< Һошия 2 >

1 — Анаңларға дәвайимни йәткүзүп, униң билән дәвалишиңлар; чүнки у Мениң аялим әмәс вә Мән униң ери әмәс; у паһишилик турқини чирайидин, зинахорлуқ һаләтлирини көксиниң арисидин яқатсун!
Spuneţi fraţilor voştri: Ami; şi surorilor voastre: Ruhama.
2
Certaţi-vă cu mama voastră, certaţi-vă [cu ea], căci ea nu este soţia mea, nici eu nu sunt soţul ei; de aceea să pună deoparte curviile ei dinaintea ochilor ei, şi faptele ei de adulter dintre sânii ei;
3 Болмиса, Мән уни қип-ялаңач қилип қойимән, туғулған күнидикидәк анидин туғма қилип қойимән; Мән уни худди чөл-баяванға охшаш қилимән, Уни бир қағҗирақ йәргә айландуримән, Уни уссузлуқ билән өлтүримән;
Ca nu cumva să o dezbrac de tot şi să o pun ca în ziua în care s-a născut şi să o pustiesc şi să o pun ca pe un pământ uscat şi să o ucid de sete.
4 Униң балилириға рәһим қилмаймән, Чүнки улар паһишиликләрдин төрәлгән балилардур.
Şi nu voi avea milă de copiii ei; fiindcă ei sunt copii ai curviilor.
5 Чүнки уларниң аниси паһишилик қилған, Уларни қарнида көтәргүчи номуссизлиқ қилған; Чүнки у: «Мән маңа нан вә сүйүмни, жуң вә канапимни, зәйтун мейим вә ичимлик-шараплиримни тәминлигүчи ашнилиримға интилип уларни қоғлишимән» — деди.
Fiindcă mama lor a făcut pe curva; cea care i-a conceput a făcut fapte ruşinoase, fiindcă a spus: Voi merge după iubiţii mei, care îmi dau pâinea mea şi apa mea, lâna mea şi inul meu, untdelemnul meu şi băutura mea.
6 — Шуңа мана, Мән йолуңни тикән-җиғанлиқлар билән читлап қоршивалимән, [Исраилниң] әтрапини там билән тосимән, у чиғир йоллирини тапалмайдиған болиду.
De aceea, iată, îţi voi îngrădi calea cu spini şi voi face un zid, ca ea să nu îşi poată găsi cărările.
7 Шуниң билән у ашнилирини қоғлайду, бирақ уларға йетишәлмәйду; Уларни издәйду, тапалмайду; Шуңлашқа у: «Мән берип биринчи еримни тепип, униң йениға қайтимән; чүнки әһвалим бүгүнкидин яхши еди» — дәйду.
Şi îi va urmări pe iubiţii ei, dar nu îi va ajunge; şi îi va căuta, dar nu îi va găsi; atunci va spune: Voi merge şi mă voi întoarce la întâiul meu soţ, pentru că atunci îmi era mai bine decât acum.
8 — У зираәтләрни, йеңи шарап вә зәйтун мейини тәминлигүчиниң Мән екәнлигимни, Өзлири «Баал» бутларни ясашқа ишләткән күмүч-алтунни көп қилғучиниң Мән екәнлигимни зади билмиди.
Fiindcă nu a cunoscut că eu îi dădeam grâne şi vin şi untdelemn şi îi înmulţeam argintul şi aurul, pe care ei le-au pregătit lui Baal.
9 Шуңа Мән қайтип келимән, униңдики зираәтлиримни өз вақтида, Йеңи шараплиримни өз пәслидә елип кетимән, Өзүмдики уларниң ялаңачлиғини йепишқа керәклик жуң-канаплиримни бәрмәй қайтуруп кетимән;
De aceea mă voi întoarce şi voi lua grânele mele la timpul lor şi vinul meu la timpul lui, şi voi lua înapoi lâna mea şi inul meu, dat pentru a-i acoperi goliciunea.
10 Һазир Мән униң номуссизлиғини ашнилириниң көз алдида ашкарилаймән, Һеч ким уни қолумдин қутқузалмайду.
Şi acum îi voi descoperi desfrânarea ei înaintea ochilor iubiţilor ei, şi nimeni nu o va scăpa din mâna mea.
11 Шундақ қилип униң тамашәлириға хатимә беримән; Униң һейтлириға! Униң «йеңи ай»лириға! Униң «шабат»лириға! Қисқиси, униң барлиқ «җамаәт ибадәт сорун»лириға хатимә беримән!
Voi face de asemenea să înceteze toată bucuria ei, zilele ei de sărbătoare, lunile ei noi şi sabatele ei şi toate sărbătorile ei solemne.
12 Вә Мән униң үзүм таллирини вә әнҗир дәрәқлирини вәйран қилимән; У буларни: «Булар болса ашнилирим маңа бәргән иш һәққилиримдур!» дегән еди; Мән буларни җаңгалға айландуримән, явайи һайванлар уларни йәп кетиду.
Şi voi distruge viile ei şi smochinii ei, despre care a spus: Acestea sunt răsplăţile mele pe care iubiţii mei mi le-au dat; şi le voi preface într-o pădure şi fiarele câmpului le vor mânca.
13 Мән униң бешиға «Баал»ларниң күнлирини чүшүримән; Чүнки у [шу күнлиридә] уларға исриқ салатти, У өзини үзүклири вә зибу-зиннәтлири билән пәрдазлап, Ашнилирини қоғлишип, Мени унтуди — дәйду Пәрвәрдигар.
Şi voi cerceta asupra ei zilele Baalilor, în care ea le ardea tămâie şi se împodobea cu cerceii ei şi cu bijuteriile ei şi mergea după iubiţii ei, iar pe mine m-a uitat, spune DOMNUL.
14 Шуңа мана, Мән униң көңлини алимән, Уни далаға елип келимән, көңлигә сөзләймән.
De aceea, iată, o voi ademeni şi o voi aduce în pustie şi voi vorbi cu mângâiere inimii ei.
15 Шундақ қилип Мән униңға шу йәрдә үзүмзарлирини қайтуримән, «Ақор җилғиси»ни «үмүт ишиги» қилип беримән; Андин у шу йәрдә яшлиқ күнлиридикидәк, Мисир зиминидин чиққан күнидәк күй-нахша ейтиду.
Şi de acolo îi voi da viile ei şi valea Acor ca o uşă a speranţei; şi ea va cânta acolo, ca în zilele tinereţii ei şi ca în ziua când a urcat din ţara Egiptului.
16 Вә шу күни әмәлгә ашурулидуки, — дәйду Пәрвәрдигар —«Сән Мени «ерим» дәп чақирисән, Иккинчи Мени «Баал»им демәйсән.
Şi se va întâmpla în acea zi, spune DOMNUL, că, tu mă vei numi Işi, şi nu mă vei mai numi Baali.
17 Чүнки Мән «Баал»ларниң намлирини сениң ағзиңдин елип ташлаймән, Улар бу нами билән иккинчи һеч қандақ әсләнмәйду.
Fiindcă voi lua numele Baalilor din gura ei şi nu vor mai fi amintiţi după numele lor.
18 Шуниң билән Мән улар үчүн даладики һайванлар, асмандики учар-қанатлар вә йәр йүзидики өмүлигүчиләр билән әһдә түзимән; Мән оқя, қилич вә җәңни сундуруп зиминдин елип ташлаймән; [хәлқимни] аман-есән ятқузимән.
Şi în acea zi voi face un legământ pentru ei cu fiarele câmpului şi cu păsările cerului şi cu târâtoarele pământului; şi voi frânge arcul şi sabia şi bătălia de pe pământ şi le voi face să se culce în siguranţă.
19 Шундақ қилип Мән сени әбәдил-әбәт Өзүмгә бағлаймән; һәққанийлиқта, меһир-муһәббәттә, рәһим-шәпқәтләрдә сени Өзүмгә бағлаймән;
Şi te voi logodi cu mine pentru totdeauna; da, te voi logodi cu mine în dreptate şi în judecată şi în bunătate iubitoare şi în îndurări.
20 Садақәтликтә сени Өзүмгә бағлаймән, шуниң билән сән Пәрвәрдигарни билип йетисән.
Chiar în credincioşie te voi logodi cu mine; şi tu vei cunoaşte pe DOMNUL.
21 Вә шу күнидә әмәлгә ашурулидуки, «Мән аңлаймән» — дәйду Пәрвәрдигар, — «Мән асманларниң тәливини аңлаймән, булар йәр-зиминниң тәливини аңлайду;
Şi se va întâmpla în acea zi că, voi asculta, spune DOMNUL, voi asculta cerurile, şi ele vor asculta pământul;
22 Йәр-зимин зираәтләрниң, йеңи шарап вә зәйтун мейиниң тәливини аңлайду; вә булар «Йизрәәл»ниң тәливини аңлайду!
Şi pământul va asculta grânele şi vinul şi untdelemnul; şi acestea vor asculta pe Izreel.
23 Вә Мән Өзүм үчүн уни зиминда териймән; Мән «Ло-руһамаһ»ға рәһим қилимән; Мән «Ло-амми»ға: «Мениң хәлқим!» дәймән; вә улар Мени: «Мениң Худайим!» — дәйду.
Şi o voi semăna pentru mine pe pământ; şi voi avea milă de cea care nu a obţinut milă; şi voi spune celor care nu erau poporul meu: Tu eşti poporul meu; iar ei vor spune: Tu eşti Dumnezeul meu.

< Һошия 2 >