Яритилиш 33
1 Яқуп бешини көтирип қаривиди, мана Әсав төрт йүз киши билән келивататти. Шуниң билән у балилирини айрип, Леяһ, Раһилә вә икки дедәккә тапшурди;
Faiꞌ naa, Yakob nita Esau nema no nononggoꞌ atahori natun haa. Ma ana babanggi ana nara fee se esa-esaꞌ risiꞌ ina nara.
2 у икки дедәк вә уларниң балилирини һәмминиң алдида маңдурди, андин Леяһ билән униң балилирини, әң ахирида Раһилә билән Йүсүпни маңдурди.
Ana fee sao tias nara ro ana nara lao risiꞌ mataꞌ. Basa de, Lea no ana nara, dei fo Rahel no anan Yusuf raꞌabui oe-oeꞌ.
3 Өзи болса уларниң алдиға өтүп маңди, у акисиниң алдиға йетип барғичә йәттә қетим йәргә баш уруп тазим қилди.
Te Yakob lao naꞌahuluꞌ basa se. Ara rae deka ro aꞌa na ma, ana sendeꞌ lululangga na ma beꞌutee losa rae a, lao hitu.
4 Әсав униң алдиға жүгүрүп келип, уни қучағлап, бойниға бешини қоюп, уни сөйди; һәр иккиси жиғлишип кәтти.
Esau nita odꞌi na ma, ana nelaꞌ neu nandaa no e. Ana holu ma idꞌu e, ma ruꞌa se nggae.
5 Андин Әсав бешини көтирип қарап, аяллар вә балиларни көрүп: — Бу сән билән биллә кәлгәнләр кимләр? — дәп сориди. Яқуп: — Булар Худа шапаәт қилип кәминилиригә бәргән балилардур, — деди.
Esau nita inaꞌ naa ra ro ana nara, ma natane nae, “Basa atahori ia ra, seka?” Yakob nataa nae, “Naa ra, atahori fo Lamatualain fee au, aꞌa ate na.”
6 Андин икки дедәк вә уларниң балилири алдиға берип, униңға тазим қилди;
Basa naa ma, sao tias nara ro ana nara, rema raloe ao nara neu Esau.
7 Андин Леяһму униң балилири билән алдиға берип, тазим қилди, ахирида Йүсүп билән Раһилә алдиға берип, тазим қилди.
Basa de, Lea no ana nara, rema raloe ao nara neu Esau. Mana maꞌabuiꞌ a, Yusuf no ina na Rahel rema raloe ao nara neu Esau.
8 Әсав: — Маңа йолда учриған әшу топлириңда немә мәхситиң бар? — девиди, Яқуп җавап берип: — Бу ғоҗамниң алдида илтипат тепишим үчүндур, деди.
Boe ma Esau natane nae, “Banda nononggoꞌ fo ho haituaꞌ ra, masud na saa?” Yakob nataa nae, “Taꞌo ia, aꞌa! Au fee basa naa ra neu aꞌa, naa fo aꞌa simbo au no rala teme aoꞌ.”
9 Лекин Әсав: — Әй қериндишим, мәндә йетип ашқидәк бар. Сениң өз нәрсилириң өзүңгә қалсун, деди.
Te Esau nataa nae, “Odꞌiꞌ! Au suꞌi ngga o naeꞌ boe. De afiꞌ fee au saaꞌ boe.”
10 Амма Яқуп: — Ундақ қилмиғин; әгәр мән нәзәрлиридә илтипат тапқан болсам, соғитимни қолумдин қобул қилғайла; чүнки силиниң мени хошаллиқ билән қобул қилғанлирини көрүп, дидарлирини көргинимдә Худаниң дидарини көргәндәк болдум!
Ma Yakob nataa nae, “Aꞌa afiꞌ taꞌo naa! Aꞌa musi simbo fo dadꞌi bukti aꞌa simbo au no lima ruaꞌ. Te, au ita aꞌa humek faꞌ ra ma, onaꞌ au ita Lamatualain humek.
11 Әнди саңа кәлтүрүлгән, [Худадин көргән] бу бәрикәтлиримни қобул қилғайла; чүнки Худа маңа шапаәт көрсәтти, һәммә нәрсилирим бар болди, — дәп униңдин қайта-қайта өтүнүвиди, у қобул қилди.
De au hule no hadat fo simbo au fefee ngga ia. Lamatualain malole na seli neu au, naa de Ana fee basa saa fo au parluꞌ ra.” Yakob kokoe nakandooꞌ a, de nau nda nau sa o, Esau simbo nala se.
12 Андин Әсав: — Әнди биз қозғилип сәпиримизни давамлаштурайли, мән сениң алдиңда маңай, деди.
Basa naa ma, Esau olaꞌ nae, “Mete ma taꞌo naa, naa, miote fo ata lao leo! Dei fo au o nggi.”
13 У униңға җававән: — Ғоҗам көрдилә, балилар кичик, қешимда емидиған қоза вә мозайлар бар; әгәр мән буларни бир күнла алдиртип қоғлап маңдурсам, пүткүл пада өлүп кетиду.
Te Yakob nataa nae, “Afiꞌ, aꞌa! Aꞌa mete neuꞌ ena. Anaꞌ ra feꞌe anadikiꞌ ri, de nda feꞌe laoꞌ beꞌi sa. Ma banda mana bꞌonggi feuꞌ ra o, naeꞌ. Mete ma hita taꞌasusuuꞌ se laoꞌ lai-lai, sia fai esa rala, naa, banda ra bisa mate basa se.
14 Шуңа өтүнимәнки, ғоҗам кәминилиридин алдида маңғач турсун; мән алдимдики мал-чарвиларниң меңишиға, шундақла балиларниң меңишиға қарап аста меңип, ғоҗамниң қешиға Сеирға удул барай, деди.
De malole lenaꞌ aꞌa se lao miꞌihuluꞌ. Dei fo basa hai laoꞌ koe-koe miꞌibuit. Losa naa fo, au eti seꞌu aꞌa sia Seir.”
15 У вақитта Әсав: — Ундақ болса, мән өзүм билән кәлгән кишиләрдин бир нәччини қешиңда қоюп кетәй, деди. Лекин у җавап берип: — Буниң немә һаҗити? Пәқәт ғоҗамниң нәзиридә илтипат тапсамла шу купайә, деди.
Boe ma, Esau olaꞌ fai nae, “Mete ma taꞌo naa, naa, au lao hela atahori nggara ruma ro nggo fo ratudꞌu hei dalaꞌ.” Te Yakob nae, “Afiꞌ tao ia-naa, aꞌa! Sadꞌi au bubꞌuluꞌ aꞌa simbo au ena, naa, au umuhoꞌo.”
16 Әсав у күни йолға чиқип Сеирға йенип кәтти.
Esau rena nala ma, ana lao hela se, de baliꞌ Seir neu.
17 Яқуп сәпәр қилип, Суккот дегән җайға кәлгәндә, у йәргә бир өй селип, маллириға лапасларни ясиди. Шуңа бу йәр «Суккот» дәп аталди.
Te Yakob lao Sukot neu. Sia naa, ana tao ume, ma lalaet fee banda nara. Naa de, ara babꞌae mamanaꞌ naa Sukot (sosoan ‘ume neꞌetataaꞌ’).
18 Шу тәриқидә Яқуп Падан-Арамдин қайтип, Қанаан зиминидики Шәкәм шәһиригә аман-есән кәлди. У шәһәрниң алдида чедир тикти.
Neu mateꞌe na ma, Yakob se losa no masodꞌaꞌ mia Padan Aram risiꞌ kambo Sikem sia nusa Kanaꞌan. Boe ma ara raririi lalaat, de leo deka kamboꞌ naa.
19 Андин у чедир тиккән йәрниң бир қисимини Шәкәмниң атиси болған Һаморниң оғуллиридин бир йүз қәситигә сетивелип,
Rae fo Yakob naririi lalaat naa, ana hasa naꞌetuꞌ mia Hemor, Sikem aman. Ana bae no doi fulaꞌ natun esa.
20 Шу йәрдә бир қурбангаһ селип, намини «Әл-Әлоһә-Исраил» дәп атиди.
Sia naa, ana lutu mbatu mei tutunu-hohotuꞌ. Ana babꞌae mamanaꞌ naa El-Elohe-Israꞌel. Sosoa na ‘Lamatualain naa, Israꞌel Lamatualain na’.
