< Һошия 7 >

1 Мән Өз хәлқимниң асаритини бузуп ташлап, азатлиққа ериштүрәй дегәндә, Мән Исраилни сақайтай дегәндә, Әнди Әфраимниң қәбиһлиги, Самарийәниң рәзиллигиму ашкарилиниду; Чүнки улар алдамчилиқ қилиду; Оғрилар болса бөсүп кириватиду, Қарақчилар топи сиртта булаңчилиқ қиливатиду.
Ainda que eu esteja [disposto] a curar Israel, expostas estão a perversidade de Efraim e as maldades de Samaria, porque praticam a falsidade; o ladrão vem, e o bando de assaltantes despoja do lado de fora.
2 Улар көңлидә Мениң уларниң барлиқ рәзилликлирини есимдә тутқанлиғимни ойлимайду; Һазир уларниң қилмишлири өзлирини қиставатиду; Бу ишлар көз алдимдидур.
E nem percebem em seus corações eu me lembro de toda a maldade deles; agora seus atos os cercam; diante de mim estão.
3 Улар падишани рәзилликлири билән, Әмирләрни ялған гәплири билән хурсән қилиду;
Com sua maldade alegram ao rei, e com suas mentiras aos príncipes.
4 Уларниң һәммиси зинахорлар; Улар навай от салған тонурдәк; Навай хемирни жуғуруп, хемир болғичә униң отини йәнә улғайтмайду;
Todos eles cometem adultério; semelhantes são ao forno aceso pelo padeiro, que deixa de atiçar depois da massa estar feita, até que esteja levedada.
5 Падишасимиз [тәбрикләнгән] күнидә, әмирләр шарапниң кәйпи билән өзлирини зәипләштүрди; [Падишаһ] болса мазақ қилғучилар билән қол елишишқа интилди!
No dia do nosso rei, os príncipes ficam doentes pelo calor do vinho; ele estende sua mão com os zombadores.
6 Чүнки улар көңлини тонурдәк қизитип сүйқәст пүкүп қойған еди; Кечичә уларниң ғәзиви чоғлинип туриду; Сәһәрдила у янған оттәк ялқунлап кетиду.
Porque preparam seus corações para suas ciladas como a um forno; toda a noite seu padeiro dorme, pela manhã arde como fogo flamejante.
7 Уларниң һәммиси тонурдәк қизиқтур, улар өз сорақчилирини йәп кетиду; Уларниң барлиқ падишалири жиқилди — Улардин һеч ким мени нида қилип чақирмайду!
Todos eles se aquecem como um forno, e devoraram os seus juízes; todos os seus reis caem; ninguém há entre eles que clame a mim.
8 Әфраим ят қовмлар билән арилишип кәтти; У «өрүлмигән бир қотурмач»дәктур.
Efraim se mistura com os povos; Efraim é um bolo que não foi virado.
9 Ят адәмләр униң күчини йәп кәтти, бирақ у һеч сәзмәйду; Бәрһәқ, [бешиниң] у йәр-бу йеридә ақ чачлар көрүниду, бирақ у һеч билмәйду;
Estrangeiros devoram sua riqueza, sem que ele perceba; e até o cabelo grisalho se espalha por ele, e ele não percebeu.
10 Шуниң билән Исраилниң тәкәббурлуғи өзигә қарши гува бериду; Улар Пәрвәрдигар Худасиниң йениға қайтмайду; Яки шундақ ишлар [бешиға] чүшкән болсиму, йәнила Уни издимәйду.
A soberba de Israel dá testemunho contra ele, porém não se convertem ao SENHOR seu Deus, nem o buscam, apesar de tudo isto.
11 Әфраим һеч әқли йоқ надан бир пахтәктәк; Мисирға қарап сайрайду, Асурийәни издәп бариду;
E foi Efraim como pomba imprudente, sem inteligência; chamam ao Egito, vão à Assíria.
12 Улар барғанда, уларниң үстигә торумни ташлаймән; Худди асмандики учар-қанатларни торға чүшүргәндәк уларни чүшүримән; [Бу хәвәр] уларниң җамаитигә йетиши биләнла, уларни җазалаймән.
Quando forem, estenderei minha rede sobre eles; eu os farei cair como as aves do céu. Eu os castigarei conforme o que se tem ouvido quando eles se reúnem.
13 Уларға вай! Чүнки улар Мәндин жирақлишип тенип кәтти! Улар һалак болсун! Чүнки улар Маңа вапасизлиқ қилди! Мән уларни қутқузуп һөрлүккә чиқирай дегәндә, Улар Мән тоғрилиқ ялған гәп қилиду!
Ai deles, porque se afastaram de mim; destruição sobre eles, porque se rebelaram contra mim; eu os livraria, porém falam mentiras contra mim.
14 Улар орнида йетип налә қилғанда, Маңа көңлидә һеч нида қилмиди; Уларниң җамаәткә жиғилиши пәқәт аш вә йеңи шарап үчүндур, халас; Улар Мәндин чәтләп кәтти.
E não clamam a mim com seus corações quando gemem sobre suas camas; eles se reúnem para o trigo e o vinho, [porém] de mim se afastam.
15 Бәрһәқ, Мән әсли уларни тәрбийилигәнмән, Уларниң биләклирини чиниқтуруп күчәйткүзгән едим; Бирақ улар Маңа қарши яманлиқ қәстләватиду.
Eu os treinei, [e] fortalecei seus braços, porém pensam o mal contra mim.
16 Улар бурулди — бирақ бурулуши Һәммидин Алий Болғучиға қайтиш үчүн әмәс; Улар алдамчи бир оқяға охшаш. Уларниң әмирлири өзлириниң ғалҗиранә тил-аһанәтлири вәҗидин қиличлиниду; Бу иш Мисир зиминида уларни мәсқиригә қалдуриду.
Eles se voltam, [mas] não para o Altíssimo. Eles são como um arco defeituoso; seus príncipes caem à espada por causa da insolência de suas línguas; por isso serão escarnecidos na terra do Egito.

< Һошия 7 >