Һабаккук 1

1 Һабаккук пәйғәмбәр көргән, униңға жүкләнгән вәһий: —

A carga que viu o profeta Habacuc.

2 Аһ Пәрвәрдигар, қачанғичә мән Саңа нида қилимән, Сән аңлимайсән? Мән Саңа: «Зулум-зораванлиқ!» дәп налә-пәряд көтиримән, Бирақ Сән қутқузмайсән.

Até quando, Senhor, clamarei eu, e tu não me escutarás? até quando gritarei a ti: violência! e não salvarás?

3 Сән немишкә маңа қәбиһликни көргүзисән, Немишкә җапа-зулумға қарап турисән? Чүнки булаңчилиқ, зулум-зораванлиқ көз алдимдидур; Җәңги-җедәлләр бар, Дәвалар көпәймәктә.

Por que razão me fazes ver a iniquidade, e vês a vexação? porque a destruição e a violência estão diante de mim, havendo também quem suscite a contenda e o litígio

4 Шуңа қанун паләч болуп қалди, Адаләт мәйданға һеч чиқмайду; Чүнки рәзилләр һәққаний адәмни қистимақта; Шуңа һөкүмләр бурмилинип чиқирилиду.

Por esta causa a lei se afrouxa, e a sentença nunca sai; porque o ímpio cerca o justo, e sai a sentença torcida.

5 Әлләр арисида болидиған бир ишни көрүп беқиңлар, убдан қараңлар, һәйрануһәс қелиңлар! Чүнки силәрниң дәвриңларда бир иш қилимәнки, Бириси силәргә баян қилған тәғдирдиму силәр ишәнмәйттиңлар.

Vede entre as nações, e olhai, e maravilhai-vos, e estai maravilhados; porque obro uma obra em vossos dias que não crereis, quando se vos contar.

6 Чүнки мана, Мән һелиқи мүҗәзи осал һәм алдирақсан әл калдийләрни орнидин турғузимән; Әсли өзигә тәвә әмәс маканларни егиләш үчүн, Улар йәр йүзиниң кәңри җайлирини бесип маңиду;

Porque eis que suscito os caldeus, nação amarga e apressada, que marcha sobre a largura da terra, para possuir moradas que não são suas.

7 Улар өзлириниң дегинини һесап қилиду һәм өзини халиғанчә жуқури тутиду;

Horrível e terrível é; dela mesma sairá o seu juízo e a sua grandeza.

8 Уларниң атлири илпизлардин иштик, Кәчтә овға чиқидиған бөриләрдин әшәддийдур; Атлиқ ләшкәрләр атлирини мәғруранә чапчитиду; Атлиқ ләшкәрләр жирақтин келиду, Улар овға шуңғуған бүркүттәк учуп жүриду.

E os seus cavalos são mais ligeiros do que os leopardos, e mais perspicazes do que os lobos à tarde, e os seus cavaleiros se espalham: os seus cavaleiros virão de longe; voarão como águias que se apressam à comida.

9 Уларниң һәммиси зулум-зораванлиққа келиду; Уларниң топ-топ адәмлири йүзлирини алдиға бекитип, алға басиду, Әсирләрни қумдәк көп жиғиду.

Eles todos virão a fim de obrar violência: os seus rostos buscarão o oriente, e congregará os cativos como areia.

10 Бәрһәқ, у падишаларни мазақ қилиду, Әмирләрниму нәзиригә алмайду; У һәммә истиһкамларни мәсқирә қилиду, Чүнки у топа-тупрақларни дога-дога қилип, уларни ишғал қилиду.

E escarnecerão dos reis, e dos príncipes farão zombaria: eles se rirão de todas as fortalezas, porque amontoarão terra, e as tomarão.

11 Шундақ қилип у шамалдәк ғуюлдап өтиду, Һәддидин ешип гунакар болиду; Униң бу күч-қудрити өзигә илаһ болуп санилиду.

Então passará como vento, e traspassará, e se fará culpada, atribuindo este seu poder ao seu deus,

12 Сән Әзәлдин Бар Болғучи әмәсму, и Пәрвәрдигар Худайим, мениң Муқәддәс Болғучим? Биз өлмәймиз, и Пәрвәрдигар; Сән уни җазайиңни беҗа кәлтүрүш үчүн бекиткәнсән; Сән, и Қорам Таш Болғучи, уни [бизгә] ибрәт қилип түзитишкә бәлгүлигәнсән.

Porventura não és tu desde sempre, ó Senhor meu Deus, meu santo? nós não morreremos: ó Senhor, para juízo o puseste, e tu, ó Rocha, o fundaste para castigar.

13 Сениң көзүң шунчә ғубарсиз едики, Рәзилликкә қарап турмайттиң; Әнди немишкә Сән мунапиқлиқ қилғанларға қарап турисән, Рәзилләр өзидин адил болған кишини жутувалғинида, немишкә сүкүт қилисән?

Tu és tão puro de olhos, que não podes ver o mal, e a vexação não podes contemplar: porque olhas para os que obram aleivosamente? porque te calas quando o ímpio devora aquele que é mais justo do que ele?

14 Сән адәмләрни худди деңиздики белиқлардәк, Худди өзлири үстидә һеч йетәклигүчиси йоқ өмилигүчи һайванларға охшаш қилисән;

E porque farias os homens como os peixes do mar, como os réptis, que não tem quem os governe?

15 Шу [калдий киши] уларниң һәммисини чаңгикиға илиндуриду, Уларни өз тори билән тутувалиду, Уларни жиғма ториға жиғиду; Шуниң билән хошал болуп шатлиниду;

Ele a todos tira com o anzol, apanha-los-á com a sua rede, e os ajunta na sua varredoura: por isso ele se alegra e se regozija.

16 Вә ториға қурбанлиқ суниду, Жиғма ториға исриқ салиду, Чүнки шулар арқилиқ униң несивиси мол, Немәтлири ләззәтлик болди.

Por isso sacrifica à sua rede, e queima incenso à sua varredoura; porque com elas se engordou a sua porção, e se engrossou a sua comida.

17 Әнди у шу тәриқидә торини тохтавсиз бошитивәрсә, Шу тәриқидә әлләрни һеч рәһим қилмай қиривәрсә боламду?

Porventura por isso vazará a sua rede, e não poupará de matar os povos continuamente?