Һошия 7

1 Мән Өз хәлқимниң асаритини бузуп ташлап, азатлиққа ериштүрәй дегәндә, Мән Исраилни сақайтай дегәндә, Әнди Әфраимниң қәбиһлиги, Самарийәниң рәзиллигиму ашкарилиниду; Чүнки улар алдамчилиқ қилиду; Оғрилар болса бөсүп кириватиду, Қарақчилар топи сиртта булаңчилиқ қиливатиду.

کاتێک ئیسرائیلم چارەسەر دەکرد، تاوانی ئەفرایم ئاشکرا بوون، هەروەها خراپەی سامیرە. فێڵیان کرد، دز چووە ژوورەوە و جەردەکانیش لە دەرەوە تاڵانیان کرد،

2 Улар көңлидә Мениң уларниң барлиқ рәзилликлирини есимдә тутқанлиғимни ойлимайду; Һазир уларниң қилмишлири өзлирини қиставатиду; Бу ишлар көз алдимдидур.

بەڵام لە دڵی خۆیاندا بیر لەوە ناکەنەوە کە من هەموو خراپەکەی ئەوانم لەبیرە. ئێستا کردەوەکانیان دەوریان دەدات، لە بەرچاومدان.

3 Улар падишани рәзилликлири билән, Әмирләрни ялған гәплири билән хурсән қилиду;

«بە خراپەکەیان پاشا دڵخۆش دەکەن و بە درۆکانیشیان میر.

4 Уларниң һәммиси зинахорлар; Улар навай от салған тонурдәк; Навай хемирни жуғуруп, хемир болғичә униң отини йәнә улғайтмайду;

هەموو داوێنپیسن وەک تەنوورێکی گەرمکراون کە نانەواکە ئاگرەکەی گڕ نادات، لە کاتی هەویر شێلانەوە تاوەکو کاتی هەڵهاتنی.

5 Падишасимиз [тәбрикләнгән] күнидә, әмирләр шарапниң кәйпи билән өзлирини зәипләштүрди; [Падишаһ] болса мазақ қилғучилар билән қол елишишқа интилди!

لە ڕۆژی جەژنی پاشاماندا، میر نەخۆش دەکەون، لەبەر شەراب تایان لێ دێت، پاشا لەگەڵ گاڵتەجاڕان دەست تێکەڵ دەکات.

6 Чүнки улар көңлини тонурдәк қизитип сүйқәст пүкүп қойған еди; Кечичә уларниң ғәзиви чоғлинип туриду; Сәһәрдила у янған оттәк ялқунлап кетиду.

دڵیان وەک ناخی تەنوورە، بە فرتوفێڵ لە پاشا نزیک دەبنەوە. قینیان بە درێژایی شەو کپ دەبێت و بۆ بەیانی وەک ئاگرێکی گڕ گرتوو گەرمە.

7 Уларниң һәммиси тонурдәк қизиқтур, улар өз сорақчилирини йәп кетиду; Уларниң барлиқ падишалири жиқилди — Улардин һеч ким мени нида қилип чақирмайду!

هەموویان وەک تەنوور گەرمن، دادوەرەکانی خۆیان دەخۆن، هەموو پاشاکانیان دەکەون، کەسیان تێدا نییە نزا بۆ من بکات.

8 Әфраим ят қовмлар билән арилишип кәтти; У «өрүлмигән бир қотурмач»дәктур.

«ئەفرایم تێکەڵ بە گەلان دەبێت. ئەفرایم بووە بە کولێرەیەکی هەڵنەگەڕاوە.

9 Ят адәмләр униң күчини йәп кәтти, бирақ у һеч сәзмәйду; Бәрһәқ, [бешиниң] у йәр-бу йеридә ақ чачлар көрүниду, бирақ у һеч билмәйду;

بێگانەکان هێزەکەی دەخۆن و ئەویش پێی نازانێت. قژی ماشوبرنج بووە و ئەویش پێی نازانێت.

10 Шуниң билән Исраилниң тәкәббурлуғи өзигә қарши гува бериду; Улар Пәрвәрдигар Худасиниң йениға қайтмайду; Яки шундақ ишлар [бешиға] чүшкән болсиму, йәнила Уни издимәйду.

لووتبەرزی ئیسرائیل بەرەوڕوو شایەتی لەسەر دەدات، لەگەڵ هەموو ئەوەشدا ناگەڕێنەوە بۆ لای یەزدانی پەروەردگاری خۆیان و بەدوایدا ناگەڕێن.

11 Әфраим һеч әқли йоқ надан бир пахтәктәк; Мисирға қарап сайрайду, Асурийәни издәп бариду;

«ئەفرایم وەک کۆترێکی لێهاتووە، گێل و بێ مێشک، بانگی میسر دەکەن و بۆ لای ئاشور دەچن.

12 Улар барғанда, уларниң үстигә торумни ташлаймән; Худди асмандики учар-қанатларни торға чүшүргәндәк уларни чүшүримән; [Бу хәвәр] уларниң җамаитигә йетиши биләнла, уларни җазалаймән.

کاتێک دەڕۆن، تۆڕەکەم بەسەریاندا هەڵدەدەم، وەک باڵندەی ئاسمان دایاندەگرم. کاتێک کۆدەبنەوە تەمبێیان دەکەم بەگوێرەی ئەوەی دەیبیستم.

13 Уларға вай! Чүнки улар Мәндин жирақлишип тенип кәтти! Улар һалак болсун! Чүнки улар Маңа вапасизлиқ қилди! Мән уларни қутқузуп һөрлүккә чиқирай дегәндә, Улар Мән тоғрилиқ ялған гәп қилиду!

قوڕبەسەریان، چونکە لە من هەڵاتن! ماڵوێرانی بۆیان، چونکە لێم یاخی بوون! من دەیانکڕمەوە، بەڵام ئەوان درۆم بۆ هەڵدەبەستن.

14 Улар орнида йетип налә қилғанда, Маңа көңлидә һеч нида қилмиди; Уларниң җамаәткә жиғилиши пәқәт аш вә йеңи шарап үчүндур, халас; Улар Мәндин чәтләп кәтти.

کاتێک لەسەر جێگاکانیان دەناڵێنن لە دڵەوە هاوارم بۆ ناکەن. بۆ دانەوێڵە و شەراب کۆدەبنەوە، لە من هەڵدەگەڕێنەوە.

15 Бәрһәқ, Мән әсли уларни тәрбийилигәнмән, Уларниң биләклирини чиниқтуруп күчәйткүзгән едим; Бирақ улар Маңа қарши яманлиқ қәстләватиду.

من فێرم کردن و بازووی ئەوانم بەهێز کرد، بەڵام ئەوان لە دژی من بیر لە خراپە دەکەنەوە.

16 Улар бурулди — бирақ бурулуши Һәммидин Алий Болғучиға қайтиш үчүн әмәс; Улар алдамчи бир оқяға охшаш. Уларниң әмирлири өзлириниң ғалҗиранә тил-аһанәтлири вәҗидин қиличлиниду; Бу иш Мисир зиминида уларни мәсқиригә қалдуриду.

دەگەڕێنەوە، بەڵام نەک بۆ لای خودای هەرەبەرز، وەک کەوانێکی ناڕێکیان لێدێت. لەبەر قینی زمانیان ڕابەرانیان بە شمشێر دەکوژرێن. لەبەر ئەمە لە میسر دەبنە گاڵتەجاڕ.