Һошия 10
1 Исраил барақсан бир үзүм телидур; У өзи үчүн мевә чиқириду; Мевиси көпәйгәнсери у қурбангаһларниму көпәйткән; Зимининиң есиллиғидин улар «есил» бут түврүклирини ясиди.
Israaʼel muka wayinii dagaage ture; inni matuma isaatiif ija naqata. Akkuma iji isaa baayʼateen inni iddoo aarsaa hedduu ijaarrate; akkuma lafti isaa gabbatteen utubaawwan waaqeffannaa isaa miidhagfate.
2 Уларниң көңли ала; Уларниң гунакарлиғи һазир ашкарилиниду; У уларниң қурбангаһлирини чеқип ғулитиду, Уларниң бут түврүклирини бузуветиду.
Garaan isaanii gowwoomsaadhaan guutameera; isaan amma yakka isaanii baadhachuu qabu. Waaqayyo iddoo aarsaa isaanii ni diiga; utubaawwan waaqeffannaa isaaniis ni barbadeessa.
3 Чүнки улар пат арида: «Биздә падиша йоқ, чүнки Пәрвәрдигардин қорқмидуқ; Падишасимиз бар болсиму, у бизгә немә қилип бериду?» — дәйдиған болиду.
Ergasii isaan akkana jedhu; “Nu sababii Waaqayyoon sodaachuu didneef mootii hin qabnu. Garuu utuu mootii qabaanne iyyuu inni silaa maal nuuf godha?”
4 Улар гәпләрни қиливериду, әһдини түзүп қоюп ялғандин қәсәм ичиду; Шуңа улар арисидики дәвалишишлар етиздики чөнәкләргә шумбуя үнүп кәткәндәк болиду.
Isaan waan hedduu waadaa galu; kakuu sobaas seenanii walii galtee uummatu; kanaafuu seera dhabeeyyiin akkuma aramaa summii qabu kan lafa qotiisaa keessaatti latu.
5 Самарийәдә туруватқанлар «Бәйт-Авән»ниң мозийи үчүн ғәм-әндишигә чүшиду; «[Бәйт-Авән]»[дикиләр] дәрвәқә униң үстигә матәм тутиду, Униң «бутпәрәс каһин»лириму униң үчүн шундақ қилиду; Улар «Бәйт-Авән»ниң «шан-шәриви» үчүн азаплиниду, Чүнки у сүргүн қилинди!
Namoonni Samaariyaa keessa jiraatan sababii waaqa tolfamaa fakkii jabbii kan Beet Aawwen keessaa sanaatiif sodaatu. Sabni ishee isheedhaaf booʼa. Luboonni ishee ejjitoonni warri ulfina isheetiin gammadan sunis sababii isheen isaan irraa boojiʼamteef ni booʼu.
6 Бәрһәқ, шу нәрсә «Җедәлхор падиша» үчүн һәдийә қилинип, Асурийәгә көтирилип кетилиду; Әфраим иза-аһанәткә қалиду, Исраил өз «әқли»дин хиҗил болиду.
Jabbichis akka harka fuudhaatti Yaariim mootichaaf Asooritti geeffama. Efreem ni salphifama; Israaʼel waaqota ishee kanneen muka irraa tolfamaniif ni qaanofti.
7 Самарийәниң болса, падишаси деңиз долқунлири үстидики хәшәктәк йоқилип кәтти;
Samaariyaa fi mootiin ishee akkuma hoomacha bishaan irraatti fudhatamanii badu.
8 «Авән»дики «жуқури җайлар», йәни «Исраилниң гунайи» битчит қилиниду; Қурбангаһлирини тикән-җиғанлар басиду; Улар тағларға: «Үстимизни йепиңлар!», дөңлүкләргә: «Үстимизгә өрүлүп чүшүңлар!» — дәйду.
Iddoowwan sagadaa kanneen Awween ni barbadeeffamu; kunis cubbuu Israaʼel. Qoraattii fi sokorruun irratti biqilee iddoo aarsaa isaanii haguuga. Yeroo sana namoonni tulluuwwaniin, “Nurratti jigaa!” gaarraniin immoo, “Nu dhoksaa!” jedhu.
9 — И Исраил, Гибеаһниң күнлиридин башлап сән гуна қилип кәлдиң; Ишлар шу пети туривәрди; Рәзилликниң балилири үстигә қилинған җәң уларни Гибеаһта бесивәтмидиму?
“Yaa Israaʼel isin bara Gibeʼaatii jalqabdanii cubbuu hojjettaniirtu; ammas achumatti haftaniirtu. Gibeʼaa keessatti waraanni kaʼee jalʼoota hin fixuu?
10 Мән халиқинимда уларни җазалаймән; Улар икки гунайи түпәйлидин әсиргә чүшүшкә тоғра кәлгәндә, Ят қовмлар уларға һуҗум қилишқа жиғилиду.
Ani yoon fedhe isaan nan adaba; sababii cubbuu isaanii dachaa sanaatiif hidhaa keessa isaan buusuuf saboonni naannoo isaaniitti walitti qabamu.
11 Әфраим болса көндүрүлгән бир инәктур, У хаман тепишкә амрақ; Мән униң чирайлиқ гәдинини упраштин аяп кәлдим; Бирақ һазир униңға боюнтуруқ селип һайдаймән; Йәһуда йәр һайдисун! Яқуп өзи үчүн йәрни тирнилиши керәк.
Efreem goromsa leenjifame kan midhaan siribsiisuu jaallatuu dha; kanaafuu ani morma ishee irra waanjoo nan kaaʼa. Ani Efreemin nan oofa; Yihuudaan lafa qotiisaa qotuu qaba; Yaaqoobis biyyoo bulleessuu qaba.
12 Өзүңларға һәққанийлиқ билән териңлар, Меһир-муһәббәт ичидә һосул алисиләр; Боз йериңларни чанап ечиңлар; Чүнки Пәрвәрдигарни издәш вақти кәлди, — Та У үстүңларға һәққанийлиқни яғдурғичә!
Ofii keessaniif qajeelummaa facaafadhaatii ija jaalalaa kan hin dhumne haammadhaa; lafa keessan kan hin qotamin illee baqaqsaa; yeroon kun yeroo hamma inni dhufee qajeelummaa isinitti roobsutti Waaqayyoon barbaaddataniitii.
13 [Бирақ] силәр рәзилликни ағдурдуңлар, Қәбиһлик һосулини ордуңлар, Ялғанчилиқниң мевисини йедиңлар; Чүнки сән өз йолуңға, йәни батурлириңниң көплүгигә ишинип таяндиң;
Isin garuu hammina facaafattanii jalʼina haammattan; isin ija sobaa nyaattaniirtu. Sababii ati jabina keetii fi loltoota kee baayʼee sana abdatteef,
14 Қовмлириң арисида чуқан-сүрән көтирилиду; Шалман җәң күнидә Бәйт-Арбәлни бәрбат қилғандәк, Барлиқ қорғанлириң бәрбат қилиниду; (шу күни [Бәйт-Арбәлдики] ана-балилар тәңла парә-парә қиливетилмигәнму?) —
akkuma Shalmaan gaafa lolaatti Beet Arbeelin balleessee haadhota ijoollee isaanii wajjin biyyootti makaman sana, daʼannoowwan kee hundi ni barbadaaʼu; huursaan waraanaas saba keetti ni kaʼa.
15 Әнди учиға чиққан рәзиллигиң түпәйлидин, Охшаш бир күн сениң бешиңға чүшүрүлиду, и Бәйт-Әл! Таң сәһәрдила Исраилниң падишаси пүтүнләй үзүп ташлиниду.
Yaa Beetʼeel, sababii hamminni kee akka malee guddaa taʼeef, wanni akkasii sittis ni dhufti. Gaafa guyyaan sun bariʼutti mootiin Israaʼel guutumaan guutuutti ni barbadeeffama.
