Һошия 14

1 И Исраил, Пәрвәрдигар Худайиңниң йениға иккиләнмәй қайтип кәл! Чүнки өз қәбиһлигиң билән путлишип жиқилғансән.

以色列啊，你要歸向耶和華－你的上帝； 你是因自己的罪孽跌倒了。

2 Өзүңлар билән биллә сөзләрни епкелиңлар, Пәрвәрдигарниң йениға қайтиңлар; Униңға: — «Барлиқ қәбиһликни кәчүргәйсән, Шапаәт билән бизни қобул қилғайсән, Шуниң билән биз Саңа ләвлиримиздики «буқа [қурбанлиқлар]»ни тутимиз — дәңлар.

當歸向耶和華， 用言語禱告他說： 求你除淨罪孽，悅納善行； 這樣，我們就把嘴唇的祭代替牛犢獻上。

3 — «Асурийә бизни қутқузмайду, Атларға минмәймиз; Биз һәргиз өз қолимиз ясиғиниға: — «Худайимиз!» демәймиз; Чүнки Сәндинла житим-йесирлар рәһим-шәпқәт тапиду».

我們不向亞述求救， 不騎埃及的馬， 也不再對我們手所造的說： 你是我們的上帝。 因為孤兒在你－耶和華那裏得蒙憐憫。

4 — Мән уларни «арқиға чекинишлири»дин сақайтимән, Мән уларни чин көңлүмдин халап сөйимән; Чүнки Мениң ғәзивим униңдин янди.

我必醫治他們背道的病， 甘心愛他們； 因為我的怒氣向他們轉消。

5 Мән Исраилға шәбнәмдәк болимән; У нилупәрдәк бәрқ уриду, Йилтизлири Ливан [кедир] дәриғидәк йилтиз тартиду;

我必向以色列如甘露； 他必如百合花開放， 如黎巴嫩的樹木扎根。

6 Униң бихлири шахлап йейилиду, Униң гөзәллиги зәйтун дәриғидәк, Пуриғи Ливан [кедириниңкидәк] болиду.

他的枝條必延長； 他的榮華如橄欖樹； 他的香氣如黎巴嫩的香柏樹。

7 Хәлиқ қайтип келип, униң сайиси астида олтириду; Улар зираәтләрдәк яшнайду, Үзүм телидәк чечәкләйду; Ливанниң шараплири [ағзида қалғандәк], есидә шерин қалиду.

曾住在他蔭下的必歸回， 發旺如五穀，開花如葡萄樹。 他的香氣如黎巴嫩的酒。

8 Әфраим: «Мениң бутлар билән йәнә немә карим!» — дәйдиған болиду. «Мән униңға җавап беримән, униңдин хәвәр алимән! «Мән япйешил бир қариғайдурмән». «Сениң мевәң Мәндиндур!»

以法蓮必說： 我與偶像還有甚麼關涉呢？ 我－耶和華回答他，也必顧念他。 我如青翠的松樹； 你的果子從我而得。

9 Ким дана болуп, бу ишларни чүшинәр? Чечән болуп, буларни биләр? Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллири дурустур, Һәққанийлар уларда маңиду; Бирақ итаәтсизләр уларда путлишип жиқилиду.

誰是智慧人？可以明白這些事； 誰是通達人？可以知道這一切。 因為，耶和華的道是正直的； 義人必在其中行走， 罪人卻在其上跌倒。