Яритилиш 2
1 Шундақ қилип асман билән зимин, пүткүл мәвҗудатлири билән қошулуп яритилип болди.
And the heavens and the earth were finished, and all the host of them.
2 Худа йәттинчи күнигичә қилидиған ишини тамамлиди. У йәттинчи күни барлиқ яритиш ишини тохтитип арам алди.
And on the seventh day God finished his work which he had made, and he rested on the seventh day from all his work which he had made.
3 Йәттинчи күни Худа барлиқ яритиш ишлиридин арам алған күн болғанлиғи үчүн, шу күнни бәхитлик күн қилип, уни «муқәддәс күн» дәп бекитти.
And God blessed the seventh day, and hallowed it, because in it he rested from all his work which God had created and made.
4 Пәрвәрдигар Худа зимин билән асманни яратқан күнидә, асман-зиминниң яритилиш җәряниниң тарихлири мундақ: —
These are the generations of the heavens and of the earth when they were created, in the day that Jehovah God made earth and heaven.
5 Зиминда техи һеч гүл-гия, йәрдә һеч отяш үнмигән еди; чүнки Пәрвәрдигар Худа йәр йүзигә һөл-йеғин яғдурмиған еди, шундақла йәр терийдиған адәмму йоқ еди.
And no plant of the field was yet in the earth, and no herb of the field had yet sprung up, for Jehovah God had not caused it to rain upon the earth. And there was not a man to till the ground,
6 Лекин йәрдин булақ сүйи чиқип, тамам йәр йүзини суғарди.
but there went up a mist from the earth, and watered the whole face of the ground.
7 Андин Пәрвәрдигар Худа адәмни йәрниң тописидин ясап, һаятлиқ нәпәсини униң бурниға пүвлиди; шуниң билән адәм тирик бир җан болди.
And Jehovah God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life, and man became a living soul.
8 Андин кейин Пәрвәрдигар Худа мәшриқ тәрәптә Ерәм дегән җайда бир бағ бена қилип, ясиған адәмни шу йәргә орунлаштурди.
And Jehovah God planted a garden eastward, in Eden, and there he put the man whom he had formed.
9 Пәрвәрдигар Худа йәрдин көзни қамлаштуридиған чирайлиқ, [мевилири] йейишлик һәр хил дәрәқни үндүрди; у йәнә бағниң оттурисида «һаятлиқ дәриғи» вә «яхши билән яманни билгүзгүчи дәрәқ»ни үндүрди.
And out of the ground Jehovah God made to grow every tree that is pleasant to the sight, and good for food, also the tree of life in the midst of the garden, and the tree of the knowledge of good and evil.
10 Бағни суғиришқа Ерәмдин бир дәрия еқип чиқти; андин бөлүнүп, төрт еқин болди.
And a river went out of Eden to water the garden, and from there it was divided, and became four heads.
11 Биринчи еқинниң нами Пишон болуп, алтун чиқидиған пүткүл Һавилаһ зиминини айлинип өтиду.
The name of the first is Pishon. That is it which encompasses the whole land of Havilah, where there is gold.
12 Бу жутниң алтуни наһайити есил еди; шу йәрдә пурақлиқ девирқай билән ақ һеқиқму чиқиду.
And the gold of that land is good. There is bdellium and the onyx stone.
13 Иккинчи дәрияниң нами Гиһон болуп, пүткүл Куш зиминини айлинип өтиду.
And the name of the second river is Gihon. The same is it which encompasses the whole land of Cush.
14 Үчинчи дәрияниң нами Диҗлә болуп, Ашурниң шәрқидин еқип өтиду, төртинчи дәрияниң нами Әфрат еди.
And the name of the third river is Hiddekel. That is it which goes in front of Assyria. And the fourth river is the Euphrates.
15 Пәрвәрдигар Худа адәмни елип Ерәм беғиға ишләп, пәрвиш қилсун дәп уни шу йәргә қоюп қойди.
And Jehovah God took the man, and put him into the garden of Eden to dress it and to keep it.
16 Пәрвәрдигар Худа адәмгә әмир қилип: бағдики һәр бир дәрәқ мевилиридин халиқиниңчә йә;
And Jehovah God commanded the man, saying, Of every tree of the garden thou may freely eat,
17 амма «яхши билән яманни билгүзгүчи дәрәқ»ниң мевисидин йемигин; чүнки униңдин йегән күнүңдә җәзмән өлисән, — деди.
but of the tree of the knowledge of good and evil, thou shall not eat of it. For in the day that thou eat of it thou shall surely die.
18 Андин Пәрвәрдигар Худа йәнә сөз қилип: — Адәмниң ялғуз туруши яхши әмәс; Мән униңға мас келидиған бир ярдәмчи һәмраһни ясап берәй, — деди.
And Jehovah God said, It is not good that the man should be alone, I will make a help meet for him.
19 Пәрвәрдигар Худа тупрақтин даладики барлиқ җаниварлар билән асмандики һәммә учар-қанатларни ясиған еди; уларға адәмниң немә дәп ат қойидиғанлиғини билиш үчүн, У уларни адәмниң алдиға кәлтүрди. Адәм һәр бир җаниварға немә дәп ат қойған болса, униң ети шу болуп қалди.
And out of the ground Jehovah God formed every beast of the field, and every bird of the heavens, and brought them to the man to see what he would call them, and whatever the man called every living creature, that was the name of it.
20 Бу тәриқидә адәм һәммә мал-чарвиларға, асмандики учар-қанатларға вә даладики һәр бир җаниварларға ат қойди; вәһаләнки, адәм өзигә мас келидиған һеч бир ярдәмчи һәмраһ учратмиди.
And the man gave names to all cattle, and to the birds of the heavens, and to every beast of the field, but for man there was not found a help meet for him.
21 Шуниң билән Пәрвәрдигар Худа адәмгә бир қаттиқ уйқа салди; у ухлап қалди. У ухлаватқанда, У униң биқинидин бир аз елип, андин униң орнини әт-гөш билән етип қойди.
And Jehovah God caused a deep sleep to fall upon the man, and he slept. And God took one of his ribs, and closed up the flesh in place of it.
22 Шуниң билән Пәрвәрдигар Худа адәмниң биқинидин алған шу қисимдин бир аялни ясап, уни адәмниң қешиға әкәлди.
And the rib, which Jehovah God had taken from the man, he made a woman, and brought her to the man.
23 Адәм ата хошал болуп: — Мана бу сүйәклиримдики сүйәк, етимдики әт болғач, «аял» дәп аталсун; чүнки у әрдин елинғандур, — деди.
And the man said, This is now bone of my bones, and flesh of my flesh. She shall be called Woman, because she was taken out of Man.
24 Шуниң үчүн әр киши ата-анисидин айрилип, өз аялиға бағлинип бир болуп, иккиси бир тән болиду.
Therefore a man shall leave his father and his mother, and shall cling to his wife, and the two shall be one flesh.
25 Адәм ата билән аяли һәр иккиси ялаңач болсиму, һеч уялмайтти.
And they were both naked, the man and his wife, and were not ashamed.
