Йәшая 14
1 Чүнки Пәрвәрдигар Яқупқа рәһимдиллик көрситиду, Йәнә Исраилни таллайду; У уларни өз жут-зиминида маканлаштуриду. Шуниң билән ят адәмләр улар билән бирлишип, Яқуп җәмәтигә қошулиду.
Waaqayyo Yaaqoobiif garaa ni laafa; inni amma illee Israaʼelin filatee biyya isaanii keessa isaan qubachiisa. Ormoonni isaanitti dabalamu; mana Yaaqoob wajjinis tokko taʼu.
2 Һәр қайси әл-милләтләр уларни елип өз жутиға апириду; Исраил җәмәти болса Пәрвәрдигарниң зиминида уларға қул вә дедәк сүпитидә егидарчилиқ қилиду; Улар өзлирини тутқун қилғанларни тутиду; Өзлирини әзгәнләрниң үстидин идарә қилиду.
Saboonni isaan fudhatu; iddoo ofii isaaniitti isaan deebisu. Manni Israaʼel immoo akkuma hojjettoota dhiiraa fi dubartiitti lafa Waaqayyoo keessatti dhaala godhanii isaan fudhatu. Isaan boojitoota isaanii boojiʼanii warra isaan hacuucanis bulchu.
3 Вә шундақ болидуки, Пәрвәрдигар силәргә азаптин, сарасимидин вә әсир болуп мәҗбурланған мушәққәтлик қуллуқтин арамлиқ бәргән күнидә,
Guyyaa Waaqayyo itti dhiphina, rakkinaa fi hojii hamaa isin itti garboomfamtanii turtan sana jalaa isin boqochiisutti,
4 Силәр Бабил падишаси тоғрисида мундақ мақал-тәмсилни ейтисиләр: — «Қара, бу җазанихор қандақ һалак болди, Талан-тараҗ қилип алтун топлиғучи қандақ йоқалди!
akkana jettee mootii Baabilonitti ni qoosta: Cunqursichi akkamitti bade! Aariin isaas akkamitti isa irraa gale!
5 Пәрвәрдигар рәзилләрниң һасисини, Һакимларниң закон тайиғини,
Waaqayyo ulee hamootaatii fi bokkuu bulchitootaa,
6 Йәни хәлиқ-милләтләрни аччиғи билән үзлүксиз урғанни, Әлләргә ғәзәп қилип тизгинсиз зиянкәшлик қилғанни сундурувәтти.
kan dheekkamsa wal irraa hin cinneetiin uummata rukute; kan gara laafina tokko malee ariʼee saboota dhaʼe sana caccabseera.
7 Пүткүл йәр йүзи арам тепип тиничлиниду; Улар нахша ейтип тәнтәнә қилиду.
Lafti hundi boqonnaa fi nagaa argatti; faarfachuuttis kaati.
8 Қариғайлар болса һалиңдин шатлиниду, Ливандики кедирларму: — «Сән гөрүңдә ятқузулғандин кейин, Һеч бир кәскүчи бизни қорқатмайду!» — дәйду.
Gaattiraawwanii fi birbirsawwan Libaanoon iyyuu isinitti burraaqanii, “Amma ati kufteerta; namni tokko iyyuu nu muruuf hin dhufu” jedhu.
9 Сән чүшүшүң билән тәһтисарадикиләр сени қарши елишқа сарасимә болуп кетиду; Сән үчүн өлүкләрниң роһлири, Җаһандики җимики «өшкә җинлар» қозғилиду; Әлләрниң һәммә падишалири тәхтлиридин турғузулиду; (Sheol h7585)
Siiʼool isheen gadii yeroo ati dhuftutti si simachuuf kaati; isheen akka isaan si dubbisaniif hafuurota warra duʼanii, warra addunyaa irratti hooggantoota turanii hunda dammaqsiteerti; isheen warra mootota sabootaa turan hunda teessoo isaanii irraa kaafti. (Sheol h7585)
10 Уларниң һәммиси саңа қарап мундақ дәйду: — «Сениң һалиңму бизләрниңкидәк бошап кәттиму? Бизгә охшаш болуп қалдиңмусән?!»
Isaan hundinuu deebisanii akkana jedhu; “Atis akkuma keenya dadhabdeerta; akkuma keenya taateerta.”
11 Сениң шану-һәйвитиң чилтарилириңниң авазлири билән биллә тәһтисараға чүшүрүлүп түгиди; Астиңда чивин қурути мижилдап кетиду, Үстүңни сазаңлар қаплап кетиду. (Sheol h7585)
Ulfinni kee hundinuu, sagalee baganaa keetii wajjin awwaala keessa buufameera; ilmaan raammoo si jala afamanii raammoon si haguugdi. (Sheol h7585)
12 И Чолпан, Сәһәр балиси, Сән қандақ қилип асмандин жиқилип чүшкәнсән! И техи өткәндила әлләрни йәргә жиқитқучи, Сән йәр йүзигә ташливетилдиң!
Yaa bakkalcha barii, ilma barii barraaqaa, ati akkamitti samii irraa lafa dhoofte! Ati kan duraan saboota gad qabde, lafatti gad darbatamteerta!
13 Сән әслидә көңлүңдә: — «Мән асманларға чиқимән, Тәхтимни Худаниң юлтузлиридин үстүн қилимән; Мән җамаәтниң теғида, Йәни шимал тәрәпләрдиму олтиримән;
Ati garaa keetti akkana jette; “Ani samiitti olin baʼa; ani urjiiwwan Waaqaatii olitti teessoo koo olin baafadha; ani tulluu wal gaʼii irra, fiixee tulluu qulqullichaa irra teessoo irra nan taaʼa.
14 Мән булутларниң егиз җайлиридин жуқуриға өрләймән; Һәммидин Алий билән тәң болимән!» — дедиң.
Ani fiixee duumessootaa gara irraatti ol nan baʼa; ani akka Waaqa Waan Hundaa Olii ofin taasisa.”
Garuu ati siiʼool keessa, boolla qilee keessa buufamteerta. (Sheol h7585)
16 Сени көргәнләр саңа йеқиндин синчилап қарап: — «Җаһанни зил-зилигә кәлтүргән, падишалиқларни титрәткән адәм мошумиду?
Warri si argan ija babaasanii si ilaalu; akkana jedhaniis dinqisiifatu: “Kun namichuma lafa sochoosee akka mootummoonni raafaman godhe,
17 Йәр йүзини чөл-баяван қилип, Униңдики шәһәрләрни ғулатқан, Тутқан әсирләрни өз жутиға һеч қоюп бәрмигән мошумиду?» — дейишиду.
namicha addunyaa kana gammoojjii godhe, kan magaalaawwan ishee gaggaragalchee akka warri boojiʼaman mana isaaniitti hin deebine godhe sanaa?”
18 Мана әлләрниң шаһлири бириму қалмай «шан-шәрәп»тә, [қараңғулуқтики] өз өйидә йетишиду,
Mootonni sabootaa hundi, ulfinaan awwaala isaanii keessa ciciisaniiru.
19 Бирақ сән кәмситилгән [чиригән] бир шах кәби, Өлтүрүлгәнләрниң догиси астида, Қилич билән санҗилған, һаңниң тәһтигә чүшидиғанларға охшаш, Аяқ астида дәссәп-чәйләнгән өлүктәк, Өз гөрүңдин мәһрум болуп ташливетилдиң.
Ati garuu akkuma damee jibbame tokkootti, awwaala kee keessaa baafamtee gatamteerta; ati warra ajjeefamaniin, warra goraadeen waraanamaniin, warra gara dhagaa boollaatti gad buʼaniin haguugamteerta. Akkuma reeffaa miillaan dhidhiitamteerta;
20 Сән әшу падишалар билән биргә дәпнә қилинмайсән, Чүнки өз жутуңни вәйран қилғансән, Өз хәлқиңни өлтүрүвәткәнсән; Рәзиллик қилғучиларниң нәсли һәргиз йәнә тилға елинмайду.
ati sababii biyya kee balleessitee namoota kee fixxeef, isaan gidduutti hin awwaalamtu. Maqaan sanyii hamootaa lammata hin dhaʼamu.
21 Ата-бовилириниң қәбиһликлири түпәйлидин, Униң оғуллирини қәтл қилишқа тәйяр қилиңлар; Шундақ қилғанда, улар орнидин туруп йәр-җаһанни ишғал қилмайду, Йәр йүзини шәһәргә тошқузуветәлмәйду.
Sababii cubbuu abbootii isaaniitiif iddoo ilmaan isaa itti qalaman qopheessaa; isaan biyya dhaaluudhaaf, magaalaawwan isaaniitiinis lafa guutuuf hin kaʼan.
22 Чүнки Мән уларға қарши чиқимән, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, — Мән Бабилдин униң намини вә униң қалдуқлирини, нәсил-пәрзәнтлирини үзүп ташлаймән, — дәйду Пәрвәрдигар,
“Ani isaanitti nan kaʼa,” jedha Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu. “Ani Baabilon keessaa maqaa isheetii fi hambaa ishee, ilmaan isheetii fi sanyii ishee nan balleessa” jedha Waaqayyo.
23 — Вә уни һувқушниң маканиға, сазлиқларға айландуримән; Һалакәт сүпүргиси билән уни сүпүрүп ташлаймән, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар.
“Ani iddoo urunguun keessa jiraattuu fi lafa caffee ishee nan godha; ani hartuu badiisaatiin ishee nan haxaaʼa” jedha Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu.
24 Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар мундақ қәсәм ичкәнки, — Мән қандақ ойлисам, шундақ болиду; Қандақ мәхсәтни көңлүмгә пүксәм, шу тиклиниду,
Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu akkana jedhee kakateera; “Dhugumaan akkuma ani duraan karoorfadhe sana wanni kun ni taʼa; akkuma ani yaade sanas ni dhaabata.
25 Мәхситим Өз зиминимда Асурийәликни қийма-чийма қилиштин ибарәт; Өз тағлиримда уни дәссәп-чәйләймән; У салған боюнтуруқ хәлқимниң бойнидин, У артқан жүк мүрисидин елип ташлиниду.
Ani biyya koo keessatti Asoorota nan barbadeessa; tulluuwwan koo irratti ani isa gad dhidhiita. Waanjoon isaa saba koo irraa ni fuudhama; baʼaan isaas gatiittii isaanii irraa ni buʼa.”
26 Мана бу пүткүл йәр йүзи тоғрилиқ ирадә қилинған мәхсәттур, Мана бу барлиқ әлләрниң үстигә узартилған қолдур.
Karoorri guutummaa addunyaatiif murtaaʼe kanaa dha; kun harka saboota hunda irratti diriirfamee dha.
27 Пәрвәрдигар мундақ мәхсәтни пүккән екән, Ким уни тосалисун? Униң қоли узартилған екән, ким уни яндуралисун?
Waaqayyoon Waan Hunda Dandaʼu waan kana yaadeeraatii, eenyutu isa garagalcha? Harki isaa diriirfameeraa; eenyutu duubatti isa deebisuu dandaʼa?
28 Аһаз падиша өлгән жилида мундақ вәһий жүкләнди: —
Raajiin kun bara Aahaaz mootichi duʼe keessa dhufe:
29 И Филистийә, һәммиңлар, «Бизни урған таяқ сунди» дәп шатланмаңлар; Чүнки иланниң йилтизидин зәһәрлик бир илан чиқиду, Униң нәсли болса дәһшәтлик учар илан болиду.
Yaa Filisxeemota, uleen isin dhaʼe waan cabeef, isin hundinuu hin gammadinaa; hidda bofa sanaa keessaa buutiitu baʼa; iji isaa bofa darbatamaa summii qabu ni taʼa.
30 Шуниң билән йоқсулларниң тунҗа балилири озуқлиниду, Мөминләр болса теч-аманлиқта ятиду; Бирақ Мән йилтизиңни ачарчилиқ билән йоқитимән Қалған қисмиңму у тәрәптин өлтүрүлиду.
Hiyyeessi gadadamaan iddoo itti bobbaʼu argata; rakkataanis nagaadhaan ciisa. Hidda kee garuu ani beelaan nan barbadeessa; beellis hambaa kee ni fixa.
31 Шуңа и қовуқ, налә көтәргин, И шәһәр, пәряд чәккин! И Филистийә, сән болсаң ерип кәткәнсән! Чүнки шимал тәрәптин ис-түтәклик бир түврүк өрләйду; Униң жиғилған қошунлирида һеч ким сәпсиз қалмайду.
Yaa karra, ati booʼi! Yaa magaalaa, iyyi! Filisxeemonni hundi baqaatii badaa! Duumessi aaraa tokko karaa kaabaatiin ni dhufa; raayyaa waraana isaa keessas kan citee hafu tokko iyyuu hin jiru.
32 Әнди бу әлниң әлчилиригә қандақ җавап бериш керәк? — «Зионни тиклигүчи Пәрвәрдигардур; Униң хәлқи ичидики езилгүчиләр униңдин башпанаһ тапиду» — дегин!»
Ergamoota saba sanaatiif deebii akkamiitu kennamuu mala? “Waaqayyo jabeessee Xiyoonin dhaabeera; ishee keessattis namoonni isaa kanneen miidhaman daʼannoo ni argatu.”
