< Һошия 10 >

1 Исраил барақсан бир үзүм телидур; У өзи үчүн мевә чиқириду; Мевиси көпәйгәнсери у қурбангаһларниму көпәйткән; Зимининиң есиллиғидин улар «есил» бут түврүклирини ясиди.
إِسْرَائِيلُ جَفْنَةٌ مُمْتَدَّةٌ. يُخْرِجُ ثَمَرًا لِنَفْسِهِ. عَلَى حَسَبِ كَثْرَةِ ثَمَرِهِ قَدْ كَثَّرَ ٱلْمَذَابِحَ. عَلَى حَسَبِ جُودَةِ أَرْضِهِ أَجَادَ ٱلْأَنْصَابَ.١
2 Уларниң көңли ала; Уларниң гунакарлиғи һазир ашкарилиниду; У уларниң қурбангаһлирини чеқип ғулитиду, Уларниң бут түврүклирини бузуветиду.
قَدْ قَسَمُوا قُلُوبَهُمْ. اَلْآنَ يُعَاقَبُونَ. هُوَ يُحَطِّمُ مَذَابِحَهُمْ، يُخْرِبُ أَنْصَابَهُمْ.٢
3 Чүнки улар пат арида: «Биздә падиша йоқ, чүнки Пәрвәрдигардин қорқмидуқ; Падишасимиз бар болсиму, у бизгә немә қилип бериду?» — дәйдиған болиду.
إِنَّهُمُ ٱلْآنَ يَقُولُونَ: «لَا مَلِكَ لَنَا لِأَنَّنَا لَا نَخَافُ ٱلرَّبَّ، فَٱلْمَلِكُ مَاذَا يَصْنَعُ بِنَا؟».٣
4 Улар гәпләрни қиливериду, әһдини түзүп қоюп ялғандин қәсәм ичиду; Шуңа улар арисидики дәвалишишлар етиздики чөнәкләргә шумбуя үнүп кәткәндәк болиду.
يَتَكَلَّمُونَ كَلَامًا بِأَقْسَامٍ بَاطِلَةٍ. يَقْطَعُونَ عَهْدًا فَيَنْبُتُ ٱلْقَضَاءُ عَلَيْهِمْ كَٱلْعَلْقَمِ فِي أَتْلَامِ ٱلْحَقْلِ.٤
5 Самарийәдә туруватқанлар «Бәйт-Авән»ниң мозийи үчүн ғәм-әндишигә чүшиду; «[Бәйт-Авән]»[дикиләр] дәрвәқә униң үстигә матәм тутиду, Униң «бутпәрәс каһин»лириму униң үчүн шундақ қилиду; Улар «Бәйт-Авән»ниң «шан-шәриви» үчүн азаплиниду, Чүнки у сүргүн қилинди!
عَلَى عُجُولِ بَيْتِ آوَنَ يَخَافُ سُكَّانُ ٱلسَّامِرَةِ. إِنَّ شَعْبَهُ يَنُوحُ عَلَيْهِ، وَكَهَنَتَهُ عَلَيْهِ يَرْتَعِدُونَ عَلَى مَجْدِهِ، لِأَنَّهُ ٱنْتَفَى عَنْهُ.٥
6 Бәрһәқ, шу нәрсә «Җедәлхор падиша» үчүн һәдийә қилинип, Асурийәгә көтирилип кетилиду; Әфраим иза-аһанәткә қалиду, Исраил өз «әқли»дин хиҗил болиду.
وَهُوَ أَيْضًا يُجْلَبُ إِلَى أَشُّورَ هَدِيَّةً لِمَلِكٍ عَدُوٍّ. يَأْخُذُ أَفْرَايِمُ خِزْيًا، وَيَخْجَلُ إِسْرَائِيلُ عَلَى رَأْيِهِ.٦
7 Самарийәниң болса, падишаси деңиз долқунлири үстидики хәшәктәк йоқилип кәтти;
اَلسَّامِرَةُ مَلِكُهَا يَبِيدُ كَغُثَاءٍ عَلَى وَجْهِ ٱلْمَاءِ،٧
8 «Авән»дики «жуқури җайлар», йәни «Исраилниң гунайи» битчит қилиниду; Қурбангаһлирини тикән-җиғанлар басиду; Улар тағларға: «Үстимизни йепиңлар!», дөңлүкләргә: «Үстимизгә өрүлүп чүшүңлар!» — дәйду.
وَتُخْرَبُ شَوَامِخُ آوَنَ، خَطِيَّةُ إِسْرَائِيلَ. يَطْلُعُ ٱلشَّوْكُ وَٱلْحَسَكُ عَلَى مَذَابِحِهِمْ، وَيَقُولُونَ لِلْجِبَالِ: غَطِّينَا، وَلِلتِّلَالِ: ٱسْقُطِي عَلَيْنَا.٨
9 — И Исраил, Гибеаһниң күнлиридин башлап сән гуна қилип кәлдиң; Ишлар шу пети туривәрди; Рәзилликниң балилири үстигә қилинған җәң уларни Гибеаһта бесивәтмидиму?
«مِنْ أَيَّامِ جِبْعَةَ أَخْطَأْتَ يَا إِسْرَائِيلُ. هُنَاكَ وَقَفُوا. لَمْ تُدْرِكْهُمْ فِي جِبْعَةَ ٱلْحَرْبُ عَلَى بَنِي ٱلْإِثْمِ.٩
10 Мән халиқинимда уларни җазалаймән; Улар икки гунайи түпәйлидин әсиргә чүшүшкә тоғра кәлгәндә, Ят қовмлар уларға һуҗум қилишқа жиғилиду.
حِينَمَا أُرِيدُ أُؤَدِّبُهُمْ، وَيَجْتَمِعُ عَلَيْهِمْ شُعُوبٌ فِي ٱرْتِبَاطِهِمْ بِإِثْمَيْهِمْ.١٠
11 Әфраим болса көндүрүлгән бир инәктур, У хаман тепишкә амрақ; Мән униң чирайлиқ гәдинини упраштин аяп кәлдим; Бирақ һазир униңға боюнтуруқ селип һайдаймән; Йәһуда йәр һайдисун! Яқуп өзи үчүн йәрни тирнилиши керәк.
وَأَفْرَايِمُ عِجْلَةٌ مُتَمَرِّنَةٌ تُحِبُّ ٱلدِّرَاسَ، وَلَكِنِّي أَجْتَازُ عَلَى عُنُقِهَا ٱلْحَسَنِ. أُرْكِبُ عَلَى أَفْرَايِمَ. يَفْلَحُ يَهُوذَا. يُمَهِّدُ يَعْقُوبُ.١١
12 Өзүңларға һәққанийлиқ билән териңлар, Меһир-муһәббәт ичидә һосул алисиләр; Боз йериңларни чанап ечиңлар; Чүнки Пәрвәрдигарни издәш вақти кәлди, — Та У үстүңларға һәққанийлиқни яғдурғичә!
«اِزْرَعُوا لِأَنْفُسِكُمْ بِٱلْبِرِّ. ٱحْصُدُوا بِحَسَبِ ٱلصَّلَاحِ. ٱحْرُثُوا لِأَنْفُسِكُمْ حَرْثًا، فَإِنَّهُ وَقْتٌ لِطَلَبِ ٱلرَّبِّ حَتَّى يَأْتِيَ وَيُعَلِّمَكُمُ ٱلْبِرَّ.١٢
13 [Бирақ] силәр рәзилликни ағдурдуңлар, Қәбиһлик һосулини ордуңлар, Ялғанчилиқниң мевисини йедиңлар; Чүнки сән өз йолуңға, йәни батурлириңниң көплүгигә ишинип таяндиң;
قَدْ حَرَثْتُمُ ٱلنِّفَاقَ، حَصَدْتُمُ ٱلْإِثْمَ، أَكَلْتُمْ ثَمَرَ ٱلْكَذِبِ. لِأَنَّكَ وَثَقْتَ بِطَرِيقِكَ، بِكَثْرَةِ أَبْطَالِكَ.١٣
14 Қовмлириң арисида чуқан-сүрән көтирилиду; Шалман җәң күнидә Бәйт-Арбәлни бәрбат қилғандәк, Барлиқ қорғанлириң бәрбат қилиниду; (шу күни [Бәйт-Арбәлдики] ана-балилар тәңла парә-парә қиливетилмигәнму?) —
يَقُومُ ضَجِيجٌ فِي شُعُوبِكَ، وَتُخْرَبُ جَمِيعُ حُصُونِكَ كَإِخْرَابِ شَلْمَانَ بَيْتَ أَرَبْئِيلَ فِي يَوْمِ ٱلْحَرْبِ. اَلْأُمُّ مَعَ ٱلْأَوْلَادِ حُطِّمَتْ.١٤
15 Әнди учиға чиққан рәзиллигиң түпәйлидин, Охшаш бир күн сениң бешиңға чүшүрүлиду, и Бәйт-Әл! Таң сәһәрдила Исраилниң падишаси пүтүнләй үзүп ташлиниду.
هَكَذَا تَصْنَعُ بِكُمْ بَيْتُ إِيلَ مِنْ أَجْلِ رَدَاءَةِ شَرِّكُمْ. فِي ٱلصُّبْحِ يَهْلِكُ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ هَلَاكًا.١٥

< Һошия 10 >