Һошия 9
1 И Исраил, ят әл-жутлардәк хошал болуп шатлинип кәтмәңлар; Чүнки сән Худайиңдин чәтнәп паһишиликкә берилдиң; Һәр бир хаманда сән паһишә һәққигә амрақ болуп кәттиң.
Älä iloitse, Israel, älä riemuitse, niinkuin muut kansat, sillä sinä olet haureudessa luopunut Jumalastasi, olet rakastanut portonpalkkoja kaikilla viljan puimatanterilla.
2 Хаман вә шарап көлчиги уларни бақалмайду; Йеңи шарап уни йәргә қаритип қойиду.
Puimatanner ja viinikuurna eivät heitä elätä, rypälemehu hänet pettää.
3 Улар Пәрвәрдигарниң зиминида туривәрмәйду; Әфраим бәлки Мисирға қайтиду, Улар Асурийәдә һарам тамақни йәйду.
Eivät he saa asua Herran maassa, vaan Efraimin on palattava Egyptiin, ja Assurissa he syövät saastaista.
4 Улар Пәрвәрдигарға һеч «шарап һәдийә»ләрни қуймайду, Уларниң қурбанлиқлири униңға һеч хурсәнлик болмайду; уларниң нени матәм тутқучиларниң ненидәк болиду; Уни йегән һәр ким «напак» болиду; Бу нан һәргиз Пәрвәрдигарниң өйигә кирмәйду.
Eivät he vuodata viiniä juomauhriksi Herralle, eivätkä heidän teurasuhrinsa hänelle kelpaa. Ne ovat heille kuin murheen leipä: kaikki, jotka sitä syövät, saastuttavat itsensä; sillä heidän leipänsä tulee heidän omaan nälkäänsä, ei tule se Herran temppeliin.
5 Әнди «җамаәтләрниң [ибадәт] сорунлири» күнидә, «Пәрвәрдигарниң һейти» болған күнидә қандақ қиларсиләр?
Mitä teette, kun tulee juhla-aika, Herran juhlapäivä?
6 Чүнки мана, улар һәтта һалакәттин қачқан болсиму, Мисир уларни жиғивелип, Андин Мемфис шәһири уларни көмүп қойиду. Уларниң қәдирлик күмүч буюмлирини болса, чаққақлар егиливалиду; Уларниң чедирлирини янтақ-тикәнләр басиду.
Sillä katso, heidän on mentävä hävitystä pakoon: Egypti heidät kokoaa, Moof heidät hautaa. Orjantappurat valtaavat heidän hopeakalleutensa, ohdakkeita on oleva heidän majoissansa.
7 Әнди һесаплишиш күнлири кәлди, Яманлиқ қайтуридиған күнләр кәлди; Исраил буни билип йәтсун! Сениң қәбиһлигиңниң көплүги түпәйлидин, Зор нәпритиң болғини түпәйлидин, Пәйғәмбәр «ахмақ», роһқа тәвә болғучи «сараң» дәп һесаплиниду.
Rangaistuksen päivät tulevat, koston päivät tulevat, Israel saa tuntea sen. Hulluna on oleva profeetta, mieletönnä hengen mies sinun paljojen rikoksiesi ja paljon vainoamisen tähden.
8 Пәйғәмбәр болса Әфраим үстигә Худайим билән биллә турған күзәтчидур; Бирақ униңға барлиқ йоллирида қилтақлар қоюлған, Худасиниң өйидиму нәпрәт уни күтмәктә.
Efraim on väijyjä minun Jumalaani vastaan. Profeetta-hänen kaikilla teillään on pyydystäjän paula, vainoamista on hänen Jumalansa temppelissä.
9 Гибеаһниң күнлиридикидәк улар өзлирини чоңқур булғиған, У уларниң қәбиһлигини есигә кәлтүриду, Уларниң гуналирини җазалайду.
He ovat syvälle vajonneet turmiontekoon niinkuin Gibean päivinä. Hän muistaa heidän rikoksensa, rankaisee heidän syntinsä.
10 — Чөл-баяванда үзүм учрап қалғандәк, Мән сән Исраилни тапқан; Әнҗир дәриғидә тунҗа пишқан мевини көргәндәк, ата-бовилириңларни яхши көргәнмән; Андин улар «Баал-Пеор»ни издәп барди, Өзлирини әшу номуслуқ нәрсигә беғишлиди, Улар өзлириниң «сөйгүчиси»гә охшаш жиркиничлик болди.
Niinkuin rypäleet erämaassa minä löysin Israelin; niinkuin varhaishedelmät viikunapuussa, sen alkurunsaudessa, minä näin teidän isänne. He tulivat Baal-Peoriin, vihkiytyivät häpeäjumalalle ja tulivat kauhistaviksi, niinkuin tuo heidän rakastettunsa.
11 Әфраимниң болса, шан-шәриви қуштәк учуп кетиду — Худди туғулуш болуп бақмиғандәк, Һамилә болуп бақмиғандәк, Бойида апиридә болуш болуп бақмиғандәк!
Efraim-lintuna lentää pois heidän kunniansa: ei synnyttämistä, ei raskautta, ei sikiämistä enää.
12 Һәтта улар пәрзәнтлирини чоң қилған болсиму, Мән лекин уларни бирини қалдурмай җуда қилимән; Бәрһәқ, улардин айрилип кәткинимдин кейин, уларниң һалиға вай!
Ja vaikka he saisivat lapsensa isoiksi, teen minä heidät lapsettomiksi, niin ettei ihmisiä jää. Voi heitä itseänsäkin, kun minä heistä luovun!
13 Мән көргинимдә, Әфраимниң әһвали чимәнзарда тикләнгән бир «Тур шәһири»дәк еди; Бирақ Әфраим балилирини қәтл қилғучиға чиқирип бериду.
Efraim on, kun minä sitä katson Tyyroon päin, istutettu laidunmaalle; mutta Efraimin täytyy viedä lapsensa surmaajalle.
14 Уларға бәргин, и Пәрвәрдигар — зади немә бәргиниң түзүк? — Уларға бала чүшүп кетидиған балиятқу, қуруқ әмчәкләрни бәргин!
Anna heille, Herra-mitä antaisitkaan? -anna heille hedelmätön kohtu ja kuivettuneet rinnat.
15 Уларниң барлиқ рәзиллигини Гилгалдин тапқили болиду; Чүнки Мән шу йәрдә улардин нәпрәтләндим; Уларниң қилмишлириниң рәзиллиги түпәйлидин, Уларни өйүмдин һайдиветимән; Мән уларни йәнә сөймәймән; Уларниң әмирлириниң һәммиси тәрсалиқ қилиду.
Kaikki heidän pahuutensa on Gilgalissa, sillä siellä minä rupesin heitä vihaamaan. Heidän tekojensa pahuuden tähden minä karkoitan heidät temppelistäni pois. En minä enää heitä rakasta: kaikki heidän ruhtinaansa ovat niskureita.
16 Әфраим әнди уруветилди; Уларниң йилтизи қағҗирап кәтти, улар һеч мевә бәрмәйду; Һәтта улар мевә бәрсиму, Балиятқусиниң сөйүмлүк мевилирини өлтүрүветимән.
Efraim on hakattu maahan, heidän juurensa on kuivettunut: hedelmää he eivät tee. Ja jos synnyttävätkin, kuoletan minä heidän kohtunsa kalleimmat.
17 Мениң Худайим уларни чәткә қақти, Чүнки улар униңға қулақ салмиди; Улар әлләр арисида сәрсан болиду.
Minun Jumalani on hylkäävä heidät, sillä he eivät ole häntä totelleet. He joutuvat pakolaisiksi pakanain sekaan.
