Яритилиш 9
1 Худа Нуһ билән униң оғуллириға бәхит-бәрикәт ата қилип, уларға мундақ деди: — «Силәр җүплишип көпийип, йәр йүзини толдуруңлар.
Думнезеу а бинекувынтат пе Ное ши пе фиий сэй ши ле-а зис: „Крештець, ынмулцици-вэ ши умплець пэмынтул.
2 Йәр йүзидики барлиқ җаниварлар, асмандики барлиқ қушлар, барлиқ йәр йүзидә мидирлап жүргүчиләр вә деңиздики барлиқ белиқларниң һәммиси силәрдин қорқуп вәһимидә болсун; булар қолуңларға тапшурулғандур.
С-апуче гроаза ши фрика де вой пе орьче добиток де пе пэмынт, пе орьче пасэре а черулуй, пе тот че се мишкэ пе пэмынт ши пе тоць пештий мэрий: ви ле-ам дат ын мыниле воастре!
3 Мидирлап жүридиған һәр қандақ җаниварлар силәргә озуқ болиду; Мән силәргә көк отяшларни бәргәндәк, буларниң һәммисини әнди силәргә бәрдим.
Тот че се мишкэ ши аре вяцэ сэ вэ служяскэ де хранэ; тоате ачестя ви ле дау, ка ши ярба верде.
4 Лекин силәр гөшни ичидики җени, йәни қени билән қошуп йемәслигиңлар керәк.
Нумай карне ку вяца ей, адикэ сынӂеле ей, сэ ну мынкаць.
5 Қениңлар, йәни җениңлардики қан төкүлсә, Мән бәрһәқ униң һесавини алимән; һәр қандақ һайванниң илкидә қениңлар бар болса Мән униңға төләткүзимән; инсанниң қолида бар болса, йәни бирисиниң қолида өз қериндишиниң қени бар болса, Мән униңға шу қанни төләткүзимән.
Кэч вой чере ынапой сынӂеле вецилор воастре; ыл вой чере ынапой де ла орьче добиток ши вой чере ынапой вяца омулуй дин мына омулуй, дин мына орькэруй ом, каре есте фрателе луй.
6 Кимки инсанниң қенини төксә, Униң қениму инсан тәрипидин төкүлиду; Чүнки Худа инсанни Өз сүрәт-образида яратқандур.
Дакэ варсэ чинева сынӂеле омулуй, ши сынӂеле луй сэ фие вэрсат де ом, кэч Думнезеу а фэкут пе ом дупэ кипул Луй.
7 Әнди силәр, җүплишип көпийип, йәр йүзидә тарилип-тарқилип көпийиңлар».
Яр вой крештець ши ынмулцици-вэ; рэспындици-вэ пе пэмынт ши ынмулцици-вэ пе ел!”
8 Андин Худа Нуһ билән униң оғуллириға сөз қилип мундақ деди: — «Мана Өзүм силәр билән вә силәрдин кейин келидиған әвлатлириңлар билән, шундақла силәр билән биллә турған һәр бир җан егиси, учарқанатлар, мал-чарвилар, силәр билән биллә турған йәр йүзидики һәр бир явайи һайванлар, кемидин чиққанларниң һәммиси билән — йәр йүзидики һеч бир һайванни қалдурмай, улар билән Өз әһдәмни түзимән.
Думнезеу а май ворбит луй Ное ши фиилор луй, каре ерау ку ел, ши а зис:
„Ятэ, Еу фак ун легэмынт ку вой ши ку сэмынца воастрэ, каре ва вени дупэ вой;
ку тоате вецуитоареле каре сунт ку вой, атыт пэсэриле, кыт ши вителе, ши тоате фяреле де пе пэмынт каре сунт ку вой; ку тоате челе каре ау ешит дин корабие ши ку орьче алте добитоаче де пе пэмынт.
11 Мән силәр билән шундақ әһдә түзимәнки, нә барлиқ әт егилири топан билән йоқитилмас, нә йәрни вәйран қилидиған һеч бир топан йәнә кәлмәс».
Фак ун легэмынт ку вой кэ ничо фэптурэ ну ва май фи нимичитэ де апеле потопулуй ши ну ва май вени потоп, ка сэ пустияскэ пэмынтул.”
12 Худа йәнә: — «Мән Өзүм силәр билән вә қешиңлардики һәммә җан егилири билән мәңгүлүк, йәни пүткүл әвлатлириңларғичә бекиткән мошу әһдәмниң бәлгүси шуки: — Мана, Мән Өзүм билән йәрниң оттурисида болған әһдиниң бәлгүси болсун дәп һәсән-һүсинимни булутлар ичигә қойимән;
Ши Думнезеу а зис: „Ятэ семнул легэмынтулуй пе каре-л фак ынтре Мине ши вой ши ынтре тоате вецуитоареле каре сунт ку вой, пентру тоате нямуриле де оамень ын вечь:
куркубеул Меу, пе каре л-ам ашезат ын нор, ел ва служи ка семн ал легэмынтулуй динтре Мине ши пэмынт.
14 вә шундақ болидуки, Мән йәрниң үстигә булутларни чиқарғинимда, шундақла һәсән-һүсән булутлар ичидә аян болғинида, Мән силәр билән әт егилири болған барлиқ җаниварлар билән түзгән әһдәмни яд етимән; буниңдин кейин сулар һәргиз һәммә җандарларни һалак қилғучи топан болмас.
Кынд вой стрынӂе норь дясупра пэмынтулуй, куркубеул се ва арэта ын нор,
ши Еу Ымь вой адуче аминте де легэмынтул динтре Мине ши вой ши динтре тоате вецуитоареле де орьче труп; ши апеле ну се вор май фаче ун потоп, ка сэ нимичяскэ орьче фэптурэ.
16 Һәсән-һүсән булутлар арисида пәйда болиду; Мән униңға қараймән вә шуниң билән Мәнки Худа йәр йүзидики әт егилири болған барлиқ җаниварлар билән оттуримизда бекиткән әһдәмни яд етимән», — деди.
Куркубеул ва фи ын нор, ши Еу Мэ вой уйта ла ел, ка сэ-Мь адук аминте де легэмынтул чел вешник динтре Думнезеу ши тоате вецуитоареле де орьче труп де пе пэмынт.”
17 Худа Нуһқа йәнә: — «Мана бу Мән Өзүм билән йәр йүзидики барлиқ әт егилири оттурисида бекиткән әһдәмниң нишан-бәлгүсидур», — деди.
Ши Думнезеу а зис луй Ное: „Ачеста есте семнул легэмынтулуй пе каре л-ам фэкут ынтре Мине ши орьче фэптурэ де пе пэмынт.”
18 Нуһниң кемидин чиққан оғуллири Шәм, Һам вә Яфәт еди. Һам Қанаанниң атиси болди.
Фиий луй Ное, каре ау ешит дин корабие, ерау: Сем, Хам ши Иафет: Хам есте татэл луй Канаан.
19 Бу үчи Нуһниң оғуллири болуп, пүткүл йәр йүзигә таралған аһалә шуларниң нәсил-әвлатлиридур.
Ачештя ау фост чей трей фий ай луй Ное, ши дин ей с-ау рэспындит оамень песте тот пэмынтул.
20 Нуһ териқчилиқ қилишқа башлап, бир үзүмзарлиқ бәрпа қилди.
Ное а ынчепут сэ фие лукрэтор де пэмынт ши а сэдит о вие.
21 У униң шарабидин ичип, мәс болуп қелип, өз чедири ичидә кийим-кечәклирини селиветип, ялаңач йетип қалди.
А бэут вин, с-а ымбэтат ши с-а дезголит ын мижлокул кортулуй сэу.
22 Қанаанниң атиси Һам келип, атисиниң әвритини көрүп, сиртқа чиқип икки қериндишиға ейтти.
Хам, татэл луй Канаан, а вэзут голичуня татэлуй сэу ши а спус челор дой фраць ай луй афарэ.
23 Шәм билән Яфәт қопуп йепинҗини елип, мүрисигә артип, кәйничә меңип кирип, атисиниң ялаңач бәдинини йепип қойди. Улар йүзини алди тәрәпкә қилип, атисиниң ялаңач тенигә қаримиди.
Атунч, Сем ши Иафет ау луат мантауа, ау пус-о пе умерь, ау мерс де-а-ндэрателя ши ау акоперит голичуня татэлуй лор; фииндкэ фецеле ле ерау ынтоарсе ынапой, н-ау вэзут голичуня татэлуй лор.
24 Нуһ шарапниң кәйпидин ойғинип, кәнҗи оғлиниң өзигә немә қилғинини билип: —
Ное с-а трезит дин амецяла винулуй ши а афлат че-й фэкусе фиул сэу чел май тынэр.
25 Қанаанға ләнәт болғай! У қериндашлириниң қулиниң қули болсун, — дәп қарғиди.
Ши а зис: „Блестемат сэ фие Канаан! Сэ фие робул робилор фрацилор луй!”
26 У йәнә: — Шәмниң Худаси болған Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә кәлтүрүлгәй! Қанаан Шәмниң қули болсун.
Ел а май зис: „Бинекувынтат сэ фие Домнул Думнезеул луй Сем, Ши Канаан сэ фие робул луй!
27 Худа Яфәтни авутқай! У Шәмниң чедирлирида турғай, Қанаан болса униң қули болғай! — деди.
Думнезеу сэ лэрӂяскэ локуриле стэпыните де Иафет. Иафет сэ локуяскэ ын кортуриле луй Сем, Ши Канаан сэ фие робул лор!”
28 Нуһ топандин кейин үч йүз әллик жил өмүр көрди.
Ное а трэит, дупэ потоп, трей суте чинчзечь де ань.
29 Бу тәриқидә Нуһ җәмий тоққуз йүз әллик жил күн көрүп, аләмдин өтти.
Тоате зилеле луй Ное ау фост де ноуэ суте чинчзечь де ань, апой а мурит.
