< Һошия 9 >

1 И Исраил, ят әл-жутлардәк хошал болуп шатлинип кәтмәңлар; Чүнки сән Худайиңдин чәтнәп паһишиликкә берилдиң; Һәр бир хаманда сән паһишә һәққигә амрақ болуп кәттиң.
Gled deg ikkje, Israel, med fagnad liksom folki, av di du hev drive på med hor og dermed kome burt ifrå din Gud, du som hev havt din hugnad i skjøkjeløn på alle korn-treskjarstader.
2 Хаман вә шарап көлчиги уларни бақалмайду; Йеңи шарап уни йәргә қаритип қойиду.
Treskjestaden og vinpersa skal ikkje kunna næra deim, og druvesafti skal mislukkast for deim.
3 Улар Пәрвәрдигарниң зиминида туривәрмәйду; Әфраим бәлки Мисирға қайтиду, Улар Асурийәдә һарам тамақни йәйду.
Ikkje skal dei få bu i Herrens land. Men Efraim skal attende til Egyptarland, og i Assur skal dei eta det som ureint er.
4 Улар Пәрвәрдигарға һеч «шарап һәдийә»ләрни қуймайду, Уларниң қурбанлиқлири униңға һеч хурсәнлик болмайду; уларниң нени матәм тутқучиларниң ненидәк болиду; Уни йегән һәр ким «напак» болиду; Бу нан һәргиз Пәрвәрдигарниң өйигә кирмәйду.
Dei skal ikkje renna ut vin til drykkoffer for Herren, og ikkje skal slagtofferi deira vera hugsame for honom; som syrgjebrød for deim. Alle som et av det, skal verta ureine. For brødet sitt hev dei berre for seg sjølve, det kjem ikkje i Herrens hus.
5 Әнди «җамаәтләрниң [ибадәт] сорунлири» күнидә, «Пәрвәрдигарниң һейти» болған күнидә қандақ қиларсиләр?
Kva skal de so gjera på helgedagen, på Herrens høgtidsdag?
6 Чүнки мана, улар һәтта һалакәттин қачқан болсиму, Мисир уларни жиғивелип, Андин Мемфис шәһири уларни көмүп қойиду. Уларниң қәдирлик күмүч буюмлирини болса, чаққақлар егиливалиду; Уларниң чедирлирини янтақ-тикәнләр басиду.
For de skal vita at um dei slepp undan avøydingi, so vert det Egyptarlandet som samlar deim, Mof som fær å jorda deim. Sylvet deira, det dyre, skal netlor eiga, tistel veksa i tjeldbuderne deira.
7 Әнди һесаплишиш күнлири кәлди, Яманлиқ қайтуридиған күнләр кәлди; Исраил буни билип йәтсун! Сениң қәбиһлигиңниң көплүги түпәйлидин, Зор нәпритиң болғини түпәйлидин, Пәйғәмбәр «ахмақ», роһқа тәвә болғучи «сараң» дәп һесаплиниду.
Dei kjem, heimsøkjingsdagarne, dei kjem, attergjeldsdagarne. Det fær nok Israel vita. Ein dåre er profeten, vitlaus er åndsmannen, for di store misgjerning skuld, og for din sterke fiendskap.
8 Пәйғәмбәр болса Әфраим үстигә Худайим билән биллә турған күзәтчидур; Бирақ униңға барлиқ йоллирида қилтақлар қоюлған, Худасиниң өйидиму нәпрәт уни күтмәктә.
Ein lurar er Efraim imot min Gud. Profeten - fuglefangarsnara på alle hans vegar, fiendskap i gudshuset hans!
9 Гибеаһниң күнлиридикидәк улар өзлирини чоңқур булғиған, У уларниң қәбиһлигини есигә кәлтүриду, Уларниң гуналирини җазалайду.
Djupt i used hev dei sokke som i Gibea-dagarne. Men han hugsar misgjerningi deira, han heimsøkjer deira synder.
10 — Чөл-баяванда үзүм учрап қалғандәк, Мән сән Исраилни тапқан; Әнҗир дәриғидә тунҗа пишқан мевини көргәндәк, ата-бовилириңларни яхши көргәнмән; Андин улар «Баал-Пеор»ни издәп барди, Өзлирини әшу номуслуқ нәрсигә беғишлиди, Улар өзлириниң «сөйгүчиси»гә охшаш жиркиничлик болди.
Liksom druvor i villmarki fann eg Israel. Som frumsefrukt på fiketre i den fyrste bering såg eg federne dykkar. Men dei kom til Ba’al-Peor, og vigde seg til skjemdarguden, og dei vart til styggedom liksom han som dei elska.
11 Әфраимниң болса, шан-шәриви қуштәк учуп кетиду — Худди туғулуш болуп бақмиғандәк, Һамилә болуп бақмиғандәк, Бойида апиридә болуш болуп бақмиғандәк!
Efraim - som ein fugl skal herlegdomen hans fljuga burt. Ingen skal få born meir, ingen vera med barn, og ingen verta umhender.
12 Һәтта улар пәрзәнтлирини чоң қилған болсиму, Мән лекин уларни бирини қалдурмай җуда қилимән; Бәрһәқ, улардин айрилип кәткинимдин кейин, уларниң һалиға вай!
For um dei el upp borni sine, so gjer eg deim barnlause, so det ikkje finst menneskje att. Ja, usæle er og dei sjølve når eg gjeng ifrå deim!
13 Мән көргинимдә, Әфраимниң әһвали чимәнзарда тикләнгән бир «Тур шәһири»дәк еди; Бирақ Әфраим балилирини қәтл қилғучиға чиқирип бериду.
Efraim, som eg ser honom alt burt til Tyrus, er planta på ein eng. Men Efraim skal verta nøydd til å føra borni sine ut til rettarmannen.
14 Уларға бәргин, и Пәрвәрдигар — зади немә бәргиниң түзүк? — Уларға бала чүшүп кетидиған балиятқу, қуруқ әмчәкләрни бәргин!
Gjev deim, Herre! Kva skal du gjeva deim? Gjev deim moderfang som føder i utid, og brjost som turkast upp.
15 Уларниң барлиқ рәзиллигини Гилгалдин тапқили болиду; Чүнки Мән шу йәрдә улардин нәпрәтләндим; Уларниң қилмишлириниң рәзиллиги түпәйлидин, Уларни өйүмдин һайдиветимән; Мән уларни йәнә сөймәймән; Уларниң әмирлириниң һәммиси тәрсалиқ қилиду.
All deira vondskap er samla i Gilgal. Ja, der fekk eg hat til deim. For deira vonde åtferd skuld vil eg driva deim ut or mitt hus. Ikkje skal eg elska deim lenger. Alle deira førarar er upprørarar.
16 Әфраим әнди уруветилди; Уларниң йилтизи қағҗирап кәтти, улар һеч мевә бәрмәйду; Һәтта улар мевә бәрсиму, Балиятқусиниң сөйүмлүк мевилирини өлтүрүветимән.
Stungen er Efraim, roti deira turka, frukt skal dei ikkje bera. Og um dei fær born, drep eg den dyre livsfrukti deira.
17 Мениң Худайим уларни чәткә қақти, Чүнки улар униңға қулақ салмиди; Улар әлләр арисида сәрсан болиду.
Min Gud skal støyta deim burt; for ikkje lydde deim på honom, og dei skal flakka heimlause ikring millom folki.

< Һошия 9 >