Ибранийларға 4
1 Әнди Униң арамлиғиға кирип бәһримән болуш тоғрисидики вәдиси [бизгә] қалдурулғандин кейин, араңлардики бирәрсиниңму униң несивисидин чүшүп қелишидин қорқунучта еһтият қилайли.
Therefore let us be on our guard lest perhaps, while He still leaves us a promise of being admitted to His rest, some one of you should be found to have fallen short of it.
2 Чүнки хуш хәвәр худди [чөлдики Исраилларға] аңлитилғандәк бизләргиму аңлитилди. Лекин уларниң аңлиғанлири етиқат билән жуғурулмиғанлиқтин, сөз-каламниң уларға һеч қандақ пайдиси болмиған еди.
For Good News has been brought to us as truly as to them; but the message they heard failed to benefit them, because they were not one in faith with those who gave heed to it.
3 Чүнки бу арамлиққа киргәнләр болса — етиқат қилған бизләрмиз. Худди Худаниң ейтқинидәк: «Шуңа мән ғәзәплинип қәсәм ичип: — «Улар Мениң арамлиғимға қәтъий кирмәйду — дегән». Худаниң әмәллири болса дуния апиридә болғандила һәммиси тамамланған еди;
We who have believed are soon to be admitted to the true rest; as He has said, "As I swore in My anger, they shall not be admitted to My rest," although God's works had been going on ever since the creation of the world.
4 чүнки яритилишниң йәттинчи күни һәққидә муқәддәс язмиларниң бир йеридә мундақ дейилгән: «Йәттинчи күни кәлгәндә, Худа һәммә әмәллиридин арам алди».
For, as we know, when speaking of the seventh day He has used the words, "And God rested on the seventh day from all His works;"
5 Йәнә келип жуқурида ейтилғандәк Худа: «Улар Мениң арамлиғимға қәтъий кирмәйду» дегән еди.
and He has also declared, "They shall not be admitted to My rest."
6 Буниңдин көрүнәрликки, Худаниң арамлиғиға кирәләйдиғанлар бар, амма униң тоғрисидики хуш хәвәрни авал аңлиғанлар итаәтсизлик қилғанлиғи үчүн, униңға кирәлмиди.
Since, then, it is still true that some will be admitted to that rest, and that because of disobedience those who formerly had Good News proclaimed to them were not admitted,
7 Шуниң үчүн, Худа әнә шу [арамлиқ тоғрисида] узақ вақиттин кейинки мәлум бир күнни «бүгүн» дәп бекитип, Давут [пәйғәмбәр] арқилиқ йәнә шундақ ейтқан: — «Бүгүн униң авазини аңлисаңлар, Жүригиңларни қаттиқ қилмаңлар!»
He again definitely mentions a certain day, "To-day," saying long afterwards, by David's lips, in the words already quoted, "To-day, if you hear His voice, do not harden your hearts."
8 Әгәр Йәшуа [пәйғәмбәр] [Исраилларни] арамлиққа киргүзгән болса еди, Худа кейин йәнә бир [арамлиқ] күни тоғрилиқ демигән болатти.
For if Joshua had given them the true rest, we should not afterwards hear God speaking of another still future day.
9 Қисқиси, шабат күнидики бир арамлиқ Худаниң хәлқини күтмәктә.
It follows that there still remains a sabbath rest for the people of God.
10 Чүнки Худаниң арамлиғиға киргүчиләр худди Худа «Өз әмәл-ишлиридин арам алған»дәк, өзлириниң ишлиридин арам алиду.
For He who has been admitted to His rest, has rested from His works as God did from His.
11 Шуңа һеч қайсимизниң әнә шу [Исраиллардәк] итаәтсизлик қилған һалитидә жиқилип чүшмәслиги үчүн, һәр биримиз бу арамлиққа киришкә интиләйли.
Let it then be our earnest endeavour to be admitted to that rest, so that no one may perish through following the same example of unbelief.
12 Чүнки Худаниң сөз-калами җанлиқтур вә күчкә егидур, һәтта җан билән роһни, илик билән боғумларни бир-биридин айриветәлигидәк дәриҗидә, һәр қандақ қош бислиқ қиличтин иштиктур, қәлбдики ой-пикир вә арзу-нийәтләрниң үстидин һөкүм чиқарғучидур.
For God's Message is full of life and power, and is keener than the sharpest two-edged sword. It pierces even to the severance of soul from spirit, and penetrates between the joints and the marrow, and it can discern the secret thoughts and purposes of the heart.
13 Униң алдида һеч қандақ мәвҗудат ғайип әмәстур; бәлки биздин һесап Алғучиниң көзлири алдида һәммә иш очуқ-ашкаридур.
And no created thing is able to escape its scrutiny; but everything lies bare and completely exposed before the eyes of Him with whom we have to do.
14 Шундақ болған екән, шундақла әрш-асманлардин өтүп чиққан улуқ Баш Қаһинимиз, йәни Худаниң Оғли Әйса болған екән, биз етирап қилған етиқатимизда чиң турайли.
Inasmuch, then, as we have in Jesus, the Son of God, a great High Priest who has passed into Heaven itself, let us hold firmly to our profession of faith.
15 Чүнки бизгә тайинланған баш каһинимиз аҗизлиқлиримизға һесдашлиқ қилмиғучи әмәс, бәлки бизгә охшаш һәр хил аздуруш-синақларға дуч кәлгән, лекин гуна садир қилип бақмиғучидур.
For we have not a High Priest who is unable to feel for us in our weaknesses, but one who was tempted in every respect just as we are tempted, and yet did not sin.
16 Шуңа жүригимиз тоқ һалда рәһим-шәпқәткә еришиш вә ярдәмгә еһтияҗлиқ вақтимизда шапаәт тепиш үчүн меһри-шәпқәт [аян қилинғучи] тәхткә йеқинлишайли.
Therefore let us come boldly to the throne of grace, that we may receive mercy and find grace to help us in our times of need.
