< Ибранийларға 12 >

1 Әнди әтирапимизда гувачилар шунчә чоң булуттәк бизни орувалғачқа, һәр хил еғир жүк һәм бизгә асанла чирмишивалидиған гунани чөрүп ташлап, алдимизға қоюлған жүгүрүш йолини чидамлиқ билән бесип жүгүрәйли; буниңда көзимизни етиқатимизниң Йол Башлиғучиси вә Такамуллаштурғучиси болған Әйсаға тикәйли. У Өзини күткән хошаллиқ үчүн кресттики азапқа бәрдашлиқ бәрди һәм униңда болған һақарәткә писәнт қилмиди. Шуниң билән У Худаниң тәхтиниң оң тәрипидә олтарғузулди.
C'est pourquoi, nous qui sommes entourés d'une si grande nuée de témoins, rejetons tout fardeau et le péché qui nous enveloppe si facilement, et courons avec persévérance dans la course qui nous est proposée,
2
en regardant à Jésus, le père et le consommateur de la foi, qui, pour la joie qui lui était réservée, a enduré la croix, en méprisant sa honte, et s'est assis à la droite du trône de Dieu.
3 Көңлүңләрниң һерип совуп кәтмәслиги үчүн, гунакарларниң шунчә қаттиқ хорлашлириға бәрдашлиқ Бәргүчини көңүл қоюп ойлаңлар.
Considérez en effet celui qui a supporté une telle contradiction des pécheurs contre lui-même, afin que vous ne vous lassiez pas, en défaillant dans vos âmes.
4 Гунаға қарши күрәшләрдә техи қан аққузуш дәриҗисигә берип йәтмидиңлар.
Vous n'avez pas encore résisté jusqu'au sang, en luttant contre le péché.
5 Худаниң силәргә Өз пәрзәнтлирим дәп җекиләйдиған [муқәддәс язмилардики] муну сөзлирини унтудуңлар: — «И оғлум, Пәрвәрдигарниң тәрбийисигә сәл қарима, Әйипләнгиниңдә көңлүң совуп кәтмисун,
Vous avez oublié l'exhortation qui raisonne avec vous comme avec des enfants, « Mon fils, ne prends pas à la légère le châtiment du Seigneur, et ne vous laissez pas abattre quand il vous réprimande;
6 Чүнки Пәрвәрдигар сөйгинигә тәрбийә бериду, Мениң оғлум дәп қобул қилғанларниң һәммисини дәрриләйду».
car celui que le Seigneur aime, il le discipline, et châtie chaque fils qu'il reçoit. »
7 Азап чәккиниңларни Худаниң тәрбийиси дәп билип, униңға бәрдашлиқ бериңлар. Чүнки силәрниң тәрбийә елишиңларниң өзи Худаниң силәрни оғлум дәп муамилә қилғанлиғини көрситиду. Қайси пәрзәнт атиси тәрипидин тәрбийиләнмәйду?
C'est pour la discipline que vous endurez. Dieu vous traite comme des enfants; car quel est le fils que son père ne corrige pas?
8 Әнди [Худаниң] тәрбийилишидә һәр бир пәрзәнтиниң өз үлүши бар; лекин бу иш силәрдә кам болса һәқиқий оғуллиридин әмәс, бәлки һарамдин болған пәрзәнти болуп чиқисиләр.
Mais si vous êtes privés de la discipline, à laquelle tous ont eu part, vous êtes illégitimes, et non des enfants.
9 Униң үстигә һәммимизниң өзимизгә тәрбийә бәргән әт җәһәттики атилиримиз бар, биз уларниму һөрмәтләп кәлдуқ. Шундақ екән, роһларниң атисиға техиму итаәт қилмамдуқ? Шундақта һаятимиз яшнимамду?
D'ailleurs, les pères de notre chair nous ont châtiés, et nous les avons respectés. Ne devrions-nous pas plutôt être soumis au Père des esprits et vivre?
10 Әт җәһәттики атилиримиз бәрһәқ пәқәт өзи мувапиқ көргән йол бойичә азғинә вақит бизни тәрбийилигән. Лекин У болса бизгә пайдилиқ болсун дәп, пак-муқәддәслигидин муйәссәр болушимиз үчүн тәрбийиләйду.
Ils nous ont en effet châtiés pendant quelques jours, comme il leur a semblé bon, mais lui, c'est pour notre bien, afin que nous participions à sa sainteté.
11 Әнди қаттиқ тәрбийә берилгән вақтида адәмни хуш қилмайду, әксичә адәмни қайғуға чөмдүриду; бирақ буниң билән түзәлгәнләргә у кейин һәққанийлиқтин чиққан тинич-хатирҗәмликниң мевисини бериду.
Tout châtiment semble pour l'instant non pas joyeux, mais douloureux; mais il produit ensuite le fruit paisible de la justice pour ceux qu'il a formés.
12 Шуниң үчүн, «Телип саңгилиған қолуңларни, зәиплишип кәткән тизиңларни руслаңлар»
C'est pourquoi relevez les mains qui pendent et les genoux affaiblis,
13 вә «ақсақ»ларниң пүкүлүп қалмай, бәлки шипа тепиши үчүн пүтлириңларни түз йолларда маңдуруңлар.
et tracez des sentiers droits pour vos pieds, afin que ce qui est boiteux ne soit pas disloqué, mais plutôt guéri.
14 Барлиқ кишиләр билән енақ өтүшкә вә пак-муқәддәс яшашқа интилиңлар; муқәддәс болмиған киши һәргиз Рәбни көрәлмәйду.
Recherchez la paix avec tous les hommes et la sanctification sans laquelle personne ne verra le Seigneur,
15 Ойғақ туруңларки, һеч ким Худаниң меһри-шәпқитидин мәһрум қалмисун; араңларда силәргә иш тапқузуп силәрни көйдүридиған, шундақла көп адәмләрни булғап напак болушқа сәвәп болидиған бирәр өч-адавәт йилтизи үнмисун.
en veillant à ce qu'il n'y ait pas d'homme qui manque à la grâce de Dieu, à ce qu'aucune racine d'amertume ne germe chez vous et ne souille plusieurs personnes,
16 Араңларда һеч бир бузуқлуқ қилғучи яки өзиниң тунҗа оғуллуқ һоқуқини бир вах тамаққа сетивәткән Әсавдәк ихлассиз киши болмисун.
à ce qu'il n'y ait pas d'impudique ou de profane, comme Ésaü, qui a vendu son droit d'aînesse pour un repas.
17 Чүнки силәргә мәлумки, Әсав кейин [атисиниң] хәйрлик дуасини елишни ойлиған болсиму, шундақла униңға интилип көз яшлирини еқитип ялвурған болсиму, у [бу ишларни орниға] [кәлтүридиған] товва қилиш йолини тапалмай, рәт қилинди.
Vous savez en effet que, lorsqu'il voulut ensuite hériter de la bénédiction, il fut rejeté, parce qu'il ne trouva pas de lieu où il pût se raviser, bien qu'il le cherchât avec larmes.
18 Чүнки силәр қол билән тутқили болидиған, ялқунлап от йенип туруватқан һәмдә сүрлүк булут, қараңғулуқ вә қара қуюн қаплиған әшу таққа кәлмидиңлар —
Car vous n'êtes pas arrivés à une montagne que l'on pouvait toucher et qui brûlait de feu, ni à l'obscurité, ni aux ténèbres, ni à la tempête,
19 (у җайда канай садаси билән сөзлигән аваз йәткүзүлгәндә, буларни аңлиғанлар: «Бизгә йәнә сөз қилинмисун!» дәп [Худаға] ялвурушти;
ni au son d'une trompette, ni à la voix des paroles, que ceux qui l'entendaient suppliaient qu'on ne leur adressât pas un mot de plus,
20 чүнки улар қилинған әмирни көтирәлмиди. «Егәр бу таққа һәтта бирәр һайванниң айиғи тәгсиму, чалма-кесәк қилип өлтүрүлсун» [дәп тапиланған еди];
car ils ne pouvaient supporter ce qui avait été ordonné: « Si un seul animal touche la montagne, il sera lapidé ».
21 у көрүнүш шундақ қорқунучлуқ едики, Мусаму: «Бәк қаттиқ қорқуп ғал-ғал титрәп кәттим» дегән еди).
L'apparition était si effrayante que Moïse dit: « Je suis terrifié et je tremble. »
22 — Силәр бәлки Зион теғиға, йәни мәңгү һаят Худаниң шәһири — әрштики Йерусалимға, түмәнлигән пәриштиләргә,
Mais vous êtes venus à la montagne de Sion, à la cité du Dieu vivant, la Jérusalem céleste, à une multitude innombrable d'anges,
23 исимлири әрштә пүтүлгән тунҗа туғулғанларниң һейт-мәрикә хошаллиғида җәм қилинған җамаитигә, һәммәйләнниң сорақчиси Худаға, такамуллаштурулған һәққаний кишиләрниң роһлириға
au rassemblement et à l'assemblée des premiers-nés inscrits dans les cieux, à Dieu, le juge de tous, aux esprits des justes rendus parfaits,
24 вә йеңи әһдиниң васитичиси Әйсаға, шундақла һәм Униң сепилгән қениға кәлдиңлар. Бу қан Һабилниңкидин әвзәл сөз қилиду.
à Jésus, le médiateur d'une nouvelle alliance, et au sang de l'aspersion qui vaut mieux que celui d'Abel.
25 Бу сөзни қилғучини рәт қилмаслиғиңлар үчүн диққәт қилиңлар. Чүнки йәр йүзидә өзлиригә вәһий йәткүзүп агаһландурғучини рәт қилғанлар җазадин қечип қутулалмиған йәрдә, әрштә бизни агаһландурғучидин йүз өрүсәк, һалимиз техиму шундақ болмамду?
Veillez à ne pas refuser celui qui parle. Car s'ils n'ont pas échappé au refus de celui qui avertissait sur la terre, à combien plus forte raison n'échapperons-nous pas, nous qui nous détournons de celui qui avertit du haut des cieux,
26 Әнди шу чағда Худаниң авази зиминни тәвритивәткән еди; лекин әнди У: «Өзүм йәнә бир қетим зиминнила әмәс, асманниму тәвритимән» дәп вәдә қилди.
dont la voix a ébranlé la terre alors, mais qu'il a promis maintenant en disant: « Encore une fois, j'ébranlerai non seulement la terre, mais aussi les cieux. »
27 «Йәнә бир қетим» дегән бу сөз тәвритилидиғанларниң, йәни яритилған нәрсиләрниң тәвритилиши билән йоқитилидиғанлиғини, тәврәткили болмайдиған нәрсиләрниң мәңгү муқим болидиғанлиғидин ибарәт мәнини билдүриду.
Cette expression « Encore une fois » signifie que ce qui est ébranlé est enlevé, comme les choses faites, afin que ce qui n'est pas ébranlé demeure.
28 Шуниң үчүн, тәврәткили болмайдиған бир падишалиққа муйәссәр болуп, меһри-шәпқәтни чиң тутуп бу арқилиқ ихласмәнлик вә әйминиш-қорқунуч билән Худани хурсән қилидиған ибадәтләрни қилайли.
C'est pourquoi, recevant un Royaume qui ne peut être ébranlé, ayons la grâce, par laquelle nous servons Dieu agréablement, avec respect et crainte,
29 Чүнки Худайимиз һәммини йәвәткүчи бир оттур.
car notre Dieu est un feu dévorant.

< Ибранийларға 12 >