Йәшая 11
1 Вә бир тал нота Йәссәниң дәриғиниң көтигидин үнүп чиқиду; Униң йилтизидин үнүп чиққан бир шах көп мевә бериду.
And a rod hath come out from the stock of Jesse, And a branch from his roots is fruitful.
2 Вә Пәрвәрдигарниң Роһи, Йәни даналиқниң вә йорутушниң Роһи, Несиһәт вә күч-қудрәтниң Роһи, Билим вә Пәрвәрдигардин әйминишниң Роһи униң үстигә чүшүп туриду;
Rested on him hath the Spirit of Jehovah, The spirit of wisdom and understanding, The spirit of counsel and might, The spirit of knowledge and fear of Jehovah.
3 Униң хурсәнлиги болса Пәрвәрдигардин әйминиш ибарәт болиду; У көзи билән көргинигә асасән һөкүм чиқармайду, Яки қулиқи билән аңлиғиниға асасән кесим қилмайду.
To refresh him in the fear of Jehovah, And by the sight of his eyes he judgeth not, Nor by the hearing of his ears decideth.
4 У намратларға һәққанийлиқ билән һөкүм чиқириду, Йәр йүзидики мискин-мөминләр үчүн адаләт билән кесим қилиду. У җаһанни ағзидики закон тайиғи билән уриду, Рәзилләрни ләвлиридин чиққан нәпәси билән өлтүриду.
And he hath judged in righteousness the poor, And decided in uprightness for the humble of earth, And hath smitten earth with the rod of his mouth, And with the breath of his lips he putteth the wicked to death.
5 Униң бәлвеғи һәққанийлиқ, Чатрақлиғи болса садиқлиқ болиду.
And righteousness hath been the girdle of his loins, And faithfulness — the girdle of his reins.
6 Бөрә болса қоза билән биллә туриду, Илпиз оғлақ билән биллә, Мозай, аслан вә бордақ кала билән биллә ятиду; Уларни йетилигүчи кичик бир бала болиду.
And a wolf hath sojourned with a lamb, And a leopard with a kid doth lie down, And calf, and young lion, and fatling [are] together, And a little youth is leader over them.
7 Кала ейиқ билән биллә озуқлиниду, Уларниң балилири биллә йетишиду, Шир болса калидәк саман йәйду.
And cow and bear do feed, Together lie down their young ones, And a lion as an ox eateth straw.
8 Әммәйдиған бала кобра иланниң төшүгигә йеқин ойнайду, Әмчәктин айрилған бала қолини зәһәрлик иланниң овисиға тиқиду;
And played hath a suckling by the hole of an asp, And on the den of a cockatrice Hath the weaned one put his hand.
9 Мениң муқәддәс теғимниң һәммә йеридә һеч зиянкәшлик болмайду; Һеч бузғунчилиқ болмайду; Чүнки худди сулар деңизни қаплиғандәк, Пүткүл җаһан Пәрвәрдигарни билиш-тонуш билән қаплиниду.
Evil they do not, nor destroy in all My holy mountain, For full hath been the earth with the knowledge of Jehovah, As the waters are covering the sea.
10 Шу күнидә «Йәссәниң Йилтизи» һәр қайси әл-милләтләр үчүн туғ сүпитидә көтирилип туриду; Барлиқ әлләр Уни издәп келип жиғилиду; Вә У арамгаһқа таллиған җай шан-шәрәпкә толиду.
And there hath been, in that day, A root of Jesse that is standing for an ensign of peoples, Unto him do nations seek, And his rest hath been — honour!
11 Шу күни Рәб иккинчи қетим Өз хәлқиниң сақланған қалдисини қайтуруш үчүн, йәни Асурийә, Мисир, Патрос, Куш, Елам, Шинар, Хамат вә деңиздики жирақ араллардин қайтуруш үчүн Өз қолини йәнә узартиду.
And it hath come to pass, in that day, The Lord addeth a second time his power, To get the remnant of His people that is left, From Asshur, and from Egypt, And from Pathros, and from Cush, And from Elam, and from Shinar, And from Hamath, and from isles of the sea,
12 У әлләрни чақириш үчүн бир туғ көтириду; шундақ қилип У йәр йүзиниң чәт-чәтлиридин Исраилниң ғериблирини җәм қилип, Йәһудадин тарқилип кәткәнләрни жиғиду.
And He hath lifted up an ensign to nations, And gathereth the driven away of Israel, And the scattered of Judah He assembleth, From the four wings of the earth.
13 Шуниң билән Әфраимға болған һәсәтхорлуқ йоқайду, Йәһудани харлиғанларму үзүп ташлиниду; Әфраим Йәһудаға һәсәт қилмайду, Йәһуда болса Әфраимни хорлимайду.
And turned aside hath the envy of Ephraim, And the adversaries of Judah are cut off, Ephraim doth not envy Judah, And Judah doth not distress Ephraim.
14 Бирақ улар ғәрип тәрәптә Филистийләрниң мүрисигә учуп чүшиду; Улар бирликтә шәриқтики хәлиқләрдин олҗа алиду; Улар Едом вә Моаб үстигә қоллирини узартиду; Аммонийларму уларға беқиниду.
And they have flown on the shoulder of the Philistines westward, Together they spoil the sons of the east, Edom and Moab sending forth their hand, And sons of Ammon obeying them.
15 Пәрвәрдигар Мисирдики деңизниң «тили»ни йоқ қилиду; У күчлүк пижғирин шамал билән [Әфрат] дәриясиниң үстигә қолини беғирлитип учуриду, Уни адәм айиғи қуруқ һалда меңип өткидәк йәттә ериқ қилип уриду;
And Jehovah hath devoted to destruction The tongue of the sea of Egypt, And hath waved His hand over the river, In the terror of his wind, And hath smitten it at the seven streams, And hath caused [men] to tread [it] with shoes.
16 Шуниң билән Өз хәлқиниң қалдиси үчүн, Мисирдин чиққан күнидә Исраил үчүн тәйярлиған йолға охшаш, Асурийәдә қалғанлар үчүн әшу йәрдин келидиған бир көтирилгән егиз йол болиду.
And there hath been a highway, For the remnant of His people that is left, from Asshur, As there was for Israel in the day of his coming up out of the land of Egypt!
