Һошия 14

1 И Исраил, Пәрвәрдигар Худайиңниң йениға иккиләнмәй қайтип кәл! Чүнки өз қәбиһлигиң билән путлишип жиқилғансән.

以色列啊，你要归向耶和华—你的 神； 你是因自己的罪孽跌倒了。

2 Өзүңлар билән биллә сөзләрни епкелиңлар, Пәрвәрдигарниң йениға қайтиңлар; Униңға: — «Барлиқ қәбиһликни кәчүргәйсән, Шапаәт билән бизни қобул қилғайсән, Шуниң билән биз Саңа ләвлиримиздики «буқа [қурбанлиқлар]»ни тутимиз — дәңлар.

当归向耶和华， 用言语祷告他说： 求你除净罪孽，悦纳善行； 这样，我们就把嘴唇的祭代替牛犊献上。

3 — «Асурийә бизни қутқузмайду, Атларға минмәймиз; Биз һәргиз өз қолимиз ясиғиниға: — «Худайимиз!» демәймиз; Чүнки Сәндинла житим-йесирлар рәһим-шәпқәт тапиду».

我们不向亚述求救， 不骑埃及的马， 也不再对我们手所造的说： 你是我们的 神。 因为孤儿在你—耶和华那里得蒙怜悯。

4 — Мән уларни «арқиға чекинишлири»дин сақайтимән, Мән уларни чин көңлүмдин халап сөйимән; Чүнки Мениң ғәзивим униңдин янди.

我必医治他们背道的病， 甘心爱他们； 因为我的怒气向他们转消。

5 Мән Исраилға шәбнәмдәк болимән; У нилупәрдәк бәрқ уриду, Йилтизлири Ливан [кедир] дәриғидәк йилтиз тартиду;

我必向以色列如甘露； 他必如百合花开放， 如黎巴嫩的树木扎根。

6 Униң бихлири шахлап йейилиду, Униң гөзәллиги зәйтун дәриғидәк, Пуриғи Ливан [кедириниңкидәк] болиду.

他的枝条必延长； 他的荣华如橄榄树； 他的香气如黎巴嫩的香柏树。

7 Хәлиқ қайтип келип, униң сайиси астида олтириду; Улар зираәтләрдәк яшнайду, Үзүм телидәк чечәкләйду; Ливанниң шараплири [ағзида қалғандәк], есидә шерин қалиду.

曾住在他荫下的必归回， 发旺如五谷，开花如葡萄树。 他的香气如黎巴嫩的酒。

8 Әфраим: «Мениң бутлар билән йәнә немә карим!» — дәйдиған болиду. «Мән униңға җавап беримән, униңдин хәвәр алимән! «Мән япйешил бир қариғайдурмән». «Сениң мевәң Мәндиндур!»

以法莲必说： 我与偶像还有什么关涉呢？ 我—耶和华回答他，也必顾念他。 我如青翠的松树； 你的果子从我而得。

9 Ким дана болуп, бу ишларни чүшинәр? Чечән болуп, буларни биләр? Чүнки Пәрвәрдигарниң йоллири дурустур, Һәққанийлар уларда маңиду; Бирақ итаәтсизләр уларда путлишип жиқилиду.

谁是智慧人？可以明白这些事； 谁是通达人？可以知道这一切。 因为，耶和华的道是正直的； 义人必在其中行走， 罪人却在其上跌倒。