Йәшая 16
1 «Әнди [ғәллә-парақ] қозисини Села [райондин] елип, Чөл-баявандин өтүп зиминларниң һөкүмраниға, Йәни Зион қизиниң теғиға әвәткин!»
Send ye the lambs for the ruler of the land from Sela [which is] toward the wilderness, unto the mount of the daughter of Zion.
2 Угисидин чувулуп патипарақ болуп кәткән қушлардәк, Моаб қизлири Арнон дәриясиниң кечиклиридә [алақзадә] жүриду.
For it shall be that, as wandering birds, as a scattered nest, so shall the daughters of Moab be at the fords of Arnon.
3 «Парасәт билән һөкүм қилиңлар!»
Give counsel, execute judgment; make thy shadow as the night in the midst of the noonday: hide the outcasts; bewray not the wanderer.
4 «[И Зион қизи], сайиңизни чүшүрүп чүштики йоруқлуқни түн қараңғусидәк қилиң, Шу ғерибларни йошуруп қойғайсиз; Қоғланғанларни ашкарилап қоймиғайсиз! Мениң Моабдики мусапирлиримни өзиңиз билән биллә турғузғайсиз, Улар үчүн вәйран қилғучиниң алдида башпанаһ болғайсиз!».
Let mine outcasts dwell with thee; as for Moab, be thou a covert to him from the face of the spoiler: for the extortioner is brought to nought, spoiling ceaseth, the oppressors are consumed out of the land.
5 «[Өтүнүшүңлар тоғра], чүнки әзгүчи йоқилиду, Һалакәт йоқ болиду, Әзгүчиләрниң һәммиси зиминдин йоқилиду. Өзгәрмәс меһри-шәпқәт билән бир тәхт тиклиниду; «Давутниң чедири» ичидики шу тәхт үстидә бириси олтириду. У болса, һәқиқәтән адаләт жүргүзидиған, шундақла адаләтни издәйдиған, Һәққанийлиқни илгири сүридиған болиду.
And a throne shall be established in mercy, and one shall sit thereon in truth, in the tent of David; judging, and seeking judgment, and swift to do righteousness.
6 — Биз Моабниң һакавурлуғи тоғрисида аңлидуқ (у интайин һакавур!), Йәни униң һакавурлуғи, тәкәббурлуғи, ночилиқ қилидиғанлиғи тоғрисида аңлидуқ; Бирақ униң чоң гәплири бекар болиду!
We have heard of the pride of Moab, [that] he is very proud; even of his arrogancy, and his pride, and his wrath; his boastings are nought.
7 Шуңа Моаб Моаб үчүн зар жиғлайду; Уларниң һәммиси зар-зар жиғлайду; Қайғу-һәсрәткә чөмүп Кир-Һарәсәтниң «кишмиш пошкаллири» үчүн зар-зар жиғлаңлар!
Therefore shall Moab howl for Moab, every one shall howl: for the raisin-cakes of Kir-hareseth shall ye mourn, utterly stricken.
8 Һәшбон районидики етизлар, Сибмаһдики үзүм таллириму йигләп кетиду; Әлләрниң әмирлири униң сәрхил өсүмлүклирини бузуп чәйләйду; Улар әслидә Яазәргичә йетип, чөл-далаларни кәзгән еди; Пеләклири созулуп, «[Өлүк] Деңиз»ниң нерисиға йәтти.
For the fields of Heshbon languish, and the vine of Sibmah; the lords of the nations have broken down the choice plants thereof; they reached even unto Jazer, they wandered into the wilderness; her branches were spread abroad, they passed over the sea.
9 Шуңа Мән Яазәрниң зар-жиғиси билән биллә Сибмаһниң үзүм тели үчүн жиғлаймән; И Һәшбон, Елеалаһ, Өз көз яшлирим билән силәрни суғиримән! Чүнки язлиқ мевилириңгә, һосулуң үстигә тәнтәнә бир сада яңритилиду.
Therefore I will weep with the weeping of Jazer for the vine of Sibmah: I will water thee with my tears, O Heshbon, and Elealeh: for upon thy summer fruits and upon thy harvest the [battle] shout is fallen.
10 Хошаллиқ мевилик бағлардин мәһрум қилинип, Шатлиқму йоқ қилиниду; Үзүмзарлиқларда нә нахша авазлири аңланмайду, Нә тәнтәнә қилинмайду; Дәссигүчиләр үзүм көлчәклирини чәйлимәйду. Чүнки Мән үзүм көлчәклиридики хошал вақирашларни тохтаттим.
And gladness is taken away, and joy out of the fruitful field; and in the vineyards there shall be no singing, neither joyful noise: no treader shall tread out wine in the presses; I have made the [vintage] shout to cease.
11 Шуңа ич-бағрилирим Моаб үчүн чалған чилтардәк ағрип муңлуқ яңрайду, Ичим Кир-Һәрәсдикиләр үчүнму шундақ;
Wherefore my bowels sound like an harp for Moab, and mine inward parts for Kir-heres.
12 Шундақ болидуки, Моаб өзини упритип дуа қилғили өзиниң «жуқури орни»ға чиқип кәлгәндә, Яки дуа қилғили «муқәддәс өйи»гә киргәндә, У мувәппәқийәткә еришәлмәйду.
And it shall come to pass, when Moab presenteth himself, when he wearieth himself upon the high place, and shall come to his sanctuary to pray, that he shall not prevail.
13 Мана мошу сөзләрни Пәрвәрдигар Моаб тоғрилиқ бурун ейтқан.
This is the word that the LORD spake concerning Moab in time past.
14 Бирақ һазир Пәрвәрдигар шундақ дәйду: — «Үч жил ичидә мәдикар һесаплиғандәк, Моабниң көплигән қошун-аһалиси болғини билән, Униң пәхирләнгән шөһрити йәксан болиду; Уларниң қалдуқлири болса интайин аз вә һалсиз болиду».
But now the LORD hath spoken, saying, Within three years, as the years of an hireling, and the glory of Moab shall be brought into contempt, with all his great multitude; and the remnant shall be very small and of no account.
