< Йәшая 16 >
1 «Әнди [ғәллә-парақ] қозисини Села [райондин] елип, Чөл-баявандин өтүп зиминларниң һөкүмраниға, Йәни Зион қизиниң теғиға әвәткин!»
Seelaa, gammoojjii gama jirtu sana irraa bulchaa biyyattiitiif, gara tulluu Intala Xiyoonitti xobbaallaawwan hoolaa gibira ergaa.
2 Угисидин чувулуп патипарақ болуп кәткән қушлардәк, Моаб қизлири Арнон дәриясиниң кечиклиридә [алақзадә] жүриду.
Akkuma simbira manʼee ishee keessaa ariʼamtee asii fi achi fiigduu dubartoonni Moʼaabis malkaa laga Arnoonitti akkasuma taʼu.
3 «Парасәт билән һөкүм қилиңлар!»
“Gorsa nuuf kennaa; murtii murteessaa. Guyyaa saafaadhaan gaaddidduu keessan akkuma halkanii dukkaneessaa. Baqattootas dhoksaa; kooluu galtoota hin ganinaa.
4 «[И Зион қизи], сайиңизни чүшүрүп чүштики йоруқлуқни түн қараңғусидәк қилиң, Шу ғерибларни йошуруп қойғайсиз; Қоғланғанларни ашкарилап қоймиғайсиз! Мениң Моабдики мусапирлиримни өзиңиз билән биллә турғузғайсиз, Улар үчүн вәйран қилғучиниң алдида башпанаһ болғайсиз!».
Baqattoonni Moʼaab isin wajjin haa jiraatan; balleessituu irraa daʼoo isaaniif taʼaa.” Cunqursaan ni bada; badiisnis ni hafa; warri nama miidhan lafa irraa badu.
5 «[Өтүнүшүңлар тоғра], чүнки әзгүчи йоқилиду, Һалакәт йоқ болиду, Әзгүчиләрниң һәммиси зиминдин йоқилиду. Өзгәрмәс меһри-шәпқәт билән бир тәхт тиклиниду; «Давутниң чедири» ичидики шу тәхт үстидә бириси олтириду. У болса, һәқиқәтән адаләт жүргүзидиған, шундақла адаләтни издәйдиған, Һәққанийлиқни илгири сүридиған болиду.
Teessoon jaalalaan hundeeffama; mana Daawit keessaa namni murtii kennuu irratti murtii qajeelaa barbaadu, kan waan qajeelaa hojjechuuf ariifatu tokko amanamummaadhaan teessoo sana irra ni taaʼa.
6 — Биз Моабниң һакавурлуғи тоғрисида аңлидуқ (у интайин һакавур!), Йәни униң һакавурлуғи, тәкәббурлуғи, ночилиқ қилидиғанлиғи тоғрисида аңлидуқ; Бирақ униң чоң гәплири бекар болиду!
Nu of tuulummaa Moʼaab, of guddisuu fi kooruu ishee, of tuuluu fi addaggee taʼuu ishee dhageenyeerra; of jajuun ishee garuu faayidaa hin qabu.
7 Шуңа Моаб Моаб үчүн зар жиғлайду; Уларниң һәммиси зар-зар жиғлайду; Қайғу-һәсрәткә чөмүп Кир-Һарәсәтниң «кишмиш пошкаллири» үчүн зар-зар жиғлаңлар!
Kanaafuu Moʼaabonni ni booʼu; isaan tokkummaadhaan Moʼaabiif booʼu. Namoota Qiir Hareeshetiif faarsanii booʼuudhaan gaddu.
8 Һәшбон районидики етизлар, Сибмаһдики үзүм таллириму йигләп кетиду; Әлләрниң әмирлири униң сәрхил өсүмлүклирини бузуп чәйләйду; Улар әслидә Яазәргичә йетип, чөл-далаларни кәзгән еди; Пеләклири созулуп, «[Өлүк] Деңиз»ниң нерисиға йәтти.
Lafti qotiisaa Heshboon, mukni wayinii Sibimaas coollageera. Bulchitoonni sabootaa mukkeen wayinii filatamoo kanneen duraan Yaʼizeerin gaʼanii gara gammoojjiitti babalʼatan dhidhiitaniiru. Lataan isaanii dheeratee hamma galaanaatti diriire.
9 Шуңа Мән Яазәрниң зар-жиғиси билән биллә Сибмаһниң үзүм тели үчүн жиғлаймән; И Һәшбон, Елеалаһ, Өз көз яшлирим билән силәрни суғиримән! Чүнки язлиқ мевилириңгә, һосулуң үстигә тәнтәнә бир сада яңритилиду.
Kanaafuu ani akkuma Yaʼizeer boosse sana, mukkeen wayinii Sibimaatiif nan booʼa. Yaa Heshboon, yaa Eleʼaalee, ani imimmaan kootiin sin jiisa! Ililleen yeroo midhaan siif gaʼeetii fi gammachuun yeroo midhaan siif haamamu ture sun hafeera.
10 Хошаллиқ мевилик бағлардин мәһрум қилинип, Шатлиқму йоқ қилиниду; Үзүмзарлиқларда нә нахша авазлири аңланмайду, Нә тәнтәнә қилинмайду; Дәссигүчиләр үзүм көлчәклирини чәйлимәйду. Чүнки Мән үзүм көлчәклиридики хошал вақирашларни тохтаттим.
Ililchuu fi gammaduun iddoo biqiltuu keessaa badaniiru; namni tokko iyyuu iddoo dhaabaa wayinii keessatti hin faarfatu yookaan hin ililchu: sababii ani ilillee balleesseef namni iddoo wayinii itti cuunfanitti wayinii dhidhiitu tokko hin jiru.
11 Шуңа ич-бағрилирим Моаб үчүн чалған чилтардәк ағрип муңлуқ яңрайду, Ичим Кир-Һәрәсдикиләр үчүнму шундақ;
Garaan koo akkuma baganaa faarsee Moʼaabiif booʼa; keessi koos Qiir Hareeshetiif booʼa.
12 Шундақ болидуки, Моаб өзини упритип дуа қилғили өзиниң «жуқури орни»ға чиқип кәлгәндә, Яки дуа қилғили «муқәддәс өйи»гә киргәндә, У мувәппәқийәткә еришәлмәйду.
Moʼaab yoo iddoo ol kaʼaatti mulʼatte, isheen ofuma dadhabsiifti; yoo kadhannaaf gara iddoo qulqulluu ishee dhaqxe kunis faayidaa tokko illee hin qabu.
13 Мана мошу сөзләрни Пәрвәрдигар Моаб тоғрилиқ бурун ейтқан.
Kun dubbii Waaqayyo duraanuu waaʼee Moʼaab dubbatee dha.
14 Бирақ һазир Пәрвәрдигар шундақ дәйду: — «Үч жил ичидә мәдикар һесаплиғандәк, Моабниң көплигән қошун-аһалиси болғини билән, Униң пәхирләнгән шөһрити йәксан болиду; Уларниң қалдуқлири болса интайин аз вә һалсиз болиду».
Waaqayyo garuu amma akkana jedha: “Waggaa sadii keessatti, ulfinni Moʼaabii fi namoonni ishee hedduun hundi akkuma hojjetaan tokko guyyaa isaa lakkaaʼatu sana ni tuffatamu; kanneen hafanis akka malee muraasaa fi dadhaboo taʼu.”