Йәшая 12

1 — Вә шу күни сән: — — И Пәрвәрдигар, мән Сени мәдһийиләймән; Сән маңа ғәзәпләнгиниң билән, Ғәзивиң мәндин йөткилип кәтти, Вә сән маңа тәсәлли бәрдиң.

Paa hin Dag skal du sige: Jeg takker dig, HERRE, thi du vrededes paa mig; men din Vrede svandt, og du trøstede mig.

2 Мана, Тәңри мениң ниҗатимдур; Мән Униңға тайинимән, қорқмаймән, Яһ Пәрвәрдигар мениң күчүм вә нахшамдур; У йәнә мениң ниҗатим болди, — дәйсән.

Se, Gud er min Frelse, jeg er trøstig og uden Frygt; thi HERREN er min Styrke og min Lovsang, og han blev mig til Frelse.

3 — Шатлиқ билән силәр ниҗатлиқ қудуқлиридин су тартисиләр.

I skal øse Vand med Glæde af Frelsens Kilder

4 Шу күнидә силәр: — «Пәрвәрдигарға рәхмәт ейтиңлар, Униң намини чақирип нида қилиңлар; Униң әмәллирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар, Униң наминиң зор аброй тапқанлиғини җакалаңлар.

og sige paa hin Dag: Tak HERREN, paakald hans Navn, gør hans Gerninger kendt blandt Folkene, kundgør, at hans Navn er højt!

5 Пәрвәрдигарға күйләр ейтиңлар, Чүнки У улуқ ишларни қилған; Мана бу пүткүл җаһанға аян қилинсун!

Lovsyng HERREN, thi stort har han øvet, lad det blive kendt paa den vide Jord!

6 Зиондикиләр, тәнтәнә қилип җар селиңлар; Чүнки араңларда турған Исраилдики Муқәддәс Болғучи бүйүктур!» — дәйсиләр.

Bryd ud i Fryderaab, Zions Beboere, thi stor i eders Midte er Israels Hellige!