< Ибранийларға 10 >

1 Тәврат қануни кәлгүсидә елип келинидиған гөзәл ишларниң өз әйнини әмәс, бәлки уларниң көләңгисинила сүрәтләп бәргәчкә, у тәләп қилинған, жилмужил сунулуп келиватқан охшаш қурбанлиқлар арқилиқ [Худаға] йеқинлашмақчи болғанларни һәргизму мукәммәл қилалмайду.
وْیَوَسْتھا بھَوِشْیَنْمَنْگَلاناں چھایاسْوَرُوپا نَ چَ وَسْتُوناں مُورْتِّسْوَرُوپا تَتو ہیتو رْنِتْیَں دِییَمانَیریکَوِدھَے رْوارْشِکَبَلِبھِح شَرَناگَتَلوکانْ سِدّھانْ کَرْتُّں کَداپِ نَ شَکْنوتِ۔
2 Болмиса, мошу қурбанлиқларниң сунулуши ахирлишатти, чүнки ибадәт қилғучилар пак қилинип, виҗдани йәнә өз гуналири түпәйлидин азапланмайтти.
یَدْیَشَکْشْیَتْ تَرْہِ تیشاں بَلِیناں دانَں کِں نَ نْیَوَرْتِّشْیَتَ؟ یَتَح سیواکارِشْویکَکرِتْوَح پَوِتْرِیبھُوتیشُ تیشاں کوپِ پاپَبودھَح پُنَ رْنابھَوِشْیَتْ۔
3 Һалбуки, мошу қурбанлиқлар жилмужил өз гуналирини өзлиригә әслитип туриду.
کِنْتُ تَے رْبَلِدانَیح پْرَتِوَتْسَرَں پاپاناں سْمارَنَں جایَتے۔
4 Чүнки буқа вә өшкиләрниң қени гуналарни һәргиз елип ташлалмайду.
یَتو ورِشاناں چھاگاناں وا رُدھِرینَ پاپَموچَنَں نَ سَمْبھَوَتِ۔
5 Шуниң үчүн, У дунияға кәлгәндә мундақ дегән: — «Нә қурбанлиқ, нә атиған ашлиқ һәдийәлири болса Сениң тәләп-арзуюң әмәс, Бирақ Сән Мән үчүн бир тән тәйярлап бәрдиң;
ایتَتْکارَناتْ کھْرِیشْٹینَ جَگَتْ پْرَوِشْییدَمْ اُچْیَتے، یَتھا، "نیشْٹْوا بَلِں نَ نَیویدْیَں دیہو مے نِرْمِّتَسْتْوَیا۔
6 Нә көйдүрмә қурбанлиқлар, нә гуна қурбанлиғидинму сөйүнмидиң;
نَ چَ تْوَں بَلِبھِ رْہَوْیَیح پاپَگھْنَے رْوا پْرَتُشْیَسِ۔
7 Шуңа җавап бәрдимки — «Мана Мән кәлдим! — Қанун дәстуруңда Мән тоғрилиқ пүтүлгәндәк — И Худа, ирадәңни әмәлгә ашуруш үчүн кәлдим».
اَوادِشَں تَدَیواہَں پَشْیَ کُرْوّے سَماگَمَں۔ دھَرْمَّگْرَنْتھَسْیَ سَرْگے مے وِدْیَتے لِکھِتا کَتھا۔ اِیشَ مَنوبھِلاشَسْتے مَیا سَمْپُورَیِشْیَتے۔ "
8 У жуқурида: «Нә қурбанлиқ, нә ашлиқ һәдийәлири, нә көйдүрмә қурбанлиқлар нә гунани тилигүчи қурбанлиқлар Сениң тәләп-арзуюң әмәс, Сән улардинму сөйүнмидиң» (бу қурбанлиқлар Тәврат қануниниң тәливи бойичә сунулуши керәк еди) дегинидин кейин
اِتْیَسْمِنْ پْرَتھَمَتو ییشاں دانَں وْیَوَسْتھانُسارادْ بھَوَتِ تانْیَدھِ تینیدَمُکْتَں یَتھا، بَلِنَیویدْیَہَوْیانِ پاپَگھْنَنْچوپَچارَکَں، نیمانِ وانْچھَسِ تْوَں ہِ نَ چَیتیشُ پْرَتُشْیَسِیتِ۔
9 йәнә: «Сениң ирадәңни әмәлгә ашуруш үчүн кәлдим» дегән. Демәк, [Худа] кейинкисини күчкә егә қилиш үчүн, алдинқисини әмәлдин қалдуриду.
تَتَح پَرَں تینوکْتَں یَتھا، "پَشْیَ مَنوبھِلاشَں تے کَرْتُّں کُرْوّے سَماگَمَں؛" دْوِتِییَمْ ایتَدْ واکْیَں سْتھِرِیکَرْتُّں سَ پْرَتھَمَں لُمْپَتِ۔
10 Худаниң бу ирадиси бойичә Әйса Мәсиһниң тениниң бир йолила қурбан қилиниши арқилиқ биз гунадин паклинип, [Худаға] аталдуқ.
تینَ مَنوبھِلاشینَ چَ وَیَں یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَیکَکرِتْوَح سْوَشَرِیروتْسَرْگاتْ پَوِتْرِیکرِتا اَبھَوامَ۔
11 Һәр каһин һәр күни ибадәт хизмитидә туриду, шундақла гуналарни һәргиз сақит қилалмайдиған охшаш хилдики қурбанлиқларни [Худаға] қайта-қайта суниду.
اَپَرَمْ ایکَیکو یاجَکَح پْرَتِدِنَمْ اُپاسَناں کُرْوَّنْ یَیشْچَ پاپانِ ناشَیِتُں کَداپِ نَ شَکْیَنْتے تادرِشانْ ایکَرُوپانْ بَلِینْ پُنَح پُنَرُتْسرِجَنْ تِشْٹھَتِ۔
12 Бирақ, бу [каһин] болса гуналар үчүн бирла қетимлиқ мәңгү инавәтлик бир қурбанлиқни сунғандин кейин, Худаниң оң йенида олтарди;
کِنْتْوَسَو پاپَناشَکَمْ ایکَں بَلِں دَتْوانَنْتَکالارْتھَمْ اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنَ اُپَوِشْیَ
13 У шу йәрдә «дүшмәнлири Өз айиғи астида тәхтипәр қилинғичә» күтиду.
یاوَتْ تَسْیَ شَتْرَوَسْتَسْیَ پادَپِیٹھَں نَ بھَوَنْتِ تاوَتْ پْرَتِیکْشَمانَسْتِشْٹھَتِ۔
14 У мошу бирла қурбанлиқ билән Худаға атап пак-муқәддәс қилинғанларни мәңгүгә мукәммәл қилди.
یَتَ ایکینَ بَلِدانینَ سونَنْتَکالارْتھَں پُویَمانانْ لوکانْ سادھِتَوانْ۔
15 [Муқәддәс язмиларда] [пүтүлгәндәк], Муқәддәс Роһму бу һәқтә бизгә гувалиқ бериду. Чүнки У авал: —
ایتَسْمِنْ پَوِتْرَ آتْماپْیَسْماکَں پَکْشے پْرَمانَیَتِ
16 «У күнләрдин кейин, Мениң улар билән түзидиған әһдәм мана шуки, дәйду Пәрвәрдигар; Мән Өз тәврат-қанунлиримни уларниң зеһин-әқлигиму салимән, Һәмдә уларниң қәлбигиму пүтимән» дегәндин кейин, У йәнә: —
"یَتو ہیتوسْتَدِّناتْ پَرَمْ اَہَں تَیح سارْدّھَمْ اِمَں نِیَمَں سْتھِرِیکَرِشْیامِیتِ پْرَتھَمَتَ اُکْتْوا پَرَمیشْوَرینیدَں کَتھِتَں، تیشاں چِتّے مَمَ وِدھِینْ سْتھاپَیِشْیامِ تیشاں مَنَحسُ چَ تانْ لیکھِشْیامِ چَ،
17 «Уларниң гуналири вә итаәтсизлигирини мәңгүгә есимдин чиқириветимән» — дегән.
اَپَرَنْچَ تیشاں پاپانْیَپَرادھاںشْچَ پُنَح کَداپِ نَ سْمارِشْیامِ۔ "
18 Әнди шу йолда гуналар кәчүрүм қилинған екән, гуналар үчүн қурбанлиқ қилишниң һаҗитиму қалмайду.
کِنْتُ یَتْرَ پاپَموچَنَں بھَوَتِ تَتْرَ پاپارْتھَکَبَلِدانَں پُنَ رْنَ بھَوَتِ۔
19 Шуниң үчүн, әй қериндашлар, Әйсаниң қени арқилиқ әң муқәддәс җайға киришкә җүръәтлик болуп,
اَتو ہے بھْراتَرَح، یِیشو رُدھِرینَ پَوِتْرَسْتھانَپْرَویشایاسْماکَمْ اُتْساہو بھَوَتِ،
20 (У бизгә ечип бәргән, ибадәтханиниң пәрдисидин (йәни, Униң әт-тенидин) өтидиған шу жипйеңи, һаятлиқ йоли билән)
یَتَح سوسْمَدَرْتھَں تِرَسْکَرِنْیارْتھَتَح سْوَشَرِیرینَ نَوِینَں جِیوَنَیُکْتَنْچَیکَں پَنْتھانَں نِرْمِّتَوانْ،
21 шундақла Худаниң аилисини башқуридиған бизниң улуқ каһинимиз болғанлиғи билән,
اَپَرَنْچیشْوَرِییَپَرِوارَسْیادھْیَکْشَ ایکو مَہایاجَکوسْماکَمَسْتِ۔
22 диллиримиз виҗдандики булғунушлардин сепилиш билән пакланған вә бәдинимиз сап су билән жуюлғандәк тазиланған һалда етиқатниң толуқ җәзм-хатирҗәмлиги вә сәмимий қәлб билән Худаға йеқинлишайли!
اَتو ہیتورَسْمابھِح سَرَلانْتَحکَرَنَے رْدرِڈھَوِشْواسَیح پاپَبودھاتْ پْرَکْشالِتَمَنوبھِ رْنِرْمَّلَجَلے سْناتَشَرِیرَیشْچیشْوَرَمْ اُپاگَتْیَ پْرَتْیاشایاح پْرَتِجْنا نِشْچَلا دھارَیِتَوْیا۔
23 Әнди етирап қилған үмүтүмиздә тәврәнмәй чиң турайли (чүнки вәдә Бәргүчи болса сөзидә турғучидур)
یَتو یَسْتامْ اَنْگِیکرِتَوانْ سَ وِشْوَسَنِییَح۔
24 вә меһир-муһәббәт көрситиш вә гөзәл иш қилишқа бир-биримизни қандақ қозғаш вә риғбәтләндүрүшни ойлайли.
اَپَرَں پْریمْنِ سَتْکْرِیاسُ چَیکَیکَسْیوتْساہَورِدّھیَرْتھَمْ اَسْمابھِح پَرَسْپَرَں مَنْتْرَیِتَوْیَں۔
25 Бәзиләр адәт қиливалғандәк, җамаәттә җәм болуштин баш тартмайли, бәлки бир-биримизни җекиләп-илһамландурайли; болупму шу күниниң йеқинлашқанлиғини байқиғиниңларда, техиму шундақ қилайли.
اَپَرَں کَتِپَیَلوکا یَتھا کُرْوَّنْتِ تَتھاسْمابھِح سَبھاکَرَنَں نَ پَرِتْیَکْتَوْیَں پَرَسْپَرَمْ اُپَدیشْٹَوْیَنْچَ یَتَسْتَتْ مَہادِنَمْ اُتَّروتَّرَں نِکَٹَوَرْتِّ بھَوَتِیتِ یُشْمابھِ رْدرِشْیَتے۔
26 Һәқиқәтни тонушқа несип болғандин кейин, йәнила қәстән гуна өткүзүвәрсәк, у чағда гуналар үчүн сунулидиған башқа бир қурбанлиқ болмас,
سَتْیَمَتَسْیَ جْنانَپْراپْتیح پَرَں یَدِ وَیَں سْوَںچّھَیا پاپاچارَں کُرْمَّسْتَرْہِ پاپاناں کرِتے نْیَتْ کِمَپِ بَلِدانَں ناوَشِشْیَتی
27 бәлки бизгә қалидиғини пәқәт сорақ, шундақла Худа билән қаршилишидиғанларни йәп түгитишкә тәйяр туридиған ялқунлуқ отни қорқунуч ичидә күтүшла, халас.
کِنْتُ وِچارَسْیَ بھَیانَکا پْرَتِیکْشا رِپُناشَکانَلَسْیَ تاپَشْچاوَشِشْیَتے۔
28 Әнди Мусаға чүшүрүлгән Тәврат қанунини көзгә илмиған һәр қандақ киши икки яки үч гувачиниң испати болса, кәңчилик қилинмайла өлтүрүләтти.
یَح کَشْچِتْ مُوسَسو وْیَوَسْتھامْ اَوَمَنْیَتے سَ دَیاں وِنا دْوَیوسْتِسرِناں وا ساکْشِناں پْرَمانینَ ہَنْیَتے،
29 Ундақта, бир киши Худаниң Оғлини дәпсәндә қилса, Худаниң әһдисиниң қениға, йәни өзини пак қилған қанға напак дәп қариса, шәпқәт қилғучи Роһни һақарәт қилса, буниңдин техиму еғир җазаға лайиқ һесаплиниду, дәп ойлимамсиләр?
تَسْماتْ کِں بُدھْیَدھْوے یو جَنَ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَمْ اَوَجاناتِ یینَ چَ پَوِتْرِیکرِتو بھَوَتْ تَتْ نِیَمَسْیَ رُدھِرَمْ اَپَوِتْرَں جاناتِ، اَنُگْرَہَکَرَمْ آتْمانَمْ اَپَمَنْیَتے چَ، سَ کِیَنْمَہاگھورَتَرَدَنْڈَسْیَ یوگْیو بھَوِشْیَتِ؟
30 Чүнки [Тәвратта] «Интиқам Мениңкидур, кишиниң қилмишлирини өз бешиға өзүм яндуримән, дәйду Пәрвәрдигар» вә «Пәрвәрдигар Өз хәлқини сораққа тартиду» дегүчини билимиз.
یَتَح پَرَمیشْوَرَح کَتھَیَتِ، "دانَں پھَلَسْیَ مَتْکَرْمَّ سُوچِتَں پْرَدَدامْیَہَں۔ " پُنَرَپِ، "تَدا وِچارَیِشْیَنْتے پَریشینَ نِجاح پْرَجاح۔ " اِدَں یَح کَتھِتَوانْ تَں وَیَں جانِیمَح۔
31 Мәңгү һаят Худаниң қоллириға чүшүп җазалиниш нәқәдәр дәһшәтлик иш-һә!
اَمَریشْوَرَسْیَ کَرَیوح پَتَنَں مَہابھَیانَکَں۔
32 Әнди силәр йорутулуштин кейин, азап-оқубәтлик, қаттиқ күрәшләргә бәрдашлиқ бәргән әшу бурунқи күнләрни есиңларда тутуңлар.
ہے بھْراتَرَح، پُورْوَّدِنانِ سْمَرَتَ یَتَسْتَدانِیں یُویَں دِیپْتِں پْراپْیَ بَہُدُرْگَتِرُوپَں سَںگْرامَں سَہَمانا ایکَتو نِنْداکْلیشَیح کَوتُکِیکرِتا اَبھَوَتَ،
33 Бәзи вақитларда рәсва қилинип һақарәтләш вә харлинишларға учридиңлар вә бәзи вақитларда мошундақ муамилиләргә учриғанларға дәрддаш болдуңлар.
اَنْیَتَشْچَ تَدْبھوگِناں سَماںشِنو بھَوَتَ۔
34 Чүнки силәр һәм мәһбусларниң дәрдигә ортақ болдуңлар һәм мал-мүлкүңлар буланғандиму, кәлгүсидә техиму есил һәм йоқап кәтмәйдиған бақий тәәллуқатқа егә болидиғанлиғиңларни билгәчкә, хошаллиқ билән бу ишни қобул қилдиңлар.
یُویَں مَمَ بَنْدھَنَسْیَ دُحکھینَ دُحکھِنو بھَوَتَ، یُشْماکَمْ اُتَّما نِتْیا چَ سَمْپَتِّح سْوَرْگے وِدْیَتَ اِتِ جْناتْوا سانَنْدَں سَرْوَّسْوَسْیاپَہَرَنَمْ اَسَہَدھْوَنْچَ۔
35 Шуниң үчүн, җасаритиңларни йоқатмаңлар, униңдин интайин зор инъам болиду.
اَتَایوَ مَہاپُرَسْکارَیُکْتَں یُشْماکَمْ اُتْساہَں نَ پَرِتْیَجَتَ۔
36 Чүнки Худаниң ирадисигә әмәл қилип, Униң вәдә қилғиниға муйәссәр болуш үчүн, сәвир-чидам қилишиңларға тоғра келиду.
یَتو یُویَں یینیشْوَرَسْییچّھاں پالَیِتْوا پْرَتِجْنایاح پھَلَں لَبھَدھْوَں تَدَرْتھَں یُشْمابھِ رْدھَیرْیّاوَلَمْبَنَں کَرْتَّوْیَں۔
37 Чүнки [муқәддәс язмиларда] [Худа] мундақ дегән: — «Пәқәт азғинә вақиттин кейинла», «Кәлгүчи дәрвәқә йетип келиду, У кечикмәйду.
ییناگَنْتَوْیَں سَ سْوَلْپَکالاتْ پَرَمْ آگَمِشْیَتِ نَ چَ وِلَمْبِشْیَتے۔
38 Бирақ һәққаний болғучи етиқат билән яшайду; Лекин у кәйнигә чекинсә, Җеним униңдин сөйүнмәйду».
"پُنْیَوانْ جَنو وِشْواسینَ جِیوِشْیَتِ کِنْتُ یَدِ نِوَرْتَّتے تَرْہِ مَمَ مَنَسْتَسْمِنْ نَ توشَں یاسْیَتِ۔ "
39 Һалбуки, биз болсақ кәйнигә чекинип һалак болидиғанлардин әмәс, бәлки етиқат билән өз җенимизни егилигәнләрдиндурмиз.
کِنْتُ وَیَں وِناشَجَنِکاں دھَرْمّاتْ نِورِتِّں نَ کُرْوّانا آتْمَنَح پَرِتْرانایَ وِشْواسَں کُرْوّامَہے۔

< Ибранийларға 10 >