәгә маңидиған, егиз көтирилгән түз йол ечилиду; Асурийәликләр Мисирға кириду, Мисирлиқлар Асурийәгә кириду; Мисир Асурийә билән биллә [Худаниң] хизмәт-ибадитидә болиду.

τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται ὁδὸς Αἰγύπτου πρὸς Ἀσσυρίους καὶ εἰσελεύσονται Ἀσσύριοι εἰς Αἴγυπτον καὶ Αἰγύπτιοι πορεύσονται πρὸς Ἀσσυρίους καὶ δουλεύσουσιν οἱ Αἰγύπτιοι τοῖς Ἀσσυρίοις

24 Шу күни Исраил Мисир вә Асурийә билән бир болуп, Үчиси, йәр йүзидикиләргә бәхит йәткүзгүчиләр болиду.

τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται Ισραηλ τρίτος ἐν τοῖς Ἀσσυρίοις καὶ ἐν τοῖς Αἰγυπτίοις εὐλογημένος ἐν τῇ γῇ

25 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар уларға бәхит ата қилип: — «Хәлқим болған Мисирға, Өз қолумниң иҗади болған Асурийәгә Вә Өз мирасим болған Исраилға бәхит яр болсун!» — дәйду.

ἣν εὐλόγησεν κύριος σαβαωθ λέγων εὐλογημένος ὁ λαός μου ὁ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὁ ἐν Ἀσσυρίοις καὶ ἡ κληρονομία μου Ισραηλ