< Ибранийларға 2 >

1 Бу сәвәптин, аллиқандақ йол билән [һәқиқий йолдин] тейилип кәтмәслигимиз үчүн, аңлиған һәқиқәтләргә техиму етивар қилишимиз лазим.
For this reason we ought to pay the more earnest heed to the things which we have heard, for fear we should drift away from them.
2 Чүнки пәриштиләр арқилиқ йәткүзүлгән сөз-каламниң турақлиқ екәнлиги испатланған һәмдә униңға һәр бир бойсунмаслиқ вә итаәтсизлик қилиш тегишлик җазаға тартилидиған йәрдә,
For if the message delivered through angels proved to be true, and every transgression and act of disobedience met with just retribution,
3 шунчә улуқ қутқузуш-ниҗатқа етивар бәрмисәк, биз қандақму [җазадин] қечип қутулалаймиз?! Чүнки бу ниҗатниң хәвири дәсләптә Рәб арқилиқ уқтурулған, һәм униң һәқлиғини беваситә аңлиғанларму бизгә тәстиқлиған;
how shall we escape if we are indifferent to a salvation as great as that now offered to us? This, after having first of all been announced by the Lord Himself, had its truth made sure to us by those who heard Him,
4 униң үстигә Худа бешарәтлик аламәтләр, карамәтләр вә һәр хил қудрәтлик мөҗизиләр арқилиқ, шундақла Өз ирадиси бойичә Муқәддәс Роһниң ата қилған илтипатлири билән тәң буниңға гувалиқ бәргән.
while God corroborated their testimony by signs and marvels and various miracles, and by gifts of the Holy Spirit distributed in accordance with His own will.
5 Биз дәватқан кәлгүси дунияни Худа пәриштиләрниң башқурушиға өткүзүп бәргини йоқ;
It is not to angels that God has assigned the sovereignty of that coming world, of which we speak.
6 бәлки бу һәқтә [муқәддәс язмиларниң] бир йеридә бирәйлән мундақ гувалиқ бәргәндур: — «[И Худа], инсан дегән немиди, Сән уни сеғинидикәнсән? Адәм балиси немиди, Сән униң йениға келип йоқлайдикәнсән?
But, as we know, a writer has solemnly said, "How poor a creature is man, and yet Thou dost remember him, and a son of man, and yet Thou dost come to him!
7 Чүнки Сән униң орнини пәриштиләрниңкидин азғинә төвән бекиткәнсән, Сән униңға шан-шәрәп вә шөһрәтләрни таҗ қилип кийдүрдүңсән; Уни қолуң ясиғанларни идарә қилишқа тиклидиң;
Thou hast made him only a little inferior to the angels; with glory and honour Thou hast crowned him, and hast set him to govern the works of Thy hands.
8 Сән барлиқ мәвҗудатларни униң пути астида бойсундурғансән». Әнди «барлиқ мәвҗудатларни униң пути астида бойсундурғансән» дегини, һеч қандақ нәрсә униңға бойсунмаслиққа қалдурулмиған, дегәнликтур. Бирақ, һазирчә мәвҗудатларниң һәммисиниңла униңға бойсунғанлиғини техи көрмәйватимиз.
Thou hast put everything in subjection under his feet." For this subjecting of the universe to man implies the leaving nothing not subject to him. But we do not as yet see the universe subject to him.
9 Лекин биз үчүн пәриштиләрдин «азғинә вақит төвән қилинған», өлүм азаплирини тартқанлиғи үчүн һазир шан-шәрәп вә һөрмәт таҗи кийдүрүлгән Әйсани көргүчи болдуқ; чүнки У Худаниң меһри-шәпқити билән һәммәйлән үчүн өлүмниң тәмини тетиди.
But Jesus--who was made a little inferior to the angels in order that through God's grace He might taste death for every human being--we already see wearing a crown of glory and honour because of His having suffered death.
10 Чүнки пүткүл мәвҗудатлар Өзи үчүнму һәм Өзи арқилиқму мәвҗут болуп туруватқан Худаға нисбәтән, нурғун оғулларни шан-шәрәпкә башлиғанда, уларниң ниҗатиниң йол башлиғучисини азап-оқубәтләр арқилиқ камаләткә йәткүзүшкә лайиқ кәлди.
For it was fitting that He for whom, and through whom, all things exist, after He had brought many sons to glory, should perfect by suffering the Prince Leader who had saved them.
11 Чүнки пак-муқәддәс Қилғучи билән пак-муқәддәс қилинғанларниң һәммиси дәрвәқә охшаш Бирисидин кәлгәндур; шуниң билән У уларни «қериндаш» дейиштин номус қилмайду.
For both He who sanctifies and those whom He is sanctifying have all one Father; and for this reason He is not ashamed to speak of them as His brothers;
12 Худди У [Худаға (муқәддәс язмиларда йезилғандәк)]: «Намиңни қериндашлиримға җакалаймән, Җамаәт ичидә Сени нахшиларда күйләймән» дегән.
as when He says: "I will proclaim Thy name to My brothers: in the midst of the congregation I will hymn Thy praises;"
13 У йәнә: «Мән саңа тайинимән» вә «Қараңлар, мана Мән бу йәрдә Худа Маңа ата қилған пәрзәнтләр билән биллә» дегән.
and again, "As for Me, I will be one whose trust reposes in God;" and again, "Here am I, and here are the children God has given Me."
14 Пәрзәнтләр болса әт билән қандин тәнлик болғачқа, Оғулму [шу пәрзәнтләрниңкигә] охшашла әт вә қандин тәнлик болди. Бундақ қилиштики мәхсәт, У өлүм арқилиқ өлүм һоқуқини тутқан Иблисниң күчини бекар қилип,
Since then the children referred to are all alike sharers in perishable human nature, He Himself also, in the same way, took on Him a share of it, in order that through death He might render powerless him who had authority over death, that is, the Devil,
15 өмүр бойи өлүм қорқунучидин қуллуққа тутулғанларниң һәммисини азатлиққа чиқириш үчүн еди.
and might set at liberty all those who through fear of death had been subject to lifelong slavery.
16 Чүнки У дәрвәқә пәриштиләргә әмәс, бәлки Ибраһимниң әвлатлириға тутишиду;
For assuredly it is not to angels that He is continually reaching a helping hand, but it is to the descendants of Abraham.
17 Шуниң үчүн, У Худаға аит ишларда рәһимдил вә садиқ баш каһин болуши үчүн, хәлиқниң гуналириниң кәчүрүм қурбанлиғини берәлиши үчүн, У һәр җәһәттин қериндашлириға охшаш қилиниши керәк еди.
And for this purpose it was necessary that in all respects He should be made to resemble His brothers, so that He might become a compassionate and faithful High Priest in things relating to God, in order to atone for the sins of the people.
18 Чүнки Өзи синақларни Өз бешидин кәчүрүп, азап-оқубәт чәккән болғачқа, У синақларға дуч кәлгәнләргиму ярдәм берәләйду.
For inasmuch as He has Himself felt the pain of temptation and trial, He is also able instantly to help those who are tempted and tried.

< Ибранийларға 2 >