Һабаккук 2
1 «Әнди мән өз күзитимдә туриверимән, Өзүмни мунар үстидә дәс тикләймән, Униң маңа немә дәйдиғанлиғини, Шуниңдәк өзүм бу дад-пәрядим тоғрилиқ қандақ тегишлик җавап тепишим керәклигини билишни күтүп туримән».
Sobre a minha guarda estarei, e sobre a fortaleza me apresentarei e vigiarei, para vêr o que fallaria em mim, e o que eu responderei, quando eu fôr arguido.
2 Һәм Пәрвәрдигар җававән маңа мундақ деди: — «Оқуғанлар жүгүрсун үчүн, Бу көрүнгән аламәтни йезивал; Уни тахтайлар үстигә ениқ оюп чиқ;
Então o Senhor me respondeu, e disse: Escreve a visão, e declara-a em taboas, para que n'ellas leia o que correndo passa.
3 Чүнки бу көрүнгән аламәт кәлгүсидики бекитилгән бир вақит үчүн, У адәмләргә ахирәтни тәлпүндүриду, У ялған гәп қилмайду; Узунғичә кәлмәй қалсиму, уни күткин; Чүнки у җәзмән йетип келиду, һеч кечикмәйду.
Porque a visão ainda está para o tempo determinado, pois até ao fim fallará, e não mentirá: se tardar, espera-o, porque certamente virá, nem tardará.
4 Қара, тәкәббурлишип кәткүчини! Униң қәлби өз ичидә түз әмәс; Бирақ һәққаний адәм өз етиқат-садиқлиғи билән һаят яшайду.
Eis que de preguiça se retira, não é recta n'elle; mas o justo pela sua fé viverá.
5 Бәрһәқ, шарап униңға сатқунлуқ қилиду, — — У тәкәббур адәм, өйдә тиним тапмайду, Һәвисини тәһтисарадәк йоған қилиду; У өлүмдәк һеч қачан қанмайду; Өзигә барлиқ әлләрни жиғиду, Һәммә хәлиқни өзигә қаритивалиду. (Sheol h7585)
Quanto mais se é dado ao vinho mais desleal se é; aquelle homem soberbo, que alarga como o sepulchro a sua alma, não permanecerá e é como a morte que não se farta, e ajunta a si todas as nações, e congrega a si todos os povos. (Sheol h7585)
6 Буларниң һәммиси кейин у тоғрилиқ тәмсилни сөзләп, Кинайилик бир тепишмақни тилға алиду: — «Өзиниң әмәсни мениң дәп қошувалғучиға вай! ([Бундақ ишлар] қачанғичә болиду?!) Гөрүгә қойған нәрсиләр билән өзини чиңдиғучиға вай!»
Não levantariam pois todos estes contra elle uma parabola e dito agudo com enigmas para elle? e se dirá: Ai d'aquelle que multiplica o que não é seu! (até quando!) e d'aquelle que carrega sobre si divida!
7 Сәндин җазанә-қәриз алғучилар бирақла қозғалмамду? Сени титрәткүчиләр бирақла ойғанмамду? Андин сән уларға олҗа болмамсән?
Porventura não se levantarão de repente os que te morderão? e não despertarão os que te abalarão? e não lhes servirás tu de despojo
8 Сән нурғун әлләрни булаң-талаң қилғанлиғиң түпәйлидин, Һәм кишиләрниң қанлири, зимин, шәһәр һәм униңда туруватқан һәммәйләнгә қилған зулум-зораванлиғиң түпәйлидин, Сақлинип қалған әлләр сени булаң-талаң қилиду;
Porquanto despojaste a muitas nações, todos os mais povos te despojarão a ti, por causa do sangue dos homens, e da violencia ácerca da terra da cidade, e de todos os que habitam n'ella.
9 Һалакәт чаңгилидин қутулуш үчүн, Угамни жуқуриға салай дәп, Нәпси йоғинап өз җәмәтигә һарам мәнпәәт жиққучиға вай!
Ai d'aquelle que ajunta bens para a sua casa, por uma avareza criminosa, para que ponha o seu ninho no alto, a fim de se livrar da mão do mal!
10 Нурғун хәлиқләрни вәйран қилип, Өз җәмәтиңгә аһанәт кәлтүрдүң, Өз җениңға қарши гуна садир қилдиң.
Vergonha maquinaste para a tua casa; destruindo tu a muitos povos, peccaste contra a tua alma.
11 Чүнки тамдин таш нида қилиду, Яғачлардин лим җавап бериду: —
Porque a pedra clamará da parede, e a trave lhe responderá do madeiramento.
12 Жутни қан билән, Шәһәрни қәбиһлик билән қурғучиға вай!»
Ai d'aquelle que edifica a cidade com sangue, e que funda a cidade com iniquidade!
13 Мана, хәлиқләрниң җан тикип тапқан меһнитиниң пәқәт отқа йеқилғу қилинғанлиғи, Әл-жутларниң өзлирини беһудә һалсиратқанлиғи, Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигардин әмәсму?
Eis que porventura não vem do Senhor dos Exercitos que os povos trabalham pelo fogo e os homens se cançam em vão?
14 Чүнки худди сулар деңизни қаплиғандәк, Пүтүн йәр йүзи Пәрвәрдигарни билип-тонуш билән қаплиниду.
Porque a terra sera cheia do conhecimento da gloria do Senhor, como as aguas cobrem o mar.
15 Өз йеқиниңға һарақни ичкүзгүчигә — — Униң уят йеригә қаришиң үчүн, Тулумуңдин қуюп, уни мәс қилғучи саңа вай!
Ai d'aquelle que dá de beber ao seu companheiro! tu, que lhe chegas o teu odre, e o embebedas, para vêr a sua nudez!
16 Шан-шәрәпниң орнида шәрмәндичиликкә толисән; Өзүңму ич, Хәтнилигиң аян болсун! Пәрвәрдигарниң оң қолидики қәдәһ сән тәрәпкә бурулиду, Шан-шәривиңниң үстини рәсвайипәслик басиду.
Tambem tu serás farto de ignominia em logar de honra: bebe tu tambem, e descobre o prepucio: o calix da mão direita do Senhor voltará a ti, e vomito ignominioso cairá sobre a tua gloria.
17 Ливанға қилған зулум-зораванлиқ, Шундақла һайванларни қорқитип уларға йәткүзгән вәйранчилиқму, Кишиләрниң қанлири, зимин, шәһәр һәм униңда туруватқан һәммәйләнгә қилған зулум-зораванлиқ түпәйлидин, Булар сениң миҗиқиңни чиқириду.
Porque a violencia commettida contra o Libano te cobrirá, e a destruição das bestas os assombrará, por causa do sangue dos homens, e da violencia feita á terra, á cidade, e a todos os moradores.
18 Ойма мәбудниң немә пайдиси, Уни униң ясиғучиси оюп чиққан турса? Қуйма мәбудниңму вә униңға тәвә сахта тәлим бәргүчиниң немә пайдиси — — Чүнки уни ясиғучи өз ясиғиниға тайиниду, Демәк, зувансиз «йоқ болған нәрсиләр»ни ясайду?
Que aproveitará a imagem de esculptura, depois de que a esculpiu o seu artifice? ou a imagem de fundição, que ensina a mentira, para que o artifice confie na obra, fazendo idolos mudos?
19 Яғачқа «Ойған!» дегән адәмгә, Зувансиз ташқа «Турә!» дегәнгә вай! У вәз ейтамду? Мана, у алтун-күмүч билән һәлләнди, Униң ичидә һеч нәпәс йоқтур.
Ai d'aquelle que diz ao pau: Acorda; e á pedra muda: Desperta: porventura ensinará? eis que está coberto de oiro e de prata, mas no meio d'elle não ha espirito algum.
20 Бирақ Пәрвәрдигар Өз муқәддәс ибадәтханисидидур! Пүткүл йәр йүзи Униң алдида сүкүт қилсун!
Porém o Senhor está no seu sancto templo: cale-se diante d'elle toda a terra.
