Һошия 13
1 [Бурун] Әфраим сөз қилғанда, кишиләр һөрмәтләп титрәп кетәтти; У Исраил қәбилилири арисида көтирилгән; Бирақ у Баал арқилиқ гуна қилип өлди.
When Ephraim spake trembling, he exalted himself in Israel; but when he offended in Baal, he died.
2 Улар һазир гунаниң үстигә гуна садир қилмақта! Өзлиригә күмүчлиридин қуйма мәбудларни, Өз әқли ойлап чиққан бутларни ясиди; Буларниң һәммиси һүнәрвәнниң әҗри, халас; Бу кишиләр тоғрилиқ: «Һәй, инсан қурбанлиғини қилғучилар, мозайларни сөйүп қоюңлар!» дейилиду.
And now they sin more and more, and have made them molten images of their silver, [and] idols according to their own understanding, all of it the work of the craftsmen: they say of them, Let the men that sacrifice kiss the calves.
3 Шуңа улар сәһәрдики бир парчә булуттәк, Тездин ғайип болидиған таң сәһәрдики шәбнәмдәк, Хамандин қара қуюнда учқан пахалдәк, Түңлүктин чиққан ис-түтәктәк [тездин] йоқап кетиду.
Therefore they shall be as the morning cloud, and as the early dew that passeth away, as the chaff [that] is driven with the whirlwind out of the floor, and as the smoke out of the chimney.
4 Бирақ Мисир зиминидин тартип Мән Пәрвәрдигар сениң Худайиң болғанмән; Сән Мәндин башқа һеч Илаһни билмәйдиған болисән; Мәндин башқа қутқузғучи йоқтур.
Yet I [am] the LORD thy God from the land of Egypt, and thou shalt know no god but me: for [there is] no saviour beside me.
5 Мән чөл-баяванда, қурғақчилиқниң зиминида сән билән тонуштум;
I did know thee in the wilderness, in the land of great drought.
6 Улар озуқландурулуп, тоюнған, Тоюнғандин кейин көңлидә тәкәббурлишип кәткән; Шуңа улар Мени унтуған.
According to their pasture, so were they filled; they were filled, and their heart was exalted; therefore have they forgotten me.
7 Әнди Мән уларға ширдәк болимән; Илпиздәк уларни йол бойида пайлап күтимән;
Therefore I will be unto them as a lion: as a leopard by the way will I observe [them: ]
8 Күчүклиридин мәһрум болған ейиқтәк Мән уларға учрап, Жүрәк чависини титиветимән; Уларни чиши ширдәк нәқ мәйданда йәветимән; Даладики һайванлар уларни житиветиду.
I will meet them as a bear [that is] bereaved [of her whelps], and will rend the caul of their heart, and there will I devour them like a lion: the wild beast shall tear them.
9 Сениң һалакитиң, и Исраил, дәл Маңа қарши чиққанлиғиң, Йәни Ярдәмчиңгә қарши чиққанлиғиңдин ибарәттур.
O Israel, thou hast destroyed thyself; but in me [is] thine help.
10 Әнди барлиқ шәһәрлириңдә саңа қутқузғучи болидиған падишасиң қени? Сениң сорақчи-һакимлириң қени? Сән булар тоғрилиқ: «Маңа падиша вә шаһзадиларни тәқдим қилғайсән!» дәп тилигән әмәсму? —
I will be thy king: where [is any other] that may save thee in all thy cities? and thy judges of whom thou saidst, Give me a king and princes?
11 Мән ғәзивим билән саңа падишани тәқдим қилғанмән, Әнди уни ғәзипим билән елип ташлидим.
I gave thee a king in mine anger, and took [him] away in my wrath.
12 Әфраимниң қәбиһлиги чиң орап-қачиланған; Униң гунайи җуғлинип сақланған;
The iniquity of Ephraim [is] bound up; his sin [is] hid.
13 Толғақ басқан аялниң азаплири униңға чүшиду; У әқилсиз бир оғулдур; Чүнки балиятқуниң ағзи ечилғанда, у һазир болмиған!
The sorrows of a travailing woman shall come upon him: he [is] an unwise son; for he should not stay long in [the place of] the breaking forth of children.
14 Мән бәдәл төләп уларни тәһтисараниң күчидин қутулдуримән; Уларға һәмҗәмәт болуп өлүмдин қутқузимән; Әй, өлүм, сениң вабалириң қени?! Әй, тәһтисара, сениң һалакәтлириң қени?! Мән буниңдин пушайман қилмаймән! (Sheol h7585)
I will ransom them from the power of the grave; I will redeem them from death: O death, I will be thy plagues; O grave, I will be thy destruction: repentance shall be hid from mine eyes. (Sheol h7585)
15 [Әфраим] қериндашлири арисида «мевилик» болсиму, Шәриқтин бир шамал чиқиду, Йәни Пәрвәрдигарниң чөл-баявандин чиққан бир шамили келиду; [Әфраимниң] булиқи қуруп кетиду, униң су беши қағҗирап кетиду; У [шамал] ғәзнисидики барлиқ нәпис қача-қучиларни булаң-талаң қилиду.
Though he be fruitful among [his] brethren, an east wind shall come, the wind of the LORD shall come up from the wilderness, and his spring shall become dry, and his fountain shall be dried up: he shall spoil the treasure of all pleasant vessels.
16 Самарийәниң өз гунайи өз зиммисигә қоюлиду; Чүнки у өз Худасиға бойнини қаттиқ қилған; Улар қилич билән жиқилиду, Бовақлири парә-парә қилип чеқиветилиду, Һамилдар аяллири йериветилиду.
Samaria shall become desolate; for she hath rebelled against her God: they shall fall by the sword: their infants shall be dashed in pieces, and their women with child shall be ripped up.
