Һабаккук 3
1 Һабаккук пәйғәмбәрниң дуаси, «Шиггаон» аһаңида: —
En bön av profeten Habackuk; till Sigjonót.
2 «Пәрвәрдигар, мән хәвириңни аңлидим, әйминип қорқтум. И Пәрвәрдигар, жиллар арисида ишиңни қайтидин җанландурғайсән, Жиллар арисида ишиңни тонутқайсән; Дәрғәзәптә болғиниңда рәһимдиллиқни есиңгә кәлтүргәйсән!
HERRE, jag har hört om dig och häpnat. HERRE, förnya i dessa år dina gärningar, låt oss förnimma dem i dessa år. Mitt i din vrede må du tänka på förbarmande.
3 Тәңри Темандин, Пак-Муқәддәс Болғучи Паран теғидин кәлди; (Селаһ) Униң шан-шәриви асманларни қаплиди, Йәр йүзи униң мәдһийилири билән толди;
Gud kommer från Teman, den helige från berget Paran. (Sela) Hans majestät övertäcker himmelen, och av hans lov är jorden full.
4 Униң пақирақлиғи таң нуридәк болди, Қолидин чақмақ чаққандәк икки нур чиқти; Шу йәрдә униң күч-қудрити йошурунуп туриду.
Då uppstår en glans såsom av solljus, strålar gå ut ifrån honom, och han höljer i dem sin makt.
5 Униң алдидин ваба, Путлиридин чоғдәк ялқун чиқмақта еди;
Framför honom går pest, och feberglöd följer i hans spår.
6 У туруп йәр йүзини мөлчәрлиди; У қаривиди, әлләрни дәккә-дүккигә салди; «мәңгү тағлар» парә-парә қилинди, «әбәдий дөң-егизликләр» егилдүрүлди, Униң йоллири болса әбәдийдур.
Han träder fram -- därmed kommer han jorden att darra; en blick -- och han kommer folken att bäva. De uråldriga bergen splittras, de eviga höjderna sjunka ned. Han vandrar de vägar han fordom gick.
7 Мән Кушан қәбилисиниң чедирлириниң паракәндичиликтә болғанлиғини, Мидиян зиминидики пәрдиләрни титрәк басқанлиғини көрдум.
Jag ser Kusans hyddor hemsökta av fördärv; tälten darra i Midjans land.
8 Пәрвәрдигар дәрияларға аччиқландимекин? Сениң ғәзивиң дәрияларға қаритилдимекин? Қәһриң деңизға қаритилдимекин? Атлириңға, ниҗат-қутқузушни епкелидиған җәң һарвулириңға минип кәлгәнғусән!
Harmas då HERREN på strömmar? Ja, är din vrede upptänd mot strömmarna eller din förgrymmelse mot havet, eftersom du så färdas fram med dina hästar, med dina segerrika vagnar?
9 Сениң оқяйиң аян қилинди, Сөзүң бойичә, [Исраил] қәбилилиригә ичкән қәсәмлириң үчүн аян қилинди! (Селаһ) Сән йәр йүзини дәрия-кәлкүнләр билән айривәттиң.
Framtagen och blottad är din båge, ditt besvurna ords pilar. (Sela) Till strömfåror klyver du jorden.
10 Тағлар Сени көрүп, азаплинип толғинип кәтти; Долқунлап аққан сулар кәлкүндәк өтүп кәтти; Чоңқур деңиз авазини қоюветип, Қоллирини жуқуриға өрләтти.
Bergen se dig och bäva; såsom en störtskur far vattnet ned. Djupet låter höra sin röst, mot höjden lyfter det sina händer.
11 Етилған оқлириңниң пақирақ нурини көрүп, Палилдиған нәйзәңниң йоруқлуғини көрүп, Қуяш һәм ай өз туралғусида җим турди.
Sol och måne stanna i sin boning för skenet av dina farande pilar, för glansen av ditt blixtrande spjut.
12 Сән аччиғиңда йәр йүзидин өтүп жүрүш қилдиң; Әлләрни ғәзивиңдә зираәтни соққандәк соқтуң;
I förgrymmelse går du fram över jorden, i vrede tröskar du sönder folken.
13 Өз хәлқиңниң ниҗат-қутқузулуши үчүн, Сән Өз Мәсиһиң билән биллә ниҗат-қутқузуш үчүн чиқтиң; Улини бойниғичә ечип ташлап, Рәзилниң җәмәтиниң бешини уруп-янчип, униңдин айривәттиң; (Селаһ)
Du drager ut för att frälsa ditt folk, för att bereda frälsning åt din smorde. Du krossar taket på de ogudaktigas hus, du bryter ned huset, från grunden till tinnarna. (Sela)
14 Сән униң нәйзилири билән сәрдарлириниң бешиға санҗидиң; Улар дәһшәтлик қара қуюндәк мени тарқитиветишкә чиқти, Уларниң хошаллиғи аҗиз мөминләрни йошурун җайда ялмап жутуштин ибарәттур!
Du genomborrar deras styresmans huvud med hans egna pilar, när de storma fram till att förskingra oss, under fröjd, såsom gällde det att i lönndom äta upp en betryckt.
15 Сән атлириң билән деңиздин, Йәни дога-дога қилинған улуқ сулардин өтүп маңдиң!
Du far med dina hästar fram över havet, över de stora vattnens svall.
16 Мән буларни аңлидим, ичи-бағримни титрәк басти; Авазни аңлап калпуклирим дир-дир қилди, Устиханлирим чирип кәткәндәк болди, Путлиримни титрәк басти; Чүнки мән күлпәтлик күнидә, Йәни өз хәлқимгә таҗавуз қилғучи бесип киргән күнидиму, Сәвир-хатирҗәмликтә турушум керәк.
Jag hör det och darrar i mitt innersta, vid dånet skälva mina läppar; maktlöshet griper benen i min kropp, jag darrar på platsen där jag står. Ty jag måste ju stilla uthärda nödens tid, medan det kommer, som skall tränga folket.
17 Чүнки әнҗир дәриғи чечәклимисиму, Үзүм таллирида мевә болмисиму, Зәйтун дәриғигә қилған әҗир йоққа чиққан болсиму, Етизлар һеч һосул бәрмигән болсиму, Қотандин қой падиси үзүлгән болсиму, Еғилда кала падиси йоқ болсиму,
Ja, fikonträdet blomstrar icke mer, och vinträden giva ingen skörd, olivträdets frukt slår fel och fälten alstra ingen äring, fåren ryckas bort ur fållorna, och inga oxar finnas mer i stallen.
18 Мән һаман Пәрвәрдигардин шатлинимән, Маңа ниҗатимни бәргүчи Худайимдин шатлиққа чөмүлимән,
Likväl vill jag glädja mig i HERREN och fröjda mig i min frälsnings Gud.
19 Пәрвәрдигар, Рәб, мениң күч-қудритимдур; У мениң путлиримни кейикниңкидәк қилиду; Мени жуқури җайлиримда маңғузиду! (Бу күй нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун).
HERREN, Herren är min starkhet; han gör mina fötter såsom hindens och låter mig gå fram över mina höjder. För sångmästaren, med mitt strängaspel.
