< Яритилиш 25 >

1 Ибраһим Кәтураһ исимлиқ йәнә бир аялни алған еди.
Приложив же Авраам, поя жену, ейже имя Хеттура:
2 У Ибраһимға Зимран, Йоқшан, Медан, Мидиян, Ишбак вә Шуаһни туғуп бәрди.
роди же ему Зомврана и Иезана, и Мадала и Мадиама, и Иесвока и Соиена.
3 Йоқшандин Шеба билән Дедан төрәлди; Деданниң әвлатлири Ашурийлар, Летушийлар вә Леуммийлар еди.
Иезан же роди Савана и Фамана и Дедана. Сынове же Дедани быша: Рагуил и Навдеил, и Асуриим и Латусиим и Лаомим.
4 Мидиянниң оғуллири Әфаһ, Ефәр, Һанох, Абида вә Әлдааһ еди. Булар һәммиси Кәтураһниң әвлатлири еди.
Сынове же Мадиамли: Ефар и афир, и Енох и Авида и Елдага. Вси сии быша сынове Хеттурины.
5 Ибраһим барлиғини Исһаққа ативәткән еди;
Даде же Авраам вся своя имения Исааку сыну своему:
6 Ибраһим техи Һаят вақтида кичик хотунлиридин болған оғуллириға һәдийәләрни берип, андин буларни оғли Исһақтин жирақ турсун дәп, күн чиқиш тәрәпкә, шәрқий зиминға әвәтивәткән еди.
сыном же наложниц своих даде Авраам дары и отпусти я от Исаака сына своего, еще жив сый, к востоку на землю восточную.
7 Ибраһимниң өмриниң күнлири бир йүз йәтмиш жил болди; у толиму қерип, күнлири тошуп, нәпәстин тохтап вапат болди; у өз қовминиң қешиға берип қошулди.
Сия же лета дний жития Авраамля, елика поживе, лет сто седмьдесят пять:
8
и ослабев умре Авраам в старости добрей, старец исполнен дний, и приложися к людем своим.
9 Униң оғуллири Исһақ вә Исмаил уни Мамрәниң удулиға җайлашқан, Һиттий Зоһарниң оғли Әфронниң етизлиғидики Макпелаһниң ғарида дәпнә қилди.
И погребоша его Исаак и Исмаил два сынове его в пещере Сугубей, на селе Ефронове сына Саарова Хеттеанина, еже есть прямо Мамврии,
10 Бу етизлиқни Ибраһим Һиттийлардин сетивалған еди; мана бу йәрликкә Ибраһим дәпнә қилинди, аяли Сараһму мошу йәргә дәпнә қилинған еди.
на селе и в пещере, юже притяжа Авраам от сынов Хеттеовых: тамо погребоша Авраама и Сарру жену его.
11 Ибраһим вапат болғандин кейин шундақ болдики, Пәрвәрдигар униң оғли Исһақни бәрикәтлиди. Исһақ Бәәр-Лаһай-Ройниң йенида туратти.
Бысть же по умертвии Авраамли, благослови Бог Исаака сына его: и вселися Исаак у кладязя Видения.
12 Төвәндикиләр Сараһниң мисирлиқ дедиги Һәҗәрдин туғулған, Ибраһимниң оғли болған Исмаилниң әвлатлири: —
Сия же бытия Исмаила сына Авраамля, егоже роди Агарь Египтяныня, раба Саррина, Аврааму:
13 Исмаилниң оғуллириниң, уларниң нәсәбнамилири вә қәбилилири бойичә исми төвәндикичә: — Исмаилниң тунҗа оғли Небайот; андин Кедар, Адбәәл, Мибсам,
и сия имена сынов Исмаилих, по именом родов его: первенец Исмаилов Наваиоф, и Кидар и Навдеил, и Массам
14 Мишма, Думаһ, Масса,
и Масма, и Дума и Масси,
15 Һадад билән Тема, Йәтур билән Нафиш вә Қәдәмаһ еди.
и Ходдан и Феман, и Иетур и Нафес и Кедма.
16 Булар болса Исмаилниң оғуллири болуп, уларниң кәнт вә чедиргаһлири уларниң нами билән аталған болуп, улар он икки қәбилигә әмир болған еди.
Сии суть сынове Исмаили: и сия имена их в скиниях их и в селех их: дванадесять князи в языцех их.
17 Исмаилниң өмриниң жиллири бир йүз оттуз йәттә жил болди; у ахирқи нәпсини тартип вапат болуп, өз қовминиң қешиға берип қошулди.
И сия лета жития Исмаилова, сто тридесять седмь лет: и ослабев умре, и приложися к роду своему.
18 [Униң әвлатлири] Һавилаһ районидин тартип шурғичә олтирақлашти (Шур болса Мисирниң уттурисида болуп, Ашурға баридиған йолда еди). Исмаил өзиниң барлиқ қериндашлириниң удулида олтирақлашти.
Вселися же от Евилата даже до Сура, иже есть в лице Египту, даже доити ко Ассириом: пред лицем всех братий своих вселися.
19 Ибраһимниң оғли Исһақниң нәслиниң баяни мундақтур: — Ибраһимдин Исһақ төрәлди.
И сия бытия Исаака сына Авраамля: Авраам роди Исаака.
20 Исһақ Падан-Арамда олтиришлиқ арамий Бетуәлниң қизи, арамий Лабанниң сиңлиси болған Ривкаһни хотунлуққа алғанда қириқ яшқа киргән еди.
Бяше же Исаак лет четыредесяти, егда поя Ревекку дщерь Вафуила Сирина от Месопотамии Сирския, сестру Лавана Сирина, себе в жену.
21 Амма Ривкаһ болса туғмас болғачқа, Исһақ хотуни үчүн Пәрвәрдигарға дуа-тилавәт қилди; Пәрвәрдигар униң дуасини иҗабәт қилди; шуниң билән аяли Ривкаһ һамилдар болди.
Моляшеся же Исаак Господеви о Ревекце жене своей, яко неплоды бяше: послуша же его Бог, и зачат во утробе Ревекка жена его.
22 Амма униң қосиғидики икки бала бир-бири билән соқушқили турди. Шуниң билән Ривкаһ: — Әгәр бундақлиғини билсәм, [һамилдар] болуп немә қилаттим? — дәп Пәрвәрдигардин сәвәвини сориғили барди.
Играста же младенца в ней, и рече: аще тако ми хощет быти, почто ми сие? И иде вопрошати Господа.
23 Пәрвәрдигар униңға: — «Сениң қосиғиңда икки әл бардур, Ичиңдин икки хәлиқ чиқип бир-биридин айрилиду, Бир хәлиқ йәнә бир хәлиқтин ғалип келиду, Чоңи кичигиниң хизмитини қилиду» — деди.
И рече ей Господь: два языка во утробе твоей суть, и двои людие от утробы твоея разлучатся: и людие людий превзыдут, и болший поработает меншему.
24 Униң ай-күни тошқанда, мана униң қосиғида дәрвәқә бир җүп кош гезәк бар еди.
И исполнишася дние родити ей, и бяху сей близнята во утробе ея:
25 Авал туғулғини қизғуч болуп, пүтүн бәдини җувидәк түклүк еди. Улар униң исмини Әсав дәп қойди.
изыде же сын первенец чермен, весь, яко кожа, космат: и нарече имя ему Исав:
26 Андин иниси қоли билән Әсавниң тапинини тутқан һалда чиқти. Бу сәвәптин униң исми Яқуп дәп қоюлди. Улар туғулғанда Исһақ атмиш яшта еди.
и посем изыде брат его, рука же его придержася пяте Исавове: и нарече имя ему Иаков. Исааку же бе шестьдесят лет, егда роди их Ревекка.
27 Балилар өсүп чоң болди; Әсав маһир овчи болуп, дала-җаңгалда жүридиған адәм болди. Яқуп болса дурус адәм болуп, чедирларда туратти.
Возрастоша же юноши: и бысть Исав человек ведый ловити, селный: Иаков же бысть человек нелукав, живый в дому.
28 Исһақ Әсавниң овлап кәлгән гөшидин дайим йәп турғачқа, униңға амрақ еди. Лекин Ривкаһ Яқупқа амрақ еди.
И возлюби Исаак Исава, яко ловитва его бяше брашно ему: Ревекка же любляше Иакова.
29 Бир күни Яқуп [почақ] шорписи қайнитивататти; Әсав даладин һерип-ечип қайтип кәлди.
Свари же Иаков варение: и прииде Исав с поля изнемог,
30 Әсав Яқупқа: — Мән һалимдин кәттим! Өтүнүп қалай, аву қизилдин бәрсәң! — Аву қизил нәрсидин мени озуқландурсаңчу! Мән һалимдин кәттим, — деди (шу сәвәптин униң ети «Едом» дәпму аталди).
и рече Исав Иакову: напитай мя варением сочива сего, яко изнемогаю. Сего ради прозвася имя ему Едом.
31 Яқуп униңға: — Ундақ болса, тунҗилиқ һоқуқуңни маңа сетип бәргин, — деди.
И рече Иаков Исаву: отдаждь ми днесь первенство свое.
32 Әсав: — Мән өләй дәватимән, бу тунҗилиқ һоқуқиниң маңа немә пайдиси? — деди.
Рече же Исав: се, аз иду умрети, и вскую ми первенство сие?
33 Яқуп: — Әмисә һазир маңа қәсәм қилғин, девиди, у униңға қәсәм қилип, тунҗилиқ һоқуқини Яқупқа сетип бәрди.
И рече Иаков ему: кленися ми днесь. И кляся ему, и отдаде Исав Иакову первенство свое.
34 Шуниң билән Яқуп Әсавға нан билән қизил почақ шорписини бәрди. У йәп-ичип орнидин туруп кәтти. Шундақ қилип Әсав тунҗилиқ һоқуқиға шунчә етиварсиз қариған еди.
Иаков же даде Исаву хлеб и варение сочевно: яде же и пи, и востав отиде: и нивочтоже вмени себе Исав первенство.

< Яритилиш 25 >