Һошия 13

1 [Бурун] Әфраим сөз қилғанда, кишиләр һөрмәтләп титрәп кетәтти; У Исраил қәбилилири арисида көтирилгән; Бирақ у Баал арқилиқ гуна қилип өлди.

Yeroo Efreem dubbatetti namoonni ni hollatan; inni Israaʼel keessatti ol ol jedhee ture. Garuu yakka Baʼaalin waaqeffachuutiin duʼe.

2 Улар һазир гунаниң үстигә гуна садир қилмақта! Өзлиригә күмүчлиридин қуйма мәбудларни, Өз әқли ойлап чиққан бутларни ясиди; Буларниң һәммиси һүнәрвәнниң әҗри, халас; Бу кишиләр тоғрилиқ: «Һәй, инсан қурбанлиғини қилғучилар, мозайларни сөйүп қоюңлар!» дейилиду.

Isaan ammas itti deddeebiʼanii cubbuu hojjetu; meetii ofii isaaniitiin waaqa tolfamaa tolfatu; fakkii mimmiidhagaa kanneen hundi isaanii harka ogeeyyiitiin hojjetaman. Waaʼee saba kanaas, “Isaan nama qalanii aarsaa dhiʼeessu; waaqa tolfamaa jabbiis ni dhungatu!” jedhame.

3 Шуңа улар сәһәрдики бир парчә булуттәк, Тездин ғайип болидиған таң сәһәрдики шәбнәмдәк, Хамандин қара қуюнда учқан пахалдәк, Түңлүктин чиққан ис-түтәктәк [тездин] йоқап кетиду.

Kanaafuu isaan akkuma hurrii ganamaa, akkuma fixeensa barii baduu, akkuma habaqii oobdii midhaan itti dhaʼan irraa kaʼuu akkuma aara foddaadhaan baʼuu ni taʼu.

4 Бирақ Мисир зиминидин тартип Мән Пәрвәрдигар сениң Худайиң болғанмән; Сән Мәндин башқа һеч Илаһни билмәйдиған болисән; Мәндин башқа қутқузғучи йоқтур.

“Ani garuu yeroo ati Gibxii baatee jalqabee Waaqayyo Waaqa kee ti. Ati ana malee Waaqa tokko illee beekuu hin qabdu; ana malee fayyisaa tokko illee hin qabdu.

5 Мән чөл-баяванда, қурғақчилиқниң зиминида сән билән тонуштум;

Ani gammoojjii keessatti, biyya hoʼa gubaa keessatti si kunuunseera.

6 Улар озуқландурулуп, тоюнған, Тоюнғандин кейин көңлидә тәкәббурлишип кәткән; Шуңа улар Мени унтуған.

Yeroo ani isaan sooretti ni quufan; isaan yeroo quufanitti of tuulan; ergasii immoo na irraanfatan.

7 Әнди Мән уларға ширдәк болимән; Илпиздәк уларни йол бойида пайлап күтимән;

Kanaafuu ani akkuma leencaa isaanitti nan taʼa; akkuma qeerransaa riphee daandii irratti isaan nan eeggadha.

8 Күчүклиридин мәһрум болған ейиқтәк Мән уларға учрап, Жүрәк чависини титиветимән; Уларни чиши ширдәк нәқ мәйданда йәветимән; Даладики һайванлар уларни житиветиду.

Ani akkuma amaaketa ilmaan ishee jalaa fudhatamaniitti isaan lolee garaa isaanii nan baqaqsa. Ani akkuma leencaatti qorqee isaan nan nyaadha; bineensi bosonaa gargar isaan ciccira.

9 Сениң һалакитиң, и Исраил, дәл Маңа қарши чиққанлиғиң, Йәни Ярдәмчиңгә қарши чиққанлиғиңдин ибарәттур.

“Yaa Israaʼel, waan ana gargaaraa kee mormiteef ati baddeerta.

10 Әнди барлиқ шәһәрлириңдә саңа қутқузғучи болидиған падишасиң қени? Сениң сорақчи-һакимлириң қени? Сән булар тоғрилиқ: «Маңа падиша вә шаһзадиларни тәқдим қилғайсән!» дәп тилигән әмәсму? —

Akka si oolchuuf mootiin kee eessa jira? Bulchitoonni kee warri magaalaa kee hunda keessaa kanneen ati, ‘Mootii fi ilmaan moototaa naaf kenni’ jettee kadhatte sun eessa jiru?

11 Мән ғәзивим билән саңа падишани тәқдим қилғанмән, Әнди уни ғәзипим билән елип ташлидим.

Ani aarii kootiin mootii siifan kenne; dheekkamsa kootiin immoo isa sirraa nan fudhadhe.

12 Әфраимниң қәбиһлиги чиң орап-қачиланған; Униң гунайи җуғлинип сақланған;

Balleessaan Efreem walitti kuufamee cubbuun isaas galmeeffameera.

13 Толғақ басқан аялниң азаплири униңға чүшиду; У әқилсиз бир оғулдур; Чүнки балиятқуниң ағзи ечилғанда, у һазир болмиған!

Miixuun akkuma dubartii ciniinsuun qabatteetti isatti dhufa; inni garuu daaʼima wallaalaa dha; inni yommuu yeroon gaʼutti, gadameessa keessaa baʼuu hin fedhu.

14 Мән бәдәл төләп уларни тәһтисараниң күчидин қутулдуримән; Уларға һәмҗәмәт болуп өлүмдин қутқузимән; Әй, өлүм, сениң вабалириң қени?! Әй, тәһтисара, сениң һалакәтлириң қени?! Мән буниңдин пушайман қилмаймән! (Sheol h7585)

“Ani saba kana humna awwaalaa jalaa nan baraara; duʼa jalaa isaan nan baasa. Yaa duʼa, dhaʼichi kee meerre? Yaa awwaala, balleessuun kee meerre? “Ani gara laafina tokko illee hin qabaadhu; (Sheol h7585)

15 [Әфраим] қериндашлири арисида «мевилик» болсиму, Шәриқтин бир шамал чиқиду, Йәни Пәрвәрдигарниң чөл-баявандин чиққан бир шамили келиду; [Әфраимниң] булиқи қуруп кетиду, униң су беши қағҗирап кетиду; У [шамал] ғәзнисидики барлиқ нәпис қача-қучиларни булаң-талаң қилиду.

Yoo inni obboloota ofii gidduu jireenya tolaa jiraate iyyuu, bubbeen baʼaa Waaqayyo biraa ni dhufa; lafa gammoojjii keessaa ni bubbisa; burqaan isaa bishaan dhaba; boolli bishaan isaas ni goga. Mankuusni isaa, qabeenyi inni qabu hundis ni saamama.

16 Самарийәниң өз гунайи өз зиммисигә қоюлиду; Чүнки у өз Худасиға бойнини қаттиқ қилған; Улар қилич билән жиқилиду, Бовақлири парә-парә қилип чеқиветилиду, Һамилдар аяллири йериветилиду.

Sabni Samaariyaa waan Waaqa isaatti fincileef gatii balleessaa isaa ni argata. Isaan goraadeedhaan dhumu; daaʼimman isaanii lafatti harcaafamu; dubartoonni isaanii kanneen ulfa qabanis ni baqaqfamu.”