Яритилиш 21
1 Әнди Пәрвәрдигар вәдә қилғинидәк Сараһни йоқлиди; Пәрвәрдигар Сараһқа дегинидәк қилди.
Adonai visited Sarah [Princess] as he had said, and Adonai did to Sarah [Princess] as he had spoken.
2 Сараһ һамилдар болуп, Ибраһим қериғанда Худа униңға бекиткән вақитта бир оғул туғуп бәрди.
Sarah [Princess] conceived, and bore Abraham [Father of a multitude] a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him.
3 Ибраһим өзигә төрәлгән оғли, йәни Сараһ униңға туғуп бәргән оғлиниң исмини Исһақ қойди.
Abraham [Father of a multitude] called his son who was born to him, whom Sarah [Princess] bore to him, Isaac [Laughter].
4 Андин Ибраһим Худа униңға буйруғинидәк өз оғли Исһақ туғулуп сәккизинчи күни хәтнә қилди.
Abraham [Father of a multitude] circumcised his son, Isaac [Laughter], when he was eight days old, as God had enjoined him.
5 Оғли Исһақ туғулған чағда, Ибраһим йүз яшта еди.
Abraham [Father of a multitude] was one hundred years old when his son, Isaac [Laughter], was born to him.
6 Сараһ: «Худа мени күлдүрүвәтти; һәр ким бу ишни аңлиса, мән билән тәң күлүшиду», деди.
Sarah [Princess] said, “God has made me laugh. Everyone who sh'ma ·hears obeys· will laugh with me.”
7 У йәнә: — Кимму Ибраһимға: «Сараһ бала емитидиған болиду!» дәп ейталайтти? Чүнки у қериғанда униңға бир оғул туғуп бәрдим! — деди.
She said, “Who would have said to Abraham [Father of a multitude], that Sarah [Princess] would nurse children? For I have borne him a son in his old age.”
8 Бала чоң болуп, әмчәктин айрилди. Исһақ әмчәктин айрилған күни Ибраһим чоң зияпәт өткүзүп бәрди.
The child grew, and was cameled. Abraham [Father of a multitude] made a great feast on the day that Isaac [Laughter] was cameled.
9 Амма Сараһ мисирлиқ Һәҗәрниң Ибраһимға туғуп бәргән оғулниң [Исһақни] мәсқирә қиливатқинини көрүп қалди.
Sarah [Princess] saw the son of Hagar [Flight] the Egyptian [person from Abode of slavery], whom she had borne to Abraham [Father of a multitude], metzahek ·lewd and irreverent jokes·.
10 Шуниң билән у Ибраһимға: — Бу дедәк билән оғлини һайдивәт! Чүнки бу дедәкниң оғли мениң оғлум Исһақ билән тәң варис болса болмайду!, — деди.
Therefore she said to Abraham [Father of a multitude], “Divorce and cast out this servant and her son! For the son of this servant will not be heir with my son, Isaac [Laughter].”
11 [Сараһниң] бу сөзи Ибраһимға толиму еғир кәлди; чүнки [Исмаилму] униң оғли-дә!
The thing was very grievous in Abraham [Father of a multitude]’s sight on account of his son.
12 Лекин Худа Ибраһимға: — Балаң вә дедигиң вәҗидин бу сөз саңа еғир кәлмисун, бәлки Сараһниң саңа дегәнлириниң һәммисигә қулақ салғин; чүнки Исһақтин болғини сениң нәслиң һесаплиниду.
God said to Abraham [Father of a multitude], “Don’t let it be grievous in your sight because of the boy, and because of your servant. In all that Sarah [Princess] says to you, sh'ma ·hear obey· her voice. For your offspring will be accounted as from Isaac [Laughter].
13 Лекин дедәкниң оғлидинму бир хәлиқ-милләт пәйда қилимән, чүнки уму сениң нәслиң, — деди.
I will also make a nation of the son of the servant, because he is your child.”
14 Әтиси таң сәһәрдә Ибраһим қопуп, нан билән бир тулум суни елип Һәҗәргә берип, өшнисигә йүдкүзүп, балини униңға тапшуруп, иккисини йолға селип қойди. Һәҗәр кетип, Бәәр-Шебаниң чөлидә кезип жүрди.
Abraham [Father of a multitude] rose up early in the morning, and took bread and a bottle of water, and gave it to Hagar [Flight], putting it on her shoulder; and gave her the child, and sent her away. She departed, and wandered in the wilderness of Be'er-Sheva [Well of Seven, Well of an Oath].
15 Әнди тулумдики су түгәп кәткән еди; Һәҗәр балини бир чатқалниң түвигә ташлап қоюп, өз-өзигә: «Балиниң өлүп кетишигә қарап чидимаймән» дәп, бир оқ етимчә жираққа берип, удулида олтарди. У удулида олтирип, пәряд көтирип жиғлиди.
The water in the bottle was spent, and she cast the child under one of the shrubs.
She went and sat down opposite him, a good way off, about a bow shot away. For she said, “Don’t let me see the death of the child.” She sat over against him, and lifted up her voice, and wept.
17 Худа оғулниң жиға авазини аңлиди; шуниң билән Худаниң Пәриштиси асмандин Һәҗәрни чақирип униңға: — Әй Һәҗәр, саңа немә болди? Қорқмиғин; чүнки Худа оғулниң [йиға] авазини ятқан йеридин аңлиди.
God sh'ma ·heard obeyed· the voice of the boy. Ha mal'ak Elohim [The Angel of God] called to Hagar [Flight] out of the sky, and said to her, “What ails you, Hagar [Flight]? Don’t be afraid. For God has sh'ma ·hear obey· the voice of the boy where he is.
18 Әнди қопуп, қолуң билән балини йөләп турғуз; чүнки Мән уни улуқ бир әл-милләт қилимән, — деди.
Get up, lift up the boy, and hold him in your hand. For I will make him a great nation.”
19 Шуан Худа [Һәҗәрниң] көзлирини ачти, у бир қудуқни көрди. У берип тулумға су толдуруп, оғулға ичкүзди.
God opened her eyes, and she saw a well of water. She went, filled the bottle with water, and gave the boy drink.
20 Худа у бала билән биллә болди; у өсүп чоң болди. У чөлдә яшап, мәргән болуп йетишти.
God was with the boy, and he grew. He lived in the wilderness, and became, as he grew up, an archer.
21 У Паран чөлидә турди; шу вақитларда аниси униңға Мисир зиминидин бир қизни хотунлуққа елип бәрди.
He lived in the wilderness of Paran. His mother took a wife for him out of the land of Egypt [Abode of slavery].
22 У вақитларда шундақ болдики, Абимәләк вә униң ләшкәр беши Фикол келип Ибраһимға: — Қилған һәммә ишлириңда, Худа сениң билән биллидур.
At that time, Abimelech [My father king] and Phicol the captain of his army spoke to Abraham [Father of a multitude], saying, “God is with you in all that you do.
23 Әнди сән дәл мошу йәрдә маңа, оғлумға вә нәврәмгә хиянәт қилмаслиққа Худаниң намида қәсәм қилип бәргәйсән; мән саңа көрситип кәлгән меһриванлиғимдәк, сәнму маңа вә сән һазир туруватқан жутқа меһриванлиқ қилғайсән, — деди.
Now, therefore, swear to me here by God that you will not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son’s son. But according to the chesed ·loving-kindness· that I have done to you, you shall do to me, and to the land in which you have lived as a foreigner.”
24 Ибраһим: Қәсәм қилип берәй, деди.
Abraham [Father of a multitude] said, “I will swear.”
25 Андин Ибраһим Абимәләкниң чакарлири тартивалған бир қудуқ тоғрисида Абимәләкни әйиплиди.
Abraham [Father of a multitude] complained to Abimelech [My father king] because of a water well, which Abimelech [My father king]’s servants had violently taken away.
26 Абимәләк: — Бу ишни қилған кишини билмәймән; сән бу ишни маңиму ейтмапсән; мән бу ишни пәқәт бүгүнла аңлишим, — деди.
Abimelech [My father king] said, “I don’t know who has done this thing. You didn’t tell me, and I didn’t sh'ma ·heard obeyed· of it until today.”
27 Ибраһим қой-кала елип Абимәләккә тәқдим қилди; андин улар иккилиси әһдә қилишти.
Abraham [Father of a multitude] took sheep and cattle, and gave them to Abimelech [My father king]. Those two made a covenant ·binding contract between two or more parties·.
28 Ибраһим йәнә падидин йәттә чиши қозини бир тәрәпкә айрип қойди.
Abraham [Father of a multitude] set seven ewe lambs of the flock by themselves.
29 Абимәләк Ибраһимдин: — Сән бир тәрәпкә айрип қойған бу йәттә чиши қозиниң немә мәнаси бар? — дәп соривиди,
Abimelech [My father king] said to Abraham [Father of a multitude], “What do these seven ewe lambs which you have set by themselves mean?”
30 у: — Мениң бу қудуқни колиғинимни етирап қилғиниңға гувалиқ сүпитидә бу йәттә чиши қозини қолумдин қобул қилғайсән, — дәп җавап бәрди.
He said, “You shall take these seven ewe lambs from my hand, that it may be a witness to me, that I have dug this well.”
31 Бу иккиси шу йәрдә қәсәм қилишқанлиғи үчүн, у шу җайни «Бәәр-Шеба» дәп атиди.
Therefore he called that place Be'er-Sheva [Well of Seven, Well of an Oath], because they both swore there.
32 Шу тәриқидә улар Бәәр-Шебада әһдә қилишти. Андин Абимәләк вә униң ләшкәр беши Фикол қозғилип, Филистийләрниң зиминиға йенип кәтти.
So they made a covenant at Be'er-Sheva [Well of Seven, Well of an Oath]. Abimelech [My father king] rose up with Phicol, the captain of his army, and they returned into the land of the Philistines [To roll in dust (As an insult)].
33 Ибраһим Бәәр-Шебада бир түп жулғунни тикип, у йәрдә Әбәдий Тәңри болған Пәрвәрдигарниң намиға нида қилип ибадәт қилди.
Abraham [Father of a multitude] planted a tamarisk tree in Be'er-Sheva [Well of Seven, Well of an Oath], and called there on the name of Adonai, the El 'Olam [God Everlasting].
34 Ибраһим Филистийләрниң зиминида узун вақитқичә туруп қалди.
Abraham [Father of a multitude] lived as a foreigner in the land of the Philistines [To roll in dust (As an insult)] many days.
